«Ξαφνικά», από σήμερα το πρωί ο Δημήτρης Κουφοντίνας έγινε πρώτο θέμα. Μετά από 53 μέρες απεργίας πείνας και 7 μέρες απεργίας δίψας. Επί σχεδόν δύο μήνες, η απεργία πείνας δεν υπήρχε ως είδηση. Το επικοινωνιακό σκοτάδι κάλυπτε τα πάντα, για να λειτουργήσει ως μοχλός εκβιασμού πάνω στον απεργό πείνας. Κάθε εκδήλωση αλληλεγγύης τσακιζόταν από το μηχανισμό καταστολής προτού καν εκδηλωθεί (η πρώτη συγκέντρωση και πορεία που εξελίχθηκε ανεμπόδιστη από την καταστολή ήταν αυτή του περασμένου Σαββάτου).
Οταν έγινε σαφές ότι ο Κουφοντίνας δεν παίζει παιχνιδάκια, όταν διεμήνυσε μέσω της γιατρού επιλογής του ότι «δε θέλω να πεθάνω, αλλά έτσι που είναι η κατάσταση δεν μου αφήνουν άλλη επιλογή», όταν δήλωσε στην οικογένειά του, στη γιατρό του και στους γιατρούς της ΜΕΘ πως άμα χάσει την επαφή με το περιβάλλον δε θέλει να του γίνει ανάνηψη, θυμήθηκαν ξαφνικά ότι «υπάρχει θέμα».
Τι θέμα; Νομικίστικου τύπου. Το σύνθημα το έριξε το γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού με τη γνωστή παραληρηματική ανακοίνωση το βράδυ του Σαββάτου: «Θα μπορούσε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη για τη μεταγωγή του, αλλά δεν το κάνει κι εκβιάζει». Χθες, η συνήγορος του Δ. Κουφοντίνα, Ιωάννα Κούρτοβικ, έδωσε αναλυτική απάντηση στα ψεύδη της κυβέρνησης σε σχέση με τις νομικές διαδικασίες. Η γενική γραμματέας (Αντ)εγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου ξενύχτησε πάλι, για να δώσει (λέμε τώρα) απαντήσεις. Θα ασχοληθούμε παρακάτω με την παραληρηματική της ανακοίνωση, όμως δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε τη σημερινή εικόνα στα τηλεοπτικά πρωινάδικα, με τους κάθε είδους άσχετους (και εντελώς ανενημέρωτους) προς την υπόθεση να λένε το κοντό τους και το μακρύ τους, έχοντας σαν βάση την κυβερνητική γραμμή και την ανακοίνωση της Νικολάου. Δεν είδαμε κάποιον απ’ αυτούς τους «αντικειμενικούς» δημοσιογράφους να καλεί την Κούρτοβικ για να παρουσιάσει και να εξηγήσει η ίδια τις θέσεις της.
Με τον ίδιο τρόπο εξαφάνισαν και την ανακοίνωση του ΚΙΝΑΛ (με δήλωση του εκπροσώπου Τύπου) του Σαββάτου. Τι είπε το ΚΙΝΑΛ; «Στην υπόθεση της απεργίας πείνας του Δ. Κουφοντίνα, η Κυβέρνηση αυτοπαγιδεύτηκε στους δικούς της άστοχους χειρισμούς. Δική της είναι η νομοθετική διάταξη για την μεταγωγή του στη φυλακή αρχικής κράτησης (Κορυδαλλός). Τα δε, μετέπειτα διαδικαστικά τεχνάσματα (επίκληση κορονοϊού) την εκθέτουν ακόμα περισσότερο». Καθαρά πράγματα: έπρεπε να τον πάτε στον Κορυδαλλό, δεν τον πήγατε κι αρχίσατε τα τεχνάσματα. Ούτε είδαμε να καλούν τον Καμίνη («υπεράνω υποψίας» γι’ αυτούς, καθώς με τίποτα δε θα μπορούσαν να τον κατατάξουν στους «συνοδοιπόρους του Κουφοντίνα»), ο οποίος ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ υπήρξε λαύρος κατά του «νόμου Κουφοντίνα» και θα μπορούσε να τους εξηγήσει τι προβλέπει αυτός ο φωτογραφικός νόμος και γιατί ο Κουφοντίνας θα έπρεπε να μεταχθεί στον Κορυδαλλό.
Ενοχο παραλήρημα
Από το παραλήρημα Νικολάου ξεχωρίζουμε μια αναφορά: «Στις 28-12-2020 ο κρατούμενος υπέβαλε αίτημα για τη χορήγηση αντιγράφων των αποφάσεων που αφορούν την μεταγωγή του. Στις 17-01-2021, ο Κουφοντίνας, διά της συνηγόρου του, επανυποβάλει το αίτημα για χορήγηση των αντιγράφων. Στις 18-02-2021, και παρά το γεγονός ότι ο Σωφρονιστικός Κώδικας δεν προβλέπει τέτοια υποχρέωση της Διοίκησης, παρά μόνον όταν αυτές αφορούν σε απόρριψη αιτήσεων κρατουμένου για τη μεταγωγή του σε άλλο Κατάστημα Κράτησης, κοινοποιούνται στον Κουφοντίνα, διά της συνηγόρου του:».
Επισημάναμε τις ημερομηνίες, γιατί και μόνον αυτές αρκούν για να πιστοποιήσουν το τσαλάκωμα κάθε έννοιας αστικής νομιμότητας από την κυβέρνηση. Τσαλάκωμα, μέσω του οποίου εξελίσσεται μια μαφιόζικη βεντέτα σε βάρος ενός πολιτικού κρατούμενου. Η δικηγόρος του Δ. Κουφοντίνα πήρε κάποια έγγραφα (θα δούμε τι είναι αυτά) στις 18 Φλεβάρη. Στις 18 Φλεβάρη ο Κουφοντίνας βρισκόταν στην 42η μέρα απεργίας πείνας και επειδή η απεργία πείνας ήταν σκληρή (μόνο νερό, χωρίς κανένα πρόσθετο), από την προηγούμενη μέρα είχε μεταφερθεί στη ΜΕΘ του Γ.Ν. Λαμίας. Τότε η Νικολάου (λέει ότι) έστειλε έγγραφα, τα οποία ο κρατούμενος είχε αιτηθεί δύο φορές: στις 28 Δεκέμβρη (δεν είχε ξεκινήσει απεργία πείνας) και στις 17 Γενάρη (10η μέρα απεργία πείνας).
Η Ι. Κούρτοβικ έχει ήδη απαντήσει για το περιεχόμενο αυτών των εγγράφων: «Στις 18/2, η Γεν. Γραμματέας μας απέστειλε ακριβές αντίγραφο της δικής της απόφασης, αλλά όχι και των αποφάσεων της ΚΕΜ, που επεκαλείτο, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή οποιαδήποτε διαδικασία κατ’ αυτών»!
Το διανοείστε; Ακόμα και στις 18 Φλεβάρη, 52 μέρες από τότε που ο κρατούμενος αιτήθηκε τα έγγραφα που τον αφορούν και ενώ αυτός βρισκόταν στη 42η μέρα μιας σκληρής απεργίας πείνας και είχε ήδη μεταφερθεί στη ΜΕΘ, δεν του έδωσαν τα έγγραφα που αιτήθηκε, μολονότι η πληρεξούσια δικηγόρος του είχε κάνει «ρητή αναφορά στην άσκηση των νόμιμων ένδικων μέσων». Και τώρα, τον εγκαλούν γιατί δεν έκανε προσφυγή στη Δικαιοσύνη, ποντάροντας στην παραπληροφόρηση των αστικών ΜΜΕ!
Επαναλαμβάνουμε: το ίδιο το γεγονός ότι κάποια έγγραφα στέλνονται 52 μέρες από τότε που ο κρατούμενος τα αιτήθηκε, δείχνει καθαρά την εγκληματική μεθόδευση. Και να είχε δυνατότητα ένδικων μέσων (που δεν είχε), του τη στέρησαν. Και τώρα που η ζωή του κρέμεται από μια κλωστή, του λένε «σταμάτα την απεργία πείνας και δίψας και κάνε δικαστική προσφυγή»! Για να ακολουθήσει, προφανώς, η ίδια κοροϊδία. Οπως έγινε με το πειθήνιο δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, που πέταξε στα σκουπίδια ολόκληρη απόφαση του Αρείου Πάγου, για να κόψει τη νόμιμη άδεια από τον Δ. Κουφοντίνα.
Η Νικολάου προσπαθεί να εμφανιστεί και σαν… ψυχοπονιάρα. Λέει ότι δεν είχε καμιά υποχρέωση να στείλει τα έγγραφα, αλλά αυτή τα έστειλε (με 52 μέρες καθυστέρηση)! Αμα όμως δεν είχε υποχρέωση να στείλει τα έγγραφα, τότε πώς ο κρατούμενος θα έκανε προσφυγή; Εναντίον ποιων αποφάσεων θα προσέφευγε; Εναντίον αποφάσεων που μπορεί και να μην έπαιρνε; Οι ίδιοι οι ισχυρισμοί της Νικολάου σκορπίζουν τη βρόμικη κυβερνητική προπαγάνδα, ότι τάχα ο Κουφοντίνας δε θέλησε να κάνει δικαστική προσφυγή, αλλά ξεκίνησε απεργία πείνας για να εκβιάσει.
Ενας εκβιαστής δε φτάνει στα πρόθυρα του θανάτου. «Κόβει λάσπη» πολύ προτού φτάσει στην κατάσταση που έχει φτάσει ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Ούτε δηλώνει στην οικογένειά του ότι δε θέλει ανάνηψη. Ούτε λέει το συγκλονιστικό που είπε χθες στη γιατρό του: «Δε θέλω να πεθάνω, αλλά έτσι που είναι η κατάσταση δεν μου αφήνουν άλλη επιλογή». Στους κάθε είδους εκβιαστές δεν υπάρχουν αξίες και ιδανικά που να τα βάζουν πάνω και από τη ζωή τους. Τέτοιες αξίες και ιδανικά υπάρχουν μόνο στους αγωνιστές.
To ιστορικό του εγκλήματος
Ας επανέλθουμε, όμως, στο ιστορικό που αποκαλύπτει την εγκληματική κυβερνητική μεθόδευση.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας μετήχθη-απήχθη από την αγροτική φυλακή της Κασσαβέτειας στη φυλακή του Δομοκού στις 21 Δεκέμβρη (παραμονές Χριστουγέννων, για να αντιληφθούμε και την… αγαπησιάρικη συμπεριφορά αυτών που κάνουν μεγάλους σταυρούς). Στις 23 Δεκέμβρη κατήγγειλε το γεγονός με μια δήλωση, στην οποία κατέληγε ως εξής: «Και σ’ ό,τι με αφορά, καμία έκπληξη. Μια κυβέρνηση – οικονομική επιχείρηση, που χρησιμοποιεί αισχρά την πανδημία για να αναδιαρθρώσει πιο αντιδραστικά τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις, που λεηλατεί αδίστακτα μια καθημαγμένη χώρα, με τον τρόπο της γνήσιας ΛΜΑΤ, που καταπατά τους ίδιους τους νόμους της και δεν διστάζει ακόμη και να καταργεί εισαγγελείς -και αύριο δικαστές- γιατί δεν της αρέσουν, δεν ορρωδεί να καταδιώξει έναν πολιτικό της αντίπαλο. Ομως αυτή η εμμονική καταδίωξη, ακόμη και όταν ξεφεύγει από τα όρια της πολιτικής, αγγίζοντας άλλες επιστήμες, αποτελεί πάντα τιμή και δικαίωση γα έναν πολιτικό κρατούμενο».
Οπως έγραψε χθες η συνήγορός του, «αμέσως μετά την μεταγωγή του στον Δομοκό, ο κρατούμενος κατέθεσε στην γραμματεία αίτηση για την μεταγωγή του στον Κορυδαλλό, σύμφωνα με όσα πρόβλεπε ο ν. 4760/20, η οποία όπως μας διαβεβαίωσαν από το κατάστημα διαβιβάστηκε στο Υπουργείο, την 11/1/2021 με αριθμό πρωτοκόλλου 23624. Η αίτηση αυτή μέχρι σήμερα δεν έχει απαντηθεί».
Στις 28 Δεκέμβρη (αμέσως μετά τις αργίες των Χριστουγέννων) υπέβαλε αίτηση να του δοθούν αντίγραφα των αποφάσεων βάσει των οποίων, αντί για τον Κορυδαλλό, όπως προβλέπει ο φωτογραφικός νόμος 4760/2020, μετήχθη στον Δομοκό.
Στις 7 Γενάρη έλαβε, μέσω της δικηγόρου του, το γνωστό χουντικής έμπνευσης έγγραφο της Νικολάου, που σε ελεύθερη απόδοση έλεγε: «Πρώτα σε μεταφέραμε στον Κορυδαλλό (με απόφαση της ΚΕΜ, κατ’ εφαρμογή του Ν. 4760/2020) και μετά με δική μου απόφαση μεταφέρθηκες στον Δομοκό, για λόγους που έχουν να κάνουν με την πανδημία! Οσο για τα έγγραφα που ζητάς, δεν σου τα δίνουμε, γιατί περιλαμβάνουν προσωπικά δεδομένα».
Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και οδήγησε τον Δημήτρη Κουφοντίνα από την επόμενη μέρα να ξεκινήσει απεργία πείνας. Σημειωτέον ότι αυτό το έγγραφο πουθενά δεν έγραφε ότι ο Κουφοντίνας δε δικαιούται να είναι στον Κορυδαλλό, τάχα επειδή είναι φυλακή μόνο υποδίκων (πράγμα που δεν ισχύει, βέβαια). Αυτό το «γέννησε» η Νικολάου μετά από μέρες, όταν αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η «μεταγωγή στον Κορυδαλλό και μετά στον Δομοκό» ήταν μόνο στα χαρτιά, ότι ο Κουφοντίνας μετήχθη κατευθείαν από την Κασσαβέτεια στον Δομοκό.
Οι μέρες κυλούσαν, χωρίς να δίνεται καμιά απάντηση και κανένα έγγραφο. Στις 17 Γενάρη, όπως είδαμε και όπως παραδέχτηκε και η Νικολάου, ο Κουφοντίνας υπέβαλε διά της συνηγόρου του νέα αίτηση, να του δοθούν τα έγγραφα που τον αφορούν. Μούγκα η Νικολάου.
Στις 21 Γενάρη παρενέβη ο Συνήγορος του Πολίτη. Θυμίζουμε τι ζήτησε και τι επεσήμανε. Ζήτησε στοιχεία για την παράκαμψη της Κεντρικής Επιτροπής Μεταγωγών και των αποφάσεων με τις οποίες έχουν ανασταλεί γενικότερα οι μεταγωγές, στα πλαίσια των υγειονομικών μέτρων. Κάλεσε την ΚΕΜ να τον ενημερώσει περί των ενεργειών της στο θέμα και τη Νικολάου να χορηγήσει στον κρατούμενο τα αντίγραφα των σχετικών με την μεταγωγή εγγράφων, το οποίο αυτή αρνούνταν, απορρίπτοντας το πρόστυχο επιχείρημα περί προσωπικών δεδομένων. Ο ΣτΠ επεσήμανε αυτό που είχαμε επισημάνει κι εμείς: αν εγείρεται ζήτημα προσωπικών δεδομένων τρίτων, μπορούν να δώσουν στον αιτούντα ακριβές απόσπασμα (αντί πλήρους αντιγράφου), στο οποίο θα έχουν καλύψει τα προσωπικά δεδομένα τρίτων. Παρέθεσε μάλιστα και σχετική νομολογία.
Παρέμβαση Συνηγόρου του Πολίτη για την μεταγωγή Δ. ΚουφοντιναΑυτοί που λένε «γιατί ο Κουφοντίνας δεν προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, αλλά άρχισε απεργία πείνας», λένε εν γνώσει τους ψέματα. Το άρθρο 9, παρ. 4 του Σωφρονιστικού Κώδικα (Ν. 2776/99) προβλέπει ότι ο κρατούμενος μπορεί να προσφύγει στο Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών μόνο όταν αίτησή του για μεταγωγή έχει απορριφθεί δύο φορές: «4. Σε περίπτωση απόρριψης αιτήματος μεταγωγής κρατουμένου για ουσιαστικούς λόγους για δεύτερη συνεχόμενη φορά, μπορεί αυτός να προσφύγει κατά της απόφασης της Κ.Ε.Μ. στο Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών, το οποίο συνεδριάζει ως Συμβούλιο, εντός δέκα ημερών από την κοινοποίηση σε αυτόν της απορριπτικής απόφασης».
Επομένως, ο Δ. Κουφοντίνας δεν είχε καμιά δυνατότητα δικαστικής προσφυγής. Πολλώ δε μάλλον, όταν δεν του είχαν δώσει τα έγγραφα επί των οποίων υποτίθεται ότι θα προσέφευγε.
Οι σύμβουλοι της Νικολάου, επειδή κατάλαβαν ότι αυτό είναι μόνο για προπαγάνδα στα ραδιοκάναλα και τις εφημερίδες και όχι για κάποια επίσημη ανακοίνωση, την έβαλαν να γράψει ότι αυτή είναι «μια διαδικασία που ασφαλώς ο Κουφοντίνας δεν μπορεί να προτάξει καθώς ακόμη δεν έχει λάβει απορριπτικές αποφάσεις». Και ταυτόχρονα βρήκαν άλλον άθλιο νομικισμό: «Στο άρθρο 6 του Σ.Κ. αναφέρει ότι επιτρέπεται η αναφορά στο Συμβούλιο της φυλακής κάθε παράνομης ενέργειας σε βάρος κάθε κρατούμενου και σε περίπτωση αρνήσεως ή μη απαντήσεως, χορηγείται η δυνατότητα προσφυγής στο Δικαστήριο εκτέλεσης ποινών (Συμβούλιο Πλημμελειοδικών)».
Ξανά από την αρχή: έδωσε ένα έγγραφο στις 18 Φλεβάρη, που τον θεωρεί «εύλογο χρόνο». Ο κρατούμενος είχε αιτηθεί τα έγγραφα στις 28 Δεκέμβρη και στις 18 Φλεβάρη βρισκόταν ήδη στη ΜΕΘ, με 42 μέρες απεργία πείνας. Του λέει, λοιπόν, ότι έπρεπε να χρησιμοποιήσει το άρθρο 6 του Σωφροντιστικού Κώδικα: «1. Στην περίπτωση παράνομης ενέργειας σε βάρος τους ή παράνομης εντολής, οι κρατούμενοι έχουν το δικαίωμα να αναφέρονται γραπτώς και μέσα σε εύλογο χρόνο στο Συμβούλιο Φυλακής, εφόσον, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντα Κώδικα δεν τους παρέχεται άλλο ένδικο βοήθημα. Μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την κοινοποίηση της απόφασης με την οποίο απορρίπτεται το αίτημά τους ή μέσα σε ένα μήνα από την υποβολή της αναφοράς, αν δεν εκδόθηκε απόφαση, οι κρατούμενοι έχουν δικαίωμα προσφυγής στο Δικαστήριο Εκτέλεσης των Ποινών. Το Δικαστήριο αυτό, εφόσον δεχθεί κατ’ ουσίαν την προσφυγή, αίρει τα αποτελέσματα που απορρέουν από την παράνομη ενέργεια ή εντολή».
Μ’ άλλα λόγια, η Νικολάου λέει στον Κουφοντίνα, που βρίσκεται στην 53η μέρα απεργία πείνας και στην 7η μέρα απεργία δίψας, να σταματήσει και να ξεκινήσει μια διαδικασία διοικητική και δικαστική! Ισχυρίζεται ξεδιάντροπα ότι «δεν επέλεξε αυτή τη διαδικασία παρά το γεγονός ότι η απόφαση έχει κοινοποιηθεί στον ίδιο από τις 18-2-2021» (52 μέρες αφότου ο κατηγορούμενος αιτήθηκε να λάβει αντίγραφα), επιπλέον λέει ψέματα καθόσον δεν έδωσε και τις αποφάσεις της ΚΕΜ αλλά μόνο τη δική της, και έχει το θράσος να κατηγορεί την Κούρτοβικ για «παρελκυστική τακτική»!
Θυμίζουμε ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας, αμέσως μετά τη μεταγωγή του στον Δομοκό, κατέθεσε στη γραμματεία αίτηση για την μεταγωγή του στον Κορυδαλλό, σύμφωνα με όσα προβλέπει ο Ν. 4760/20, η οποία -όπως αναφέρει η συνήγορός του- διαβιβάστηκε από τη φυλακή στο υπουργείο, στις 11 Γενάρη με αριθμό πρωτοκόλλου 23624, και μέχρι σήμερα δεν έχει απαντηθεί. Ακόμα και σ’ αυτό το ζήτημα πιάνονται ψευδόμενοι, καθώς η Νικολάου δεν κάνει καμιά αναφορά σ’ αυτή την αίτηση!
Αντί, λοιπόν, να προσπαθούν να εκβιάσουν τον Δ. Κουφοντίνα, λέγοντάς του να σταματήσει την απεργία πείνας και δίψας και να… πάει στα δικαστήρια, δεν έχουν παρά να κάνουν δεκτή την αίτηση που έχει υποβάλει από τον Δεκέμβρη. Η αίτηση είναι νόμιμη και στηρίζεται στο δικό τους φωτογραφικό νόμο.
Αυτός θα ήταν ένας εύσχημος για τους ίδιους τρόπους να δικαιολογήσουν μια (επιβεβλημένη) απόφαση της ΚΕΜ για μεταγωγή του Κουφοντίνα στον Κορυδαλλό, όπως προβλέπει ο νόμος τους και όπως αρχικά αποφάσισε η ΚΕΜ (για να βγάλει νέα προσωπική απόφαση η Νικολάου και να μετατρέψει τον Κορυδαλλό σε Δομοκό).
Υστερόγραφο
Το επιχείρημα «τι θα γίνει αν κάθε κρατούμενος κάνει απεργία πείνας;» είναι το τελευταίο καταφύγιο αισχρών απατεώνων. Καταρχάς, δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται απεργία πείνας με αίτημα την ανάκληση άδικης μεταγωγής. Οι τελευταίες περιπτώσεις είναι αυτές του Βασίλη Δημάκη και του Κώστα Σακκά, που ενώ φοιτούν σε ΑΕΙ, τους μετήγαγαν σε φυλακές της επαρχίας. Και οι δύο κέρδισαν το αίτημά τους μετά από απεργία πείνας και επαναμετήχθησαν στον Κορυδαλλό. Η περίπτωση του Δημάκη προκάλεσε σάλο, καθώς η Νικολάου κυριολεκτικά «μουλάρωσε» και αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά από την κατακραυγή πολλών διανοούμενων και πανεπιστημιακών. Ο Δημάκης επέστρεψε στον Κορυδαλλό, αφού προηγουμένως υπέστη την ταλαιπωρία μιας πολυήμερης απεργίας πείνας. Εκτός από τη Νικολάου, ουδείς άλλος διανοήθηκε να μιλήσει τότε για εκβιασμό, όπως μιλούν τώρα για τον Κουφοντίνα. Είπαμε, όμως, για τον Κουφοντίνα είναι όλα… διαφορετικά. Γι’ αυτό που είναι ως προσωπικότητα και όχι επειδή ως κρατούμενος έχει παραβατική συμπεριφορά.
Αμ’ το άλλο; Τι θα πούμε –λένε- αν κάνει απεργία πείνας ο Ρουπακιάς ή ο Μιχαλολιάκος ή ο Κασιδιάρης; Πρώτον, είναι αστείο να κάνουμε συζήτηση με υποθέσεις. Δεύτερον, έχουν φροντίσει ώστε οι ναζιστές να έχουν όλα τους τα δικαιώματα. Τρίτον, δεν υπάρχει περίπτωση ναζιστές να δείξουν τον ηρωισμό του Δημήτρη Κουφοντίνα. Εδώ αυτοί, και μόνο με την απειλή μιας δίωξης, άρχισαν να καταδικάζουν τον εθνικοσοσιαλισμό και να το παίζουν «νομιμόφρονες κοινοβουλευτικοί άνδρες» μπας και τη γλιτώσουν. Ο ίδιος ο φιρερίσκος αποκήρυξε τα τάγματα εφόδου και παρέδωσε τα μέλη τους στην αστική δικαιοσύνη, μπας και γλιτώσει το άθλιο σαρκίο του.
Να θυμηθούμε και την Ιστορία. Οι απεργίες πείνας που μνημονεύονται δεν είναι φασιστών και αντιδραστικών, αλλά επαναστατών. Κομμουνιστών, αναρχικών, μελών εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων. Σε όλο τον κόσμο.
Και το τελευταίο. Τον Κουφοντίνα δεν μπορείτε να τον λερώσετε, τομάρια. Θυμηθείτε ότι ουδέποτε τον συλλάβατε. Εμφανίστηκε κάποια στιγμή στη ΓΑΔΑ και σας είπε «εδώ είμαι» (και τρέχατε να κάνετε δακτυλοσκοπική εξέταση για να σιγουρέψετε ότι είναι αυτός). Παραδόθηκε προκειμένου να αναλάβει την πολιτική ευθύνη και να υπερασπιστεί στα αστικά δικαστήρια την οργάνωσή του, που έβλεπε να πετιέται στα σκυλιά με τον οχετό εκείνου του μαύρου καλοκαιριού του 2002. Ηξερε πολύ καλά τι θα αντιμετωπίσει.
Στα δύο δικαστήρια που τον δίκασαν και τον καταδίκασαν επέβαλε το σεβασμό στους δικαστές. Ακόμα και σε τμήμα της πολυτελούς πολιτικής αγωγής που παρατάχτηκε απέναντί του. Σεβασμό κέρδισε και στις φυλακές όπου τον κλείσατε. Ρωτήστε τους σωφρονιστικούς, στον Κορυδαλλό, στην Κασσαβέτεια, στον Δομοκό, να σας πουν για την προσωπικότητα και τη στάση του.
Ξέρουμε ότι οι αρχές της ιπποσύνης και του σεβασμού προς τον αντίπαλο δεν ισχύουν στις μέρες μας. Ειδικά από πολιτικές φατρίες που συμπεριφέρονται με λογική «φαμίλιας», ενώ ταυτόχρονα έχουν ως κορωνίδα της πολιτικής τους την αποθέωση της κρατικής καταστολής με το δόγμα «νόμος και τάξη».
Το ζήτημα Κουφοντίνα δεν είναι ζήτημα σεβασμού της έννομης τάξης. Τέτοιο ήταν στην αρχή, όταν με άκρατη αλαζονεία και με τον τσαμπουκά της εξουσίας προσπαθήσατε να τσακίσετε έναν κρατούμενο που δεν προσκυνά (γιατί αν προσκυνούσε, θα τα ξεχνούσατε όλα). Πλέον το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό. ‘Η θα θανατώσετε τον Δημήτρη Κουφοντίνα, και θα έχετε όλη την ευθύνη για τις συνέπειες, ή θα εφαρμόσετε το νόμο σας, όπως σας το ζητεί και ένα μεγάλο μέρος του αστικού κόσμου, πλέον.