«Γάμος» μπροστά, «κηδεία» πίσω. Ζήτησε να γίνει πρόεδρος του SPD και υποψήφιος καγκελάριος πιστεύοντας (έπεισε και τους βα- ρόνους του κόμματος γι' αυτό), ότι είναι ο άνθρωπος που μπορεί να νικήσει τη Μέρκελ. Οχι μόνο έχασε από τη Μέρκελ με δώδεκα μονάδες διαφορά, αλλά οδήγησε το SPD στο χαμηλότερο ποσοστό του μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο. Κι όχι μόνο δεν παραιτήθηκε, αλλά φορώντας το πιο πλατύ του χαμόγελο δήλωσε ότι θα ηγηθεί της ανασυγκρότησης του κόμματος! Δεν ξέρουμε αν θα τον αφήσουν στο πόστο του (το πιθανότερο είναι να του δώσουν τα παπούτσια στο χέρι), όμως η στάση του Σουλτς δείχνει ότι ο πολιτικός παχυ- δερμισμός δεν αποτελεί ίδιον μόνο των αστών πολιτικών στις μπανανίες τύπου Ελλάδας. Μπορεί να προσπαθούν να μας πλασάρουν την ιδέα του «πολιτικού πολιτισμού», που δήθεν χαρακτηρίζει τις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις, όμως παραδείγματα σαν του Σουλτς έρχονται να μας θυμίσουν πως πρόκειται για παραμύθι.
Aτζέντηδες της κινεζοποίησης
Το 12ο Ετήσιο Ελληνικό Roadshow του Χρηματιστηρίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε προ ημερών στο Λονδίνο και είχε θέμα: «Η Ελλάδα επιστρέφει στο δρόμο της ανάπτυξης». Ομιλητής ο υπουργός Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου. Φλυάρισε επί μακρόν επαναλαμβάνοντας το γνωστό «αφήγημα» των συριζαίων για την ανάπτυξη, και στο τέλος συμπύκνωσε την ομιλία του, για να πάρουν το μήνυμα οι βαριεστημένοι από τη φλυαρία «επενδυτές».
«Θα ήθελα να ολοκληρώσω θέτοντας το ερώτημα που θα έθεταν οι περισσότεροι επενδυτές: “Γιατί να επενδύσουμε στην Ελλάδα;“. Γιατί η Ελλάδα παρέχει: Δυνατότητα κερδοφορίας: η αξιοποίηση του υψηλά εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού με ανταγωνιστικές αμοιβές μαζί με τους πλούσιους υλικούς πόρους…».
Το πρώτο που είπε στους καπιταλιστές ο Παπαδημητρίου είναι πως στην Ελλάδα υπάρχει υψηλά εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό με καθεστώς κινεζοποίησης (αυτό σημαίνει «ανταγωνιστικές αμοιβές»). Το δεύτερο που τους είπε είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχει δυνατότητα για πλιάτσικο επί των υλικών πόρων που διαθέτει η χώρα. Αυτά τα δύο, δίνουν τη δυνατότητα αποκόμισης του μέγιστου κέρδους.
Αναμείνατε τα νέα μέτρα
Είπε ο υφυπουργός Πιτσιόρλας στην «Αυγή»: «Βεβαίως δεν περνάει από το χέρι μας η επίλυση διαφορών μεταξύ των δανειστών μας και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο κάποιοι να θέσουν νέα ζητήματα προκειμένου να πιέσουν την Ελλάδα για νέα μέτρα. Η θέση της κυβέρνησης είναι ότι εμείς ανταποκρινόμαστε σε ό,τι έχουμε δεσμευτεί. Δεν συζητάμε το ενδεχόμενο νέων μέτρων και διαμορφώνουμε τις ευρύτερες δυνατές συμμαχίες ούτως ώστε να κλείσουμε εντός του έτους την τρίτη αξιολόγηση».
Επομένως, να περιμένετε τα νέα μέτρα. Πόσοι αφελείς μπορεί να υπάρξουν που να πιστέψουν τη διαβεβαίωση του Πιτσιόρλα ότι αυτοί δε συζητούν το ενδεχόμενο νέων μέτρων; Δεν πάει καιρός από τότε που υπέγραψαν το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και δεν έχει εξασθενίσει η μνήμη. Και τότε τα ίδια έλεγαν. Και στο τέλος υπέγραψαν και με τα δυο χέρια εφιαλτικά νέα μέτρα για το 2018, το 2019 και το 2020. Ας αφήσουμε που διαβεβαίωναν ότι δεν κλείνουν την αξιολόγηση χωρίς τα «μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος» και στο τέλος το έκαναν και αυτό γαργάρα.
Από τη δήλωση Πιτσιόρλα μόνο μια πρόταση έχει δόση αλήθειας. Οτι δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο να ζητηθούν νέα μέτρα. Και λέμε «δόση αλήθειας», γιατί δεν πρόκειται για ενδεχόμενο, αλλά για βεβαιότητα.
Ευαισθησία a la carte
Ο Τσίπρας κατηγόρησε στη Βουλή την αντιπολίτευση ότι χρησιμοποιεί «παράνομα αποκτηθείσες συνομιλίες και ηχογραφήσεις» (νομικό είναι το ζήτημα ή πολιτικό; – ο τρόπος κτήσης μετράει στη συγκεκριμένη περίπτωση ή το περιεχόμενο;) και ότι επικαλείται «παρακολουθήσεις και φωτογραφίσεις της προσωπικής ζωής», αναφερόμενος προφανώς στις φωτογραφίες του Καμμένου από το καζίνο του Λονδίνου και τα ψώνια στο Σέλφριτζις με την πρεσβευτική Τζάγκουαρ.
Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι τα πολιτικά πρόσωπα ελέγχονται και για την προσωπική τους ζωή, παραβλέποντας το γεγονός ότι ο εταίρος του ο Καμμένος έχει διακριθεί σ' αυτό το είδος (πρόσφατες είναι οι αναφορές του σε γεύματα της Μπακογιάννη με τον Μαρινάκη ή σε βόλτες του Γεωργιάδη με το σκάφος του Πρετεντέρη ή σε νεοδημοκράτες που λιά-ζονταν στις ξαπλώστρες του ΝΑΜΜΟS στη Μύκονο), θα θυμίσουμε στον Τσίπρα ότι πολύ πρόσφατα ο κολλητός του ο Πολάκης, που είναι υπουργός και όχι «κιτρινιάρης» εκδότης ή δημοσιογράφος, που είναι συριζαίος και όχι καμμεναίος, δημοσίευσε φωτογραφίες του Παπαχρήστου των «Νέων» σε κότερο επιχειρηματία της Υγείας. Δεν είδαμε τότε τον Τσίπρα να αποδοκιμάσει τον υπουργό του (μολονότι ο «ζεματισμένος» Παπαχρήστος του το ζήτησε).
Business as usual
Ο δήμαρχος Πάφου κατηγόρησε τον αρχιεπίσκοπο Κύπρου ότι συνεργάζεται με ούγγρο επιχειρηματία, ο οποίος «φτιάχτηκε» με παραγωγές πορνοταινιών (είναι γνωστό ότι η Ουγγαρία απετέλεσε για χρόνια τη Μέκκα της κινηματογραφικής πορνοπαραγωγής, λόγω της κινηματογραφικής υποδομής που διέθετε και των εξευτελιστικά χαμηλών μεροκάματων).
«Μας τον πολυδιαφημίζουν και μας ταλαιπωρούν με την ανάπτυξη και με αυτόν τον κύριο εδώ και τέσσερα χρόνια αλλά κανείς δεν φρόντισε να μας πει ότι ο συγκεκριμένος κύριος είναι από τη βιομηχανία του πορνό που έφτιαξε τα λεφτά του την ίδια ώρα που μπαινοβγαίνει μέσα στην Αρχιεπισκοπή της Κύπρου», είπε ο δήμαρχος, oνόματι Φαίδων Φαίδωνος.
Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος βγήκε την επόμενη κιόλας μέρα στο ίδιο κανάλι και κατήγγειλε τον δήμαρχο και το κανάλι για «στημένο σκηνικό». Χωρίς να διαψεύσει ότι ο ούγγρος «επενδυτής» είναι πορνοπαραγωγός. Προφανώς, με τις… άγιες μπίζνες που θα κάνει με την Εκκλησία της Κύπρου (είναι ο μεγαλύτερος καπιταλιστής στο νησί), οι… παλιές αμαρτίες του θα συχωρεθούν.
Ρατσιστικό γουρούνι
Για μας, που το άθλημα μάς είναι άγνωστο, το αμερικάνικο φούτμπολ δεν είναι παρά μια κλωτσοπατινάδα όπου κάτι «γομάρια» ντυμένα σαν Ρόμποκοπ παίζουν ξύλο. Το άθλημα, βέβαια, δεν είναι λιγότερο βίαιο από το μποξ, όμως το θέμα μας είναι άλλο. Ο Τραμπ τόλμησε να βρίσει τον Κόλιν Κάπερνικ, κουόρτερμπακ των San Francisco 49ers. Σ' αυτό το άθλημα, ο κουόρτερμπακ μιας ομάδας είναι η αρχή και το τέλος. Είναι το «μυαλό» της ομάδας. Ο προπονητής μέσα στο γήπεδο. Αυτός που λέει το σύστημα, παίρνει την πρώτη πάσα και βγάζει την επίθεση. Οι κουόρτερμπακ είναι οι ήρωες της κερκίδας, οι αθλητές με τη μεγαλύτερη επιρροή. Οποιος επιτίθεται στον κουόρτερμπακ επιτίθεται στην ομάδα και στους οπαδούς της, αλλά για τον Τραμπ αυτά είναι ψιλά γράμματα.
Τον Αύγουστο του 2016, κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου, ο Αφροαμερικανός Κάπερνικ γονάτισε, εκφράζοντας μ' αυτόν τον τρόπο τη διαμαρτυρία του για την αλυσίδα φόνων Αφροαμαερικανών από λευκούς μπάτσους. Το παράδειγμά του έκτοτε μιμήθηκαν πολλοί ακόμα παίκτες. Βλέπετε, και σ' αυτό το άθλημα η πλειοψηφία των παικτών είναι Αφροαμερικανοί. Ο Τραμπ, σε ομιλία του στην Αλαμπάμα, κάλεσε τους ιδιοκτήτες των ομάδων να λένε σε περιπτώσεις που κάποιος γονατίζει: «Βγάλτε αμέσως αυτό το καθίκι από το γήπεδο, απολύεται!». Πλέον, γονατίζουν ολόκληρες ομάδες και τον καταγγέλλουν ακόμα και καπιταλιστές ιδιοκτήτες ομάδων που τον είχαν στηρίξει για να βγει πρόεδρος. Βλέπετε, η ηρεμία στα «μαγαζιά» τους είναι γι' αυτούς σημαντικότερη από τα ρατσιστικά παραληρήματα του Τραμπ.
ΥΓ. Η υπόθεση είχε και συνέχεια. Ο μπασκετμπολίστας Στέφεν Κάρι, ηγετική προσωπικότητα των πρωταθλητών «Γκόλντεν Στέιτ Γουόριερς» ανακοίνωσε ότι δε θα παραστεί στον Λευκό Οίκο, όπου παραδοσιακά καλούνται οι πρωταθλητές των ομαδικών αθλημάτων. «Η προσέλευση στον Λευκό Οίκο θεωρείται μεγάλη τιμή για μια πρωταθλήτρια ομάδα. Ο Στέφεν Κάρι διστάζει, οπότε η πρόσκληση αποσύρεται» έγραψε στο twitter ο Τραμπ. Η απάντηση ήρθε διά χειρός Λεμπρόν Τζέιμς, του μεγαλύτερου εν ενεργεία επαγγελματία μπασκτεμπολίστα: «Αλήτη, ο Στέφεν Κάρι είπε ήδη ότι δε θα πάει. Ετσι, δεν υπάρχει πρόσκληση. Το να πας στο Λευκό Οίκο ήταν μεγάλη τιμή μέχρι να εμφανιστείς εσύ»! Ετσι, μετά από το επαγγελματικό φούτμπολ, ο Τραμπ άνοιξε μέτωπο και με το επαγγελματικό μπάσκετ.
Σχολή Λεβέντη-Κουρουμπλή
«Δεν μπορώ να έχω έναν άνθρωπο της εμπιστοσύνης μου;». Αφοπλιστική η ατάκα του Κουρουμπλή, όταν αποκαλύφθηκε ότι η σύμβουλός του που σχολίαζε με χάχανα και γκριμάτσες τις τοποθετήσεις των στελεχών της αντιπολίτευσης στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, είναι ανιψιά του, που την έχει διορίσει στο γραφείο του. Ο Λεβέντης, όταν τον είχαν τσιγκλίσει για τον θετό γιο του που τον έκανε βουλευτή, είχε πει ότι θέλει έναν δικό του άνθρωπο κοντά του, για να του δίνει τα χάπια του, επειδή παίρνει πολλά χάπια κάθε μέρα! Ο Κουρουμπλής δεν είπε ότι θέλει την ανιψιά του ως βοηθό λόγω της αναπηρίας του. Επικαλέστηκε το παλιό δίκιο της αστικής πολιτικής φαυλότητας: αν δε διορίσουμε τους δικούς μας, ποιους θα έχουμε κοντά μας, τους δημόσιους υπάλληλους;
Ντούο χλαπάτσα
Ο υπουργός Κουρουμπλής είπε ότι το πλοίο του ΕΜSA ήταν σε αποστολή και γι' αυτό έκανε τρεις μέρες μετά τη βύθιση του «Αγία Ζώνη ΙΙ» να το καλέσει να βοηθήσει στην αντιρρύπανση. Τον διέψευσε πανηγυρικά ο ίδιος ο ΕΜSA με ανακοίνωσή του, δηλώνοντας ότι πλοία ήταν διαθέσιμα από την πρώτη στιγμή στην Κύπρο και τη Βουλγαρία. Ο υφυπουργός Σαντορινιός σκαρφίστηκε άλλη δικαιολογία: το πλοίο του ΕΜSA ήταν μεγάλο και δε χωρούσε στα στενά της Σαλαμίνας! Αυτό δεν είναι δίδυμο πολιτικής ηγεσίας, είναι το ντούο χλαπάτσα.
Ο Κουρουμπλής, πάντως, που έδωσε ρεσιτάλ ψέματος (μόλις ξεσκεπαζόταν το ένα ψέμα επιστράτευε άλλο), ξέρει την τέχνη της πολιτικής επιβίωσης. Οταν ήταν στο ΠΑΣΟΚ, ήταν ένας από τους εννέα βουλευτές που υπέγραψαν την περιβόητη (ν)τροπολογία Πάχτα (σκάνδαλο Στέγκου). Από εκείνη τη δεκάδα (Πάχτας, Ανθόπουλος, Βούγιας, Διαμαντής, Κατσανέβας, Κίρκος, Στρατηλάτης, Φλώρος, Χρυσανθακόπουλος, Κουρουμπλής) είναι ο μόνος που επιβίωσε πολιτικά, πρώτα επανακάμπτοντας στο ΠΑΣΟΚ και μετά, την κρίσιμη στιγμή, σαλτάροντας στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αναμενόμενη ξεφτίλα
«Η Μέρκελ δεν χάιδεψε τα αυτιά των Γερμανών και κάνει αυτό που πρέπει να κάνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις». Δεν ξέρουμε αν η διάσημη ως ηθοποιός Βανέσα Ρεντγκρέιβ εξακολουθεί να ομνύει στον τροτσκισμό, του οποίου υπήρξε προβεβλημένο στέλεχος, πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που γλείφει ιμπεριαλιστή ηγέτη. Με τον ίδιο φανατισμό που γλείφει σήμερα τη Μέρκελ, έγλειφε στα τέλη της δεκαετίας του '80 τον Γκορμπατσόφ, δηλώνοντας εκστασιασμένη μπροστά στην «περεστρόικα» και τη «γκλάσνοστ». Οπότε, για μας, ουδεμία έκπληξη.