«Θεωρώ ότι το τελευταίο τρίμηνο του 2013 – και φυσικά όλο το 2014 – θα έχουμε ανάκαμψη. Είμαι απόλυτα σίγουρος γι’ αυτό. Το 2013 είναι η τελευταία χρονιά ύφεσης για την Ελλάδα». Αυτά δήλωσε στο BBC ο Στουρνάρας και το αυθόρμητο σχόλιο που ήρθε στο στόμα μας ήταν: για δες ποιος μιλάει! Ο καθηγητής των Οικονομικών, όπως αρέσκεται να τον προσφωνούν, ο οποίος ως επικεφαλής του ΙΟΒΕ (ινστιτούτου-οργάνου του ΣΕΒ), όχι μόνο αβαντάριζε το Μνημόνιο, αλλά «προέβλεπε» κιόλας –με την ίδια σιγουριά που επιδεικνύει και σήμερα- ότι το 2011 θα είναι χρονιά ανάκαμψης.
Η νέα του «πρόβλεψη» δεν είναι άνευ σημασίας, καθόσον περιέχει μια ακόμη «μετατόπιση». Η προηγούμενη «πρόβλεψη» μιλούσε για ανάκαμψη το δεύτερο εξάμηνο του 2013. Τώρα, ο Στουρνάρας μιλά για το τελευταίο τρίμηνο.
Εμείς την κολοκυθιά δεν πρόκειται να την παίξουμε. Ο ελληνικός καπιταλισμός θα πιάσει πάτο και μετά θα έχει μια δειλή ανάκαμψη. Είναι όμως σχεδόν αδύνατο αυτό να συμβεί το 2013, έστω και στο τελευταίο τρίμηνο, διότι δεν υπάρχει κάτι που να οδηγεί σε μια τέτοια πρόβλεψη. Τα λαϊκά εισοδήματα, τα μόνα που μπορούν να οδηγήσουν σε μια δειλή ανάκαμψη, θα συνθλιβούν ακόμη περισσότερο με τα μέτρα που πάρθηκαν τον περασμένο Νοέμβρη και άρχισαν να εφαρμόζονται από το Γενάρη του 2013. Τα φορολογικά χαράτσια δεν μειώθηκαν. Το έδαφος για ξένες επενδύσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό δεν είναι ακόμη ώριμο, καθώς ολόκληρη η Ευρωένωση ξαναμπαίνει σε ύφεση.
Εκείνο, όμως, που πρέπει να επισημαίνεται κάθε φορά που γίνεται μια συζήτηση περί ανάκαμψης, είναι πως όταν αυτή πραγματοποιηθεί, θα είναι μια ανάκαμψη με όρους «κινεζοποίησης» για τους εργαζόμενους. Με μεροκάματα πείνας, με εργασιακές σχέσεις γαλέρας, με τεράστια ανεργία.
