ή τζάμπα θα χαθούμε;
Δεν αντιληφθήκαμε τίποτε παρά τον «κόκκινο συναγερμό»… Το μόνο που ζάλισε η μαγνητική καταιγίδα η ΝΕΤ αρχή δια μας.
Δεν πρέπει να λησμονήσουμε τα λαμπρά γενέθλια δύο ύπατων πολιτειακών αρχόντων (ενός του παρελθόντος και ενός του παρόντος που έρχεται από το παρελθόν, όπως τραγούδησε και ο σύντροφος Διονύσης Τσακνής): Την Κυριακή 2 Ιούνη ο Κοκός Ντεγκρέτσια κλείνει 73 χρόνια ζωής κάνοντας νέο ατομικό ρεκόρ, ενώ την Τρίτη 4 Ιούνη ο Κάρολος Παπούλιας κλείνει τα 84.
«Αν όσοι βρίσκονταν στην εξουσία ήταν αυτοί οι υπέροχοι όπως θέλουν να μας τους περιγράψουν, θα μας πότιζαν την ωραιότερη ουτοπία της ζωής μας. Ο αφέντης θα ήταν πατέρας κι αδελφός του εργάτη και όχι ο τύραννός του. Το εργοστάσιο θα ήταν οικογενειακή εστία. Το κράτος θα συμπεριφερόταν διαφορετικά στον εργάτη. Ο δικαστής δε θα ‘χε κουράγιο να τον στέλνει στη φυλακή ώστε να καταδικάζει σε αργό θάνατο την οικογένειά του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Κανένας εισαγγελέας δε θα ζήταγε να πάρουν κεφάλια μόνο και μόνο για να δείξει ότι ξέρει να μιλάει ωραία. Οι βουλευτές θα ένιωθαν φρίκη για τα αδούλευτα λεφτά που εισπράττουν. Η χρωματιστή ρουλέτα θα μετατρεπόταν αμέσως σε κήπο αρετής και οι στρατιώτες θα συμφιλιώνονταν με τους πολίτες και δε θα έπαιρναν το όπλο στο χέρι, παρά μόνο για να κάνουν επίδειξη στους φιόγκους στρατηγούς και θα γέμιζαν την κάνη τους λουλούδια» (Pjotr Kropotkin).
Ενας-ένας ξεπηδάνε οι καλλιτέχνες (κάλοι τέχνες) από τις φωλιές τους. Και δυστυχώς όχι για να πουν ή να πράξουν τα αυτονόητα, αλλά… Μετά το «καλό παιδί» (για να το λέει «ο κόσμος» κάτι θα ξέρει ή κάπου του μοιάζει) Γιάννη Πλούταρχο, να και ο Νίκος Πορτοκάλογλου: «Για μένα οι δυνάμεις κατοχής ήταν οι ίδιοι οι Ελληνες μέσα στα τριάντα αυτά χρόνια, η κακή πλευρά του Ελληνα που κατέστρεψε τη χώρα. Με αυτή την έννοια ένιωθα ξένος και εξόριστος σε αυτή τη χώρα. Είτε ήταν στα πράγματα οι πρασινοφρουροί, είτε ήταν οι γαλάζιοι, είτε τώρα οι κόκκινοι». Και αφού ο βαθυστόχαστος εκφραστής της μουσικής διανόησης (του «πότε θα σε βαρεθώ να σε αλλάξω» και του… καλοκαιρακίου που πλέει εντός του νερακίου) αποκαλύπτει ποιοι είναι στα πράγματα, ιδού και η συνέχεια: «Πάντα τα μέτρα και τα σταθμά είναι δυστυχώς δύο. Οπως τότε που όλη η Ελλάδα κατέβηκε στους δρόμους –και καλά έκανε– για το φόνο του παιδιού, επειδή έγινε από όργανο της τάξης, αλλά όταν σκοτώθηκαν τρεις νέοι άνθρωποι στην Μαρφίν δεν κατεβήκαμε στους δρόμους γιατί δεν ήταν "μπάτσος, γουρούνι, δολοφόνος" ο θύτης. Είναι θλιβερό. Δείχνει βαθιά προκατάληψη. Βαθιά υποδούλωση σε στερεότυπα». Τι να πεις και τι να piss… Βάλε μου δύσκολα και μη με βοηθάς, βάλε μου δύσκολα να δω αν μ’ αγαπάς…
«Το ΠαΣοΚ και η ΔημΑρ είναι αντιμέτωπες (σσ. ναι, «αντιμέτωπες»!) με τα στρατηγικά τους αδιέξοδα» λέει ο ΣυΡιζΑ σε ανακοίνωσή του.
Ξεχνώντας ότι πλησιάζει το συνέδριό του, που θα αποτελέσει τη λαμπρότερη ψυχαγωγική παράσταση του καλοκαιριού…
Δεν λείπει από την ειδησεογραφία και από την τροφοδοσία της στήλης ο μίστερ Δένδιας. Το νέο «κρούσμα» έρχεται από τη συνάντησή του με το προεδρείο της ΓΣΕΕ, όπου επέλεξε να ανακοινώσει ότι «προσανατολίζεται σε νομοθετική ρύθμιση που θα στοχεύει στην επιβολή περιορισμών σε πορείες κάτω των διακοσίων διαδηλωτών, ώστε να μην παρεμποδίζεται η κοινωνική και οικονομική ζωή των πόλεων». Εσπευσε μάλιστα να προσθέσει ότι «το μέτρο θα εφαρμοστεί σε πόλεις με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων, θα ισχύει όλο τον χρόνο και όχι μόνο την τουριστική περίοδο», προσθέτοντας διευκρινιστικά ότι «αυτό είναι και προς το συμφέρον όσων διαμαρτύρονται, αφού είναι φυσικό, προκλητικά μικρές διαδηλώσεις που αποκλείουν μία πόλη πέντε εκατομμυρίων, να προκαλούν την αντίθεση της πλειονότητας των πολιτών». Από πού ν’ αρχίσεις και τι να πρωτοπείς… Πάντως, όλα αυτά φέρνουν στη μνήμη τον αλήστου μνήμης Μπάιρον Manygift, που ήθελε οι πορείες να γίνονται στα πεζοδρόμια.
Και καταγράφουν την πορεία επεξεργασίας και προώθησης σχεδίων που πάντα είχαν κατά νου οι κυβερνητικές αυλητρίδες και που τώρα –με την κοινωνία στριμωγμένη και το κίνημα ανάπηρο– βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία να εφαρμόσουν…
Η οικογένεια, λέει, θα αποφασίζει αν κάποιος που πεθαίνει θα γίνει δωρητής οργάνων του σώματός του ή όχι! Εδώ εγείρονται πολλά εύλογα ερωτήματα, δε νομίζετε;
Κοκκινοσκουφίτσα
