Περιήγηση: Η παπάρα

[…] Η Δικαιοσύνη την οποία υπηρετούμε, δεν είναι απλώς μία από τις τρεις εξουσίες. Είναι το σώμα των λειτουργών που με το δικαιοδοτικό τους έργο καλούνται να εξασφαλίζουν την ειρηνική συμβίωση των πολιτών, την ομαλή και ασφαλή λειτουργία των συναλλαγών και με τον τρόπο αυτό η Δικαιοσύνη αναδεικνύεται σε βασικό πυλώνα για την κοινωνική και οικονομική ευημερία και ανάπτυξη της χώρας. […] Θυμίζω ότι η ανεξαρτησία δεν αποτελεί κάποιου είδους προνόμιο, ούτε συνδέετε με αλαζονικές συμπεριφορές, αλλά λειτουργεί αποκλειστικά και μόνον ως εγγύηση των πολιτών για την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Η ανεξαρτησία του Δικαστή αφορά εν πρώτοις τη σχέση του δικαστή με τις άλλες εξουσίες, την εκτελεστική και τη νομοθετική. Οχι όμως μόνο με αυτές: νοείται απέναντι και στη δυναμική που αναπτύσσουν φορείς οικονομικής, κοινωνικής και επικοινωνιακής ισχύος προς επηρεασμό της δικαιοδοτικής κρίσης, ακόμη και απέναντι στον εαυτό μας, απέναντι στις προσωπικές μας πεποιθήσεις, αντιλήψεις, ιδέες, επιλογές, προτιμήσεις, ώστε, όταν ο δικαστής ασκεί το δικαιοδοτικό του έργο να είναι μονάχα η ζώσα ψυχή του νόμου. […] Με την ανεξαρτησία συναρτάται και το ζήτημα, που κάθε τόσο επανέρχεται στο προσκήνιο, της άσκησης κριτικής των δικαστικών αποφάσεων και ο σχολιασμός των δικαστικών ενεργειών. Οι ενέργειες της δικαιοσύνης αναμφίβολα είναι και αυτές αντικείμενο του δημόσιου, δημοκρατικού διαλόγου. Ζήτημα δημιουργείται όταν επιχειρείται, ή φαίνεται ότι επιχειρείται (και εδώ ας θυμηθούμε τη θεωρία των φαινομένων του ΕΔΔΑ), αθέμιτος επηρεασμός των αρμοδίων δικαστικών οργάνων. Κυρίως όταν ο σχολιασμός αφορά εκκρεμή υπόθεση. Ο κίνδυνος αφορά την απονομιμοποίηση του συστήματος που κλονίζει τις βάσεις του κράτους δικαίου. Μάλιστα, το τελευταίο διάστημα παρατηρείτε το φαινόμενο εξωδικαστικά πρόσωπα, καθ’ υπέρβαση των ακροτάτων ορίων μιας καλοπροαίρετης ιδιάζουσας κριτικής, να αμφισβητούν επικριτικά, ως υπερδικαστές το πόρισμα των δικαστικών ερευνών επί της ουσίας και μάλιστα με κριτήρια εξωδικαστικά, επιχειρώντας τη χειραγώγηση και τον επηρεασμό έξωθεν ή τον αυθαίρετο σφετερισμό της συνταγματικά κατοχυρωμένης, ως αδέσμευτης, δικαστικής κρίσης, παραγνωρίζοντας ότι κατά το σύνταγμα η συνείδηση του ίδιου του δικαστικού κριτή πρέπει να συνιστά το μοναδικό παράγοντα σχηματισμού της δικανικής πεποίθησης. […]

Αναστασία Παπαδοπούλου
Πρόεδρος του Αρείου Πάγου

(Στη φωτογραφία που δημοσιεύτηκε σε όλα τα μίντια, αμέσως μόλις ανακοινώθηκε η εκλογή της νέας προέδρου του Αρείου Πάγου, η Αναστασία Παπαδοπούλου φοράει στο λαιμό της ένα κολιέ από πέρλες και έναν ευμεγέθη χρυσό σταυρό. Αρχοντιά και Ορθοδοξία, ο ιδανικός συνδυασμός. Στην ψηφοφορία των συναδέλφων της η Α. Παπαδοπούλου ήρθε τέταρτη, ενώ στην ψηφοφορία της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής ήρθε πρώτη. Και οι δύο αυτές ψηφοφορίες είναι ενδεικτικές. Δεν δεσμεύουν την κυβέρνηση, αλλά έγινε φανερό ποια ήταν η «γραμμή» του μεγάρου Μαξίμου. Αλλωστε, η ίδια η εκλογή της από το υπουργικό συμβούλιο έγινε… διά περιφοράς! Παλιά, κάποιος «κούριερ» θα γύριζε τα υπουργεία και θα μάζευε υπογραφές υπουργών. Πλέον οι υπογραφές μπαίνουν ψηφιακά. Συζήτηση, φυσικά, δεν έγινε. Αυτό έλειπε, να τίθενται προς συζήτηση οι αποφάσεις του αυτοκρατορίσκου. Τα όσα περιέλαβε στη φλύαρη -τρισέλιδη- δήλωσή της η νέα πρόεδρος του Αρείου Πάγου είναι οι συνήθεις παπάρες που λένε οι διοικούντες το δικαστικό σύστημα και οι διοικούντες τις κυβερνήσεις. Τις διαβάζει ή τις ακούει ο κόσμος και σκάει στα γέλια: «Καλά, δε βαρεθήκατε τόσα χρόνια να αυτοδιαψεύδεστε;» Οχι, δε βαρέθηκαν, ούτε θα βαρεθούν. Μήπως έχουν κάτι άλλο να πουν; Προσέξτε, όμως, το διαχωρισμό που κάνει η Α. Παπαδοπούλου. Τα «κονέ» με την κυβερνητική εξουσία και με τους δυνατούς του κεφαλαίου είναι αόρατα. Δύσκολα μπορούν να εντοπιστούν. Οταν καμιά φορά εντοπίζονται και αποκαλύπτονται, έχουμε ένα σκάνδαλο στο χώρο της Δικαιοσύνης. Ομως η κριτική στους χειρισμούς και τις αποφάσεις του δικαστικού μηχανισμού είναι πάντοτε δημόσια. Και γίνεται κατά κανόνα ευθαρσώς. Αυτή την κριτική έβαλε στο στόχαστρό της η νέα πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Διεκδικώντας -τι πρωτότυπο!- το «υπεράνω κριτικής» των δικαστών. Τυχαίο; ΥΓ. Δε θα σχολιάσουμε ένα κραυγαλέο ορθογραφικό λάθος στη γραπτή δήλωση της κας Παπαδοπούλου. Είναι απ’ αυτά που συμβαίνουν. Συνήθως τα διορθώνει μια δεύτερη ανάγνωση…)

Η υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι σοβαρή και δεν την υποτιμούμε. Είναι, όπως είπε ο πρωθυπουργός, μια αποτυχία. Δυστυχώς αντίστοιχα ζητήματα απασχολούν πολλά κράτη-μέλη της ΕΕ, δείχνοντας ένα διαχρονικό πρόβλημα διαχείρισης αγροτικών ενισχύσεων. Οι στρεβλώσεις, με εικονικά βοσκοτόπια και ανύπαρκτους ελέγχους, δεν ξεκίνησαν σήμερα είναι γνωστές εδώ και δεκαετίες. Υπάρχουν ευθύνες και σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ωστόσο, η δική μας κυβέρνηση δεν αποποιείται τις ευθύνες της. Είμαστε εκείνοι που πήραμε τις πρώτες ουσιαστικές πρωτοβουλίες, θέτοντας αρχικά τον ΟΠΕΚΕΠΕ υπό ειδική εποπτεία και τώρα μεταφέροντας την αρμοδιότητα στην ΑΑΔΕ.

Νότης Μηταράκης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΝΔ

Οι παρατυπίες και η κακοδιαχείριση κοινοτικών κονδυλίων είναι πράγματι ένα πρόβλημα που το βλέπουμε να εξελίσσεται σε όλη την Ευρώπη και δυστυχώς και στη χώρα μας εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Είναι ένα πρόβλημα εξαιρετικά σοβαρό, καθώς στερεί από τη μεγάλη πλειοψηφία των έντιμων παραγωγών κεφάλαια που δικαιούνται και είναι απαραίτητα για τη δουλειά τους. Η κυβέρνηση κάθε άλλο παρά απαθής έμεινε σε αυτή την κατάσταση. Αφενός προσπάθησε να λύσει αυτό τον γόρδιο δεσμό του ΟΠΕΚΕΠΕ χωρίς να διακόψει τη λειτουργία του, αφετέρου έγινε πολύ σοβαρή δουλειά στο να κλείσουν διάφορα παραθυράκια που επέτρεπαν τις παράνομες δοσοληψίες. Μιλάω για τους χάρτες βόσκησης, το κτηματολόγιο αλλά και την ψηφιοποίηση των διαδικασιών. Δυστυχώς οι παθογένειες ήταν τόσο βαθιά ριζωμένες που απαιτήθηκε τελικά η δραστική λύση της κατάργησης του οργανισμού και της μεταφοράς των αρμοδιοτήτων του στην ΑΑΔΕ. Μια ανεξάρτητη αρχή με εχέγγυα διαφάνειας και αποτελεσματικότητας. Πρόκειται για μια κίνηση που δείχνει την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να λύσει προβλήματα που κανείς άλλος δεν είχε τολμήσει.

Αλεξάνδρα Σδούκου, εκπρόσωπος Τύπου ΝΔ

(Πώς το έγραψε ο Κούλης στο facebook; «Για να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι από εμένα δεν πρόκειται να ακούσετε κανένα συμψηφισμό με το παρελθόν -στη λογική “και οι άλλοι τα ίδια έκαναν”- που να δικαιολογεί αδράνεια για το παρόν και για το μέλλον». Την ίδια στιγμή βάζει τα παρτάλια του να υποστηρίξουν το ακριβώς αντίθετο. Να ανοίξουν τη βεντάλια σε όλη την Ευρωλάνδη: «Σε όλη την Ευρώπη το ίδιο γινόταν εδώ και χρόνια». Και με αφετηρία αυτόν τον συμψηφισμό του κερατά, να προσπαθούν να βγουν και από πάνω: «Εμείς είμαστε αυτοί που κόψαμε το γόρδιο δεσμό και βάλαμε τέλος στο σκάνδαλο»! Είναι να τους στήνεις στη σειρά και να τους μπατσίζεις όλους μαζί με μια κίνηση: παφ-παφ-παφ-παφ… Ο τελευταίος πρόεδρος που έβαλαν στον ΟΠΕΚΕΠΕ, ο συνταξιούχος δικαστικός Σαλάτας -ναι, ναι, αυτός που είχε τη γνώμη ότι η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή δεν είναι εγκληματική οργάνωση!- δεν έδινε τα στοιχεία που του ζητούσε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, η οποία πήρε τους μπάτσους και έκαναν ντου στα γραφεία του οργανισμού εξυπηρέτησης λαμόγιων, κατάσχοντας κομπιούτερ και συρταροθήκες! Κι έχουν το θράσος να λένε ότι αυτοί προχώρησαν σε δραστικές λύσεις. Προκαλούν ο Κούλης και τα παρτάλια του. Προκαλούν τον ελληνικό λαό που -αν μη τι άλλο- διαθέτει τον λεγόμενο κοινό νου για να αντιληφθεί -πέρα από λεπτομέρειες- ότι είχαν στήσει μια μηχανή και γάζωναν τις επιδοτήσεις. Και τα λεφτά τα μοιράζονταν λαμόγια, κομματάρχες, διεφθαρμένοι υπάλληλοι και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι)

Το μεταναστευτικό κατά την άποψή μου μπορεί να λυθεί με δύο τρόπους, οι οποίοι σιγά σιγά πρέπει να λέγονται ξεκάθαρα. Ο πρώτος τρόπος είναι η φύλαξη των συνόρων, να καταλάβουμε τι εννοούμε, φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες, και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί. Η φύλαξη των συνόρων έχει νεκρούς. Πρώτο είναι αυτό. Και δεύτερο, όσοι πλέον μπουν εδώ, θα έχουν τη λογική των αντικινήτρων. Όταν βρίσκεσαι εδώ πέρα, όχι κοινωνική παροχή δεν θα έχεις, δεν θα μπορείς να φας, δεν θα μπορείς να πιείς, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο, και θα λες στους άλλους στο Πακιστάν, εδώ πέρα περνάμε χειρότερα από ό,τι στο Πακιστάν. Αν δεν περνάνε χειρότερα, θα έρχονται. Πρέπει να περνάνε χειρότερα. Η ζωή τους, η κόλαση, να φαντάζει παράδεισος σ’ αυτά που θα ζουν εδώ πέρα.

Αθανάσιος (Θάνος) Πλεύρης

(To -κάθε άλλο παρά μακρινό- 2011 τα έλεγε αυτά ο υιός Πλεύρης, θέλοντας να εντυπωσιάσει σύναξη φασιστών. Ηταν τότε στο ΛΑΟΣ. Σε ένα χρόνο είχε περάσει στη ΝΔ του Σαμαρά. Στη δε ΝΔ του Μητσοτάκη έγινε υπουργός Υγείας και τώρα γίνεται υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, στη θέση του «ατυχήσαντα» τέως χουντόφρονα και τσεκουροφόρου φασίστα Βορίδη. Mηπως άλλαξε στο μεταξύ απόψεις; Μήπως έχει αποκηρύξει αυτές τις ανοιχτά φασιστικές απόψεις σαν «νεανικά αμαρτήματα»; Οχι βέβαια. Απλά δεν τις λέει με την ίδια ωμότητα που τις έλεγε σ’ εκείνη την παλιά σύναξη νεοφασιστών και νεοναζιστών. Ο Δεκέμβρης του 2023 είναι πολύ κοντά. Τότε, απ’ αφορμή τροπολογία της κυβέρνησης για τη χορήγηση άδειας διαμονής σε μετανάστες για λόγους εργασίας, ο Πλεύρης έλεγε σε τηλεοπτική του συνέντευξη: «Εγώ είμαι από τους ανθρώπους που θέλω και πιο σκληρή μεταναστευτική πολιτική και δεν το έχω κρύψει. Υπ’ αυτή την έννοια, θεωρώ ότι οποιαδήποτε έκπτωση γίνεται σε αυτή την πολιτική, έστω και για έκτακτες συνθήκες, έστω και για όρους που έχουν να κάνουν με συγκεκριμένο κόσμο, για συγκεκριμένη περίοδο… Ακολουθήσαμε μία σκληρή μεταναστευτική πολιτική και έχουμε δικαιωθεί. Αυτό, πρέπει να πούμε με ειλικρίνεια στον κόσμο, είναι μία έκπτωση από αυτή την πολιτική. Εγώ δεν συμμερίζομαι το επιχείρημα ότι δεν είναι τίποτα αυτό. Αυτό είναι ότι έχουμε πει, ότι δεν θα επιτρέπουμε στους παράνομους μετανάστες να μπαίνουν στη χώρα και θα τους επαναπροωθούμε και τώρα ερχόμαστε και λέμε ότι για έκτακτες συνθήκες, τους δίνουμε τη δυνατότητα και θα παραμένουν. Εγώ αυτό το αντιμετωπίζω ως μία κακή εξαίρεση της καλής μας μεταναστευτικής πολιτικής. Θεωρώ ότι οι ενστάσεις που έχει αναπτύξει ο κ. Σαμαράς είναι σωστές. Θεωρώ ότι έχει γίνει ένα λάθος». Ο Μητσοτάκης έβαλε τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση, παίζοντας «μουσικές καρέκλες» με τα φασιστοειδή της ΝΔ. Α, να μην το ξεχάσουμε: ο Πλεύρης -όπως και ο Γεωργιάδης και ο Βορίδης, όταν έφυγαν από το φασιστοΛΑΟΣ και άρχισαν να παίρνουν υπουργικές καρέκλες από τη ΝΔ, υποχρεώθηκαν, κατ’ απαίτηση των σιωνιστών, να κάνουν δημόσια δήλωση μετάνοιας για αντισημιτικές θέσεις που εξέφραζαν ως συνεπείς νεοφασίστες. «Ουδέποτε, πάντως, θέλησα να προσβάλω τον εβραϊκό λαό και ζητώ συγνώμη εάν το έπραξα. Είμαι βέβαιος ότι με τη δράση μου ως υπουργός Υγείας θα άρω και την παραμικρή επιφύλαξη σε όσους αμφισβητούν τον σεβασμό μου στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων και θα διαπιστώσουν ότι σε καμία περίπτωση δε διέπομαι από αντισημιτικά αισθήματα», έγραφε ο Πλεύρης στη δική του δήλωση μετάνοιας, τον Σεπτέμβρη του 2021. Για τις δηλώσεις ότι θέλει νεκρούς μετανάστες στα σύνορα δεν έκανε ποτέ δήλωση μετάνοιας)

ΑΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ να χαίρονται που «νίκησαν όλοι», κανένα πρόβλημα. Δεν έχεις λόγο να κόψεις τη χαρά του άλλου. 

ΑΛΛΑ δεν νίκησαν όλοι. 

ΝΙΚΗΣΑΝ ο Νετανιάχου και ο Τραμπ. Κι αυτό επιτρέπει τον επανασχεδιασμό όλης της περιοχής.

ΚΡΑΤΗΣΤΕ τρία σημεία.

ΠΡΩΤΟΝ, το Ιράν οδηγήθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Μαζί του σβήνει μια μείζων απειλή ασίγαστης αποσταθεροποίησης. Εφεξής οι αγιατολάδες θα προσπαθήσουν να σώσουν το αναχρονιστικό καθεστώς τους, καλά ξεμπερδέματα και να μας γράφουν.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ, ο «άξονας της Αντίστασης» πέρασε στην ένδοξη αιωνιότητα. Πάει ο Ασαντ, πάει ο Νασράλα, πάνε κι οι «Φριπαλεστάιν» που τους πήραν με τις παντόφλες. Αργά ή γρήγορα θα βγουν από τα λαγούμια με τα χεράκια ψηλά κι όσοι Χαμάς απέμειναν.

ΤΡΙΤΌΝ, νικητές είναι κυρίως το Ισραήλ, οι ΗΠΑ αλλά και οι μετριοπαθείς αραβικές χώρες που προκλήθηκαν αλλά δεν παρασύρθηκαν.

Ι.Κ. Πρετεντέρης

(Πίνει τίποτα; Μπα, δεν νομίζουμε. Είναι από αυτούς που φτιάχνονται χωρίς υποβοήθηση. Παίρνει το non paper της πρεσβείας και το κάνει άρθρο. Με το δικό του ύφος. Ενα ύφος που αναδίδει ξινίλα, τσαντίλα, χολή και κόμπλεξ. Πολύ κόμπλεξ. Τόσο πολύ που γίνεται διασκεδαστικό. Γράφει αυτά που δεν τολμά κανείς στη σιωνιστική οντότητα να γράψει. Διαψεύδει ακόμα και την έκθεση του αμερικάνικου Πεντάγωνου και έκανε τον Τραμπ να σκυλιάσει. Φαντασιώνεται ότι οι Χαμασίτες θα παραδοθούν με τα χέρια ψηλά, τη στιγμή που στη σιωνιστική οντότητα θρηνούν ομαδικά για το πετσόκομμα που οι παλαιστίνιοι μαχητές κάνουν στον «ανίκητο» στρατό τους. Το ερώτημα είναι: τα πιστεύει αυτά που γράφει και απλά τα φουσκώνει; Τι να σας πούμε, η απάντηση ανήκει στην αρμοδιότητα άλλης επιστήμης – αντιλαμβάνεστε ποια. Πιστεύει ότι οι αναγνώστες του πιστεύουν αυτά που τους σερβίρει από την τελευταία σελίδα των «Νέων»; Ισως τίποτα μορμολύκεια του Κολωνακίου, με εξίσου προχωρημένη άνοια, να τον συναντούν στα καφέ και εστιατόρια της περιοχής και να του λένε πόσο αγαπούν τις… αλήθειες που γράφει. Ισως πάλι κάποιοι ανελέητοι φαρσέρ να του στέλνουν e-mail παρόμοιου περιεχόμενου, παραβιάζοντας βασικές αρχές της σωστής κοινωνικής συμπεριφοράς: δεν παίζουμε ποτέ με την κατάσταση των πνευματικά ΑΜΕΑ. Εμείς, πάντως, έχουμε αρχίσει να διασκεδάζουμε με τα «φίδια» που γράφει ο ξεμωραμένος. Διασκεδάζουμε ακόμα πιο πολύ όταν αναφέρεται στον Τραμπ γράφοντας για «προσωποπαγή μεγαλομανία της νέας αμερικανικής ηγεσίας». Αυτό είναι: τον ζηλεύει. Θεωρεί ότι θα έπρεπε να είναι αυτός πλανητάρχης και όχι ο πορτοκαλομαλλιάς)

Η κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή είναι εξαιρετικά έκρυθμη και σύνθετη, ανησυχεί την Ευρωπαϊκή Ένωση και προκαλεί σοβαρότατους τριγμούς στην παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφαλείας. Ιδιαίτερα θα αναφερθώ στο ζήτημα της τρομοκρατικής επίθεσης στον Ιερό Ναό του Προφήτη Ηλία, στη Δαμασκό, όπου έχασαν τη ζωή τους πιστοί. Πρόκειται για ένα τυφλό χτύπημα που αναδεικνύει την ένταση, αλλά και την ασυμμετρία στην απειλή, η οποία υπάρχει.

Στο πλαίσιο αυτό, έχω προτείνει στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων ένα πλάνο 5 σημείων, έτσι ώστε η Ευρώπη να είναι παρούσα. Αυτό περιλαμβάνει πρώτον, την πολιτική λύση, η οποία θα έρθει μέσω του αυτοπεριορισμού και της αποκλιμάκωσης της έντασης. Δεύτερον, την προστασία όλων των αμάχων και προστασία της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας. Τρίτον, την έντονη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις διεργασίες, οι οποίες γίνονται τη στιγμή αυτή. Και επιπλέον, θα πρέπει να μην ξεχνούμε τη Γάζα, γιατί όλα τα ζητήματα είναι αλληλένδετα. Θα πρέπει να ενισχύσουμε την προσπάθειά μας, έτσι ώστε να υπάρξει απρόσκοπτη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα και επιπλέον ενίσχυση της Παλαιστινιακής Αρχής για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις διακυβεύσεις.

Τα ζητήματα που συνδέονται με την Μέση Ανατολή αφορούν επίσης τη Συρία, αφορούν τη Λιβύη, όπου παρατηρούνται αυξημένες μεταναστευτικές ροές. Και είναι ευθύνη και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μπορέσει να ελέγξει αυτές τις παράτυπες μεταναστευτικές ροές με οποιονδήποτε τρόπο. Και βέβαια πλήρης σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο και ιδίως το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας.

Γιώργος Γεραπετρίτης, δήλωση κατά την άφιξή του στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ (Βρυξέλλες, 23.06.2025)

(Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένοι, από κάποιον που φέρει και τον βαρύγδουπο τίτλο του καθηγητή της Νομικής. Είναι, βέβαια, γνωστός γκαφαδόρος, αλλά τόση παπαρολογία σε μια on camera δήλωση -προετοιμασμένη δηλαδή- δύσκολα τη χωράει ο κοινός νους. H τρομοκρατική επίθεση σε μια ορθόδοξη εκκλησία στη Συρία στην ίδια μοίρα με τον πόλεμο ανάμεσα σε μια ιμπεριαλιστική δύναμη και το κράτος-τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής, από τη μια, και μια αντισιωνιστική περιφερειακή δύναμη, από την άλλη, μόνο στο μυαλό ενός Γεραπετρίτη μπορεί να τακτοποιηθούν. Το κορυφαίο, όμως, είναι ότι είχε έτοιμο ένα «πλάνο 5 σημείων», που ξεκίνησε να τα αναφέρει αλλά σταμάτησε στα 3 -τα άλλα 2, δυστυχώς δε θα τα μάθουμε ποτέ! Από δε τα 3 σημεία, το κορυφαίο, αυτό που θα φέρει τη λύση, είναι ο… αυτοπεριορισμός των εμπολέμων! Δηλαδή, θ’ αρπάξει μια ντουντούκα ο Γιωργάρας ο Γεραπετρίτης και θα πηγαινοέρχεται Τελ Αβίβ – Τεχεράνη – Ουάσιγκτον, φωνάζοντας στον Νετανιάχου, τον Χαμενεΐ και τον Τραμπ «παρακαλώ, αυτοπεριοριστείτε»! Τι κρίμα που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει το μεγαλοφυές σχέδιό του. Υπάρχει, όμως, στους διεθνείς διπλωματικούς κύκλους πως η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός επιτεύχθηκε όταν οι πρωταγωνιστές του 12μερου πολέμου βομβαρδισμών άκουσαν τη δήλωση του Γιωργάρα έξω από το Μπερλεμόν. Τραμπ και Νετανιάχου, όταν άκουσαν τι τους περιμένει, έσπευσαν να προτείνουν κατάπαυση του πυρός στο Ιράν. Πρόκειται για άλλη μια διεθνή επιτυχία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη, που θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για το Νόμπελ Ειρήνης)

Οποιος ελπίζει ότι ο πόλεμος, που ξεκίνησε το Ισραήλ εναντίον του Ιράν, μπορεί να σταματήσει σύντομα θα απογοητευθεί. Μέχρι τώρα, οι Ισραηλινοί έχουν αποδείξει ότι προχωρούν μεθοδικά, με επιτελικό σχεδιασμό βάθους και καθαρό στόχο. Δεν ξεκινούν ποτέ στρατιωτικές επιχειρήσεις χωρίς να έχουν καθαρή εικόνα του σκοπού και των μέσων με τα οποία θα καταλήξουν εκεί. Αυτό είναι το ένα δεδομένο. Το άλλο δεδομένο προκύπτει από την ευρύτερη στρατηγική εικόνα. Αφού το Ισραήλ εξουδετέρωσε τις δυνάμεις που σχημάτιζαν τον «κύκλο της φωτιάς», όπως τον ονόμαζε η ιρανική προπαγάνδα, δηλαδή τη Χαμάς στη Γάζα και τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, τώρα φτάνει στον πυρήνα του εχθρού: στο Ιράν και το πυρηνικό πρόγραμμά του. Επειτα από όσα έχει πετύχει το Ισραήλ, τώρα δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει πίσω.

Στέφανος Κασιμάτης, Τα Νέα, 18.6.2025

(Επειδή αυτή την επιχειρηματολογία την ακούσαμε και από άλλο μπουρδολόγο, με ακαδημαϊκά γαλόνια, είμαστε σίγουροι ότι προέρχεται κατευθείαν από τα έγκατα της γνωστής πρεσβείας, Κηφισίας και Κατεχάκη γωνία. Εκεί κατασκευάζονται τα non paper με τις τερατολογίες και μοιράζονται στις «φίλιες δυνάμεις», οι οποίες δεν έχουν προβλήματα ηθικής και τσίπας. Τα προσόντα του επαγγέλματος, που λέμε. Εξουδετέρωσε η σιωνιστική οντότητα τη Χαμάς; Τότε γιατί κοντεύει να κλείσει διετία ο πόλεμος στη Γάζα και ο σιωναζιστικός στρατός εξακολουθεί να μαζεύει καθημερινά πτώματα και ακρωτηριασμένους στρατιώτες και αξιωματικούς, χωρίς να μπορέσει να εξασφαλίσει ούτε μία περιοχή ελέγχου στο εσωτερικό της παλαιστινιακής Λωρίδας; Εξουδετέρωσε η σιωνιστική οντότητα τη Χεσμπολά; Τότε γιατί η λιβανέζικη αντιστασιακή οργάνωση εξακολουθεί να έχει τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ομάδα στο Κοινοβούλιο του Λιβάνου, να συμμετέχει στην κυβέρνηση, κατέχοντας και το κρίσιμο υπουργείο Οικονομικών, ενώ σάρωσε στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές της χώρας, παίρνοντας όλους τους δήμους όπου κατέβασε υποψήφιους; Εξουδετερώνει η σιωνιστική οντότητα το Ιράν; Μια ματιά στην πραγματικότητα και όχι στα κατασκευάσματα της σιωνιστικής προπαγάνδας που παπαγαλίζουν τα παπαγαλάκια της, δείχνει το αντίθετο. Μια ματιά στον ίδιο το σιωνιστικό Τύπο δείχνει, επίσης, το αντίθετο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Γιατί το Ισραήλ κατέσχεσε τον εξοπλισμό των αραβικών τηλεοπτικών συνεργείων στη Χάιφα; (video)

Οι λαοί μας είναι φίλοι από την εποχή του Κύρου του Μέγα [Πέρσης βασιλιάς, 6ος αιώνας π.Χ. – επέτρεψε την επιστροφή των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη]. Ο ιρανικός λαός πρέπει τώρα να ενωθεί γύρω από την ιστορική του κληρονομιά, υπερασπιζόμενος την ελευθερία του από το καθεστώς που τον καταπιέζει. Το καθεστώς είναι πολύ αδύναμο, ποτέ δεν ήταν τόσο αδύναμο όσο τώρα.

Μπενιαμίν Νετανιάχου

(Ο Νετανιάχου απευθύνεται στον ιρανικό λαό και τον καλεί να ανατρέψει το καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν. Και για να βρει επιχειρήματα πηγαίνει δυόμισι χιλιετίες πίσω, στην εποχή του Κύρου του Μέγα και των αρχαίων Ιουδαίων. Κατά την αφήγηση της Βίβλου, ο ιδρυτής της περσικής αυτοκρατορίας, τερμάτισε τη Βαβυλώνια αιχμαλωσία και επέτρεψε στους αιχμάλωτους Ιουδαίους να επιστρέψουν στις εστίες τους και να ξαναχτίσουν τον ναό του Σολομώντα. Ως ιδρυτής μιας τεράστιας αυτοκρατορίας ήξερε πως μόνο σεβόμενες τα έθιμα και τις θρησκείες των υπηκόων του και αναγνωρίζοντάς τους ορισμένα δικαιώματα στα όρια των σατραπειών, θα μπορούσε να διατηρήσει την ενότητα της αυτοκρατορίας που δημιούργησε. Αντίστοιχη συμπεριφορά είχε ο Αλέξανδρος ο Μέγας των Μακεδόνων, δύο αιώνες αργότερα. Βέβαια, ούτε οι σημερινοί Ιρανοί είναι απόγονοι των αρχαίων Περσών (πέραν των άλλων, μια σφοδρή λαϊκή επανάσταση τσάκισε το καθεστώς του τελευταίου σάχη, του Ρεζά Παχλεβί, που θεωρούσε τον εαυτό του απόγονο των αρχαίων περσών αυτοκρατόρων) ούτε οι σημερινοί σιωνιστές εβραίοι έχουν σχέση με τις φυλές της αρχαίας Ιουδαίας, από τις οποίες κατάγονται και οι Παλαιστίνιοι. Ακόμα και στο εντελώς ανιστόρητο πλαίσιο που επικαλείται ο Νετανιάχου, το επιχείρημα γίνεται μπούμερανγκ και στρέφεται εναντίον του. Στη θέση της ανεξιθρησκείας του Κύρου του Μέγα έχουμε ένα εβραϊκό-σιωνιστικό κράτος, φασιστικά δομημένο, που επιτίθεται με όλα τα μέσα στους λαούς της περιοχής. Οχι μόνο στους Παλαιστίνιους, αλλά και στους Σύριους και τους Λιβανέζους, των οποίων κατέχει εδάφη. Οχι μόνο στους μουσουλμάνους της Παλαιστίνης αλλά στους μουσουλμάνους όλου του κόσμου -και τους Ιρανούς, φυσικά-, καθώς ο φανατικός σιωνισμός διακηρύσσει ωμά ότι θέλει να γκρεμίσει το τζαμί του Αλ-Ακσα, τρίτο ιερό τόπο των μουσουλμάνων μετά τη Μέκα και τη Μεδίνα, και στη θέση του να οικοδομήσει τον τρίτο ναό του Σολομώντα. Οι σιωνιστές δεν απειλούν τους αγιατολάχ του Ιράν, απειλούν τον ιρανικό λαό, που μολονότι δεν είναι αραβικός, αισθάνεται αισθήματα αδελφοσύνης και στέκεται αλληλέγγυος προς τον παλαιστινιακό λαό. Οι Ιρανοί θα φτύσουν πάνω στην εικόνα του Νετανιάχου και μετά θα την ποδοπατήσουν. Κι αυτός το ξέρει καλά. Ξέρει πως δεν μπορεί να τους ξεγελάσει με αναφορές στην αρχαία ιστορία της περιοχής. Η γελοία -και προκλητική συνάμα- δήλωσή του δεν απευθύνεται στους Ιρανούς αλλά στη Δύση. Παριστάνει τον φιλελεύθερο, την ίδια στιγμή που διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα -πλέον και στη Δυτική Οχθη-, που βομβαρδίζει αμάχους στον Λίβανο και τη Συρία, που βομβαρδίζει το Ιράν, συμπεριφερόμενος σαν χωροφύλακας της περιοχής. Ούτε στη Δύση μπορεί να ξεγελάσει τους λαούς, όμως. Πάνε οι εποχές που λειτουργούσε η «βιομηχανία του ολοκαυτώματος»)

Oταν ανέλαβα το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, είχα ξεκάθαρη εντολή από τον πρωθυπουργό: πλήρης κάθαρση στον ΟΠΕΚΕΠΕ. Από τον Νοέμβριο ήλθα σε επαφή με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και στηρίξαμε από την πρώτη στιγμή την έρευνα που ξεκίνησε. Δεν πρόκειται για υπόθεση που ξέφυγε από τον έλεγχο, αλλά για μια υπόθεση που εμείς φέραμε ξανά υπό θεσμικό και νομικό έλεγχο. Ως υπουργείο κινούμαστε μεθοδικά και σεβόμαστε απόλυτα τόσο το εθνικό όσο και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Το μόνο μας μέλημα είναι να διασφαλίσουμε ότι οι ευρωπαϊκοί πόροι φτάνουν στους πραγματικούς δικαιούχους, δηλαδή στους ελληνες αγρότες.

Κώστας Τσιάρας

(Μια συνέντευξη στην καραδεξιά Political δεν έχει follow up ερωτήματα και αμφισβήτηση της «απόλυτης αλήθειας» του υπουργού. Εχει μόνο ερωτήσεις-πάσες, εμφανώς συμφωνημένες εκ των προτέρων, ώστε η υπουργάρα να ξετυλίξει το αφήγημά της. Θα μπορούσε -λέμε τώρα- να ρωτήσει η… αγιογράφος Ελλη Τριανταφύλλου: Γιατί οι τέσσερις υπουργοί των κυβερνήσεων Μητσοτάκη που προηγήθηκαν -Βορίδης, Λιβανός, Γεωργαντάς, Αυγενάκης- δεν έκαναν «πλήρη κάθαρση» στον ΟΠΕΚΕΠΕ και χρειάστηκε -ξαναλέμε τώρα- ο πρωθυπουργός να δώσει «ειδική εντολή» στον Τσιάρα; Θα μπορούσε ακόμα να ρωτήσει: Αφού στήριξες την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, γιατί αυτή χρειάστηκε να οργανώσει αστυνομικό «ντου» για να κατασχέσει υπολογιστές αναζητώντας στοιχεία; Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν εμπιστευόταν τις διαβεβαιώσεις σου ή -ακόμα χειρότερα- ότι διαπίστωσε προσπάθεια απόκρυψης στοιχείων; Και γιατί ο πρόεδρος που εσύ διόρισες, ο συνταξιούχος δικαστής Σαλάτας, κατήγγειλε την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και αναγκάστηκες να τον «παραιτήσεις», μετ’ επαίνων; Ενας δημοσιογράφος -και όχι αγιογράφος υπουργών- θα ρωτούσε, επίσης: Γιατί επί των ημερών σου συνεχίστηκε ο ανελέητος υπηρεσιακός διωγμός της υπαλλήλου Παρασκευής Τυχεροπούλου, η οποία είχε αποκαλύψει το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων για βοσκότοπους-μαϊμούδες; Τρεις μέρες μετά τον ορισμό της πρώτης δικασίμου κατά του Χλύκα, των παιδιών του και μελών της οικογένειας Καλφούτζου, που δήλωναν… ιδιωτικά βοσκοτόπια στον… Γράμμο, η Τυχεροπούλου εκδιώχτηκε και από τη θέση-ψυγείο όπου είχε τοποθετηθεί, με το αισχρό επιχείρημα «και λόγω υπηρεσιακής ανεπάρκειας»! Επί υπουργίας Τσιάρα. Δεν ήξερε τίποτα αυτός; Αν δεν ήξερε, γιατί μπλοκάρισε την απόσπαση της Τυχεροπούλου στην υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην Αθήνα; Η ίδια η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ζήτησε από τον Τσιάρα να αποσπαστεί η Π. Τυχεροπούλου σ’ αυτήν, προκειμένου να βοηθήσει στη διενεργούμενη έρευνα, ο Φλωρίδης δέχτηκε την αιτηθείσα απόσπαση, αλλά ο Τσιάρας ακόμα δεν έχει υπογράψει. Δεν αποκαλύπτει αυτή η στάση του συμμετοχή στο διωγμό της υπαλλήλου που αποκάλυψε το σκάνδαλο, αλλά και άρνηση συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία; Αν θέλετε να μάθετε την αλήθεια, διαβάστε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του Γεράσιμου Λιόντου στο ΚΟΝΤΡΑ-eksegersi.gr:

Υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συγκάλυπτε και συγκαλύπτει τα δύο σκάνδαλα με τα βοσκοτόπια)

Αντιλαμβάνομαι ότι το θέμα της Γάζας έχει πάρει καταστροφικές διαστάσεις, ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Γι’ αυτό και ασκούνται πιέσεις διπλωματικές διεθνώς και μεμονωμένα, για να αρθεί ο αποκλεισμός και η απαγόρευση, η παρεμπόδιση αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας. Παρακολουθώ τις προσπάθειες της χώρας μας, ιδιαίτερα στον ΟΗΕ, που συμβαίνει, όπως ξέρετε, κύριε Πρόεδρε, τον τελευταίο μήνα να είμαστε προεδρεύουσα χώρα του Συμβουλίου Ασφαλείας υπό την ιδιότητα του μη μονίμου μέλους. Και θα αναφερθώ μόνο σε αυτά, χωρίς να θέλω ούτε να υποτιμήσω ούτε να υπερτιμήσω αυτές τις πρωτοβουλίες που συνήθως είναι συλλογικές.

Κωνσταντίνος Τασούλας

(Ο Φάμελλος, κάνοντας πως δε θυμάται τους εναγκαλισμούς του Τσίπρα με τον εγκληματία πολέμου Νετανιάχου και τις συμφωνίες -και στρατιωτικής συνεργασίας- της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους σιωναζιστές του Τελ Αβίβ, πήγε στον Τασούλα για να του πει ότι «η θηριωδία, η οποία εξελίσσεται στη Γάζα και στην Παλαιστίνη, μας αφορά όλους και οφείλουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες»! Του είπε, ακόμα, ότι «οι πρωτοβουλίες μέχρι στιγμής και οι επιλογές της κυβέρνησης, η οποία δεν έχει συμπαραταχθεί μαζί με τους ηγέτες άλλων χωρών και ευρωπαϊκών χωρών είναι αναντίστοιχες με τις σοβαρές ευθύνες που έχουμε». Και ο Τασούλας, προετοιμασμένος καλά καθώς γνώριζε το θέμα της επίσκεψης Φάμελλου, αφού διαπίστωσε ότι «το θέμα της Γάζας» -έτσι ακριβώς, «το θέμα της Γάζας», όχι η γενοκτονία, τα εγκλήματα πολέμου και τα παρόμοια- άρχισε να απαριθμεί από στήθους, με ημερομηνίες και λεπτομέρειες, τις… πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη υπέρ των Παλαιστίνιων! Πρέπει να ζήλεψε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος την άνεση με την οποία ο Τασούλας εκφωνούσε το αισχρό αφήγημά του. Αιφνιδιασμένος από την προκλητική απάντηση Τασούλα, σε στιλ κυβερνητικού εκπρόσωπου, ο Φάμελλος κλείστηκε στο καβούκι του, λέγοντας αμήχανα: «Και εγώ, κύριε Πρόεδρε, χωρίς κανένα σχόλιο, όπως είπατε και εσείς, θα διατυπώσω την άποψή μου και στη συνέχεια, οφείλω να καταθέσω προτάσεις για να είναι η Ελλάδα στη σωστή πλευρά της ιστορίας που είναι η πλευρά της ανθρωπιάς και της ειρήνης». Ηταν ένα σύντομο ντιμπέιτ μεταξύ πολιτικών απατεώνων, στο οποίο νικητής βγήκε ο ακροδεξιός Τασούλας, που έδωσε στον Μητσοτάκη την ικανοποίηση της σκέψης ότι καλώς τον έβαλε στο προεδρικό μέγαρο, καθώς είναι αποφασισμένος να συμπεριφέρεται όχι σαν «ρυθμιστής του πολιτεύματος», αλλά ως φανατικός δεξιός και μεγαλοστέλεχος της ΝΔ)

Ενα κείμενο, το οποίο δεν καταδικάζει την τζιχαντιστική λειτουργία της Χαμάς, δεν μιλάει πουθενά για επιστροφή των ομήρων, για εμένα αυτά είναι σοβαρά ελλείμματα του κειμένου. Ενα κείμενο που δεν περιείχε και αυτά, εμείς δεν θα το υπογράφαμε.

Νίκος Ανδρουλάκης

(Δε θα μιλήσουμε για τα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, που σίγουρα αισθάνονται προσβεβλημένοι και θυμωμένοι από την άρνηση του Ανδρουλάκη να υπογράψει ένα κείμενο εντελώς «λάιτ» -για να χρησιμοποιήσουμε τον πιο επιεική χαρακτηρισμό- που κινείται αυστηρά σε «γραμμή ΟΗΕ» και περιλαμβάνει θέσεις που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν διατυπώσει ακόμα και ιμπεριαλιστές ηγέτες, όπως οι πρόεδροι και πρωθυπουργοί της Γαλλίας, της Βρετανίας και του Καναδά. Μέχρι και αίτημα «να προσκληθεί, με ευθύνη και του Προέδρου της Βουλής, ο Πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, κ. Μαχμούντ Αμπάς στο Ελληνικό Κοινοβούλιο προκειμένου να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας και συνολικά στα παλαιστινιακά εδάφη» περιλαμβάνει η πρόταση. Ντροπής πράγματα για ανθρώπους που αυτοαποκαλούνται κομμουνιστές, αριστεροί και προοδευτικοί, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Αμπάς δεν εκπροσωπεί παρά τον εαυτό του και το μόνο που κάνει είναι να κυνηγά αντιστασιακούς στη Δυτική Οχθη, σε ανοιχτή συνεργασία με τους σιωναζιστές, και να ενισχύει τους σιωναζιστικούς και ιμπεριαλιστικούς εκβιασμούς πάνω στην Παλαιστινιακή Αντίσταση στη Λωρίδα της Γάζας. Υπάρχει ένα αίτημα στην κοινή πρόταση που δυσκολεύει το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ: «Να διακόψει η Ελληνική Κυβέρνηση τη στρατιωτική συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ». Εξίσου δυσκολεύει και τον ΣΥΡΙΖΑ, που διαχειρίστηκε και αναβάθμισε τη στρατιωτική συνεργασία με τη σιωνιστική οντότητα. Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε το κοινό κείμενο, παραβλέποντας αυτό το σημείο, το οποίο άλλωστε μόνο ρητορική σημασία έχει, ενώ από την άλλη βοηθάει στην ανάπτυξη σπέκουλας πάνω στο Παλαιστινιακό που συγκινεί τον ελληνικό λαό. Ο Ανδρουλάκης δεν είχε το θάρρος να επικαλεστεί αυτό το σημείο ως λόγο μη υπογραφής. Κατέφυγε στο ωμό ψεύδος, σε απόψεις βγαλμένες από το βρομερό βόθρο της σιωνιστικής προπαγάνδας. Ποια είναι η «τζιχαντιστική λειτουργία της Χαμάς»; Και πώς την «είδε» ο Ανδρουλάκης και δεν τη βλέπουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις της Παλαιστίνης -πλην της σφραγίδας της Φατάχ-, που συνεργάζονται στενά με τη Χαμάς στον κοινό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, αναγνωρίζοντάς της μάλιστα την πρωτοκαθεδρία; Γιατί όλες οι παλαιστινιακές πολιτικές οργανώσεις υποστηρίζουν την 7η Οκτώβρη και τον Κατακλυσμό του Αλ-Ακσα, έχοντας εντάξει στο πλαίσιό του την πολιτική τους δράση και την αντιστασιακή δράση των ένοπλων σκελών τους; Αυτό που ο Ανδρουλάκης ονομάζει «τζιχαντιστική λειτουργία» είναι η κορωνίδα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Παλαιστίνιων, για την οποία δηλώνουν περήφανες όλες οι αντιστασιακές οργανώσεις. Αυτός ο άθλιος και γκροτέσκος πολιτικός νάνος μιλάει, επίσης, για «επιστροφή των ομήρων», όταν είναι γνωστό ότι η Χαμάς, αμέσως μετά την 7η Οκτώβρη, πρότεινε άμεση ανταλλαγή τους με το σύνολο των παλαιστίνιων κρατούμενων: «όλοι για όλους, να ασπρίσουν οι φυλακές» έλεγε ο Αμπού Ομπάιντα. Οι οικογένειες των σιωνιστών αιχμάλωτων, το σύνολο της σιωνιστικής αντιπολίτευσης και πάρα πολλά στελέχη του στρατιωτικού, ασφαλίτικου και πρακτόρικου μηχανισμού της σιωνιστικής οντότητας, καταγγέλλουν τον Νετανιάχου ότι για ιδιοτελείς πολιτικούς λόγους παρεμποδίζει την απελευθέρωση των αιχμάλωτων, μην ερχόμενος σε συμφωνία με τη Χαμάς. Τον καταγγέλλουν ότι για τους ίδιους λόγους έσπασε τη συμφωνία της 17ης Γενάρη, ξαναρχίζοντας τον πόλεμο. Ο Ανδρουλάκης είναι ένας από τους λιγοστούς πολιτικούς υποστηρικτές που έχουν απομείνει στον Νετανιάχου)

Το Υπερταμείο εξελίσσεται σε Εθνικό Επενδυτικό Ταμείο, αφήνοντας πίσω του τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, τα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων, όπου ο κυρίαρχος στόχος ήταν η εξυπηρέτηση των δανειστών και λιγότερο η αξιοποίηση του εθνικού πλούτου. Διευρύνοντας, όμως, τις οικονομικές μας δυνατότητες, πετυχαίνοντας βελτιώσεις στις οικονομικές μας επιδόσεις, καταφέραμε να ανακτήσουμε την εθνική κυριαρχία. Και το Υπερταμείο, αυτή τη στιγμή, παίζει έναν ρόλο καταλύτη στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Βρίσκεται στον πυρήνα της αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου της οικονομίας μας με έμφαση στην εξωστρέφεια, στην καινοτομία, στις επενδύσεις. […] Και έτσι, πολύ σύντομα, θα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι θα είμαστε σε θέση να “ταράξουμε” τα νερά στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. “Να δώσουμε ζωή” στα assets του Δημοσίου τα οποία δεν είχαν αξιοποιηθεί εδώ και χρόνια. Είτε μιλάμε για τα 22 περιφερειακά αεροδρόμια, είτε μιλάμε για τις ελληνικές αλυκές, είτε μιλάμε για λιμάνια, μαρίνες, ιαματικές πηγές. Θα αναζητήσουμε στρατηγικούς επενδυτές για να μπορέσουμε να πετύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή θετική επίδραση στην ελληνική οικονομία, πόσο μάλλον όταν βλέπουμε ότι διεθνώς υπάρχει και όλο αυτό το πολύ θετικό momentum για τις οικονομικές μας επιδόσεις. Το Υπερταμείο είναι ο καταλύτης μιας μεγάλης οικονομικής αλλαγής σε μια Ελλάδα η οποία δεν μπορεί να περιμένει.

Kυριάκος Πιερρακάκης

{Οταν ο Τσίπρας αποδέχτηκε τη δημιουργία του Υπερταμείου, στο πλαίσιο του τρίτου Μνημόνιου, είχαν ξεσηκώσει υποκριτικά τον κόσμο, καταγγέλλοντάς τον ότι υποθήκευσε όλη τη δημόσια περιουσία, ότι ξεπουλάει τα ασημικά και τα παρόμοια. Τώρα, ετοιμάζονται να ξεπουλήσουν ό,τι απέμεινε και το βαφτίζουν αυτό «μεγάλη οικονομική αλλαγή», «αξιοποίηση του εθνικού πλούτου», «αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου» και άλλα τέτοια εύηχα. Περιουσιακά στοιχεία που έγιναν με λεφτά του σκληρά φορολογούμενου ελληνικού λαού και φυσικοί πόροι βγαίνουν στο σφυρί για να θησαυρίσουν από την εκμετάλλευσή τους ξένοι και ντόπιοι καπιταλιστές. Και ό,τι μαζευτεί από το ξεπούλημα θα πάει στα κοράκια του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου, που κατέχουν τα ομόλογα του κρατικού χρέους)

ΥΠΕΚΑ Ν. Κεραμέως στην ΕΡΤ: Σε λίγα λεπτά, βρίσκεις θέση εργασίας μέσω του JobMatch

Τη διευκόλυνση ενδιαφερομένων και εργοδοτών για εύρεση εργασίας σε τουρισμό και εστίαση, μέσω της εφαρμογής Job Match, επεσήμανε η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Νίκη Κεραμέως, σε συνέντευξή της στον τηλεοπτικό σταθμό της ΕΡΤ, την Πέμπτη 15 Μαΐου.

Η υπουργός ανέφερε ότι καθώς η ανεργία έχει μειωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, φτάνοντας στο 9%, υπάρχουν επιχειρήσεις, ειδικά σε τουρισμό και εστίαση οι οποίες αναζητούν προσωπικό για κάλυψη θέσεων εργασίας και δεν βρίσκουν, σημειώνοντας ότι «έχουμε θέσει σε λειτουργία την πλατφόρμα Job Match, μαζί με τη Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης. Μπαίνεις μέσα και δηλώνεις τις προτιμήσεις σου, βάζεις φίλτρα. Ταυτόχρονα φίλτρα-θέσεις εργασίας έχουν ανεβάσει και οι εργοδότες. Με το που βάζω εγώ ως υποψήφια εργαζόμενη τα φίλτρα μου, αυτόματα το σύστημα κάνει τη σύζευξη μεταξύ των δικών μου προτιμήσεων, μαζί με τις θέσεις εργασίας που προσφέρει ο εργοδότης και μου βγάζει μία λίστα με τις επιχειρήσεις που πληρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Όταν δω κάτι που με ενδιαφέρει μπορώ να πατήσω και αμέσως βίντεο κλήση και να κάνω συνέντευξη επιτόπου. Αυτή η διαδικασία σκεφτείτε το εξής, γιατί το έχουμε μετρήσει, μπορεί σε δυόμισι λεπτά να έχεις δουλειά. Αυτή είναι η ουσία της διευκόλυνσης. Ήδη έχουμε στο Job Match 22.000 υποψηφίους από πέρυσι και έχουν γίνει πάνω από 46.000 συνολικά συζεύξεις.».

Δελτίο Τύπου υπουργείου Εργασίας, 15.5.2025

(Το συμπέρασμα είναι απλό: άνεργοι είναι μόνο οι τεμπέληδες. Οποιος/α θέλει να βρει δουλειά μπορεί να τη βρει μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας με το κινητό του. Κάθεται να πιει έναν καφέ και προτού προλάβει να τον τελειώσει έχει βρει δουλειά! Γι’ αυτός τις περιπτώσεις χοντρής κοροϊδίας υπάρχει μια λαϊκή παροιμία: Ε, ρε, βρεγμένη σανίδα που χρειάζεται)

Η αναμενόμενη απελευθέρωση του Ιντάν Αλεξάντερ έγινε δυνατή λόγω της στρατιωτικής πίεσης στη Χαμάς.  Οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση άλλων ομήρων θα συνεχιστούν ενώ προετοιμαζόμαστε για εντατικοποίηση των επιχειρήσεων στη Γάζα.

Μπενιαμίν Νετανιάχου

(Γελάνε και οι κοτρόνες στο φανταστικό «τείχος των δακρύων» με αυτή τη δήλωση που διένειμε ο Νετανιάχου μέσω του Γραφείου του. Γιατί όλοι ξέρουν -και το γράφουν και το λένε, σιωνιστές πολιτικοί και δημοσιογράφοι- ότι ο Ιντάν Αλεξάντερ απελευθερώθηκε από τη Χαμάς, μετά από χωριστές διαπραγματεύσεις που έκανε με τους Αμερικανούς, κατά τις οποίες αναλήφθησαν υποχρεώσεις και από την αμερικανική πλευρά. Aν η απελευθέρωση του Ιντάν ήταν αποτέλεσμα του πολέμου γενοκτονίας, γιατί δεν απελευθερώθηκε και κανένας άλλος μαζί του; Και γιατί τον Ιντάν παρέλαβαν οι απεσταλμένοι του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ και Ανταμ Μπόλερ, δηλαδή οι αμερικανοί διαπραγματευτές; Ο παλαιστίνιος αναλυτής του Αλ-Τζαζίρα, Σαΐντ Ζιάντ, έκανε μια εύστοχη παρατήρηση: «Η Χαμάς κατάφερε να κωδικοποιήσει την υπόθεση του Iντάν Αλεξάντερ με έναν τρόπο διαφορετικό από τους υπόλοιπους 250 κρατούμενους, με αποτέλεσμα το όνομά του να ακούγεται συχνά από τους εκπροσώπους της αμερικανικής διοίκησης και τον πρόεδρο Τραμπ, δίνοντάς του μεγαλύτερη βαρύτητα από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Αυτό επέτρεψε στo Kίνημα να τον αξιοποιήσει ως διαπραγματευτικό χαρτί σε ένα διαφορετικό πλαίσιο από εκείνο των συνήθων ανταλλαγών κρατουμένων, σε μια ευαίσθητη χρονική στιγμή». Αν ζούσε ο Αλέφαντος θα φώναζε στον Νετανιάχου: «Μάθε μπαλίτσα από τους άρχοντες της Χαμάς, ρε Μπίμπι»)

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία είναι αφιερωμένη στην ψηφιακή μετάβαση και το ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στα ζητήματα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων. Σε έναν κόσμο που η διείσδυση της τεχνητής νοημοσύνης στη εργασία και την παραγωγή ολοένα και αυξάνεται, η επιλογή αυτή σηματοδοτεί τις μεγάλες προκλήσεις και δυνατότητες που αναδύονται για την ενδυνάμωση της υγιούς και ασφαλούς εργασίας στην ψηφιακή εποχή. Καθώς η ψηφιοποίηση, συμπεριλαμβανομένης της τηλεργασίας, της αυτοματοποίησης και της αυξανόμενης σημασίας της εργασίας μέσω πλατφορμών, εισάγει νέα μοντέλα απασχόλησης, είναι περισσότερο από ποτέ απαραίτητη μια ολιστική προσέγγιση της επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας, βασισμένη στην ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, τη διαφάνεια στη λήψη αποφάσεων, ιδίως ως προς τη διαμόρφωση ισχυρών νομικών πλαισίων που εξασφαλίζουν τη συμμόρφωση με ηθικά πρότυπα και την προστασία προσωπικών δεδομένων, τη συνεχή ενίσχυση των δεξιοτήτων, καθώς και την αντιμετώπιση νέων κινδύνων που συνδέονται με την ψυχική υπερφόρτωση. Διασφαλίζοντας, σε κάθε περίπτωση, ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις υλοποιούνται με πλήρη σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις κοινωνικές αξίες. Στη χώρα μας, αξιοποιώντας τα θετικά βήματα που έχουν ήδη γίνει τα τελευταία χρόνια, ιδίως σε ζητήματα προστασίας των εργαζομένων μέσω τηλεργασίας ή ψηφιακών πλατφορμών, καθώς και αντιμετώπισης της βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας, προχωρούμε στην αναθεώρηση και τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία. Συμμετέχουμε ενεργά στις δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης, στο πλαίσιο της τρέχουσας πανευρωπαϊκής εκστρατείας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία (EU OSHA) με θέμα την επαγγελματική υγεία και ασφάλεια στην ψηφιακή εποχή. Υλοποιούμε το Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα για την υγεία και την ασφάλεια στην εργασία, στο πλαίσιο του οποίου θα ψηφιοποιηθούν σημαντικές διαδικασίες και θα δημιουργηθεί ψηφιακό αποθετήριο νομοθεσίας και εκπαιδευτικού υλικού για την καλύτερη συμμόρφωση των επιχειρήσεων στη νομοθεσία για την προστασία της υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων.

Υπουργείο Εργασίας, 28.4.2025

(Αν ζητήσεις από την Κεραμέως να επαναλάβει «με δικά της λόγια» αυτή την ανακοίνωση, θα αρχίσει να ρετάρει. Λογικό. Τι να ξέρει από Υγιεινή και Ασφάλεια της Εργασίας μια νεοφιλελεύθερη μεγαλωμένη στα πούπουλα; Αλλά κι αυτοί που τα έγραψαν ή μάλλον που τα αντέγραψαν από κάποιο ακαδημαϊκό κείμενο ή κείμενο της ευρωενωσίτικης γραφειοκρατίας δεν είναι καλύτεροι. Προκαλούν! 51 θάνατοι στους χώρους εργασίας καταγράφηκαν το πρώτο τρίμηνο του 2015. Αριθμός ρεκόρ. Χώρια οι τραυματισμοί από εργατικά «ατυχήματα», η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν αναφέρεται ή -αν παρεμβληθεί νοσοκομείο και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς- αναφέρονται με διαφορετική αιτιολογία. Γι’ αυτό μιλάμε για πρόκληση. Οσο για τις επαγγελματικές ασθένειες, αυτές απλά… δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό μιλάμε για πρόκληση)

Το ανθρωπιστικό έργο της Ελληνικής Ακτοφυλακής είναι αδιαμφισβήτητο και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο αναγνωρίζεται ευρέως με την πάροδο του χρόνου. Σε περίπτωση πιθανών αποκλίσεων από την απαιτούμενη συμπεριφορά, ενεργοποιούνται εσωτερικοί μηχανισμοί έρευνας και παρακολούθησης, ανεξάρτητα ή παράλληλα με τις δικαστικές διαδικασίες ή τις έρευνες που διεξάγονται από άλλες αρμόδιες Αρχές. Η Ελληνική Ακτοφυλακή συνεργάζεται πλήρως με αυτές τις Αρχές.

Νικόλαος Αλεξίου, εκπρόσωπος Τύπου Λιμενικού Σώματος

(H δήλωση έγινε στο Politico, σε απάντηση δηλώσεων στο Politico και στη γερμανική Die Welt, του υπεύθυνου Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής (η διαβόητη Frontex), Γιόνας Γκρίμχεντεν, σύμφωνα με τις οποίες η Frontex εξετάζει το ενδεχόμενο να ζητήσει από την Κομισιόν να κινήσει πειθαρχικές διαδικασίες κατά της Ελλάδας, λόγω των επανειλημμένων επαναπροωθήσεων μεταναστών (pushbacks) από τις ελληνικές Αρχές. «Η Ελλάδα παραμένει το μεγαλύτερό μας πρόβλημα στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», είπε ο Γκρίμχεντεν, αναφερόμενος στις 13 ανοιχτές υποθέσεις για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων μεταναστών, που έχει η Ελλάδα. Θυμίζουμε ότι πρόσφατα το ΕΔΔΑ -Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου- καταδίκασε την Ελλάδα για τη δολοφονία ενός προσφυγόπουλου κοντά στη Σύμη, στις 29 Αυγούστου 2015. Εκείνη η επέμβαση έγινε από το ελληνικό Λιμενικό σε συνεργασία με λετονική μονάδα της Frontex. Αλλά οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές το ξέρουν καλά το παραμύθι. Ενώ αυτοί δίνουν τις εντολές και μάλιστα οι μονάδες τους συμμετέχουν στα εγκλήματα, ρίχνουν την ευθύνη στους συνοριοφύλακές τους, τις ελληνικές Αρχές, παριστάνοντας οι ίδιοι τους άμεμπτους, τους ηθικούς, τους προστάτες των δικαιωμάτων των προσφύγων. Για εμάς, όμως, που είμαστε πολίτες του ελληνικού κράτους και που από την υπερφορολόγησή μας χρηματοδοτούνται οι μηχανισμοί της εγκληματικής καταστολής των προσφύγων, το μείζον είναι οι προκλητικοί ισχυρισμοί των ελληνικών Αρχών. Του Λιμενικού, εν προκειμένω, που με εντολή της κυβέρνησης Μητσοτάκη ανέθεσε σ’ έναν γραφειοκράτη με στολή να δώσει αυτή την τόσο προκλητική απάντηση, με ύφος «έτσι είναι επειδή έτσι σας τα λέω». Δεν πέρασε πολύς καιρός -αρχές Φλεβάρη ήταν- από τότε που ο Συνήγορος του Πολίτη διαπίστωσε, μετά από ενδελεχή έρευνα για το ναυάγιο της Πύλου, «μια σειρά σοβαρών και επίμεμπτων παραλείψεων στα καθήκοντα έρευνας και διάσωσης εκ μέρους ανώτερων αξιωματικών του Λιμενικού Σώματος-Ελληνικής Ακτοφυλακής (Λ.Σ. -ΕΛ.ΑΚΤ.), που συνιστούν σαφείς ενδείξεις για τη στοιχειοθέτηση της θανατηφόρου έκθεσης, καθώς και της έκθεσης σε κίνδυνο ζωής, υγείας και σωματικής ακεραιότητας των επιβαινόντων στο αλιευτικό Adriana».  Ξέρουμε καλά τι είχε κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Είχε προσπαθήσει να διώξει τον κατέχοντα τη θέση του ΣτΠ, για να μην βγει ποτέ αυτό το πόρισμα. Δεν τα κατάφερε και το πόρισμα βγήκε. Ο ΣτΠ κατήγγειλε, ακόμα, ότι παρεμποδίστηκε το έργο του και δεν του χορηγήθηκε όλο το υλικό που χρειαζόταν για να κάνει την έρευνά του. Και ο εκπρόσωπος του Λιμενικού έχει το θράσος να δηλώνει ότι αυτό, το Λιμενικό, συνεργάζεται πλήρως με άλλες αρμόδιες Αρχές που διεξάγουν έρευνες!)

Οι Ελληνες δεν είμαστε πολλοί. Είμαστε όμως -και έχουμε τη συνείδηση ότι είμαστε- εκπρόσωποι ενός πολιτισμού που δεν είναι πλέον μόνο δικός μας: είναι ο δυτικός πολιτισμός στο σύνολό του. Ερχόμαστε από μακριά και πήγαμε κατά τη μακρά μας ιστορίας μακριά.

Κωνσταντίνος Τασούλας

(Αυτό ακριβώς εννοούσε ο Μητσοτάκης, όταν έδινε μια κλωτσιά στη Σακελλαροπούλου και έβαζε στον προεδρικό θώκο τον Τασούλα, για να ανταποκριθεί -ως πολιτικό πρόσωπο- στις απαιτήσεις της διεθνούς πολιτικής σε μια περίοδο γαιοπολιτικής αβεβαιότητας. Η Σακελλαροπούλου, διαπαιδαγωγημένη στον αστικό κοσμοπολιτισμό, δε θα μπορούσε να μιλήσει έτσι στην ψυχή του Ελληνάρα, του ακροδεξιού που φοράει περικεφαλαία και χλαμύδα και διαδηλώνει ότι «η Μακεδονία είναι ελληνική, να πα’ να γαμηθείτε, γυφτοσκοπιανοί». Αφήστε που είχε διαπράξει και το αμάρτημα να συμμετάσχει στο επινίκιο γκέι πάρτι, μετά την ψήφιση του νόμου για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Mια χαρά έπαιζε το ρόλο της γλάστρας του Μητσοτάκη, αλλά το δεξιό και ακροδεξιό ακροατήριο έχει άλλες ανάγκες, θέλει… στοργή και προδέρμ. Ο Τασούλας, πνευματικό παιδί του Αβέρωφ, εθνικιστής κσι σκληρός δεξιός μέχρι το μεδούλι, ξέρει πώς να μετατρέψει σε καλλιεπή εθνικιστικό λόγο το γνωστό απόφθεγμα στο οποίο καταφεύγει κάθε γλίτσας Ελληνάρας: «Τι να μας πείτε, ρε, που όταν οι πρόγονοί σας κατοικούσαν σε σπηλιές κι έτρωγαν βελανίδια, οι δικοί μας έχτιζαν Παρθενώνες και είχαν χοληστερίνη». Εχει και Καβάφη, για τους κουλτουριαραίους, αλλά και ο Καβάφης κοσμοπολίτης Αλεξανδρινός ήταν. Οταν είναι να πιάσουμε το σφυγμό των δεξιών και ακροδεξιών Ελληναράδων πρέπει να τους σερβίρουμε χλαμύδα, σανδάλι και αρχαία κλέη. Οπως η χούντα ένα πρά(γ)μα. Να τσακίσουμε κάθε έννοια επιστημοσύνης και να καταλήξουμε στην απόλυτη χυδαιότητα: οι σύγχρονοι Ελληνες είναι οι κληρονόμοι των αρχαίων δουλοκτητικών συστημάτων, των πόλεων-κρατών της κλασικής περιόδου, της μακεδονικής δυναστείας που υπέταξε τις άλλες πόλεις-κράτη και ξεκίνησε τους πολέμους προς Ανατολάς, του ανατολικού ρωμαϊκού ιμπέριουμ. Ο,τι εισέφεραν ως πολιτισμό αυτά τα συστήματα -κυρίως η Αθήνα της κλασικής εποχής, που αντιπροσωπεύει την ακμή του αρχαιοελληνικού δουλοκτητικού συστήματος- δόθηκε ως δάνειο στους Ευρωπαίους, οι οποίοι «μας» το χρωστάνε. Μπορεί τίποτ’ απ’ αυτά να μην έχει επιστημονική βάση, μπορεί η ίδια η πραγματικότητα να διαψεύδει τα περί «δανείου», μπορεί οι ηγέτες της αστικής Ελλάδας να είναι οι καρπαζοεισπράκτορες στα διεθνή ιμπεριαλιστικά φόρουμ, αλλά τι σημασία έχει η επιστήμη και η σύγχρονη πραγματικότητα μπροστά στην ανάγκη του κάθε γλίτσα εθνικιστή να φαντασιώνεται ότι είναι ο νόμιμος ιδιοκτήτης προγονικών κλεών;)

Θέλουμε να δούμε πώς μπορούμε μέσα από τη συνεργασία και όλων των Υπουργείων και όλων των Υπουργών να γεννηθεί ανάπτυξη συνολικότερα. Άρα, ένα κομμάτι είναι αυτό. […] Άρα, κομμάτι της συζήτησης είχε να κάνει με το πώς αφαιρείς αυτού του τύπου τα εμπόδια από την ελληνική οικονομία και το πώς γεννάς ανάπτυξη. […] Υπάρχει ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο αφαίρεσης εμποδίων το οποίο θα δείτε να αναπτύσσεται, εν συνόλω, στην πορεία κεντρικά από την κυβέρνηση και ακουμπά μία σειρά από ζητήματα και τη συνεργασία όλων των Υπουργείων. […] Εξαρχής, εγώ μπορώ να σας πω ότι, σίγουρα θα σταθούμε πάρα πολύ στην αφαίρεση εμποδίων το επόμενο διάστημα και στο πώς θα βελτιώσουμε τη συνθήκη της οικονομίας. […] Άρα, ένα κομμάτι είναι η αβεβαιότητα. Ένα δεύτερο κομμάτι είναι εάν υπάρξει ύφεση ειδικά σε οικονομίες με τις οποίες αλληλοεπιδρούμε πολύ, όπως η γερμανική οικονομία για παράδειγμα. […] Φυσικά θα συνταχθούμε, θα συναπαρτίσουμε τις όποιες ευρωπαϊκές αποφάσεις. […] Κάθε κρίση έχει προφανή ρίσκα, κάθε κρίση έχει και κεκαλυμμένες ευκαιρίες.  Και εμείς οφείλουμε πάντα να στοχεύουμε και σε αυτές και να δούμε ό,τι μπορούμε να κερδίσουμε περισσότερο για τη χώρα μας. […] Το θεμέλιο αυτής της καλής κατάστασης λέγεται «δημοσιονομική σταθερότητα»: αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής μας τα τελευταία χρόνια, αυτό είναι που επιτρέπει τα πράγματα με τον συγκεκριμένο αριθμό που πηγαίνουν, να πηγαίνουν καλύτερα κάθε χρόνο. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα εμείς αυτό να το υπονομεύσουμε και να μην το υπηρετήσουμε, πόσο μάλλον τώρα. Εάν αυτό ίσχυε μία φορά πριν τις πρόσφατες ανακοινώσεις και τα πρόσφατα γεγονότα, τώρα ισχύει δύο φορές, ισχύει ακόμα περισσότερο. Αυτή είναι η στέρεη βάση πάνω στην οποία οικοδομούμε. Και, για να το πω σχηματικά, χρησιμοποίησα αυτή την ορολογία σε μία προηγούμενη συζήτηση: η εποχή του «δώσ’τα όλα» έχει τελειώσει. Και σίγουρα η εποχή του «δώσ’τα όλα» δεν αφορά την παράταξη που κυβερνά, τον Πρωθυπουργό που κυβερνά και όλους εμάς. […] Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού που πονάνε και θέλουμε να τις στηρίξουμε προτεραιοποιώντας τες. Ταυτόχρονα, οφείλουμε να στηρίξουμε και την ελληνική οικονομία γιατί, σε συνάρτηση με την ερώτηση που μου κάνατε πριν για τα δημοσιονομικά, γνωρίζουμε πολύ καλά -και επιτρέψτε μου να πω ειδικά η δική μου η γενιά γνωρίζει πάρα πολύ καλά- τι σημαίνει η χώρα να χάνει τη σταθερότητά της, τι σημαίνει η χώρα να πειραματίζεται με αρνητική χροιά στον όρο. Αυτό δεν θα το αφήσουμε να ξανασυμβεί. […] Είναι απολύτως θεμιτό να ψάχνετε να βρείτε την είδηση στη συζήτηση, αλλά εγώ θα σας πω ότι οι ειδήσεις για τα συγκεκριμένα ζητήματα είναι δια στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού. 

Κυριάκος Πιερρακάκης

(Δεν είναι τόσο το άθλια ελληνικά του -μιλάει χειρότερα από πρώην ποδοσφαιριστή που σχολιάζει αγώνα- όσο η απόλυτη κενότητα. Ο τύπος είναι ο ορισμός του πολιτικού φελλού. Μιλάει για «αφαίρεση εμποδίων», χωρίς να αναφέρει ούτε ένα. Mιλάει για… «γέννηση ανάπτυξης»! Τον ρωτάνε τι μέτρα θα πάρει το υπουργείο του και απαντά ότι τα μέτρα τα ανακοινώνει μόνο ο πρωθυπουργός! Αν η συνέντευξη δε δινόταν στο απόλυτα προστατευμένο περιβάλλον του ΣΚΑΪ, ακόμα και νιάνιαρα της δημοσιογραφίας θα τον είχαν κάνει σκόνη. Τα καταφέρνει, όμως, και μόνος του να αυτοεξευτελίζεται. Γιατί οι τηλεθεατές δεν τρώνε σανό. Ακόμα και καθαρά εμπειριά βλέπουν ότι αυτός ο τύπος, που τον μοστράριζαν σαν το… μέλλον της πολιτικής -τρομάρα του- είναι ένα φουσκωμένο μπαλόνι που κάνει έναν μόνο θόρυβο: φςςςςςς)

Η Ελλάδα θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι εκεί θα συνδιαμορφωθούν οι αποφάσεις τις οποίες θα λάβουμε για τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσουμε σε αυτή την πρωτοφανή…

“Το κόστος στέγασης αποτελεί σήμερα το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για τα ελληνικά νοικοκυριά, καθώς μεγάλα τμήματα του πληθυσμού δαπανούν έως και το 50% – 80% του εισοδήματός τους στα ενοίκια. Αυτό το «βάρος» στερεί, ειδικά από τους νέους μας, την προοπτική να κάνουν οικογένεια ή να ονειρευτούν ένα δικό τους σπίτι, την δική τους πορεία”, τόνισε σήμερα ο Υπουργός Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος στην ομιλία του στο 3ο Real Estate Summit του Ομίλου Real Group. “Η Κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε συγκεκριμένα μέτρα, αυξάνοντας την προσφορά κατοικιών με φοροαπαλλαγές και σημαντικά φορολογικά κίνητρα, βάζοντας κανόνες στις ανεξέλεγκτες βραχυχρόνιες μισθώσεις, αλλά και με επιδοτούμενα προγράμματα για προσιτή κατοικία, ειδικά στους νέους”, τόνισε ο κ. Θεοδωρικάκος… Η λύση για το στεγαστικό, όπως ανέφερε, περνάει μέσα και από τον παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας, ώστε να αυξηθεί το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών. “Αυτή είναι και η πεμπτουσία του νέου αναπτυξιακού νόμου που έρχεται σε διαβούλευση αυτό το μήνα…

Δελτίο Τύπου υπουργείου Ανάπτυξης

(Αν υπήρχε σχετικό ποινικό αδίκημα, θα μιλούσαμε για… παπάρες κατά συρροή. Ξεκίνησε με τη διαπίστωση του κοινότυπου, αυτού που το ξέρει όλος ο κόσμος: ένας -και βάλε- μισθός πάει στο ενοίκιο. Ακολούθησε το τεράστιο ψέμα, ότι η κυβέρνηση πήρε μέτρα για να ρίξει τα ενοίκια ή για να προσφέρει αγορά φτηνού σπιτιού. Γιατί τότε δεν πέφτουν τα νοίκια; Σιγά μην του έβαζε τέτοιο ερώτημα ο «οικοδεσπότης» Χατζηνικολάου.Κορύφωσε με την παπάρα ότι το στεγαστικό θα λυθεί με τον… παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας, που οσονούπω θα ξεκινήσει με έναν «νέο αναπτυξιακό νόμο». Κάθε υπουργός που περνάει απ’ αυτό το υπουργείο φέρνει και έναν «αναπτυξιακό» νόμο που τον διαφημίζει δεόντως. Αν έπαιρνε κανείς τοις μετρητοίς αυτά που λέει η προπαγάνδα τους, θα πίστευε ότι ο «παραγωγικός μετασχηματισμός» ολοκληρώνεται κάθε δύο με τρία χρόνια. Οταν, όμως, κάθε υπουργός εξαγγέλλει τον «παραγωγικό μετασχηματισμό», σημαίνει ότι ο προηγούμενος, της ίδιας κυβέρνησης, έλεγε ψέματα. Και μόνο αφελείς θα πίστευαν ότι δεν λέει ψέματα και αυτός. Λύση για τις εργατικές οικογένειες υπάρχει, φυσικά: να συμπεριλαμβάνονται στην αξία -επομένως και στην τιμή- της εργατικής δύναμης οι δαπάνες στέγασης. Που σημαίνει, να φτάνει το μεροκάματο ή ο μισθός να εξασφαλίζει αξιοπρεπή στέγη για την εργατική οικογένεια. Αυτό, όμως, θεωρείται… μαρξιστικός μαξιμαλισμός. «Τα βαριέμαι αυτά τα κομμουνιστικά», όπως λέει ο προκάτοχος του Θεοδωρικάκου στο υπουργείο Ανάπτυξης, αυτός που εφηύρε και το «καλάθι»… καπαμά. Ο πρώην και νυν «τσάρος» της Οικονομίας, ο σούπερμαν του νεοφιλελευθερισμού Κ. Χατζηδάκης το έλεγε ωμά, με ψυχραιμία εκδοροσφαγέα: «Εμείς θεωρούμε ότι η έλλειψη στέγης αντιμετωπίζεται με παραγωγή στέγης και όχι με περιορισμούς που οδηγούν τελικά σε περαιτέρω όξυνση του προβλήματος. Αρνηθήκαμε να θεσπίσουμε διοικητικά μέτρα, πλαφόν, αναγκαστικές παρατάσεις και ενοικιοστάσια περασμένων δεκαετιών που δεν επιτρέπουν να λειτουργήσει η αγορά και να υπάρξει ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων». Αν θέλετε μια ολοκληρωμένη προσέγγιση του θέματος, διαβάστε: Η ανατροπή του καπιταλισμού προϋπόθεση για τη λύση του ζητήματος της κατοικίας)

Σε μια εποχή ραγδαίων γεωπολιτικών μεταβολών το διαχρονικό και ελπιδοφόρο μήνυμα της Επανάστασης του 1821 υπέρ της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και της αυτοδιάθεσης των λαών παραμένει πιο επίκαιρο από ποτέ και μας θυμίζει ότι η επιβίωση και η ευημερία ενός έθνους απαιτούν αδιάκοπο αγώνα, διαρκή επαγρύπνηση, προσήλωση σε ιδανικά και αξίες καθώς και βαθιά μελέτη της Ιστορίας.

Κωνσταντίνος Τασούλας

(Διαβάζεις το μήνυμα του καραδεξιού Τασούλα προς τους ομογενείς για την επέτειο του 1821 και αναγνωρίζεις αμέσως τον ευνούχο του ραγιαδισμού και της υποτέλειας, που προσπαθεί να ευνουχίσει τους αποδέκτες του μηνύματός του. Aπουσιάζει κάθε αναφορά στο γεγονός ότι το ’21 ήταν μια ένοπλη επανάσταση, βίαιη και από τις δυο πλευρές. Και από την πλευρά που διεκδικούσε την ανεξαρτησία της και από την πλευρά που προσπαθούσε να κρατήσει την ακεραιότητα μιας αυτοκρατορίας και είχε τη στρατιωτική υπεροχή. Μια εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση από την οποία δεν έλειψαν και οι ακρότητες εκ μέρους των επαναστατών -π.χ. η σφαγή των αμάχων της Τριπολιτσάς- αλλά που χαρακτηρίστηκε από τη βαρβαρότητα των δυνάμεων της αυτοκρατορίας και τις φρικτές σφαγές της -Χίος, Ψαρρά, Μεσολόγγι κ.ά.-. Ανεξαρτησία, αυτοδιάθεση, δικαιοσύνη, είναι απλές φιλολογικές εκφράσεις, όταν δεν συνοδεύονται από την έμπρακτη διεκδίκησή της. Η οποία δεν μπορεί παρά να είναι βίαιη. Αλλιώς, έχουμε διάλογο ανάμεσα στο ξίφος και το λαιμό, όπως παραστατικότατα το έχει ορίσει ο σπουδαίος παλαιστίνιος λογοτέχνης και επαναστάτης πολιτικός Γασάν Καναφάνι. Το μη ευνουχισμένο ’21 ζει σήμερα στην Παλαιστίνη, στη Γάζα και στη Δυτική Οχθη, εκεί που ένας επαναστατημένος λαός διεκδικεί την ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση, τη δικαιοσύνη, παλεύοντας με νύχια και με δόντια, με ρουκέτες, με όλμους, με πολυβόλα, με τουφέκια και χειροβομβίδες, ενάντια σε μια οντότητα που αποτελεί το μακρύ χέρι της «αυτοκρατορίας» του ιμπεριαλισμού.

Και βέβαια, είναι προσβολή στην ιστορία του ελληνικού λαού να διεκδικούν το ’21 αυτοί που μετέτρεψαν τη νίκη στο αντίθετό της. Αυτοί που παρέδωσαν την ανεξαρτησία στα χέρια των τότε «μεγάλων δυνάμεων», των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη συνέχεια και μέχρι σήμερα. Η τυπική ανεξαρτησία από το ζυγό της οθωμανικής αυτοκρατορίας μετατράπηκε σε ιμπεριαλιστική εξάρτηση, Οι εγχώριοι φορείς της εξάρτησης, οι κοτσαμπάσηδες του ραγιαδισμού, για να μιλήσουμε με τους όρους εκείνης της εποχής, έχουν ενσωματώσει το ’21 στο αφήγημα της υποτέλειας, της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, της υπερεκμετάλλευσης  του ελληνικού λαού και των φυσικών πόρων της εθνικής επικράτειας για τη λευτεριά της οποίας έχυσαν το αίμα τους οι αγωνιστές του ’21 και ο άμαχος λαός που στάθηκε στο πλευρό τους)