Περιήγηση: Η παπάρα

Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να παραιτηθώ αν είχε να κάνει με πολιτικό σχεδιασμό. Ο υπουργός δεν είναι αστυνομικός να καταστρώνει σχέδια αντιμετώπισης των χούλιγκαν. Θα ήταν ο εύκολος ο δρόμος της…

Προϋπόθεση για κάθε θετικό αναπτυξιακό βήμα είναι η δημοσιονομική σταθερότητα. Διότι μία ανεύθυνη δημοσιονομική πολιτική θα μπορούσε να εκτροχιάσει την ανάπτυξη! Αξιόπιστη και υπεύθυνη δημοσιονομική πολιτική σημαίνει: Τήρηση των εθνικών δημοσιονομικών στόχων. Εμφαση στην επίτευξη λογικών πρωτογενών πλεονασμάτων. Και συνεχής προσπάθεια για τη μείωση του δημοσίου χρέους. Υπογραμμίζω, λοιπόν – για να γίνει ακουστό τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό – ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να γίνει πολιτικός Άι Βασίλης. Θα δίνουμε αυτά που έχουμε. Οχι αυτά που δεν έχουμε! Οπως κάνουν όλες οι προηγμένες χώρες διεθνώς! Στο πλαίσιο αυτό ισχύουν οι διεθνείς μας δεσμεύσεις για πρωτογενή πλεονάσματα 2,1% του ΑΕΠ το 2024, 2,3% του ΑΕΠ το 2025 και 2,5% του ΑΕΠ το 2026, όπως περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας.

Κωστής Χατζηδάκης

(Τις εμφάσεις τις έβαλε ο ίδιος, στο κείμενο της ομιλίας του που διένειμε μέσω του Γραφείου Τύπου του υπουργείου Οικονομικών. Οταν ο πρώτος τη τάξει υπουργός εμφανίζεται σαν Σκρουτζ Μακ Ντακ του νεοφιλελευθερισμού στην ομιλία του στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, που κατά κανόνα πέφτει μπόλικη κοινωνική δημαγωγία, αντιλαμβάνεστε τι πρόκειται να γίνει στην πράξη. Δεν περιμέναμε, βέβαια τον Χατζηδάκη να μας το πει. ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Ερχεται νέο, διαρκές Μνημόνιο, με σκληρές διαδικασίες επιβολής. Εχει σημασία, όμως, όταν βγαίνει ο υπουργός Οικονομικών και περιγράφει τη λεγόμενη κοινωνική πολιτική του αστικού κράτους σαν αγιοβασιλιάτικη. Ο σκληρός νεοφιλελευθερισμός συνδυασμένος με την πολιτική προστυχιά και αλητεία. Οταν τα παίρνουν από τον ελληνικό λαό, παρουσιάζουν τη φορομπηξία σαν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. Αφήνουν τους συντελεστές του ΦΠΑ στα ύψη, ακόμα και σε συνθήκες καλπάζοντος πληθωρισμού, ενώ το 2019 είχαν υποσχεθεί ότι θα τους μειώσουν. Κι ενώ τα κρατικά ταμεία φισκάρουν, ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός φωνάζει «δε θα γίνω Αι-Βασίλης να μοιράζω δώρα»! Τα λεφτά που αρπάζουν από το λαό τα προορίζουν για τους ιμπεριαλιστές δανειστές, για όπλα, για μπάτσους, για επιχορηγήσεις στους καπιταλιστές, για μίζες και ρεμούλα. Ο Μητσοτάκης δεν επέλεξε τυχαία τον «βυσματωμένο» Χατζηδάκη για το συγκεκριμένο πόστο. Είναι αυτός που δε θα ντραπεί, ούτε θα αισθανθεί τον παραμικρό δισταγμό στην προώθηση των πιο άγριων αντιλαϊκών μέτρων)

Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου επισφράγισαν πανηγυρικά την ήττα του τυχοδιωκτισμού και της εξαπάτησης των πολιτών. (…) Η ήττα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές σηματοδοτούν την οριστική ήττα του τυχοδιωκτισμού. (…) Η νίκη της ΝΔ οφείλεται κυρίαρχα στην ηγετική προσωπικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η πορεία του εκπλήσσει, διότι, παρά το «τεχνοκρατικό στυλ» διακυβέρνησης και την απουσία ιδιαίτερων ιδεολογικών αναφορών, κατάφερε να ενσωματώσει στην πρωθυπουργική του θητεία μια σταθερή πατριωτική στάση στα εθνικά θέματα. (…) Η σαρωτική νίκη της ΝΔ στις εκλογές με διαφορά 24 μονάδων απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, καθιστά ισχυρή πιθανότητα την τρίτη θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η πολιτική ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν μπορεί να αμφισβητηθεί στα προσεχή χρόνια, διότι υπερέχει σε ψυχοδιανοητική συγκρότηση, πολιτικές αρετές και σε σπουδές (Harvard), από όλους τους άλλους πολιτικούς ηγέτες (εξαιρείται ο Δημήτρης Κουτσούμπας που υπερασπίζεται μια άλλη πολιτική φιλοσοφία).  Γι’ αυτό, θα πρέπει η δημοκρατική παράταξη με εκφραστή το ΠΑΣΟΚ, να αναζητήσει έγκαιρα έναν ηγέτη με χαρακτηριστικά εθνικού και όχι κομματικού ηγέτη ώστε να επανέλθει και πάλι το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία όταν οι καιροί ωριμάσουν και οι ανάγκες το απαιτήσουν.

Γιάννης Παπαδάτος

(Αυτός ο τύπος, που υπογράφει ως ομότιμος καθηγητής του ΕΚΠΑ και ακαδημαϊκός υπεύθυνος του προγράμματος ψυχοθεραπείας, είναι ΠΑΣΟΚ; Ετσι εμφανίζεται. Να αγωνιά για την τύχη του ΠΑΣΟΚ, καθώς βρίσκει τον Ανδρουλάκη «λίγο». Είναι προφανές ότι αντιμετωπίζει τους αναγνώστες του ως πελάτες που αναζητούν απελπισμένοι θεραπεία στον ψυχαναλυτικό καναπέ του. Αλλά δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά ως… πολιτικός ψυχαναλυτής. Είναι το μίσος για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, από τη μια, και από την άλλη το απροκάλυπτο γλείψιμο στον… ηγέτη Μητσοτάκη, που τον καρφώνουν στον πάσαλο της ατίμωσης)

Ενα από τα πιο σημαντικά θέματα είναι το Μεταναστευτικό. Ιδιαίτερα μετά το τραγικό ναυάγιο της Πύλου θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για να μην επαναληφθεί. Επίσης θα πρέπει να δοθεί έμφαση στη φύλαξη των συνόρων. Ακόμη θα πρέπει [ο επόμενος υπουργός] να ασχοληθεί με το πρόβλημα της στελέχωσης των πλοίων της ακτοπλοΐας.

Θεόδωρος Κλιάρης

(Τα «Νέα» κάλεσαν υπηρεσιακούς υπουργούς να στείλουν ένα μήνυμα στα πολιτικά πρόσωπα που θα τους διαδεχτούν από βδομάδα. Ο απόστρατος στρατηγός-αρχηγός της λιμενομπατσαρίας και υπηρεσιακός υπουργός Ναυτιλίας έγραψε αυτές τις 52 όλες κι όλες λέξεις. Για έναν υπουργό Ναυτιλίας τα σύνορα βρίσκονται στη θάλασσα. Για τα χερσαία σύνορα έχουν ευθύνη άλλα υπουργεία. Στη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων, λοιπόν, πρέπει να δοθεί η έμφαση σύμφωνα με τον Κλιάμη. Στη φύλαξη όχι από την εισβολή ξένων στόλων, αλλά από το πέρασμα προσφύγων, που χαρακτηρίζονται εισβολείς. Ο υπουργός Ναυτιλίας δεν είναι υπουργός Αμυνας για να έχει την ευθύνη του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο είναι αρμόδιο να αποτρέπει την παραβίαση των συνόρων από ένοπλη δύναμη τρίτης χώρας. Είναι αρμόδιος για την προστασία των συνόρων από μη στρατιωτικούς, από πολίτες. Για παράδειγμα, αν μπει ένα λαθρεμπορικό σκάφος που κουβαλάει όπλα, ναρκωτικά, προϊόντα «μαϊμούδες» κτλ, πρέπει να διατάξει το Λιμενικό να το καταλάβει και να συλλάβει τους επιβαίνοντες. Λέμε τώρα, γιατί σπάνια γίνεται κάτι τέτοιο. Αν μπει ένα σκάφος με πρόσφυγες, το Λιμενικό οφείλει επίσης να το καταλάβει, εξασφαλίζοντας πρωτίστως την ασφάλεια των επιβαινόντων. Να βγάλει τους επιβαίνοντες στη στεριά και να τους παραπέμψει στις δικαστικές αρχές για το πλημμέλημα που διέπραξαν, ή στην Υπηρεσία Ασύλου, εφόσον δηλώσουν ότι επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο. Τα pushbacks απαγορεύονται σε κάθε περίπτωση. Τα pushbacks, όμως, είναι ο κανόνας. Ο υπουργός Ναυτιλίας έχει επίσης την αρμοδιότητα της έρευνας και διάσωσης σε κάθε περίπτωση ναυτικού ατυχήματος ή έκθεσης ανθρώπων σε κίνδυνο, σε μια περιοχή που εκτείνεται πέραν των ορίων των χωρικών υδάτων της Ελλάδας. Η ίδια η έννοια της έρευνας και διάσωσης επιβάλλει να δίνεται προτεραιότητα στην προστασία ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο, χωρίς να εξετάζεται καταρχάς οτιδήποτε άλλο. Και παράνομοι να είναι, πρώτα τους σώζεις, τους μεταφέρεις με ασφάλεια στη στεριά, τους παρέχεις πρώτες βοήθειες και νοσοκομειακή περίθαλψη εφόσον χρειάζεται και μετά εξετάζεις τις όποιες νομικές πτυχές. Για τον Κλιάμη, όμως, που συνέβη τούτη την περίοδο να έχει -καθ’ υπόδειξη του Μητσοτάκη- ταυτόχρονα την ιδιότητα του πρώην αρχηγού και του πολιτικού προϊστάμενου, πολιτικός και επιχειρησιακός ταυτόχρονα, η έμφαση βρίσκεται στη φύλαξη των συνόρων. Οχι στη διάσωση, όταν πρόκειται για πρόσφυγες. Σε περίπτωση προσφύγων, ιδιαίτερα όταν είναι πολλοί, η διάσωση ισοδυναμεί με παραβίαση των συνόρων! Αναρωτιέστε ακόμα γιατί έπνιξαν τόσες εκατοντάδες ψυχές μερικές δεκάδες μίλια ανοιχτά της Πύλου και με μπουνάτσα;)

Δεν μετανιώνουμε που τηρήσαμε το αξιακό μας πλαίσιο, οραματιστήκαμε να αλλάξουμε το πολιτικό σύστημα. Ομως το τανγκό θέλει δύο ή το πεντοζάλι θέλει και παραπάνω, εμείς ήμασταν μόνοι μας. Την ώρα που δίναμε το χέρι στις άλλες προοδευτικές δυνάμεις για το πώς θα κυβερνηθεί ο τόπος με ένα προοδευτικό πρόγραμμα, αυτοί κοίταζαν να κόψουν το δικό μας χέρι και έκαναν μονομέτωπο σε εμάς και όχι στον κ. Μητσοτάκη. Μπροστά μας έχουμε αναμέτρηση με ενισχυμένη αναλογική και ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του γι` αυτό, εμείς τις δικές μας και οι άλλες προοδευτικές δυνάμεις που έθαψαν την απλή αναλογική, τις δικές τους. … Κάθε ψήφος προοδευτικού πολίτη που θα πάει σε οποιαδήποτε άλλη κάλπη εκτός απ` αυτή του ΣΥΡΙΖΑ αντικειμενικά ευνοεί το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη και της ΝΔ.

Αλέξης Τσίπρας

(Πολύ γρήγορα αποδεσμεύτηκε από το… στρατηγικό εγκλωβισμό της απλής αναλογικής. Πού να μην ανήκε και στο… «αξιακό πλαίσιο» του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή! Αμα το «αξιακό πλαίσιο» το αλλάζεις πιο συχνά από πουκάμισο, σκεφθείτε τι γίνεται με την «τρέχουσα διαχείριση». Και η κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων «μ’ ένα νόμο σε ένα άρθρο» στο «αξιακό πλαίσιο» ανήκε, αλλά μετατράπηκε στο τρίτο Μνημόνιο που εμπεριείχε και τα δύο προηγούμενα. Ομως η αποδέσμευση από την απλή αναλογική, ειδικά στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν στις 21 Μάη, θα μπορούσε να γίνει με λιγότερη πολιτική χυδαιότητα. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ελπίδες να νικήσει και να μπορεί να σχηματίσει αυτός κυβέρνηση, θα μπορούσαν κάποιοι να πουν «ας πάει στο διάολο, αυτοδυναμία διεκδικούν». Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διεκδικεί εκλογική νίκη. Οι ίδιοι λένε ότι δε φιλοδοξούν να κόψουν την αυτοδυναμία αλλά την παντοδυναμία του Μητσοτάκη. Να μην φτάσει να έχει 180 έδρες. Οπότε, η έτσι κι αλλιώς χυδαία θεωρία της «χαμένης ψήφου» γίνεται πιο προκλητική καθώς ακούγεται από το στόμα του Τσίπρα. Και καταντά γελοία. Ακολουθώντας τη λογική του κοινοβουλευτικού κρετινισμού, θα ρωτούσαμε: ποιον μπορεί να πείσει ότι η ψήφος στο ΚΚΕ βοηθάει τον Μητσοτάκη και γι’ αυτό πρέπει να πάει στον ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί ο αριστερός ψηφοφόρος να μην ψηφίσει ΜέΡΑ25 ώστε να μπει κι αυτό στη Βουλή; Ως προς τα κόμματα της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που δεν έχουν ελπίδες να μπουν στη Βουλή, ο εκβιασμός των ψηφοφόρων γίνεται ωμός: Είναι χαμένη η ψήφος σε κόμματα που αποκλείονται από τη Βουλή επειδή το εκλογικό σύστημα –ανεξάρτητα αν είναι ενισχυμένη ή «απλή» αναλογική- έχει ένα αντιδημοκρατικό κατώφλι εισόδου στη Βουλή, στο διόλου ευκαταφρόνητο ύψος του 3%. Η «απλή αναλογική» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν νόθα. Χωρίς το κατώφλι του 3%, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα έπαιρνε δύο έδρες και το ΚΚΕ(μ-λ) μία. Χώρια που θα έμπαιναν στη Βουλή Κωνσταντοπούλου, ΜέΡΑ25, ΚΟΤΕΣ κ.ά. Πόση πολιτική προστυχιά χωράει σε μια τακτική που λέει: πρώτα σου κόβω το δρόμο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, που τη δικαιούσαι, και μετά λέω στους ψηφοφόρους σου ότι η ψήφος τους θα είναι… υπέρ του Μητσοτάκη, αν πάει σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα πλην του ΣΥΡΙΖΑ)

[O Tσίπρας] αν δεν τη μειώσει [τη διαφορά από τη ΝΔ], δεν πρέπει να παραιτηθεί. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, ναι δεν πήγε καλά, αλλά ένα εκατομμύριο άνθρωποι τον εμπιστεύτηκαν, εμπιστεύτηκαν το πρόγραμμά του, και θεωρώ ότι όσο εκείνος παίρνει αυτό τον ηγετικό ρόλο και ακούγεται η δική του φωνή και η φωνή του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ένα κόμμα κυβέρνησης, είναι ένα κόμμα όχι συμπληρωματικό, τόσο καλύτερα θα πάει και σε ποσοστά. Γιατί οι άνθρωποι που εμπιστεύτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ φοβήθηκαν ότι δίπλα σ’ εκείνον και δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα έπρεπε να εμπιστευτούν και άλλους. Τώρα όμως θα πάει με μια καθαρή γραμμή το κόμμα, με τον Αλέξη Τσίπρα πρόεδρο και με τις μεγαλύτερες δυνατές δυνάμεις στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ράνια Θρασκιά

(Εκαστος στο είδος του και η πρωινατζού στα πρωινάδικα. Η πανελίστρια της Μενεγάκη, Ράνια Θρασκιά, εκλεγμένη δεύτερη -μετά τη Νοτοπούλου αλλά πολύ πάνω από τον Γεροτζιάφα- με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Θεσσαλονίκης, στο φυσικό της χώρο, καλεσμένη στο ξεφτιλοπρωινάδικο του Λιάγκα. Η new entry του ΣΥΡΙΖΑ –ή μάλλον του Τσίπρα, για να είμαστε ακριβείς και δίκαιοι απέναντί της- ξεδιπλώνει πτυχές του αστείρευτου ταλέντου της. Μίλησε για τη «σχέση» της, για τον «πόνο» που έχει βιώσει μετά τους χωρισμούς και άλλα τέτοια σημαντικά, αλλά εμείς στεκόμαστε στα πολιτικά. Τι φταίει που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ; Τρόμαξε ο κόσμος από τον Τσακαλώτο και τον Φίλη, τη Γεροβασίλη και τον Ραγκούση, τον Σκουρλέτη και τον Ηλιόπουλο, τον Σπίρτζη και τη Δούρου. Γιατί ο κόσμος εμπιστεύεται μόνο τον Αλέξη, όπως και η Ράνια που τον κοίταξε στα μάτια -ήταν και του αγίου Γεωργίου, μάλιστα- και είδε σ’ αυτά την αλήθεια. Τώρα, λοιπόν, που οι γκροτέσκες φιγούρες, αυτές που τρόμαζαν τον κόσμο, παραμερίστηκαν και βγήκαν μπροστά τα δυνατά χαρτιά, όπως η πανελίστρια-πρωινατζού, τα πράγματα θα πάνε καλύτερα και η διαφορά θα μειωθεί. Αλλά κι αν δεν μειωθεί, ο Τσίπρας πρέπει να παραμείνει αρχηγός, ώστε να νικήσει την επόμενη φορά. Ολόκληρη η συνέντευξη, που αποτυπώνει τον «νέο ΣΥΡΙΖΑ», εδώ)

Το μήνυμα ελήφθη, στραβός δεν είναι ο γιαλός, στραβά αρμενίσαμε, χρειάζεται ενόψει των νέων εκλογών να αλλάξουμε. Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε όλη την ευθύνη πάνω του, όμως αναλογικά και εμείς έχουμε. Τώρα, ενωμένοι και αποφασιστικά θα πάμε στη νέα εκλογική μάχη, προβάλλοντας τις θέσεις μας απέναντι στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ, που εάν επιβραβευτεί, θα είναι καταστροφική για την χώρα. Αυτός πρέπει να είναι ο βασικός στόχος. Ξέρουμε και μπορούμε να φέρουμε την αλλαγή! […] Oλοι έχουμε ευθύνες και ο Αλέξης Τσίπρας έχει και τις ανέλαβε, είπε πως η νίκη έχει πολλούς πατέρες, η ήττα έναν και είναι ένας ηγέτης που ξεκίνησε στο κόμμα από νεαρή ηλικία και το έφερε σε θέση να κυβερνήσει, έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, ρύθμισε το χρέος και έχει όλες τις ικανότητες και τις δυνατότητες για την επόμενη μέρα, να αλλάξουμε, να προωθήσουμε τις θέσεις μας και να γίνουμε η επόμενη κυβέρνηση.

Γιάννης Αμανατίδης

(Χάνεται κανείς στους δαιδάλους της ταραγμένης σκέψης του ευσεβούς χριστιανού συριζαίου. Εχουν χάσει με 20 μονάδες διαφορά και νταμπλ σκορ κι αυτός ονειρεύεται ότι σ’ ένα μήνα θα φέρουν τα πάνω κάτω, θα νικήσουν και θα φέρουν την αλλαγή, γιατί… ξέρουν και μπορούν! Απλά, είχαν αρμενίσει στραβά μέχρι την περασμένη Κυριακή, αλλά τώρα θ’ αλλάξουν ρότα και θα πάρουν κεφάλι στην ιστιοδρομία! Στην επόμενη συνέντευξή του το άφησε κάπως φλου: πότε θα γίνουν η επόμενη κυβέρνηση, στις 26 Ιούνη ή μετά και τη νέα κυβερνητική θητεία του Κούλη; Αυτό που πιο πολύ τον ενδιαφέρει, όμως, είναι να μην «πετσοκόψουν» τον Τσίπρα οι άλλοι συριζαίοι. Ε, δεν μπορεί να είναι σύμπτωση, όταν Παππάς, Δούρου, Αμανατίδης και δεν ξέρουμε πόσοι άλλοι «προεδρικοί» ζητούν παραμονή του Τσίπρα στην αρχηγία. Κάποιο… αόρατο χέρι τους συντονίζει)

Εχω μάθει στις δύσκολες στιγμές να αναλαμβάνω την ευθύνη. Και να μην εγκαταλείπω τη μάχη. Είμαι εδώ. Δεν θα εγκαταλείψω ούτε τώρα, στη μέση μάλιστα ενός δύσκολου αγώνα. Χθες ήταν ημέρα εκλογών. Σήμερα είναι η πρώτη ημέρα της μάχης των επόμενων εκλογών. Στις χθεσινές εκλογές νίκησε η ΝΔ αλλά ταυτόχρονα ηττήθηκε η στρατηγική της απλής αναλογικής. (…) Στις επόμενες εκλογές έχουμε την ευθύνη πρωτίστως να αποτρέψουμε την προοπτική ενός παντοδύναμου και ανεξέλεγκτου ηγεμόνα πρωθυπουργού. Αλλά να προστατέψουμε την πρωταγωνιστική παρουσία της Αριστεράς στην πολιτική ζωή του τόπου. Ως μια δύναμη ασυμβίβαστη. Που έρχεται απο μακριά και θα πάει μακριά Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και θα παραμείνει εδώ. Ως ο βασικός κορμός των προοδευτικών δυνάμεων και εκφραστής των λαϊκών και κοινωνικών συμφερόντων. Για να υπερασπιστεί τον κόσμο της εργασίας. Και να μην επιτρέψει τη παλινόρθωση ενός βολικού συστημικού δικομματισμού.

Αλέξης Τσίπρας

(Στο πρώτο τμήμα της δήλωσής του έκανε την ανάγκη φιλοτιμία. Τι να πει; Οτι δε δέχεται κανένας/καμιά άλλος/η να αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις δεύτερες εκλογές, για να μην καεί, και πώς αναθέτουν σ’ αυτόν να πιει το πικρό ποτήρι μέχρι το τέλος; Μετά θα βγουν τα μαχαίρια και θα στηθεί η λαιμητόμος. Το δεύτερο σημείο είναι ένα ακόμα δείγμα πολιτικής αλητείας: «ηττήθηκε η στρατηγική της απλής αναλογικής»! Καλά, εκλογική στρατηγική ήταν η απλή αναλογική, όχι ζήτημα αρχής, όπως παραμύθιαζαν τον κόσμο; Και γιατί απέτυχε; Επειδή δεν έφτιαξε ο Μητσοτάκης κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ή με τον Βελόπουλο, όπως ο ίδιος ο Τσίπρας προεξοφλούσε στις προεκλογικές συνεντεύξεις και ομιλίες του; Γιατί αν κάποιος θα μπορούσε να φτιάξει κυβέρνηση με την απλή αναλογική, αυτός είναι ο Μητσοτάκης. Στον Τσίπρα θα χρειαζόταν ακόμα και ο Βελόπουλος για να σχηματίσει κυβέρνηση, χώρια το ΚΚΕ που είχε ξεκαθαρίσει ότι «δεν…». Αντί να πει ότι ηττήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, έριξε το φταίξιμο στην απλή αναλογική, που μέχρι τώρα την παρουσίαζε σαν ζήτημα αρχής για το κόμμα του. Η οποία, βέβαια, για να το πούμε κι αυτό, δεν είναι η «απλή άδολη αναλογική», όπως την έλεγαν παλιά, αφού οι ψήφοι όσων κομμάτων δεν πιάνουν το 3% μετατρέπονται σε έδρες που τις μοιράζονται αναλογικά τα υπόλοιπα κόμματα. Το τρίτο στοιχείο είναι κινδυνολογία της συμφοράς, που καταντάει ζητιανιά ψήφων: «παιδιά, ρίξτε καμιά ψήφο σ’ εμάς, γιατί ο Μητσοτάκης θα σας σκίσει». Ποιους προσπαθεί να πείσει; Οχι τους ψηφοφόρους της ΝΔ που δε θ’ αλλάξουν στάση μ’ ένα τέτοιο επιχείρημα. Ούτε τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, που «πήδηξαν το χαντάκι» και δεν έχουν κανένα λόγο να το ξαναπηδήξουν αντίστροφα. Προσπαθεί να πείσει τους ψηφοφόρους των μικρότερων κομμάτων, κυρίως αυτών που έμειναν εκτός Βουλής, πλασάροντας τη θεωρία της «χαμένης ψήφου», όπως και όσους/ες επέλεξαν αποχή-λευκό-άκυρο: «ψήφος σε κόμμα εκτός Βουλής, καθώς και αποχή-λευκό-άκυρο, στηρίζει τον Μητσοτάκη-ηγεμόνα» είναι το πρόστυχο μήνυμα του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Τα τελευταία, για την «πρωταγωνιστική παρουσία της Αριστεράς στην πολιτική ζωή του τόπου», που συμβολίζει ο… «ασυμβίβαστος» ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν για γέλια, αν δεν προκαλούσαν οργή. Γιατί αυτά τα… καλόπαιδα είναι που βρόμισαν ό,τι συμβόλιζε ο όρος Αριστερά για τις πλατιές μάζες του ελληνικού λαού)

Το τεσσάρι στην Κύπρο στη Eurovision δεν είναι το πρόβλημα, αλλά το αποτέλεσμα, ένα ακόμα δείγμα της προσπάθειας που κάνουν πολλές πλευρές του κυρίαρχου συστήματος να αποξενωθεί η ελληνική κοινωνία από τη Μεγαλόνησο και το Κυπριακό, ώστε να προωθηθούν τα απορριπτέα σχέδιά τους.

Νίκος Κοτζιάς

(Παρακολουθεί ο Νίκος Κοτζιάς, αυτός ο γίγαντας του πνεύματος, το ξεφτιλοπόπ πανηγύρι της Eurovision; Ενας τιτάνας της διπλωματίας οφείλει να παρακολουθεί τα πάντα. Διότι αν δεν παρακολουθούσε Eurovision και δεν έκανε την καίρια παρέμβασή του ο Κοτζιάς, το «εθνικό μας θέμα» θα είχε αφεθεί αποκλειστικά στη δικαιοδοσία της Καίτης Γαρμπή, η οποία επίσης αγανάκτησε: «Στερήσαμε από την Κύπρο τη δεκάδα που άξιζε πραγματικά, επειδή η ελληνική επιτροπή δεν ντράπηκε κι έδωσε 4 στον Andrew Lambrou. Κανονίστε με τις βλακείες σας εκεί να συνεχίσετε έτσι & στο τέλος να μας πάρουν πίσω οι Κύπριοι από το χαλούμι μέχρι τη θεά Άννα Βίσση!». Οπως αντιλαμβάνεστε, ο Νίκος Κοτζιάς έπρεπε να δώσει βάθος στην πατριωτική αλλά κάπως ναΐφ προσέγγιση της Καιτούλας. Να εξηγήσει πως το χαλούμι και η θεά Αννα Βισση είναι απλώς όψεις της εθνικής ιδέας, που επιβάλλει να δίνεται πάντοτε το δωδεκάποντο προς το κυπριακό άσ(θ)μα. Αποκάλυψε, λοιπόν, τη συνωμοσία «πολλών πλευρών του κυρίαρχου συστήματος», που εκφράστηκε με αυτό το εξευτελιστικό τεσσάρι που έδωσε στο τραγούδι της Κύπρου η ολιγομελής επιτροπή της ΕΡΤ, στέλνοντας μήνυμα αποξένωσης από το εθνικό καθήκον, που εκφραζόταν παραδοσιακά μ’ εκείνο το εθνικά περήφανο «ντουζ πουάν». Το δωδεκάποντο από την Ελλάδα προς το κυπριακό τραγούδι και από την Κύπρο προς το ελληνικό τραγούδι συμβόλιζε την εθνική ενότητα. Δεν ξέρουμε τι γίνεται στα καλλιστεία για τη «μις κόσμος», υποθέτουμε όμως πως και εκεί πρέπει να ακολουθείται η εθνική γραμμή: η Ελλάδα να ψηφίζει την κύπρια μοντέλα και η Κύπρος την ελληνίδα μοντέλα. Παρακαλούμε τον Νίκο Κοτζιά, τώρα που δεν έχει υπουργικές υποχρεώσεις, να επιληφθεί και αυτού του θέματος. ΥΓ: Το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια το Ισραήλ συμμετέχει στο ξεφτιλοπόπ πανηγυράκι της Eurovision -όπως και στις διοργανώσεις του επαγγελματικού αθλητισμού- μολονότι είναι ασιατική χώρα, αλλά το έχουν διώξει από κάθε ασιατική διακρατική διοργάνωση, λόγω των διαρκών εγκλημάτων του σε βάρος των Παλαιστίνιων, ουδόλως ενοχλεί τον Νίκο Κοτζιά. Θα λέγαμε ότι το θεωρεί και εθνικά επωφελές, διότι ως ΥΠΕΞ εργάστηκε και αυτός, αντάμα με τον πρωθυπουργό Τσίπρα, για την αναβάθμιση της «στρατηγικής συμμαχίας» Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου. Υποθέτουμε πως δε θα είχε κανένα πρόβλημα αν οι τρεις χώρες συνεννοούνταν και μοίραζαν τα «ντουζ πουάν» σύμφωνα με ένα συμμαχικό στρατηγικό σχέδιο. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν!)

Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκονται στις δημοσκοπήσεις. Διότι 5 στους 7 ερωτηθέντες δεν απαντούν. Ξέρετε γιατί δεν απαντούν; Γιατί είμαστε στην εποχή του Predator και ο κόσμος φοβάται να πει ότι δεν ψηφίζει Μητσοτάκη την ώρα που η κλήση του καταγράφεται. Και την ώρα που ο εργοδότης πλάι στον Αδωνη Γεωργιάδη απειλεί ότι αν κάποιος δεν ψηφίσει ΝΔ, θα απολυθεί.

Αλέξης Τσίπρας

(Οσο κι αν φαίνεται παράξενο, καρφώθηκε. Προτίμησε να πει μια παπάρα, εν γνώσει του πως θα τον χλευάσουν, παρά να πει την αλήθεια. Δε θα συζητήσουμε, βέβαια, αν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ φοβούνται ν’ απαντήσουν στις δημοσκοπήσεις, λόγω Predator. Λες και το Predator παρακολουθεί όλο τον κόσμο και θα ενημερώσει τους εργοδότες τους ποιοι δε θα ψηφίσουν Μητσοτάκη και θα τους απολύσουν. Σε αντίθεση με κάτι συριζαϊκές ανακοινώσεις πριν από λίγο καιρό, ο Τσίπρας δεν τα έβαλε με τις εταιρίες δημοσκοπήσεων. Δεν αμφισβήτησε τις «μετρήσεις» τους. Τα έριξε στον Μητσοτάκη και το Predator που φοβίζουν τον κόσμο με αποτέλεσμα να φοβάται να εκφραστεί ελεύθερα. Πέταξε μια παπάρα, ξεπέταξε το θέμα και πήγε παρακάτω. Γιατί οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ΝΔ μπροστά βολεύουν τον ΣΥΡΙΖΑ και την τακτική του. Μια τακτική που δεν προβάλλει το «θετικό πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ αλλά το «να φύγει ο Μητσοτάκης». Οσο οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τη ΝΔ να προηγείται τόσο ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ «σκουπίζουν» ψήφους από δεξιά κι αριστερά. Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται υποχρεωτική επιλογή για όσους και όσες θέλουν μόνο να φύγει ο Μητσοτάκης. «Αγάντα και τον φάγαμε τον κερατά» είναι το μήνυμα που τροφοδοτεί την ψηφοθηρία του Tσίπρα. Αντίθετα, ο Μητσοτάκης έβαλε «όλα τα λεφτά» στην ψεύτικη παράσταση νίκης που κατασκευάζουν οι δημοσκόποι, ποντάροντας σ’ αυτούς που «πάνε με το ρεύμα». Γύρω μας, όμως, δεν βλέπουμε τόσο αλαζόνες δεξιούς, σίγουρους για το πρωτάθλημα όπως οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα. Κυρίως βλέπουμε ανθρώπους τρομαγμένους από τα γκάλοπ να ψιθυρίζουν «θα ξαναβγεί ο κερατάς». Ετοιμους να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ κι ας μην είναι ΣΥΡΙΖΑ. Ετοιμους να ψηφίσουν μόνο για να φύγει ο Μητσοτάκης. Κι αυτό το ξέρουν οι επικοινωνιολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό δεν ανοίγουν πόλεμο με τους γκαλοπατζήδες, αλλά ενισχύουν την αυθόρμητη τάση «να φύγει ο Μητσοτάκης».«Ζητάμε να βγούμε πρώτοι, διότι μόνο αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος, θα ανοίξει ο δρόμος για την πολιτική αλλαγή», έλεγε με νόημα ο Τσίπρας χθες στο πρωινάδικο του ΟΡΕΝ)

Και μάλιστα έχουμε συλλογικές συμβάσεις τις οποίες έχουν επεκτείνει, στη Ρόδο, στην Κρήτη, με μεγαλύτερους μισθούς. Aρα ο καλύτερος τρόπος να μειωθούν οι μισθοί, είναι να μειώνεται διαρκώς η ανεργία. Να δημιουργούνται πολλές και καλύτερα πληρωμένες θέσεις εργασίας.

Kυριάκος Μητσοτάκης

(Προφανώς έκανε σαρδάμ, μιλώντας για μείωση μισθών. Κι ας λένε ό,τι θέλουν τα συριζοτρόλ που έστησαν πάρτι στα social media. Προηγουμένως είχε αναφερθεί τουλάχιστον δυο φορές σε αύξηση μισθών, που υποτίθεται ότι είναι ο στόχος της κυβέρνησής του για την επόμενη τετραετία -το γιατί δεν το έκανε την πρώτη τετραετία ουδέποτε το εξήγησε και τα παπαγαλάκια-γλάστρες στα οποία δίνει συνεντεύξεις δεν τον ρωτούν. Γιατί όμως έκανε ένα τόσο χοντρό σαρδάμ; Μπερδεύτηκε, γιατί όταν μιλάει για αυξήσεις μισθών λέει ψέματα. Δεν πιστεύει σε μια τέτοια πολιτική. Πες, πες το ίδιο ψέμα, λοιπόν, κάποια στιγμή θα μπερδευόταν και θα του ξέφευγε αυτό που πραγματικά πιστεύει. Είπε ο Μητσοτάκης στην ίδια συνέντευξη στις γλάστρες του πρωινάδικου του ΟΡΕΝ: «Η ίδια η μείωση της ανεργίας, αναγκάζει τελικά τους εργοδότες να πληρώσουν καλύτερους μισθούς». Στο στόμα του Μητσοτάκη αυτό είναι ψέμα. Πιστεύει ακριβώς το αντίθετο. Ας θυμηθούμε τι έλεγαν όταν πετσόκοβαν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα στα χρόνια των μνημονίων, εφαρμόζοντας μια πολιτική που είχε και δυσμενή δημοσιονομικά αποτελέσματα, διότι χαμηλότεροι μισθοί σημαίνει λιγότεροι φόροι. Ελεγαν, λοιπόν, τότε πως όλοι οι μισθοί πρέπει να πετσοκοπούν. Πετσόκοψαν ακόμα και τον κατώτατο και θέσπισαν τον υποκατώτατο για τους νέους μέχρι 25 ετών. Ελεγαν πως οι μισθοί πρέπει να πετσοκοπούν για να μειωθεί η ανεργία. Μόνο αν η Ελλάδα γίνει «φιλική στις επενδύσεις», μειώνοντας μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές, θα γίνουν επενδύσεις και θα μειωθεί η ανεργία, έλεγαν. Συνέδεσαν ευθέως τη μείωση της ανεργίας με τη μείωση των εργατικών μισθών. Τώρα ο Μητσοτάκης, καθαρά για λόγους προεκλογικής δημαγωγίας, λέει το αντίθετο: συνδέει μείωση της ανεργίας με υψηλότερους μισθούς. Λέει ψέματα, απολύτως συνειδητά, γι’ αυτό και του ξέφυγε το σαρδάμ. Μιλώντας για μείωση μισθών, είπε αυτό που σκέφτεται, αυτό που πιστεύει, αυτό που είναι στον πυρήνα του λεγόμενου οικονομικού φιλελευθερισμού, παρακλάδι του οποίου είναι ο λεγόμενος νεοφιλελευθερισμός. Οι μισθοί πρέπει να παραμείνουν χαμηλοί, για να προσελκύονται επενδύσεις. Αυτό είναι το οικονομικό δόγμα του Μητσοτάκη, του Πατέλη, του Σκέρτσου, του Σκυλακάκη και των υπόλοιπων. Αυτό είναι επίσης αποτυπωμένο και στα τρία Μνημόνια, όταν αναφέρονται στις περιβόητες μεταρρυθμίσεις. Οι μισθοί στην Ελλάδα πρέπει να είναι συγκρίσιμοι με αυτούς στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, δηλαδή Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Αλβανίας, Βόρειας Μακεδονίας, για να υπάρξει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και να γίνει η Ελλάδα χώρα φιλική στις επενδύσεις. Αυτό αναφέρεται σε όλα τα Μνημόνια. Ως μόνιμη ιδιότητα που πρέπει να αποκτήσει ο ελληνικός καπιταλισμός και όχι σαν κάποια ολιγόχρονη παρέκκλιση)

Την 1η Μαΐου, καθώς γιορτάζουμε τη διεθνή ημέρα των εργαζομένων, η ΕΕ παραμένει αποφασισμένη να προετοιμάσει τους εργαζόμενους για έναν μεταβαλλόμενο κόσμο εργασίας. Αυτό σημαίνει μεγάλη επένδυση στις δεξιότητες. Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να ενθαρρυνθούν τα ταλέντα στην Ευρώπη, σε μια εποχή κατά την οποία καταγράφονται ελλείψεις εργατικού δυναμικού σε βασικούς τομείς και πάνω από τα τρία τέταρτα των επιχειρήσεων δυσκολεύονται να βρουν εργαζόμενους με τις κατάλληλες δεξιότητες. Το Ευρωπαϊκό Έτος Δεξιοτήτων μας δίνει την ευκαιρία να αλλάξουμε ριζικά το πνεύμα της κατάρτισης στην ΕΕ, αξιοποιώντας τα εργαλεία και τις δράσεις που έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού θεματολογίου δεξιοτήτων. Αυτό είναι σημαντικό όχι μόνο για να βοηθηθούν οι άνθρωποι να ευδοκιμήσουν στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία και να προγραμματίσουν την προσωπική τους ζωή, αλλά είναι και ζωτικής σημασίας για να διατηρηθεί η Ευρώπη ανταγωνιστική (όπως επισημαίνεται στο βιομηχανικό σχέδιο της Πράσινης Συμφωνίας) και να διασφαλιστεί ότι οι μεταβάσεις και η οικονομική ανάκαμψη είναι δίκαιες και δεν αφήνουν κανέναν στο περιθώριο.

Nικολά Σμιτ (επίτροπος ΕΕ)

(Πρόκειται, φυσικά, για πρόκληση. Ο εκπρόσωπος του κεφαλαίου -μάλιστα της πιο επιθετικής μερίδας του, του μονοπωλιακού κεφαλαίου- φορτώνει στους… μη ευέλικτους εργάτες την ευθύνη για την ανεργία. Βαφτίζει την άνοδο της ανταγωνιστικότητας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και οικονομιών, δηλαδή την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, κοινό, διαταξικό καθήκον! Ας σκεφτούμε, όμως, ότι αυτό που αποθρασύνει τον κάθε αστό τεχνοκράτη δεν είναι άλλο από την αδυναμία του εργατικού κινήματος, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, να βάλει τη δική του ταξική σφραγίδα στις εξελίξεις. Να προχωρήσει σε πλήρη ρήξη με το σύστημα του κεφαλαίου στην οικονομία, το συνδικαλισμό, την πολιτική. Να διακηρύξει τη δική του ανεξάρτητη πολιτική κατεύθυνση. Να ξαναζωντανέψει το όραμα της κοινωνικής απελευθέρωσης και να το βάλει στο κέντρο της πολιτικής ζωής. Αυτό το μεγάλο πολιτικό κενό στοιχειώνει και τη φετινή Πρωτομαγιά. Πρώτιστο μέλημά μας ας είναι η κάλυψή του)

Στο Βερολίνο δεν είναι πια ένας στενός φίλος και σύμμαχος του κ. Μητσοτάκη. Ο κ. Σόιμπλε δεν υπάρχει πια και δεν θα μπορεί να λέει «βάστα Σόιμπλε», όταν εμείς θα δίνουμε τη μάχη για να στήσουμε όρθια την κοινωνία, να αναστήσουμε την οικονομία. Αυτό είναι το μεγάλο του πρόβλημα. Οτι σήμερα υπάρχουν προοδευτικές κυβερνήσεις και υπάρχει προοδευτική κυβέρνηση και στη Γερμανία, αντί για τον Σόιμπλε. Μια προοδευτική κυβέρνηση η οποία δεν βλέπει ως «τερατογένεση» τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη, αλλά βλέπει ως ρεαλιστική και καλοδεχούμενη την προοπτική μιας κυβέρνησης που θα προσπαθήσει να ξαναδώσει ανάστημα στο διεθνές γίγνεσθαι στην Ελλάδα και να ανατάξει την κοινωνία και την οικονομία. Μια κυβέρνηση προοδευτική όχι μόνο δεν θα είναι «τερατογένεση», αλλά θα είναι η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο για τη χώρα, για την κοινωνία, για τον ελληνικό λαό.

Αλέξης Τσίπρας

(Από πού ν’ αρχίσεις και πού να τελειώσεις; Πρώτο, δεν ήταν ο Σόιμπλε που στήριζε Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτέμβρη 2015; Προηγουμένως, βέβαια, τους είχε «ισιάξει», αρνούμενος κάθε διαπραγμάτευση των μνημονιακών όρων και δείχνοντάς τους ποιος είναι το αφεντικό. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, όχι ο Σόιμπλε προσωπικά. Κι αυτοί, άπληστοι για εξουσία, αποφασισμένοι να μην αφήσουν την ευκαιρία να πάει χαμένοι, αδίστακτοι αστοί πολιτικοί, υποτάχθηκαν πλήρως. Δεύτερο, κυβερνούσε μόνο του το κόμμα των Σόιμπλε-Μέρκελ στη Γερμανία; Δεν κυβερνούσε μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες του SPD; Ο «μεγάλος συνασπισμός», όπως τοπν λένε στη Γερμανία. Στο πλαίσιο αυτού του «μεγάλου συνασπισμού» δεν άρχισε η καριέρα του δημάρχου Αμβούργου, Ολαφ Σολτς, στην κεντρική πολιτική σκηνή; Δεν υπήρξε ο Σολτς διάδοχος του Σόιμπλε στο ομοσπονδιακό υπουργείο Οικονομικών; Τρίτο, ποια ακριβώς είναι η προοδευτική κυβέρνηση στη Γερμανία σήμερα; Με υπουργό Οικονομικών τον νεοφιλελεύθερο Λίντνερ, πιο σκληρό και από τον Σόιμπλε; Με υπουργό Εξωτερικών το τσιράκι των Αμερικανών, την Αναλένα Μπέρμποκ; Είδατε, μήπως, τη γερμανική μονοπωλιακή αστική τάξη να διαμαρτύρεται για την… προοδευτική πολιτική της κυβέρνησης Σολτς; Αντίθετα, βλέπουμε απεργίες μετά από πολλά χρόνια. Η προεκλογική παπάρα του Τσίπρα, αυτή η κατασκευή μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας, με τα πιο φτηνιάρικα υλικά μάλιστα, έχει και μια άλλη πλευρά. Μας δείχνει ποιο είναι το πρότυπο του ΣΥΡΙΖΑ: η αντιλαϊκή κυβέρνηση Σολτς στη Γερμανία)

Εχει, μάλιστα, το θράσος [ο Μητσοτάκης] – χθες από την πατρίδα μου την Κρήτη – να συνεχίζει τα fake news και τη μυθομανία, αποδεικνύοντας την πραγματική του αγωνία. Λέει ότι ετοιμάζω διακυβέρνηση με τον κ. Βαρουφάκη. Ποιος το λέει αυτό; Ο κ. Μητσοτάκης που μαζί με Τσίπρα, Βαρουφάκη, Σαμαρά -όλοι μαζί-  δίχασαν τον ελληνικό λαό όταν χρεοκόπησε την πατρίδα μας ο κ. Καραμανλής; Ποιοι το λένε αυτό; Αυτοί, που όταν δικαιώθηκε ο κ. Γεωργίου, δεν έβγαλαν μια ανακοίνωση για να του ζητήσουν συγγνώμη; Αυτοί που τους ενώνει το κοινό αφήγημα για τη χρεοκοπία της χώρας; Πότε είπε μια κουβέντα εναντίον του κ. Καραμανλή ο κ. Τσίπρας; Ποτέ. Ισα – ίσα που πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε το δεξί του χέρι, τον κ. Αντώναρο, στα ψηφοδέλτιά του. Πότε είπε μια λέξη κριτικής για τη διακυβέρνηση της χρεοκοπίας ο κ. Μητσοτάκης; Ποτέ. Ερχονται να ζητήσουν τα ρέστα και να θέσουν ψεύτικα διλήμματα. (…) Αυτή η παράταξη δεν έχει σχέση ούτε με την Ακροδεξιά του κ. Βορίδη, του κ. Γεωργιάδη και του κ. Καρατζαφέρη, που έχει ενεργοποιήσει και πάλι ο κ. Μητσοτάκης. Ούτε με τον ακραίο λαϊκισμό που έφερε στο προσκήνιο – διχάζοντας – ο κ. Τσίπρας. Είναι η Δημοκρατική Παράταξη. Είναι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, που σηκώνεται περήφανο ξανά ως πρωταγωνιστής στο προσκήνιο της χώρας μας. (…) Δεν μπορεί από τη μία ο κ. Μητσοτάκης να αφήνει τρία χρόνια να κάνει προεκλογική εκστρατεία η Χρυσή Αυγή από τη φυλακή και από την άλλη η δήθεν αριστερά – λίγους μήνες πριν, όταν πρέπει να δείξουμε τον δρόμο της προστασίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος – να κάνει τον Πόντιο Πιλάτο για να ψαρέψει στα θολά νερά της ακροδεξιάς. Θέλω να μας πει ο κ. Τσίπρας γιατί δεν ψήφισε τον νόμο, που εμποδίζει τη συμμετοχή της Χρυσής Αυγής. Αλλά να μας πει και ο κ. Μητσοτάκης γιατί δεν ζήτησε να συνεννοηθούμε από την πρώτη στιγμή της καταδίκης των εγκληματιών, που δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα. Τους άφηναν να κάνουν προεκλογική εκστρατεία μέσα από τη φυλακή και με το άλλο μάτι κοίταζαν τις δημοσκοπήσεις. Οσο φαινόταν ότι δεν μπαίνουν στη Βουλή, έλεγε ο κ. Μητσοτάκης: “Μεγαλύτερο υπόλοιπο κάτω του 3%, ευκολότερη η αυτοδυναμία μου”. Οταν αντιστράφηκαν τα πράγματα, ήρθε να μας πει να συνεννοηθούμε. Εμείς από την αρχή μπήκαμε εμπόδιο στον νεοναζισμό, δεν εργαλειοποιήσαμε, δεν μιλήσαμε για “καλή Χρυσή Αυγή” και αυτό πρέπει να το θυμάται κάθε έλληνας δημοκράτης, κάθε έλληνας φιλελεύθερος.

Νίκος Ανδρουλάκης

(Από τη μια, λες: τι να κάνει και ο δυστυχής Ανδρουλάκης, μπας και καταφέρει να επιπλεύσει; Από την άλλη, δεν είναι εύκολο να καταπιείς τις κραυγαλέες παραλείψεις και να παρακολουθήσεις τα ενδιάμεσα άλματα πάνω από την καταγεγραμμένη ιστορική πραγματικότητα της τελευταίας 15ετίας. Είπε ποτέ το ΠΑΣΟΚ ότι ετοιμοζόταν να παραλάβει χρεοκοπημένη χώρα το 2009; «Λεφτά υπάρχουν» έλεγε. Και ζητούσε ψήφο για να διαχειριστεί σωστά τα κρατικά πράγματα, σε αντίοθεση με τη ΝΔ του Καραμανλή. Δεν συγκυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ το 2011-2012 με το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη, με τον Βορίδη και τον Γεωργιάδη υπουργούς; Δεν συγκυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ το 2012-2015 με τη ΝΔ, με τους Βορίδη και Γεωργιάδη ξανά υπουργούς; Ζήτησε ποτέ το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ τη θέσπιση αντιναζιστικής νομοθεσίας, για να εμποδιστεί η δράση των νεοναζιστικών μορφωμάτων; Δεν ψήφιζε -μαζί και με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Βελόπουλο- την πρώτη τροπολογία Βορίδη, τον Ιούνη του 2021, εκφράζοντας την ικανοποίησή του; Δεν έκανε, δηλαδή, ό,τι ακριβώς και η ΝΔ;)

Οταν, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας κλείνει την πόρτα και λέει “καμία συζήτηση, ελάτε μετά”, ουσιαστικά μας λέει “ελάτε να πάρετε κανένα υπουργικό αυτοκίνητο και να μου δώσετε ψήφους εμένα να γίνω πρωθυπουργός”. Να μου κοπεί το χέρι από τον ώμο για να κάνω κάτι τέτοιο.

Γιάνης Βαρουφάκης

(Βιάστηκαν οι πονηρούληδες «αναλυτές» που στηρίζουν… κομψά τη ΝΔ να γράψουν ότι ο Βαρουφάκης έκλεισε την πόρτα στον Τσίπρα. Ο Βαρουφάκης λέει ότι θα προτιμούσε να του κοπεί το χέρι παρά να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση που δε θα προκύψει από προηγούμενη συζήτηση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν αποκλείει από άποψη αρχών τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε παλαιότερα. Θέλει προηγουμένως «συζήτηση». Θα την ήθελε τώρα, όπως λέει. Και διαμαρτύρεται ότι ο Τσίπρας τού κλείνει την πόρτα. Είναι αυτό λόγος μη συμμετοχής ή μη στήριξης μιας κυβέρνησης, αν η «συζήτηση» γίνει μετά; Ξέρετε σε πόσο χρόνο γίνεται μια τέτοια «συζήτηση» στην Ελλάδα; Αρκούν μερικές ώρες για την καταρχήν «προγραμματική συμφωνία». Μετά μπορεί να συγκροτηθούν και «ομάδες εργασίας» για να την εξειδικεύσουν. Ομως, η καταρχήν συμφωνία πρέπει να γίνει εντός του τριήμερου που κατά το αστικό Σύνταγμα διαρκεί η εντολή που δίνεται στον αρχηγό του πρώτου ή του δεύτερου ή του τρίτου κόμματος, διαδοχικά. Πιστεύει κανείς πως άμα βγαίνουν τα νούμερα και απαιτείται η συμμετοχή ή η στήριξη των βουλευτών του ΜέΡΑ25 για τη συγκρότηση «προοδευτικής κυβέρνησης», ο Βαρουφάκης θα πει «όχι, γιατί δεν συζητήσαμε πριν από τις εκλογές»; Δηλαδή, θα πάρει την ευθύνη για τη διεξαγωγή δεύτερων εκλογών, όταν θα μπορεί να σχηματιστεί «προοδευτική κυβέρνηση» από την πρώτη Κυριακή; Νάρκισσος είναι, υπερφίαλος είναι, αλλά για αυτόχειρα δεν τον κόβουμε. Γιατί πολιτική αυτοχειρία θα ήταν κάτι τέτοιο. Στις δεύτερες εκλογές το ΜέΡΑ25 θα έμενε εκτός Βουλής. Και γιατί ο Τσίπρας δε δέχεται να κάνει από τώρα τη «συζήτηση» που ζητά ο Βαρουφάκης; Για να μην τον κάνει… νοματαίο. Και για να μην κατηγορηθεί από ΝΔ και ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ότι γίνεται όμηρος του Βαρουφάκη. Οι συριζαίοι ακολουθούν το παλιό και δοκιμασμένο δόγμα: μετά το αποτέλεσμα της κάλπης όλα είναι διαφορετικά. Μετά το αποτέλεσμα της κάλπης το πρόβλημα θα το έχει ο Βαρουφάκης, όχι ο Τσίπρας Γι’ αυτό και δεν κλείνει –ο Βαρουφάκης- την πόρτα στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά βρήκε το ευφυολόγημα της εκ των προτέρων «συζήτησης». Αν όμως ήθελε να είναι συνεπής, θα έκανε και πρόταση κοινής εκλογικής καθόδου ΣΥΡΙΖΑ-ΜέΡΑ25, επί τη βάσει «προγραμματικής συμφωνίας»)

Εγώ δεν είπα ότι πάτε να πάρετε  τις νεοναζιστικές, τις νεοφασιστικές ψήφους. (…) Αυτό δεν είναι το μέτωπο με τον φασισμό, το να υιοθετείς τα επιχειρήματα των φασιστών σε μια τέτοια διαδικασία; Συγγνώμη δηλαδή. (…) Μα, αλήθεια τώρα; Και αυτό είναι ο μαχητικός αντιφασισμός; Αυτό είναι η στάση της συμπαράταξης των πολιτικών δυνάμεων που πρέπει να έχουν κοινό μέτωπο; (…) Και το επαναλαμβάνω, δεν είστε ανόητοι πολιτικά και εκλογικά, δεν πάτε να πάρετε τους ναζιστές ψηφοφόρους, δεν πάτε να πάρετε τους φασίστες ψηφοφόρους, δεν πρόκειται, δεν είναι εκεί το ενδιαφέρον σας. Το πολιτικό σας ενδιαφέρον είναι, επαναλαμβάνω, αυτός ο χυλός που καλύπτεται πίσω από το λεγόμενο αντισύστημα. Εκεί είναι που δεν θέλετε να αποκοπείτε. 

Μαυρουδής Βορίδης

(Mιλούσε αυστηρά σε ποινική και όχι σε πολιτική-ιδεολογική βάση. Ελεγε πως πρέπει να αποκλειστούν οι καταδικασμένοι ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, όχι οι νεοναζιστές. Δεν το έκανε για τυπικούς λόγους. Ούτε για λόγους προστασίας από τις προσφυγές που θα κάνουν οι νεοναζιστές. Το έκανε εν γνώσει του ότι η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση βασίζεται στη θεωρία των «δύο άκρων». Στο μυαλό του Βορίδη, βέβαια, υπάρχει μόνο ένα άκρο: η Αριστερά. Κάπου-κάπου έκανε και αναφορά σε ναζιστές και φασίστες ψηφοφόρους. Μιλούσε για μέτωπο ενάντια στο φασισμό. Ποτέ, όμως, ως φορέας μιας τέτοιας πολιτικής αντίληψης. Δεν του ξέφυγε κάτι τέτοιο ούτε μία φορά. Αναφερόταν στη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία χρησιμοποιούσε ως υπόθεση εργασίας για να αποδείξει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπηρετεί αυτή τη ρητορική. Εντούτοις, αυτές οι αναφορές του, αποσπασμένες από τη βάση τους, ακουγόταν προκλητικά: μα να μιλάει ο Βορίδης, το χαϊδεμένο παιδί του Παπαδόπουλου της χούντας, ο λάτρης του Ζαν Μαρί Λεπέν, ο τσεκουροφόρος φασίστας, για αποκλεισμό των φασιστών; Ομως ο Βορίδης ποτέ δεν μίλησε για αποκλεισμό των φασιστών και των ναζιστών. Για αποκλεισμό του μορφώματος του Κασιδιάρη μιλούσε και η επιχειρηματολογία του ήταν αυτή και μόνο. Περιτυλιγμένη με το επιχείρημα της καταδίκης για εγκληματική οργάνωση, χωρίς πολιτικοϊδεολογικό πρόσημο. Ο Βορίδης παραμένει φασίστας. Παριστάνει τον κοινοβουλευτικό άνδρα, όπως η Μελόνι και η Λεπέν παριστάνουν τις κοινοβουλευτικές γυναίκες. Είναι ακριβώς αυτό που λέει η παροιμία: ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε μήτε την κεφαλή του)

Σήμερα θέλω να σας πω για τον ατομικό κουμπαρά. Τι είναι αυτό; Αφορά τους νέους και την επικουρική σύνταξή σας. Στον ατομικό κουμπαρά μαζεύονται όσα πληρώνετε εσείς ως εργαζόμενοι. Κανένας άλλος δεν μπορεί να τον αγγίξει. Τον βλέπετε να αυξάνεται με τον καιρό και έχετε τον έλεγχό του μέσα από το app myteka.gov.gr. Αποταμιεύετε και επενδύετε για τη δική σας μελλοντική σύνταξη. Δεν πληρώνετε την τωρινή σύνταξη κάποιου άλλου. Στο τέλος η επικουρική σας σύνταξη θα είναι υψηλότερη κατά 43% έως 68%. Λοιπόν, ξέρω ότι η επικουρική σύνταξη είναι ένα περίπλοκο θέμα. Αν θέλετε, γράψτε μου τις ερωτήσεις σας, θα χαρώ να τις απαντήσω.

Κυριάκος Μητσοτάκης

(Είσαι νέος-νέα; Μπορώ να σε κοροϊδέψω. Αυτή είναι η γνώμη του Μητσοτάκη για τους νέους. Γι’ αυτό και ο μηχανισμός προπαγάνδας του μεγάρου Μαξίμου αποφάσισε να «μπάσει» τον Κούλη και στο TikTok. Του βάζουν μπροστά ένα κινητό κι αυτός αρχίζει να ξεστομίζει με το πιο φυσικό ύφος τα πιο χοντρά ψέματα. Από τη Θεσσαλονίκη, λοιπόν, μέσα από το αυτοκίνητο –για να καταλάβουν όλες και όλοι ότι η πρωθυπουργάρα δεν αφήνει λεπτό να πάει χαμένο- μίλησε για τον… ατομικό κουμπαρά. Δεν είπε, φυσικά, για την κατάργηση της επικουρικής σύνταξης, για την οποία οι παππούδες και οι πατεράδες των σημερινών νέων έδωσαν σκληρούς αγώνες. Δεν τους είπε ότι προτού αρχίζουν να πετσοκόβουν την επικουρική σύνταξη, μέχρι να τη μετατρέψουν σε ένα γλοίσχρο φιλανθρωπικό βοήθημα, είχαν πάρει τα αποθεματικά της και τα είχαν μετατρέψει σε… αναπτυξιακά δάνεια. Δανεικά κι αγύριστα στους καπιταλιστές, τους… στυλοβάτες του έθνους. Με τα οποία φούσκωσαν τους λογαριασμούς τους στις τράπεζες της Ελβετίας και τις κερδοσκοπικές τοποθετήσεις τους στα διεθνή χρηματιστήρια. Αυτή τη… μικρή λεπτομέρεια την έκανε αβαβά ο Μητσοτάκης, για να πουλήσει στις νέες και τους νέους εργαζόμενους τη «νέα ανακάλυψη» των Χατζηδάκη και Τσακλόγλου. Αντεγραμμένη κατευθείαν από το ασφαλιστικό σύστημα που επέβαλε στους εργαζόμενους της Χιλής η περιβόητη νεοφιλελεύθερη Σχολή του Σικάγο. Την επέβαλε με τη βία, φυσικά, χάρη στη ματοβαμμένη χούντα του Πινοσέτ. Και τα λεφτά που μαζεύονταν υποχρεωτικά στους «ατομικούς κουμπαράδες» των χιλιανών εργαζόμενων έγιναν καπνός στα διεθνή χρηματιστήρια, όπου «επενδύονταν» από τα golden boys και τα στελέχη της χούντας. Εκανε αβαβά και άλλη μια… μικρή λεπτομέρεια ο Μητσοτάκης. Πολύ πρόσφατη μάλιστα. Τα 9 δισ. κορόνες που είχε βάλει στη χρεοκοπημένη Silicon Valley Bank το ασφαλιστικό ταμείο Alecta της Σουηδίας. Κι άλλα 3 δισ. στην επίσης χρεοκοπημένη Signature Bank, σύνολο 3 δισ. κορόνες έκαναν φτερά. «Είναι αποτυχία το γεγονός ότι επενδύσαμε σε αυτές τις δύο εταιρίες και καταλήξαμε σε αυτή την κατάσταση», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου Μάγκνους Μπίλινγκ. Δεν θα την πληρώσει, βέβαια, ο Μπίλινγκ τη ζημιά. Αυτός τη «μπάζα» του ως golden boy θα εξακολουθήσει να την κάνει. Οι σουηδοί ασφαλισμένοι θα… κουνάνε τον «ατομικό κουμπαρά» τους και δε θα κουδουνίζει. Οταν το 1981 πρωτοεφαρμόστηκε ο «ατομικός κουμπαράς» στη Χιλή του φασίστα Πινοσέτ, υπόσχονταν στους εργαζόμενους ότι οι αναπληρώσεις των συντάξεων θα φτάσουν το 75% με 80% του μισθού. Εφτασαν πολύ κάτω από το 50% μέχρι που το συγκεκριμένο ασφαλιστικό σύστημα κατέρρευσε το 2008, όταν τα χρήματα των ασφαλισμένων είχαν εξανεμιστεί και ο κρατικός προϋπολογισμός προσπαθούσε να σώσει ό,τι σωζόταν. Ας το έχουν υπόψη οι νέες και οι νέοι, όταν ακούνε τον Μητσοτάκη να τους υπόσχεται αυξήσεις από 43% μέχρι 68%, όταν μετά από… 40 χρόνια συνταξιοδοτηθούν! Εχει κι άλλα αυτή η ανάρτηση του Μητσοτάκη, όπως η φασιστικού τύπου ψευτιά, ότι τάχα οι νέοι πληρώνουν για τη σύνταξη κάποιου άλλου. Γιατί, αυτός ο κάποιος άλλος δεν πλήρωσε ασφαλιστικές εισφορές; Δεν είναι η σύνταξή του συνάρτηση των ασφαλιστικών εισφορών που πλήρωσε, και μάλιστα πετσοκομμένη πολλές φορές, γιατί κράτος και καπιταλιστές κατακλέβανε τα ασφαλιστικά ταμεία; Ειδικά αυτή η αναφορά του, αποτελεί πλήρη άρνηση της κοινωνικής ασφάλισης. Κατάργησή της και αντικατάστασή της από ένα κεφαλαιοποιητικό -όπως λέγεται- σύστημα. Αν είναι έτσι, όμως, τι τη θέλουμε την ασφάλιση; Ας κάνει ο καθένας τα κουμάντα του. Ας γυρίσουμε στην εποχή του «Ζερμινάλ». Ας πετάξουμε στα σκουπίδια μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος μέσα στον καπιταλισμό: την κοινωνική ασφάλιση. Οταν αυτοί εξαθλιώνουν την κοινωνική ασφάλιση, η απάντηση δεν πρέπει να είναι ο «ατοιμικός κουμπαράς», δηλαδή να τους δίνουμε τις ασφαλιστικές εισφορές μας να τις τζογάρουν στα χρηματιστήρια. Η απάντηση πρέπει να είναι ταξική: πλήρης ασφάλιση για όλους και πλήρης χρηματοδότησή της από τους καπιταλιστές και το αστικό κράτος – ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Διευθύνων σύμβουλος ΤΕΚΑ: Ενας «άριστος» που θα μας… σώσει από την κατάρρευση!)

Η πιο ισχυρή ψήφος διαμαρτυρίας, η πιο ισχυρή αντισυστημική ψήφος είναι αυτή που θα πλήξει το σύστημα που μας κυβερνά εδώ και τέσσερα χρόνια. Το καθεστώς Μητσοτάκη. Η ψήφος που θα πονέσει και τα συμφέροντα και αυτούς που μας κυβερνούν είναι η ψήφος που θα οδηγήσει στην ήττα της ΝΔ. Και αυτή είναι η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αλέξης Τσίπρας

(Οχι ο καπιταλισμός, ο Μητσοτάκης. Οχι αστικό καθεστώς, καθεστώς Μητσοτάκη. Οχι κεφαλαιοκράτες, συμφέροντα. Συμφέροντα γενικά και αόριστα, που άμα χρειαστεί να περιγραφούν, θα περιγραφούν ως «οι κολλητοί της οικογένειας Μητσοτάκη». Αναίσχυντος συστημικός λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Χειρότερος -ο χείριστος- από εκείνον του ΠΑΣΟΚ πριν από το 1981. Τότε μιλούσαν τουλάχιστον για το κεφάλαιο. Και για τους «μη προνομιούχους». Χρησιμοποιούσαν έναν παραφθαρμένο ταξικό διαχωρισμό. Τώρα δεν υπάρχει ούτε ίχνος ταξικού διαχωρισμού. Ο διαχωρισμός γίνεται με βάση την κομματική προτίμηση: αυτοί που υπηρετεί το «σύστημα Μητσοτάκη» και οι άλλοι, οι «εκτός συστήματος Μητσοτάκη». Ο διαχωρισμός είναι διαταξικός. Περιλαμβάνει και τους καπιταλιστές (κυρίως αυτούς): οι φίλοι της οικογένειας Μητσοτάκη, οι «προνομιούχοι», και οι άλλοι, οι… μη προνομιούχοι καπιταλιστές! Που πρέπει να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για να κατακτήσουν την… ισονομία. Μαζί με τους εργάτες, τους φτωχούς αγρότες, τους εργαζόμενους μικροαστούς! Οι καπιταλιστές, βέβαια, δεν παραμυθιάζονται. Ξέρουν πολύ καλά ότι κανένας τους δεν είναι απόβλητος του συστήματος. Ξέρουν πολύ καλά ότι αυτοί ΕΙΝΑΙ το σύστημα. Ο λαϊκισμός απευθύνεται στην εργατική τάξη και τα υπόλοιπα εργαζόμενα στρώματα. Με στόχο τη διαφθορά κάθε έννοιας ταξικής συνείδησης. Με στόχο την εδραίωση της συνείδησης του πολίτη της αστικής δημοκρατίας, μέσω της οποίας μπορεί να κατακτήσει την ισότητα, αν καταψηφίσει το «σύστημα Μητσοτάκη» και υπερψηφίσει τους… δίκαιους του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να υπάρξει πολιτική ισότητα σε συνθήκες κοινωνικής/ταξικής ανισότητας; Ναι, ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Οχι, απαντά η Ιστορία. Οχι, απαντά η ζέουσα κοινωνική πραγματικότητα. Ακόμη κι αν όλοι έχουμε το δικαίωμα να τρώμε με χρυσά κουτάλια, σημασία έχει ποιοι έχουν χρυσά κουτάλια, έγραφε ο Τσερνισέφσκι. Οι συριζαίοι εξουσιαστές βρίσκονται πίσω από τον επαναστάτη δημοκράτη του 19ου αιώνα. Πίσω και από τους «ίσους» του Γράκχου Μπαμπέφ του 18ου αιώνα, που είχαν φτάσει στην ιδέα ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ισότητα πάνω στο έδαφος της ατομικής ιδιοκτησίας. Για τον Μαρξ και τον Ενγκελς, δεν το συζητάμε. Πόσο μάλλον για τους… τρισκατάρατους Λένιν και Στάλιν. Ο… αριστερός ΣΥΡΙΖΑ είναι το μεγαλύτερο διαφθορείο της ταξικής συνείδησης. Φανατικός υπερασπιστής της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων)

Η παράταξη αυτή υπάρχει επειδή της δίνει ζωή και υπόσταση ο νεοδημοκράτης, ο πολίτης που αγαπά και στηρίζει την πατρίδα και την παράταξη. Που μεταφέρει το μήνυμα από πόρτα σε πόρτα. Σε αυτόν χρωστάει η ΝΔ την ύπαρξή της, σε αυτόν οφείλει η πατρίδα την αναγέννησή της τα τελευταία χρόνια.

Τάκης Θεοδωρικάκος

(Βαθιά αυτοκριτική από τον υπουργό Μπάτσων και Καταστολής της κυβέρνησης Μητσοτάκη στην πρώτη προεκλογική συγκέντρωσή του. Πώς να μην είναι συντετριμμένος ο Τάκης, όταν στα πενήντα του ανακάλυψε πως ο νεοδημοκράτης είναι «ο πολίτης που αγαπά και στηρίζει την πατρίδα» και αναλογίστηκε με δέος ότι επί δεκαετίες υπηρετούσε εκείνους που δεν αγαπούν και δεν στηρίζουν την πατρίδα; Γιατί ο Τάκης είναι βίος και πολιτεία. Μην τον βλέπετε και νομίζετε πως είναι μπουνταλάς. Στα νιάτα του ήταν Κνίτης και ανακάλυψε ότι για να ικανοποιήσεις τις φιλοδοξίες σου πρέπει να προσκολληθείς σε κάποιον ισχυρό με μεγαλύτερες φιλοδοξίες. Προσκολλήθηκε στον Μίμη Ανδρουλάκη. Κι όταν η πλειοψηφία της ΚΝΕ, με επικεφαλής τον γραμματέα της, τον μακαρίτη Γιώργο Γράψα, συγκρούστηκε με την κομματική ηγεσία λόγω της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ του Μητσοτάκη πατέρα, ο Τάκης από το πουθενά βρέθηκε διορισμένος γραμματέας της ΚΝΕ! Μετά ακολούθησε τον μέντορά του στη διαδρομή προς το ΠΑΣΟΚ. Εκεί τον παράτησε και προσκολλήθηκε στον πανίσχυρο τότε Κώστα Λαλιώτη. Και δεν έχασε. Την ώρα που ο Ανδρουλάκης βάδιζε προς την πολιτική εξάχνωση, ο Τάκης εξασφάλισε συνεταιριλίκι με τον «κόκκινο» εργολάβο Χρήστο Καλογρίτσα, που είχε γίνει «πρασινορόζ». Τον εκτίμησε τόσο πολύ ο κύριος Χρήστος που εκτός από συνέταιροι σε δημοσκοπική εταιρία –GPO- έγιναν και κουμπάροι. Ομως ο Τάκης «ανθίστηκε» ότι δύει το άστρο και του Καλογρίτσα και του Λαλιώτη. Και μεταπήδησε εγκαίρως στην υπηρεσία του Κούλη Μητσοτάκη. Για να γλείφει σήμερα το νεοδημοκρατικό ακροατήριο, παριστάνοντας τον εθναμύντορα. Βλέπετε, το 2019 τον έβαλε ο Κούλης στο Επικρατείας, ενώ τώρα πρέπει να διεκδικήσει σταυρουδάκι. Στέκεται μπροστά σ’ αυτό το ακροατήριο και αφήνει το σάλιο του. Οπως έκανε πάντοτε. Σαν τον γυμνοσάλιαγκα: «έρποντας, γλείφοντας και με τα κέρατά μου»)

Ο παραδοσιακός αντισημιτισμός, ή η νέα εβραιοφοβία, είναι ανάμεσα στα ιδεολογικά χαρακτηριστικά της ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Το γεγονός ότι ενός είδους αριστερός προοδευτισμός, ιδιαίτερα διαδεδομένος στην Ελλάδα, κάνει τα στραβά μάτια απέναντι σε αυτό το ιδεολογικό περιεχόμενο του τζιχαντισμού, οφείλεται ακριβώς στο ότι κι αυτός εμφορείται από το ίδιο ιδεολογικό περιεχόμενο.

Ηλίας Κανέλλης (Τα Νέα, 30.3.2023)

(Aς το πιάσουμε από την αρχή. Ο ισλαμισμός, ως η πιο νέα μονοθεϊστική θρησκεία, εμπεριέχει σε σημαντικό βαθμό και τον ιουδαϊσμό και τον χριστιανισμό. Οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιησούς, η μητέρα του και άλλα πρόσωπα της χριστιανικής μυθολογίας τιμώνται ως ιερά πρόσωπα από το Ισλάμ. Ιστορικά, ουδέποτε το Ισλάμ έκανε διώξεις και πογκρόμ κατά των εβραίων. Εν αντιθέσει προς τη χριστιανική Δύση. Κάθε μορφωμένος άνθρωπος γνωρίζει, για παράδειγμα, πως όταν οι χριστιανοί βασιλείς και η ιερή εξέταση οργάνωσε πογκρόμ κατά των εβραίων στην Ισπανία, οι σεφαραδίτες βρήκαν καταφύγιο στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που είχε ως κυρίαρχο θρησκευτικό δόγμα τον ισλαμισμό. Επομένως, δεν υπάρχει κανένας παραδοσιακός αντισημιτισμός στο Ισλάμ, σε όποια εκδοχή του. Ολα άρχισαν με το σιωνισμό, με τον εποικισμό της Παλαιστίνης, με τις σφαγές και τον εξανδραποδισμό του παλαιστινιακού λαού και με την επιβολή της κατοχής που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, βουτηγμένη στο αίμα των Παλαιστίνιων που ζητούν την ανεξαρτησία τους. Αυτό το ιστορικό έγκλημα το υποστηρίζουν οι σιωνιστές σε όλο τον κόσμο, με την εξαίρεση λίγων φωτισμένων εβραίων που αντιτίθενται σθεναρά στο σιωνισμό, και στο κράτος του Ισραήλ και διεθνώς. Η βάση των χτυπημάτων του λεγόμενου ριζοσπαστικού Ισλάμ σε εβραϊκούς στόχους στη Δύση δεν είναι αντισημιτική αλλά αντισιωνιστική. Βολεύει, όμως, τους σιωνιστές να βαφτίζουν αυτές τις επιθέσεις αντισημιτικές, για να βάζουν μπροστά τη «βιομηχανία του Ολοκαυτώματος», όπως εύστοχα την έχει χαρακτηρίσει ο εβραϊκής καταγωγής αμερικανός διανοούμενος Νόρμαν Φίλκενστιν. Ακόμα κι αν παραβλέψουμε όλα τα παραπάνω, η Αριστερά –αριστεροί σοσιαλδημοκράτες, κινήματα δικαιωμάτων, κομμουνιστές, αναρχικοί- πώς εμπλέκεται σε μια υποτιθέμενη θρησκευτική σύγκρουση; Το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του κόσμου της Αριστεράς δεν έχει σχέση με κανένα θρησκευτικό δόγμα, είναι άθεοι. Οσο για τον αντισημιτισμό, όταν οι κυρίαρχες τάξεις στην ιμπεριαλιστική Ευρώπη και τις ΗΠΑ έκαναν πως δεν βλέπουν τη συστηματική εξόντωση των εβραίων στη Γερμανία από το ναζιστικό καθεστώς, όταν ο Τσάμπερλεν και ο Νταλαντιέ αγκαλιάζονταν με τον Χίτλερ και του χάριζαν την Τσεχοσλοβακία, μπας και… ηρεμήσει και στραφεί εναντίον της κομμουνιστικής ανατολής, της ΕΣΣΔ, η Αριστερά –η Κομμουνιστική Διεθνής και τα Κομμουνιστικά Κόμματα πρωτίστως- κατήγγειλαν τα εγκλήματα των ναζί και καλούσαν στο σχηματισμό αντιφασιστικών μετώπων. Η Αριστερά είναι, φυσικά, αντισιωνιστική. Οχι από μια αφηρημένη ιδεολογική σκοπιά, αλλά από τη σκοπιά της υπεράσπισης των εθνικών δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού και της καταγγελίας της σιωνιστικής βαρβαρότητας στην ιστορική Παλαιστίνη. Μέσα σ’ αυτή την Αριστερά υπάρχουν και εβραίοι. Αντισημίτες και αυτοί; Αντισημίτισσα η αείμνηστη Xέντι Επστάιν, επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, που συμμετείχε στο Free Gaza Movement; Αντισημίτες οι 327 αμεριναοεβραίοι διανοούμενοι που τον Αύγουστο του 2014 έστειλαν στους New York Times επιστολή, στην οποία τόνιζαν ότι «η γενοκτονία ξεκινά με τη σιωπή του κόσμου» και φωνάζοντας «ποτέ ξανά» καλούσαν σε οικονομικό, πολιτιστικό και ακαδημαϊκό μποϊκοτάζ του Ισραήλ για τα εγκλήματά του σε βάρος του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα; «Οι εβραίοι επιζώντες και οι απόγονοι των επιζώντων του Ολοκαυτώματος και των θυμάτων της γενοκτονίας των Ναζί ομόφωνα καταδικάζουμε τη σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα, την κατοχή και τους εποικισμούς στην ιστορική Παλαιστίνη. Επιπλέον, καταδικάζουμε τις ΗΠΑ που χρηματοδοτούν το Ισραήλ για να συνεχίσει την επίθεση και τις δυτικές χώρες που χρησιμοποιούν τη διπλωματία για να προστατεύσουν το Ισραήλ από την αποδοκιμασία», έγραφαν οι 327… αντισημίτες. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πόσο φτηνοί είναι κάποιοι προβοκάτορες τύπου Κανέλλη)