Στη Γαλλία που έγινε το πρώτο «συμβάν» το ξέχασαν ήδη, ενώ στην Ιταλία που έγινε το δεύτερο «συμβάν» δεν ασχολήθηκαν καν, καθώς βρίσκονται πάνω στην άψη της προεκλογικής περιόδου. Σιγά που θ’ άφηναν τα «μπούγκα-μπούγκα» πάρτι του Μπερλουσκόνι με τα νυμφίδια της πασαρέλας για ν’ ασχοληθούν μ’ έναν 19χρονο από την Ακτή του Ελεφαντοστού, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε σε μια γωνιά του αεροδρόμιου Φιουμιτσίνο στη Ρώμη, λίγο πριν τον φορτώσουν στο αεροπλάνο για απέλαση.
Στη Γαλλία, ένας 43χρονος μετανάστης αλγερινής καταγωγής, νόμιμος αυτός, με άδεια παραμονής, αυτοπυρπολήθηκε μπροστά από ένα γραφείο του Pole Emploi, του γαλλικού ΟΑΕΔ, στη Νάντη. Ηταν άνεργος κι αυτοί του ζητούσαν να επιστρέψει κάποια επιδόματα που είχε πάρει, επειδή δούλεψε για λίγο στα τέλη του 2012. Επρεπε να δουλέψει «μαύρα» για να μην τον πάρουν χαμπάρι.
Ποιος μπορεί ν’ αρνηθεί ότι η Γαλλία είναι ένα πολιτισμένο κράτος; Ο άνεργος τους είχε προειδοποιήσει ότι θα αυτοπυρποληθεί. Εστειλαν κοινωνικούς λειτουργούς στο σπίτι του. Οι σύμβουλοι του τηλεφώνησαν και του πρότειναν εναλλακτικές λύσεις (επίδομα αλληλεγγύης, που είναι μικρότερο). Του ζήτησαν να πάει σε νέο ραντεβού, αλλά αυτός αρνήθηκε, γιατί θεωρούσε άδικη τη διακοπή του επιδόματος ανεργίας. Εστειλαν μπάτσους στο σπίτι του, αλλά δεν τον πρόλαβαν. Είχε φύγει. Εβαλαν άλλους μπάτσους έξω από το Pole Emploi, καμουφλαρισμένους, για να τον αποτρέψουν από το απονενοημένο διάβημα. Αυτός, όμως, λούστηκε με βενζίνη και έβαλε φωτιά αμέσως μόλις κατέβηκε από το λεωφορείο. Και διήνυσε τα 100 μέτρα που τον χώριζαν από το γραφείο ανεργίας φλεγόμενος, για να πεθάνει εκεί μπροστά στα μάτια τους.
Ποιος μπορεί ν’ αρνηθεί ότι η Γαλλία είναι ένα πολιτισμένο κράτος; Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της χώρας δήλωσαν συγκλονισμένοι. Οι υπεύθυνοι για την αποτροπή της «αυτοχειρίας» δήλωσαν απογητευμένοι ότι έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους. Τους ξεπέρασε όλους ο γενικός γραμματέας του Pole Emploi, που δήλωσε ότι «σε ένα τέτοιο δράμα είμαστε όλοι υπεύθυνοι».
CUT! Aς γυρίσουμε τρία χρόνια πίσω. 14 Μάρτη του 2011, οδός Ηπείρου, μέγαρο Υπατία. Οι 250 από τους 300 απεργούς πείνας μετανάστες ωθούνται από εκείνους που ξεπούλησαν τον αγώνα τους να εγκαταλείψουν την Αθήνα όσο πιο γρήγορα γίνεται, μ’ ένα κωλόχαρτο στο χέρι και με τους υπουργούς της τότε κυβέρνησης να υπαναχωρούν από μια συμφωνία η οποία ουδέποτε γράφτηκε στο χαρτί.
Ο Μουλούτ, ένας από τους 250, λούζεται με κηροζίνη που χρησιμοποιούνταν για τις σόμπες και απειλεί να αυτοπυρποληθεί. Οι φίλοι του πέφτουν πάνω και τον αποτρέπουν. «Δεν είναι χαρτί αυτό», φωνάζει καθώς προσπαθούν να τον ηρεμήσουν. «Αν δεν σ’ αρέσει, σκίσ’ το» του απαντά κυνικά ο Γιαννόπουλος του «Δικτύου». Πολλοί σπεκουλάρισαν, λέγοντας ότι ο Μουλούτ δεν ήταν αποφασισμένος να αυτοπυρποληθεί, αλλά έπαιζε θέατρο. Μερικούς μήνες αργότερα ο Μουλούτ αυτοπυρπολήθηκε έξω από ένα δημαρχείο της Δυτικής Σαχάρας, της κατακτημένης πατρίδας του! Ζητούσε μια θέση εργασίας για να μπορέσει να θρέψει τη γυναίκα του και το παιδί του.
CUT! Επιστροφή στο παρόν. Τρία χρόνια από τότε, οι πρώην απεργοί πείνας δεν έχουν καν τα κωλόχαρτα που πήραν τότε. Είναι και πάλι μετανάστες χωρίς χαρτιά. «Λαθρομετανάστες», όπως τους αποκαλούν. Εκείνοι που διαβεβαίωναν ότι «η κυβέρνηση θα τηρήσει τη συμφωνία» δε θέλουν ούτε να τους ξέρουν. Δεν βγαίνει απ’ αυτούς πολιτική υπεραξία πλέον. Ευτυχώς, ο Μουλούτ γλίτωσε το θάνατο και με τη βοήθεια των δικών του προσπαθεί να αναρρώσει.
Π.Γ.