Τώρα ξέρουμε όλοι πως η… «οριζοντίωση στις γραμμές των οριζόντων», που έκανε ο Τσίπρας μ' ένα πολεμικό F-16, λίγο πριν επιβιβαστεί στο κυβερνητικό αεροπλάνο για να πετάξει για τις ΗΠΑ, ήταν μέρος του promotion, όπως θα έλεγε και ο Τραμπ, για το επιχειρηματικό πνεύμα του οποίου μίλησε με άκρως κολακευτικά λόγια ο Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έπρεπε να πει στον ελληνικό λαό ότι αυτά τα αεροπλάνα είναι «γαμάτα», αυτά μας κάνουν να αισθανόμαστε «ασφαλείς» και γι' αυτό αξίζει τον κόπο να δώσουμε 2,4 δισ. δολάρια στα αμερικάνικα μονοπώλια προκειμένου να μας τα «εκσυγχρονίσουν».
Εκείνο που δεν έκανε κανείς από το αστικό στρατόπεδο είναι μια απλή σύγκριση: τα 2,4 δισ. δολάρια για τον «εκσυγχρονισμό» των F-16 είναι όσα θα κλέψουν από συνταξιούχους και μισθωτούς μόνο το 2019-2020 με το πετσόκομμα των συντάξεων και του αφορολόγητου. Τζάμπα πράμα ψώνισε ο Τσίπρας. Μέσα σε μια διετία θα τα έχουν πληρώσει μισθωτοί και συνταξιούχοι. Και τα επόμενα χρόνια (γιατί τα προνομοθετηθέντα μέτρα δεν είναι έκτακτα, είναι μόνιμα) θα φτιαχτεί και «μαξιλάρι», για ν' αγοραστούν και νέα οπλικά συστήματα (όχι μόνον από τις ΗΠΑ, αλλά και από τη Γερμανία και τη Γαλλία, που θα μας πουν το γνωστό: «Σε μας τρώτε και πίνετε κι αλλού πάτε και το δίνετε;»).
Ομως, θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας σε κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο, πέρα από τις παραγγελίες νέων εξοπλισμών και τη διεύρυνση των αμερικάνικων πολεμικών βάσεων στη χώρα μας. Είναι το μυαλό μας που στοχεύουν. Τον τρόπο με τον οποίο μάθαμε να σκεφτόμαστε, τη ριζωμένη αντιιμπεριαλιστική παράδοση στον τόπο μας, που τόσα έχει υποφέρει από τους ιμπεριαλιστές, ιδιαίτερα από τους Αμερικανούς.
Παλιά υπήρχε η θεωρία της «ψωροκώσταινας», σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα δεν μπορεί να αναπτυχθεί μόνη της και γι' αυτό πρέπει να δώσει «γην και ύδωρ» στην ιμπεριαλιστική νεοαποικιοκρατία. Αυτή η θεωρία, μαζί με το συμπλήρωμά της, τη «μεγάλη ιδέα του έθνους», συντρίφτηκε στα χρόνια της αντίστασης στους ναζιφασίστες κατακτητές. Η ιδεολογική ηγεμονία του επαναστατικού ΚΚΕ, που δημιουργώντας το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, ηγήθηκε αυτής της αντίστασης, έστρεψε τον ελληνικό λαό όχι σε μια αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση στηριγμένη σε μια αστικοεθνική βάση, αλλά σε μια αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση που πρέσβευε ότι ο λαός μας μπορεί να ευτυχήσει, φτάνει να απαλλαγεί από τις ξένες και ντόπιες βδέλλες.
Υστερα ήρθε η χούντα και φούντωσε τον ήδη φουντωμένο αντιαμερικανισμό-αντιιμπεριαλισμό.
Τώρα, έρχεται ο «αριστερός» Τσίπρας και μας λέει πως πρέπει να προσκυνήσουμε ακόμα κι έναν απροκάλυπτο φασίστα, ρατσιστή, πολεμοκάπηλο, όπως ο Τραμπ, γιατί «μόνοι μας δεν μπορούμε» να βγούμε από την κρίση, γιατί μόνο οι ιμπεριαλιστές μπορούν να φέρουν την ανάπτυξη. Μας καλεί να θάψουμε τον αντιιμπεριαλισμό, γιατί «δεν μας παίρνει». Μας καλεί να αποδεχτούμε νατοϊκούς εξοπλισμούς αγορασμένους από αμερικάνικα μονοπώλια, βάσεις, εμπλοκή στα τυχοδιωκτικά σχέδια των Αμερικάνων στην περιοχή μας, γιατί «δεν μας παίρνει».
Αυτό, λοιπόν, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας. Οτι μπορούμε να ευτυχήσουμε ως εργαζόμενοι, φτάνει να πετάξουμε έξω τις ξένες και ντόπιες βδέλλες και τους πολιτικούς τους υπηρέτες. Το μέλλον μας μπορεί να είναι ευτυχισμένο μόνο στον κομμουνισμό.