Δύο χιλιάδες είκοσι ένα
και δεν αρκεί μόνο η πένα…
Μόνο στα γενέθλιά του θυμόμαστε πια τον πάλαι ποτέ διαχειριστή των οικονομικών της χώρας και μέγα χορηγό της στήλης Γιώργο Αλογοσκούφη, που την Κυριακή (17 Οκτώβρη) κλείνει τα 66 χρόνια του.
Στα “ωραία” της μπανανίας και των ιστορικών μνημών του επετειολογίου: Ηταν σαν σήμερα (16 Οκτώβρη) του 1903, όταν ο σοβάς της οροφής γραφείου του υπουργείου Εξωτερικών έπεφτε πάνω στον Δημήτριο Ράλλη, χωρίς να τον τραυματίσει σοβαρά.
Συμμαζεύτηκαν λίγο εκείνοι που αμαύρωναν τα ονόματα ηρώων της μυθολογίας, δίνοντάς τα σε κακοκαιρίες, αλλά δεν σοβαρεύτηκαν. Τώρα δίνουν ονόματα χορών! Ξεκίνησαν με τον “μπάλο”, οπότε η στήλη –γνωστή για το αίσθημα ευθύνης με το οποίο αγκαλιάζει κάθε γελοιότητα- προτείνει για τις προσεχείς κακοκαιρίες και τα εξής: αγκαλιαστός, καρσιλαμάς, σούστα, συρτός, ζωναράδικος, πηδηχτός και τσιφτετέλι…
Ας σημειώσουμε ότι το όνομα “μπάλος” μοιραία φέρνει στο νου τον ομώνυμο δίσκο και το ομώνυμο τραγούδι του Αθηνιόνιου 2004 Σαββόπουλου, ο οποίος λέει: “Τον ξέρω αυτόνα τον χορό / γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή / και χαιρετώ σας και φιλώ σας / όντα μικρά χρωματιστά / μες στον καθρέφτη κλειδωμένα (…) Τι τρέχει; / Εγινε κατολίσθηση κι έπεσε κα’νας βράχος; (…) Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε“. Και μη χοιρότερα…
Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω στα στοιχειωμένα ερείπια της ελληνικής πολιτικής-πωλητικής ζωής: Το φάντασμα του Giorgakis, με φόντο ένα κακοφτιαγμένο σκηνικό του Καστελόριζου.
Αλλος θέλει ροδάκινα κι άλλος ζητά σταφύλι
εγώ πάντως –ομολογώ!- πεθύμησα τον Φίλη!
Γι’ αυτό κάθε… αριστερός νομίζω πως οφείλει
ν’ αγωνιστεί να ξαναρθεί. Ετσι κάνουν οι φίλοι.
Αλλη μια… διαπίστωση που έρχεται να επιβεβαιώσει έναν αδήριτο κανόνα, αυτόν της μεταφοράς και συγκέντρωσης του πλούτου στα χέρια λίγων και “εκλεκτών”, έγινε από το Βουλγαρικό Ινστιτούτο Κοινωνικών και Συνδικαλιστικών Ερευνών. “Τα τελευταία είκοσι χρόνια τα κεφάλαια και οι πόροι συγκεντρώνονται στα χέρια όλο και λιγότερων ανθρώπων“, δήλωσε ο διευθυντής του ινστιτούτου Λιουμποσλάβ Κόστοφ, προσθέτοντας… ρομαντικά: “Η ευημερία των πλουσίων στη χώρα μας αυξάνεται, αλλά αυτό βλάπτει την ευημερία των άλλων. Είναι το βασικό σημείο που πρέπει να συζητηθεί“. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ο ίδιος, το 2019 το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού της χώρας κατείχε το 18% του Α.Ε.Π., έναντι του 2008 που κατείχε το 8% του Α.Ε.Π. Το μέσο ετήσιο εισόδημα για το 2020 του 50% των φτωχότερων Βουλγάρων είναι 2.959 ευρώ (περίπου 255 ευρώ τον μήνα). Το ετήσιο εισόδημα του 1% των πλουσιότερων Βουλγάρων είναι 163.613 ευρώ ή πάνω από 13.293 ευρώ τον μήνα. Και όλα καλά…
Ρουφάν’ τον πλούτο, τη ζωή και όλα τα ωραία
κοιτάζουν άβουλοι οι λαοί, ζώντας πλέον λαθραία.
«Επανέλαβε αυτό που είπες και ανέλυσέ το. Διέγραψε τα υπόλοιπα κι ανέφερέ μας τι μένει». Ηταν ένα απόσπασμα από την κολοσσιαία προσπάθεια καταγραφής τής επανίδρυσης της γλώσσας…
Πανεπιστήμια της Ελβετίας, της Σουηδίας, της Δανίας και των ΗΠΑ έκαναν έρευνα από την οποία προέκυψε ότι η καταβολή μικρών χρηματικών πληρωμών της τάξης των είκοσι ευρώ ανά άτομο, αύξησε κατά 4,2% τους εμβολιασμούς κατά της CoViD-19, ενώ οι προσπάθειες αλλαγής της συμπεριφοράς μέσω μη χρηματικών παροτρύνσεων δεν είχαν ανάλογη θετική επίπτωση στην αύξηση των εμβολιασμών. Φρόντισαν βέβαια να “νίψουν τας χείρας τους” σημειώνοντας: “Η μελέτη μας δεν ασχολείται με το ερώτημα αν είναι ηθικά επιτρεπτή η πληρωμή κάποιου για να εμβολιαστεί“. Απλό… κοντέρ στις λιμουζίνες της εξουσίας δηλαδή! Ομορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος.
Η σημερινή στήλη ήταν μια ευγενική προσφορά των Π.Α.Τ.Α.Τ.Ρ.Α.Κ. (Πανεπιστημίων Αυτόματου Ταξικού Αποκλεισμού Της Ρημαγμένης Ανώτατης Κατάρτισης).
Κοκκινοσκουφίτσα