Koψοχέρηδες
Μη ρωτήσετε πού το θυμηθήκαμε. Απλά αναρωτιόμαστε αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος που έσκυψε και φίλησε με ενθουσιασμό, ευγνωμοσύνη και ελπίδα το χέρι του Τσίπρα, τρέφει τα ίδια αισθήματα και σήμερα. Το ίδιο και οι υπόλοιποι, που στριμώχνονταν πίσω από τα κάγκελα, υπό το άγρυπνο βλέμμα των ασφαλιτών, περιμένοντας μια χειραψία με τον μεσσία. Ενας μήνας πέρασε από τότε και τα μαντάτα άρχισαν να καταφτάνουν το ένα μετά το άλλο στην… τσέπη τους.
Παπάρες
Επί Σαμαρά, η μόνιμη παπάρα των κυβερνώντων ήταν η ανάπτυξη. Η ανάπτυξη που ανακοινωνόταν κάθε μέρα, αλλά ποτέ δεν έφτασε. Ηταν κάτι σαν τον Γκοντό στο γνωστό θεατρικό του Μπέκετ, που τον περιμένουν αλλά δεν καταφτάνει ποτέ. Ετσι, η παπάρα αυτή δημιούργησε δεκάδες δείγματα πικρού χιούμορ στα χείλη των Ελλήνων.
Επί Τσίπρα, η μόνιμη παπάρα είναι τα ισοδύναμα. Ο όρος, βέβαια, είναι παλιός, έχει λανσαριστεί από την εποχή του πρώτου Μνημόνιου ακόμα, αλλά τώρα γνωρίζει την αποθέωσή του. Και είναι καθαρά προπαγανδιστική η χρήση του. Στριμώχνονται στη λήψη κάποιου επιμέρους μέτρου; Αναβάλλουν την εφαρμογή του, ανακοινώνοντας ότι θα ψάξουν για ισοδύναμα. Ισοδύναμα συνήθως δεν βρίσκονται, αλλά στο μεσοδιάστημα ο κόσμος συνηθίζει στην ιδέα, οπότε όταν το μέτρο επανέρχεται οι αντιδράσεις μετριάζονται.
Ετσι χειρίστηκαν τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά ταμεία, το 23% στην ιδιωτική εκπαίδευση κτλ. Τώρα, φτάνει η στιγμή να τελειώνει η κοροϊδία. Ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος. Δεν έχουν περιθώρια να πάνε πίσω τις ρυθμίσεις, θα πρέπει να τις εφαρμόσουν άμεσα, όπως προβλέπει το Μνημόνιο. Και βέβαια, «ισοδύναμα» δεν υπάρχουν. Το μεγάλο κεφάλαιο δε θέλουν να το θίξουν, οπότε στις πλάτες του λαού θα πέσουν και πάλι τα βάρη.
Ιταμότητα
Χάσατε όσοι δεν είδατε τον Κατρούγκαλο στην τηλεοπτική εκπομπή του Χατζηνικολάου, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας. Δεν αναφερόμαστε σ' αυτά που έλεγε (και διαψεύδονταν αμέσως) ή σ' αυτά που προσπαθούσε να κρύψει. Αναφερόμαστε στο θράσος, την αυταρέσκεια και την ιταμότητα με τα οποία μιλούσε. Λες και απευθυνόταν σε ηλίθιους που δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Αλλωστε, το γεγονός ότι δέχτηκε να βγει σε τηλεοπτική εκπομπή δείχνει την αλαζονεία του. Θεωρεί ότι θα περάσει τα πάντα, γιατί απέναντί του έχει Χαχόλους που δεν καταλαβαίνουν τίποτα και μπορεί να τους βαφτίζει το κρέας ψάρι: την εξαφάνιση της κοινωνικής ασφάλισης ως αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Δεν είναι τυχαίο που ο Σκουρλέτης «την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια» από το συγκεκριμένο υπουργείο. Ηξερε πολύ καλά τι θα καλούνταν να υλοποιήσει, οπότε προτίμησε τη σχετική ασφάλεια του ΥΠΑΠΕΝ. Ο Κατρούγκαλος, φιλόδοξος και αδίστακτος, επέλεξε ν' αφήσει τις Βρυξέλλες και να πάρει το υπουργείο, αποφασισμένος να χτίσει την πολιτική του καριέρα πάνω στα ερείπια της κοινωνικής ασφάλισης. Δεν είναι τυχαίο που ο Χατζηνικολάου τον «τελείωσε» με ένα ολιγόλογο ερώτημα-καρφί: γιατί έχω την αίσθηση ότι αυτά που λέτε τα έχω ξανακούσει από τους προηγούμενους; Τότε ήταν που ο Κατρούγκαλος άρχισε να παραμιλάει, χωρίς ούτε στιγμή να αφήσει το ιταμό και αλαζονικό ύφος.
Ελλείψεις με νόημα
Διαβάσαμε με προσοχή την τετρασέλιδη ομιλία του υφυπουργού Εξωτερικών Ι. Αμανατίδη στη Διεθνή Διάσκεψη με θέμα «Θρησκευτικός και Πολιτιστικός Πλουραλισμός και Ειρηνική Συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή». Είπε πολλά και διάφορα για το τι γίνεται στο Ιράκ, τη Συρία, το Λίβανο, με τρόπο ώστε ο πόλεμος στην περιοχή να εμφανίζεται ως αποτέλεσμα θρησκευτικών συγκρούσεων. Δεν είπε κουβέντα, όμως, για το μοναδικό φονταμενταλιστικό κράτος που υπάρχει στην περιοχή, το μόρφωμα του Ισραήλ, που όχι μόνο εβραιοποιείται στο εσωτερικό του, αλλά εξακολουθεί να κρατά εδώ και σχεδόν εφτά δεκαετίες υπό κατοχή και αποίκηση την Παλαιστίνη και να εφαρμόζει πολιτική συνεχούς και συστηματικής γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού.
Στα σκουπίδια
Ο Βρούτσης κράζει την κυβέρνηση, επειδή «ανακοίνωσε τελείως αιφνιδιαστικά την κατάργηση των επικουρικών συντάξεων, ενός από τους δύο βασικούς πυλώνες του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης της πατρίδας μας». Και υπερασπίζεται τα… δικαιώματα των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων, χωρίς βέβαια να παραλείψει να καταγγείλει την κυβέρνηση για αναξιοπιστία και ασυνέπεια.
Βρίσκει και τα κάνει, βέβαια. Οπως έβρισκαν και τα έκαναν οι συριζαίοι όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Τότε που κατήγγειλαν τον Βρούτση για τα απανωτά πετσοκόμματα των επικουρικών συντάξεων και για τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, την οποία υποτίθεται ότι δε θα εφάρμοζαν. Δε θα χρειαστεί να την εφαρμόσουν, βέβαια, αφού θα βάλουν λουκέτο στα επικουρικά ταμεία και θα ενσωματώσουν κάποια ψίχουλα από την επικουρική στην κύρια σύνταξη, που θα δεχτεί νέο γερό πετσόκομμα.
Είναι καιρός εργαζόμενοι και συνταξιούχοι να πετάξουν στα σκουπίδια Βρούτσηδες και Κατρούγκαλους, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, και να διεκδικήσουν ταξικά τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
Κουμπαριές
Λένε (τα σχετικά δημοσιεύματα ξεκίνησαν από τον «Πολίτη» της Λευκωσίας) ότι κάποιος Χάρης Φαλάς, που έχει διοριστεί ως ειδικός συνεργάτης στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Αμυνας, είναι κουμπάρος του Καμμένου. Εμείς για κουμπαριά δεν ξέρουμε κάτι, ψάχνοντας όμως λίγο διαπιστώσαμε τα εξής. Ο εν λόγω Φαλάς (γιατί υπάρχει κι ένας άλλος, γυμναστής ποδοσφαιριστών το επάγγελμα) βγήκε στο Mega και δήλωσε ότι είναι άμισθος σύμβουλος του Καμμένου, με τον οποίο έχει μακρόχρονη συνεργασία. «Εδώ και 22 χρόνια συνεργάζομαι και τον ενημερώνω για το Κυπριακό» είπε. Γι' αυτό και «όταν διορίστηκε ως υπουργός Αμυνας, εκτιμώντας τις γνώσεις μου στο κυπριακό από τη μακροχρόνια συνεργασία μας, με διόρισε καθόλα νόμιμα ως σύμβουλο του αμισθί».
Το ΦΕΚ διορισμού του, όμως (341/ 15.5.2015 ΥΔΟΔ) δεν αναφέρει ότι προσλαμβάνεται αμισθί (ενώ παρακάτω αναφέρει άλλους συνεργάτες που διορίζει ως εθελοντές-αμισθί ο Καμμένος, σύμφωνα με τη φάμπρικα που έστησαν οι Τσιπραίοι). Αντίθετα, αναφέρει ότι θα είναι μισθοδοτούμενος και παραθέτει μια σειρά βεβαιώσεις για την ύπαρξη του σχετικού κονδύλιου. Και καταλήγει το ΦΕΚ διορισμού του Φαλά: «Αριθμ. βεβ. εγγραφής στο Μητρώο Μισθοδοτούμενων Ελληνικού Δημοσίου: 9711410867/13.05.2015».
Συμπέρασμα: ο κάτοικος Λευκωσίας, παλιός συνεργάτης, φίλος και μάλλον κουμπάρος του Καμμένου, Χ. Φαλάς, διορίστηκε ως έμμισθος ειδικός συνεργάτης στο πολιτικό του γραφείο και μόλις αυτό βγήκε στη φόρα, δηλώνει ψευδώς ότι είναι άμισθος συνεργάτης. Μήπως πρέπει να παρέμβει κάποιος εισαγγελέας, για να διαπιστώσει αν κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα ο Χ. Φαλάς έχει παρουσία στην υπηρεσία που διορίστηκε ή αν εξακολουθεί να παραμένει κάτοικος Λευκωσίας;
Προειδοποίηση
Ο Ακης «καθάρισε» από τη συγκεκριμένη κατηγορία, ο Σμπώκος εισέπραξε μια ξεγυρισμένη ισόβια. «Μαζί τα φάγανε», σύμφωνα με τη δικογραφία, όμως ο Ακης ήταν υπουργός και το αδίκημά του παραγράφηκε, ενώ ο Σμπώκος δεν είχε καμιά ασυλία ως γενικός γραμματέας.
Το σημειώνουμε για να προειδοποιήσουμε εκείνους τους δημόσιους υπάλληλους που χειρίζονται υποθέσεις με άρωμα σκανδάλου. Στο υπουργείο Περιβάλλοντος, για παράδειγμα, μέσω του οποίου ο Μελισσανίδης προσπαθεί ν' αρπάξει ένα οικόπεδο ιδιοκτησίας του ελληνικού δημοσίου. Η πολιτική ηγεσία, πέρα από την ασυλία που έχει, θα κρυφτεί πίσω από τις υπογραφές των υπαλλήλων. Κι ο καιρός έχει γυρίσματα. Ας θυμούνται ότι ο Σμπώκος δεν ήταν ένας απλός υπάλληλος, αλλά ισχυρό πολιτικό πρόσωπο.
Αναζητήσεις
Μετά το σοκ της εκλογικής συντριβής, οι Λαφαζανικοί προσπαθούν να ανασυνταχτούν. Στην πρώτη πολιτική συγκέντρωσή τους, όμως, καταγράφηκαν οι ηχηρές απουσίες των συνεργαζόμενων Γλέζου και Κωνσταντοπούλου. Και καλά ο Γλέζος, αλλά και η συναρχηγός Ζωή; Αυτή που εμφανιζόταν παντού δίπλα στον Λαφαζάνη και που απαίτησε (και πέτυχε) να είναι η ομιλήτρια στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση της Αθήνας; Μην σας κάνει εντύπωση. Για την πάρτη της δουλεύει η κυρία και δε θέλει να ποντάρει σε κουτσό άλογο. Αμα η ΛΑΕ «συνέλθει» και δείξει προοπτικές ανόδου, τότε θα την ξαναδούμε να μοστράρει ως συναρχηγός. Εκτός αν οι Λαφαζανικοί (που δεν είναι πρωτάρηδες στην ίντριγκα, το αντίθετο) της απαντήσουν τότε με κανένα μεγαλοπρεπές «πριτς»!
Κανείς τους δε λέει την αλήθεια
Βοδινό κρέας ή ιδιωτική εκπαίδευση; Αυτό είναι το δίλημμα που διάφοροι πολιτικάντες και «αναλυτές» προσπαθούν να εξηγήσουν στον ελληνικό λαό, σε σχέση με τον ΦΠΑ. Και βέβαια, πρόκειται για ψευτοδίλημμα που στηρίζεται σε μια αλυσίδα από ψέματα.
Οταν τον Ιούλη έβαλαν το βοδινό κρέας στο 23% (ενώ όλα τα άλλα κρέατα στο 13%) δεν το έκαναν ούτε κατά λάθος ούτε γιατί τους υποχρέωσε η τρόικα. Αντίθετα, προσπάθησαν να τη φέρουν στην τρόικα, με μια λογική μικρότερου πλήγματος της εγχώριας κτηνοτροφικής παραγωγής. Γιατί η ελληνική κτηνοτροφία παράγει σημαντικά λιγότερο βοδινό σε σχέση με αυτό που εισάγεται, ενώ αντίθετα είναι σχετικά μεγαλύτερη σε χοιρινό, κοτόπουλο και αρνί (και σ' αυτά εισάγει, αλλά σχετικά λιγότερο). Η τρόικα το πήρε χαμπάρι, ενώ ευθεία παρέμβαση έκανε και η «μεγάλη μας φίλη», η Γαλλία. Ο υφυπουργός Αρλέμ Ντεζίρ ήρθε στην Ελλάδα και αναφέρθηκε ειδικά σ' αυτό το θέμα (εκείνη την περίοδο η Γαλλία -αλλά και το Βέλγιο- αντιμετώπιζε πρόβλημα με τις κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων).
Ετσι, η συγκυβέρνηση υποχρεώθηκε να κατεβάσει και το βοδινό στο 13%. Και το έκανε με τον άθλιο τρόπο των συριζαίων. Ανακοίνωσε ότι δήθεν σκέφτεται τα παιδάκια των φτωχών που πρέπει να φάνε κι αυτά σουπίτσα από μοσχαράκι! Επρεπε, όμως, να βρει ισοδύναμα. Μέσα στον πανικό της, βρήκε την ιδιωτική εκπαίδευση. Και πανηγύριζε: δίνουμε στους φτωχούς τη δυνατότητα να προσφέρουν στα παιδιά τους σούπα από μοσχάρι και επιβαρύνουμε τους πλούσιους που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία. Αυτά γράφτηκαν φαρδιά-πλατιά στο προσχέδιο προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα υπόλοιπα τα γνωρίζουμε. Η παιδική χαρά συνειδητοποίησε με τρόμο ότι η ιδιωτική εκπαίδευση δεν έχει μόνο σχολεία πολυτελείας, αλλά και φροντιστήρια, ξενογλωσσάδικα, ωδεία κτλ. Και άρχισε τις κωλοτούμπες. Πάντα πανικόβλητη…