Πολιτικός Σουσουδισμός
Το να μην ξέρεις αγγλικά δεν είναι κακό. Οι πολιτικοί ηγέτες δεν κρίνονται από τη γλωσσομάθειά τους, αλλά από άλλα χαρακτηριστικά. Οι αστοί πολιτικοί ηγέτες, όμως, κρίνονται και από τη γλωσσομάθειά τους. Ετσι, ο Τσίπρας, μετά από κάποια «μαργαριτάρια» που πέταξε στ’ αγγλικά όσο ακόμα βρισκόταν στην αντιπολίτευση, έκανε εντατικά μαθήματα και βελτιώθηκε εμφανώς. Αυτή η βελτίωση μπορεί να είναι αρκετή για ν’ ανταλλάξεις μερικές κουβέντες στο πόδι με τη Μέρκελ ή τον Ολάντ (στο πόδι, γιατί στις επίσημες συσκέψεις οι διερμηνείς είναι παρόντες και απαθανατίστηκαν και στις φωτογραφίες), είναι όμως εντελώς άχρηστη όταν κάθεσαι απέναντι σ’ έναν αμερικανό που χρησιμοποιεί σκόπιμα τη βαριά «βλάχικη» προφορά του Αρκανσο και όχι τα σχετικά καθαρά μποστονέζικα. Πρέπει να έχεις τεράστια εξοικείωση με τη γλώσσα για να καταλάβεις τι σου λέει. Είναι σαν να βάλεις έναν ελληνομαθή αμερικανό να συνομιλήσει μ’ ένα βοσκό από το οροπέδιο Λασιθίου. Τι κάνεις σ’ αυτή την περίπτωση; Φροντίζεις εκ των προτέρων να έχεις διερμηνεία. Οταν όμως διακρίνεσαι από πολιτικό σουσουδισμό κι έχεις και τη λογική της παιδικής χαράς, απλά γίνεσαι ρεζίλι. Οπως έγινε ο Τσίπρας στη συνομιλία-συνέντευξη με τον Κλίντον. Με αποτέλεσμα να γελάει μαζί του το Διαδίκτυο διεθνώς. Και κάτι ακόμη. Γιατί ο πρωθυπουργός της Ελλάδας μιλά στη γενική συνέλευση του ΟΗΕ στα αγγλικά; Για να δείξει ότι είναι κοσμοπολίτης και όχι εθνικιστής; Αυτό η Αριστερά παλιά το έλεγε ξενοδουλεία.
Τσιράκια
«Το μέλλον μας θα εξαρτηθεί από την ικανότητα της επιχείρησης να αποκαταστήσει την τιμή της και την αξιοπιστία της και κατά συνέπεια να απομακρυνθεί η απειλή για τις θέσεις εργασίας σας». Αυτά γράφει, μεταξύ άλλων, σε ανοιχτή επιστολή προς τους 600.000 εργαζόμενους του ομίλου ο νέος διευθύνων σύμβουλος της VW Ματίας Μίλερ. Η απειλή είναι εμφανέστατη, αν και γραμμένη με τον τρόπο που χρησιμοποιούν οι σύγχρονοι μάνατζερ των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Επομένως, δεν υπάρχει είδηση. Οι εργαζόμενοι καλούνται να βάλουν πλάτη για να ξεπεράσει το μονοπώλιο τα προβλήματα που του προκάλεσαν οι αμερικανοί ανταγωνιστές του, ανακαλύπτοντας και αποκαλύπτοντας την απάτη με την οποία έχτισε το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα.
Είδηση θα μπορούσε να αποτελεί το γεγονός ότι την ανοιχτή επιστολή συνυπογράφει ο πρόεδρος του εργατικού συμβουλίου του ομίλου (παράρτημα της IG Metall, του μεγαλύτερου συνδικάτου της Ευρώπης) Μπερντ Οστερλοχ. Ομως κι αυτό δεν αποτελεί είδηση. Η εργατική αριστοκρατία δεν αποτελείται παρά από τσιράκια του κεφαλαίου. Ο Οστερλοχ δεν έκρυψε τον ενθουσιασμό του για την τοποθέτηση του Μίλερ στο τιμόνι του ομίλου: «Οταν πρέπει να πάρει αποφάσεις για την ηγεσία του ο όμιλος δεν έχει ανάγκη από βιασύνη. Γνωρίζουμε και εκτιμούμε τον Ματίας Μίλερ για την αφοσίωση και την αποφασιστικότητά του. Δεν δουλεύει μόνος του, αλλά είναι ομαδικός παίχτης. Αυτό είναι που χρειάζεται τώρα η Volkswagen»! Ούτε μεγαλομέτοχος της εταιρίας να ήταν.
Παλιόκοτες και αετοί
«Κάτω από την αφόρητη πίεση των Ευρωπαίων ηγετών, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Ρέντσι (που αρνήθηκε να συζητήσει λογικά τις προτάσεις της Ελλάδος) ο πρωθυπουργός μου Αλέξης Τσίπρας υποβλήθηκε σε έναν αβάσταχτο εκφοβισμό, σε καθαρό εκβιασμό, σε απάνθρωπες πιέσεις. Ο κ. Ρέντσι έπαιξε ένα κεντρικό ρόλο στην προσπάθεια να λυγίσουν τον Αλέξη, με την τακτική του “καλού μπάτσου’’ και με βάση το αφήγημα “εάν δεν υποχωρήσεις, θα σε καταστρέψουν- σε παρακαλώ πες ναι’’. Οι δρόμοι μας με τον Αλέξη χώρισαν διότι διαφωνούσαμε στο εάν “αυτοί’’ μπλοφάρουν ή όχι και όχι στο εάν εμείς σε κάθε περίπτωση έχουμε το ηθικό και πολιτικό δικαίωμα να υπογράψουμε άλλη μια μη βιώσιμη συμφωνία, παραδίδοντας τα κλειδιά από αυτό που απέμενε από το Ελληνικό κράτος στην αδίστακτη τρόικα. Αυτή ήταν και παραμένει η διαφωνία μου με τον Αλέξη».
Μπαρουφάκης έφα (στο μπλογκ του). Δεν ξέρουμε αν το αντιλαμβάνεται, αλλά για τον Ρέντσι τίτλο τιμής αποτελούν οι κατηγορίες του, καθώς τον παρουσιάζουν σαν έναν άτεγκτο ιμπεριαλιστή ηγέτη, ικανό να ηγείται μιας –έστω και ψιλοξεπεσμένης- ιμπεριαλιστικής χώρας όπως η Ιταλία. Αντίθετα, για τον Τσίπρα είναι τίτλος ντροπής. Εκτός αν αυτό επεδίωκε. Να παρουσιάσει τον Τσίπρα σαν παλιόκοτα και τον εαυτό του σαν αετό.
Τον παίρνει
Αστραψε και βρόντηξε ο επικεφαλής του δεσποταριάτου ενάντια στην υπουργό Σία που τόλμησε να πει ότι θα αρκεί μια απλή δήλωση για να απαλλαγεί το παιδί από το μάθημα των θρησκευτικών. Απεκάλεσε την υπουργό «κάποια κυρία που έχει ορισμένες ιδέες στο μυαλό της» και χαρακτήρισε «ανοησίες» τις δηλώσεις της.
Πολλοί απόρησαν για τη σφοδρότητα της αντίδρασής του, διότι τον έχουν συνηθίσει μειλίχιο και συναινετικό. Αν ξεχνούν τι εστί δεσποταριάτο και συμφέροντα του δεσποταριάτου, ας θυμηθούν την προειδοποίηση του αείμνηστου Κώστα Βάρναλη: «να φυλάγεσαι από τα πισινά του μουλαριού και από τα μπροστινά του καλογέρου».
Ο επικεφαλής του δεσποταριάτου και οι σύμβουλοί του, που ξέρουν από πολιτική, αισθάνονται ότι τώρα τους παίρνει να είναι επιθετικοί, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει περάσει το ζενίθ και πλέον κινείται κατηφορικά προς το ναδίρ. Αντιλαμβάνονται ότι διάφοροι συριζαίοι θα επιδιώξουν να κερδίσουν εντυπώσεις με τέτοιες «πέραν του Μνημονίου» κινήσεις αστικού εκσυγχρονισμού και θέλουν να τους κόψουν από νωρίς τη φόρα.
Ετσι και έγινε. Η Σία έβαλε… τα μαλλιά στα σκέλια και «διευκρίνισε» ότι «μια κουβέντα είπε» και δε θα την ξαναπεί, γιατί το υπουργείο Παιδείας έχει σοβαρότερα προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει! Στο καπάκι ο Φίλης κανόνισε συνάντηση με τον Ιερώνυμο, ενώ κανόνισε να πάει και στον αγιασμό στην Εκθεση Βιβλίου (!), φωνάζοντας και τις κάμερες για να τον δείξουν να παρακολουθεί ευλαβικά, με σταυρωμένα τα χέρια, και μετά να δέχεται το ράντισμα του παπά με την αγιαστούρα. Ο Φίλης είναι αποφασισμένος να κάνει καριέρα υπουργού και πρέπει να σβήσει και τη… βλασφημία της προηγούμενης κοινοβουλευτικής περιόδου (τότε που είχε μιλήσει για «εμπόριο λειψάνων»). Οσοι περίμεναν κάποιους στοιχειώδεις αστικούς εκσυγχρονισμούς από τον ΣΥΡΙΖΑ ας το πάρουν απόφαση ότι δε θα τους δουν.
Τώρα… ξύπνησε
Ο Κ. Ησυχος, πρώην αναπληρωτής υπουργός Αμυνας και νυν μέλος της ηγετικής τριπλέτας της ΛΑΕ (με Λαφαζάνη και Στρατούλη), κατήγγειλε τη συμφωνία για την ανακατασκευή των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας Ρ3, κόστους 500 εκατ. δολαρίων, που υπέγραψε ο Καμμένος (με τη σύμφωνη γνώμη του Τσίπρα, φυσικά). Το κόστος είναι δυσβάσταχτο, τα αεροσκάφη θ’ αρχίσουν να παραδίδονται το 2022, ενώ επιπλέον είναι μη λειτουργικά γιατί σχεδιάστηκαν για τον Ειρηνικό και όχι για τη Μεσόγειο, είπε ο Ησυχος. Το καλύτερο το άφησε για το τέλος: «υπήρχαν αντίστοιχα αεροσκάφη με ανάλογες δυνατότητες στο 1/3 και το 1/4 του κόστους»!
Τι συμπέρασμα βγαίνει; ‘Η υπάρχει λαμογιά ή η παραγγελία έγινε για να τροφοδοτήσει με δουλειά την αμερικάνικη πολεμική βιομηχανία. Για τον ελληνικό λαό το ίδιο κάνει ό,τι κι αν ισχύει. Θα πληρώσει το λογαριασμό για το γλέντι. Ο Ησυχος, όμως, γιατί κάνει την καταγγελία του τώρα και όχι τότε που έγινε η παραγγελία κι αυτός ήταν αναπληρωτής υπουργός στο αρμόδιο υπουργείο; Δεν είναι δύσκολο να δώσει κανείς την απάντηση. Ας μην παραπονιούνται, λοιπόν, οι Λαφαζανικοί για το ποσοστό που πήραν στις εκλογές. Κοντά στα άλλα, ο ελληνικός λαός και ιδιαίτερα οι αριστεροί ψηφοφόροι έδειξαν ότι δεν τους εμπιστεύονται, ότι δεν τους θεωρούν κάτι διαφορετικό από την υπόλοιπη ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως δε θεώρησαν τη Τζάκρη, τον Μπόλαρη και σία κάτι διαφορετικό από το υπόλοιπο ΠΑΣΟΚ.
Τα καλά και συμφέροντα
Σύμφωνα με τον προαλειφόμενο για νέο πρόεδρο της Βουλής Ν. Βούτση, στη νέα Βουλή θα τεθεί ως ζήτημα η αλλαγή του εκλογικού νόμου, «ως ένα από τα σοβαρά ζητήματα, για τα οποία μάλιστα η Αριστερά έχει διαχρονικά δεσμευτεί». Η διατύπωση είναι σκόπιμα ασαφής (π.χ. δεν αναφέρεται σε χρονοδιάγραμμα), όμως δεν αποκλείεται ο ΣΥΡΙΖΑ να προωθήσει αλλαγή του εκλογικού νόμου επί το αναλογικότερο, ξέροντας ότι στις επόμενες εκλογές θα χάσει. Το ίδιο έκαναν στο παρελθόν όλα τα αστικά κόμματα. Μάλιστα, μπορεί να επιδιώξει να περάσει αυτή την αλλαγή με μεγάλη πλειοψηφία, για να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές, χωρίς να τη συνδέσει με συνταγματική αναθεώρηση, όπως έκανε μέχρι τώρα.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε από άποψη αρχών την αλλαγή του εκλογικού νόμου επί το αναλογικότερο, είχε όλη την άνεση να το κάνει στην προηγούμενη Βουλή. Ολα τα κόμματα θα συμφωνούσαν σε μια ρύθμιση για την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα. Ετσι, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε μόνο 95 βουλευτές και δε θα του έφταναν ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι για να σχηματίσει κυβέρνηση. Θα χρειαζόταν και τη ΝΔ. Αυτό που δεν ήθελε να «τραβήξει» τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ, ενδεχομένως να θελήσει να το περάσει σαν πρόβλημα στο νικητή των επόμενων εκλογών, για να παραμείνει ο ίδιος στη μοιρασιά της εξουσίας.
Σωστός ο παίχτης
Οι ελβετικές αρχές που ερευνούν το FIFAgate βρήκαν ότι σε λογαριασμό του Πλατινί μπήκαν το 2011 1,8 εκατ. ευρώ. Ολα έγιναν νόμιμα, όμως. Τα λεφτά δεν ήταν «μίζα», αλλά αμοιβή για μια «δουλειά» που είχε κάνει ο Πλατινί στη FIFA την περίοδο 1999-2002. Αργησαν, βέβαια, περίπου μια δεκαετία να τον πληρώσουν. Συμβαίνουν αυτά, όμως. Γι’ αυτό και είναι εντελώς συμπτωματικό το γεγονός ότι η κατάθεση έγινε τρεις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές της FIFA το 2011, από τις οποίες ο Πλατινί αποσύρθηκε, αφήνοντας στον Μπλάτερ ελεύθερο το έδαφος για την επανεκλογή του.
Εθνικιστική υστερία
Και μιας που βρισκόμαστε στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού, να πούμε ότι πρέπει να σταματήσει η εθνικιστική υστερία που φουντώνει κάθε φορά που ένας αλβανός παίχτης βάζει γκολ και σχηματίζει με τα δυο χέρια του στο στήθος το δικέφαλο αετό (σύμβολο της αλβανικής σημαίας). Οταν η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε τη φετινή Ευρωλίγκα, ο Μπουρούσης, παίχτης της ισπανικής ομάδας, πανηγύρισε με μια ελληνική σημαία στους ώμους του. Ο Αντετοκούνμπο και ο Παπανικολάου, φωτογραφίστηκαν με μια ελληνική σημαία λίγο πριν τον αγώνα Μπακς-Ρόκετς στο NBA. Και ο Τσόρι Ντομίνγκες του Ολυμπιακού πανηγύρισε την κατάκτηση του πρωταθλήματος τυλιγμένος με μια σημαία της Αργεντινής. Κανένας στην Ισπανία ή τις ΗΠΑ ή στην Ελλάδα δεν ενοχλήθηκε από την κίνηση του Μπουρούση ή των Αντετοκούνμπο-Παπανικολάου ή του Τσόρι. Γιατί ενοχλούνται, λοιπόν, από ανάλογες εκδηλώσεις αλβανών παικτών και τους πιάνει ξαφνικά εθνικιστική υστερία; Δεν είναι κάθε Αλβανός που κάνει αυτό το σχήμα οπαδός της «Μεγάλης Αλβανίας». Την καταγωγή του υποδηλώνει, όπως κάνουν και οι έλληνες συνάδελφοί του όταν βρίσκονται στο εξωτερικό. Πρόβλημα δημιουργείται μόνο στην Ελλάδα και μόνο με τους Αλβανούς. Πρόκειται για τυπική αντίδραση του ελληνικού εθνικισμού, αλλά και του ριζωμένου ρατσισμού ενάντια στους αλβανούς μετανάστες. Κι έχουν χρέος οι προοδευτικοί φίλαθλοι να βάλουν τέρμα σ’ αυτή την εθνικιστική υστερία.