Την προηγούμενη βδομάδα έγινε στο Μάλμοε, τρίτη σε μέγεθος πόλη της Σουηδίας, με μεγάλο πληθυσμό μεταναστών, αγώνας τένις για το Κύπελλο Ντέιβις ανάμεσα στις εθνικές Σουηδίας και Ισραήλ. Η διοίκηση της πόλης, μπροστά στο φόβο επεισοδίων από εξοργισμένους διαδηλωτές που από το Δεκέμβρη βγήκαν δυναμικά στους δρόμους της Σουηδίας ενάντια στην γενοκτονία της Γάζας, ανακοίνωσε ότι για λόγους προστασίας του προσωπικού και των παιχτών ο αγώνας θα διεξαγόταν κεκλεισμένων των θυρών. Την ίδια περίοδο, τα ΜΜΕ που ενόψει των Ολυμπιακών του Πεκίνου δεν φείδονταν ανακοινώσεων για καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Κίνα, αντέδρασαν έντονα στην απόφαση αυτή και άρχισαν συστηματική προπαγάνδα υπέρ της αποπολιτικοποίησης του παιχνιδιού. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία Τένις και το Ισραήλ αντέδρασαν επίσης και τα ΜΜΕ κατηγόρησαν τη διοίκηση του Μάλμοε ότι συνθηκολογεί μπροστά στα «εξτρεμιστικά στοιχεία της αριστεράς».
Τη μέρα που θα διεξαγόταν ο αγώνας συγκεντρώθηκαν περί τους 10.000 διαδηλωτές που κινήθηκαν προς το στάδιο, σταματώντας στη ζώνη αποκλεισμού όπου είχαν παραταχθεί οι μπάτσοι. Τμήμα της πορείας, κυρίως νέοι και μετανάστες, αποφάσισαν προχωρήσουν και να συγκρουστούν με την αστυνομία. Οι συγκρούσεις κράτησαν για ώρες.
Η προσπάθεια ματαίωσης αγώνων σε αντίστοιχα τουρνουά τένις έχει ιστορία στο κίνημα της Σουηδίας. Το 1975, δυο χρόνια μετά το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή, αντίστοιχος αγώνας ανάμεσα στις εθνικές Χιλής και Σουηδίας έγινε κεκλεισμένων των θυρών με μια μαζική πορεία διαδηλωτών να πολιορκεί το στάδιο. Το 1968 ήταν να πραγματοποιηθεί αγώνας ανάμεσα στις εθνικές Ροδεσίας (στήριζε τότε το Απαρτχάιντ) και Σουηδίας. Διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από το στάδιο με άγριες διαθέσεις, συγκρούστηκαν σκληρά με την αστυνομία και ματαίωσαν τον αγώνα. Ας ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους.