«Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο γοητευτικός μπορώ στο Βερολίνο. Θα πω στον κ. Σόιμπλε ότι μπορεί να είμαστε ένας αριστερός συρφετός (a left-wing riff-raff) αλλά μπορεί να υπολογίζει στο κίνημά μας, το ΣΥΡΙΖΑ, για να καθαρίσει τα καρτέλ και τις ολιγαρχίες στην Ελλάδα, και να προχωρήσει τις βαθιές μεταρρυθμίσεις του ελληνικού κράτους που οι κυβερνήσεις που προηγήθηκαν αρνήθηκαν να κάνουν».
O Mπαρουφάκης μιλάει στη βρετανική Telegraph, την παραμονή της συνάντησής του με τον Σόιμπλε, και ειδικά αυτό το σημείο της συνέντευξής του αναδημοσιεύεται ευρύτατα στην Ελλάδα. Βλέπετε, είναι και το «σταριλίκι» στη μέση, που τόσο αρέσκεται να προβάλλει ο μέχρι χτες άσημος καθηγητάκος.
Δεν ξέρουμε τι ισχύει για τους αναγνώστες της συντηρητικής Telegraph στη γηραιά Αλβιόνα, είμαστε όμως σίγουροι πως στην Ελλάδα οι μούντζες έπεσαν σύννεφο. Οχι μόνο για τα περί γοητείας, που αποκαλύπτουν έναν επηρμένο κλαρινογαμπρό, όχι μόνο για τα περί «αριστερού συρφετού», που πρέπει να ενόχλησαν σφόδρα τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (άλλο αν κατάπιαν και αυτή την προσβολή), αλλά κυρίως για το περιεχόμενο της… επίθεσης γοητείας προς τον στριφνό Σόιμπλε.
Αν δεν έπεσαν σύννεφο οι μούντζες, τότε έχουμε χοντρό πρόβλημα. Τότε θα πρέπει να πιστέψουμε ότι έχει δίκιο ο κάθε Μπαρουφάκης που μας αντιμετωπίζει ως Χαχόλους.
Τότε θα πρέπει να πιστέψουμε ότι ο Σόιμπλε (και ο κάθε Σόιμπλε) ζει και αναπνέει με τον πόθο να «καθαρίσει τα καρτέλ και τις ολιγαρχίες στην Ελλάδα»! Οτι έχει θέσει ως στόχο ζωής να καθαρίσει τη Siemens, τη Hochtief (αεροδρόμιο Αθήνας), τη Rheinmetall (εναέρια αμυντικά συστήματα Asrad), την Thyssen (Ναυπηγεία Σκαραμαγκά), την Krauss Maffei Wegmann (άρματα μάχης Leopard), τη HDW (υποβρύχια), την Daimler (αρθρωτά λεωφορεία ΟΑΣΘ), την ΜΑΝ (τρόλεϊ ΗΛΠΑΠ), για ν’ αναφέρουμε μερικές μόνο από τις γερμανικές εταιρίες που έχουν μπλεχτεί με σκάνδαλα και μίζες στην Ελλάδα.
Τότε θα πρέπει να πιστέψουμε ότι ο Σόιμπλε είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των γερμανικών μονοπωλίων, στα οποία θέλει να επιβάλλει την πιο αυστηρή λουθηρανική ηθική. Θα πρέπει να πιστέψουμε ότι οι «κακοί» της υπόθεσης είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Σημίτης, ο Μητσοτάκης, όλοι αυτοί που διοίκησαν την Ελλάδα και δεν συγκρούστηκαν με «τις ολιγαρχίες και τα καρτέλ», ενώ ο Σόιμπλε είναι ο «άγιος» που κρατάει τη ρομφαία για να κόψει τα κεφάλια της διαφθοράς. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ προτίθεται να γίνει ο πιστός συνοδοιπόρος του Σόιμπλε στον αγώνα του καλού ενάντια στο κακό.
Ενας πολιτικός που λέει τέτοιες παπαριές στο διεθνές ακροατήριο είναι ήδη τελειωμένος. Σημαίνει πως δεν έχει όπλα στη φαρέτρα του για να κάνει τη «σκληρή διαπραγμάτευση» που ισχυρίζεται ότι θέλει να κάνει. Αν είχε όπλα, τότε θα θύμιζε στη Γερμανία τη σκανδαλώδη και ληστρική συμπεριφορά των μονοπωλίων της και θα έλεγε στον Σόιμπλε πως καλύτερα θα ήταν να το βουλώσει.
Ενας πολιτικός που αντιμετωπίζει με τέτοιο τρόπο τον ελληνικό λαό, που πιστεύει πως αυτός ο λαός θα χάψει ό,τι του σερβίρει, ακόμη και τη μεγαλύτερη μπούρδα, είναι ένας αμοραλιστής και αδίστακτος πολιτικός που θα κάνει τα πάντα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Δεν πρόκειται για το «στιλ Βαρουφάκη» και το «σταριλίκι». Πρόκειται για την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία φαίνεται πιο καθαρά στο «στιλ Βαρουφάκη», επειδή αυτός προέρχεται από μια άλλη πολιτική κουλτούρα. Τα «κουσούρια» του Μπαρουφάκη μας βοηθούν να κατανοήσουμε την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Π.Γ.