♦ Λυσσασμένα σκυλιά
Τους είδατε τους ΜΑΤάδες στον Πειραιά. Σαν λυσσασμένα σκυλιά έπεσαν πάνω στους αγρότες από την Κρήτη. Με ιδιαίτερη μανία τους ψέκαζαν με τα χημικά στο πρόσωπο κι όσους κατάφεραν να απομονώσουν κυριολεκτικά τους λιντσάρισαν. Δεν είχαν απέναντί τους εξεγερμένους νεολαίους, αλλά ανθρώπους που οι περισσότεροι ήταν μεσήλικες. Πατεράδες τους. Δεν είχαν καν τη συνήθη δικαιολογία που προβάλλουν. Κι όμως, η συμπεριφορά τους ήταν ίδια κι απαράλλαχτη. Συμπεριφορά ανθρώπων που μισούν τους ανθρώπους της δουλειάς και τους νέους. Συμπεριφορά ανθρωποειδών που εκτελούν με ζήλο τις διαταγές, που απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Εχουν γραφεί τόσα για τους ΕΣΑτζήδες της χούντας. Για τον τρόπο που τους εκπαίδευαν ώστε να μισούν όποιον δεν είναι μαζί τους και να επιδίδονται με ευχαρίστηση στα βασανιστήρια. Σε τίποτα δεν διαφέρουν αυτοί που υπηρετούν στα ΜΑΤ. Μαθαίνουν να μι- σούν, γι’ αυτό και δεν διστάζουν να ψεκάσουν κατευθείαν με χημικά στο πρόσωπο ή να λιντσάρουν ομαδικά όποιον πέσει στα χέρια τους.
Αυτοί είναι οι «εργαζόμενοι αστυνομικοί», τα «παιδιά του λαού» και όλα τα υπόλοιπα δακρύβρεχτα που ακούγαμε μετά την επίθεση του «Επαναστατικού Αγώνα» κατά ΜΑΤάδων στο υπουργείο Πολιτισμού.
♦ Απατεωνίσκοι
Αργά το απόγευμα της περασμένης Δευτέρας, μετά από συνάντηση με αντιπροσωπεία των αγροτών της Κρήτης, ο υφυπουργός Γεωργίας Μ. Παπαδόπουλος δήλωνε μεταξύ άλλων: «Ο κ. υπουργός δεσμεύτηκε να συναντήσει τους συμπατριώτες μας αγρότες από την Κρήτη, αμέσως μόλις επιστρέψει από τις Βρυξέλλες». Ο κυβερνητικός ισχυρισμός ήταν πως ο Χατζηγάκης είχε προγραμματισμένο ραντεβού στις Βρυξέλλες και γι’ αυτό δε μπορούσε να συναντηθεί με τους Κρητικούς.
Αργά το βράδυ της ίδιας μέρας, ο Ζούγκλας αποκάλυψε στην εκπομπή του ότι ο Χατζηγάκης έκανε check in στο ξενοδοχείο του στις Βρυξέλλες στις 7 το βράδυ, άρα έφυγε μετά το μεσημέρι και, αν ήθελε, είχε όλο το χρόνο να συναντηθεί με τους αγρότες. Μετά τις αποκαλύψεις, βγήκε στο τηλέφωνο ο «σύμβουλος επικοινωνίας» του Χατζηγάκη, Μ. Δημητρίου, που άρχισε να λέει διάφορα. Οταν ο Ζούγκλας τον στρίμωξε, απάντησε ότι ο υπουργός πέταξε στη 1. Ο Ζούγκλας, όμως, είχε ψάξει το θέμα και αποκάλυψε ότι στη 1 η Lufthansa έχει πτήση για Μόναχο και όχι για Φρανκφούρτη, που έχει στις 5. Ο Δημητρίου γύρισε αμέσως την πλάκα και απάντησε ότι ο υπουργός σε κάθε περίπτωση δεν θα συναντιόταν με τους Κρητικούς, διότι δεν προτίθεται να συζητήσει παράνομα αιτήματα.
Τι από τα δυο ισχύει; Η δήλωση του υφυπουργού, ότι ο υπουργός αμέσως μόλις επιστρέψει από τις Βρυξέλλες θα συναντηθεί με «τους συμπατριώτες μας αγρότες από την Κρήτη», ή η δήλωση του εξ απορρήτων του υπουργού Δημητρίου, ότι δεν πρόκειται να συναντηθεί και να συζητήσει παράνομα αιτήματα;
ΥΓ: Ο Χατζηγάκης είχε προγραμματισμένο ραντεβού με την επίτροπο Μπόελ την Τετάρτη, οπότε είχε όλη την άνεση να συναντήσει τους Κρητικούς τη Δευτέρα. Για να μπαλώσουν την κατάσταση, ανακοίνωσαν ότι θα συναντιόταν με την κύπρια επίτροπο Βασιλείου. Ούτε αυτό, όμως, το κατάφεραν και αναγκάστηκαν να ανακοινώσουν ότι το ραντεβού δεν έγινε λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων της επιτρόπου!
♦ Σε διατεταγμένη αποστολή
«Τα τρακτέρ γύρισαν στα χωράφια και μεγάλη μερίδα αγροτών εμφανίζεται ικανοποιημένη από τα 500 εκατ. ευρώ (όταν ζητάς 50-60 ευρώ το στρέμμα στο βαμβάκι με μίνιμουμ διεκδίκηση 30-35 ευρώ το στρέμμα και τελικά σου δίνουν 50,5 ευρώ το στρέμμα, πέτυχες το δίκιο σου)». Ετσι ξεκινούσε άρθρο σχετικό με τις αγροτικές κινητοποιήσεις σε μεγάλης κυκλοφορίας κυριακάτικη εφημερίδα. Μην ψάχνεται στην κατεύθυνση των φιλοκυβερνητικών εφημερίδων. Το άρθρο γράφτηκε στην αντιπολιτευόμενη «Ελευθεροτυπία» και υπογράφεται από τον αγροτικό συντάκτη της Μιχάλη Κουρμούση.
Τι πήραν οι βαμβακοπαραγωγοί; Θα πάρουν αποζημιώσεις συνολικού ύψους 75 εκατ. ευρώ, οι οποίες με τη μορφή στρεμματικής αποζημίωσης επιμερίζονται σε 25 ευρώ/στρέμμα για «μικρές» ζημιές και 45 ευρώ/στρέμμα για «μεγάλες ζημιές». Με δεδομένο ότι το 2007 καλλιεργήθηκαν 2.800.000 στρέμματα με βαμβάκι, τη «μεγάλη» αποζημίωση θα πάρουν 250.000 στρέμματα (το 8,9% του συνόλου) και τη «μικρή» αποζημίωση τα υπόλοιπα, δηλαδή το 91,1% του συνόλου. Σε μέσα επίπεδα η στρεμματική αποζημίωση θα είναι 26,79 ευρώ το στρέμμα. Δηλαδή, τα μισά απ’ αυτά που αυθαίρετα γράφει ο συντάκτης της «Ελευθεροτυπίας».
Συμπέρασμα: ο γνωστός Μ. Δημητρίου, τον οποίο ο Χατζηγάκης κουβαλά μαζί του ως σύμβουλο Τύπου σε όποιο υπουργείο πηγαίνει και ο οποίος βγάζει σπυράκια όταν παίρνει το λόγο ο συντάκτης της «Κ», κάνει καλή δουλειά κατά τα άλλα.
ΥΓ: Και βέβαια δεν είναι άσχετος ή ανενημέρωτος ο Κουρμού-σης. Ξέρει πολύ καλά τι έγινε και γράφει ψέματα εν πλήρει συνειδήσει ή, αν θέλετε, σε διατεταγμένη αποστολή.
♦ Επιθετική εξωτερική πολιτική
Με μια κίνηση-ματ ο Ερντογάν κατάφερε να αναγορευτεί σε ήρωα του μουσουλμανικού κόσμου και να δώσει μια τεράστια ώθηση στην τουρκική εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα στην πολιτική εκείνου του κομματιού της τούρκικης αστικής τάξης που στηρίζει το κόμμα του. Επιτέθηκε στα ίσια στον Πέρες, χαρακτήρισε τους σιωνιστές ηγέτες δολοφόνους γυναικών και παιδιών και αποχώρησε θεαματικά από το Νταβός. Την κίνηση αυτή την είχε ανάγκη ο ίδιος ο Ερντογάν, προκειμένου να ενισχυθεί στη διαμάχη του με το στρατό και το κεμαλικό κατεστημένο στο εσωτερικό της Τουρκίας, παίρνοντας για τα καλά το πάνω χέρι στον εσωτερικό ανταγωνισμό. Την είχε ανάγκη το τουρκικό κεφάλαιο προκειμένου να κάνει μπίζνες με όλη την Ανατολή, μια τεράστια αγορά, σε μια περίοδο που οι μπίζνες στη Δύση περιορίζονται.
Η ελληνική μπουρζουαζία, βέβαια, έχει επιλέξει άλλο δρόμο. Και οι ελληνικές κυβερνήσεις, προσκυνημένες και χαμερπείς, σέρνονται πίσω από τους Αμερικάνους και τους Σιωνιστές, πετώντας στα σκουπίδια τους παραδοσιακούς δεσμούς φιλίας του ελληνικού λαού με τον παλαιστινιακό και τους λαούς της Ανατολής. Η μόνη εξωτερική πολιτική που μπορεί να γίνει σ’ αυτή την κατεύθυνση είναι αυτή που κάνουν κινήματα, όπως το Free Gaza Movement, στο οποίο η ελληνική συμμετοχή είναι διακριτή και αξιέπαινη.
♦ Προσκυνημένος και πουλημένος
Η Χαμάς «έθεσε τη ζωή και τα οράματα των Παλαιστίνιων για ανεξαρτησία σε σοβαρό κίνδυνο με τον τρόπο αντιπαράθεσης που επέλεξε απέναντι στο Ισραήλ στη Γάζα». Ξαναχτύπησε και πάλι ο προσκυνημένος και πουλημένος Μαχμούντ Αμπάς. Χωρίς ντροπή φτύνει πάνω στις σορούς των μαρτύρων που είτε έπεσαν με το όπλο στο χέρι είτε δολοφονήθηκαν από τους βάρβαρους βομβαρδισμούς των Σιωνιστών. Γιατί η αντίσταση δεν ήταν επιλογή της Χαμάς. Ηταν επιλογή του παλαιστινιακού λαού της Γάζας. Αυτός επέλεξε την αντίσταση και η Χαμάς, μαζί με τις άλλες αντιστασιακές οργανώσεις την έκαναν πράξη. Ο Αμπάς θέλει όλους τους Παλαιστίνιους υποταγμένους, όπως ο ίδιος και η ολιγομελής κλίκα του.
♦ Βραδυφλεγής και υποκριτική
«Δημιουργούνται ερωτηματικά για τα κριτήρια με τα οποία λαμβάνονται αποφάσεις για την είσοδο Ελλήνων στις ΗΠΑ». Αυτή ήταν η δήλωση του εκπροσώπου Τύπου του ΠΑΣΟΚ για την προκλητική ενέργεια των αμερικάνικων αρχών να ανακαλέσουν εν πτήσει τη βίζα του πρώην υπουργού και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Σ. Βαλυράκη. Ποια είναι τα «ερωτηματικά»; Μήπως πρώτη φορά είναι που γίνεται κάτι τέτοιο; Ποια ήταν η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ, όταν δυο καθηγητές του ΕΜΠ (Β. Αγγελόπουλος και Γ. Μηλιός), που πήγαιναν στις ΗΠΑ για να συμμετάσχουν σε επιστημονικά συνέδρια, συνελήφθησαν και ανακρίθηκαν από το FBI και τελικά τους απαγορεύτηκε η είσοδος στις ΗΠΑ, μολονότι είχαν βίζα; Μήπως πρέπει να ξεχάσουμε ότι οι «αντιτρομοκρατικές» συμφωνίες με τις ΗΠΑ υπογράφηκαν το 2003 και φέρουν τις υπογραφές του Κ. Σημίτη και του Γ. Παπανδρέου ως υπουργού Εξωτερικών; Αυτή τη φορά τον εξευτελισμό υπέστη στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, γι’ αυτό και αναγκάστηκαν να προβούν σ’ αυτή τη βραδυφλεγή και άκρως υποκριτική αντίδραση.
♦ Ο Σουφλιάς κάνει παιχνίδι
Μετά τον Σ. Χατζηγάκη ήρθε η σειρά του Χρ. Μαρκογιαννάκη να ρίξει άγκυρα στο Mega, προκειμένου να δικαιολογήσει τη βάρβαρη αστυνομική επιχείρηση ενάντια στους αγρότες από την Κρήτη. Και γιατί επέλεξε ο υπουργός Μπάτσων και Καταστολής ένα αντικυβερνητικό κανάλι; Γιατί απλούστατα το Mega δεν είναι αντικυβερνητικό. Ο Σουφλιάς έχει κάνει καλά τη δουλίτσα του με τον Μπόμπολα και τους άλλους μεγαλοκαπιταλιστές καναλάρχες και η γραμμή των «ίσων αποστάσεων» είναι φανερή και προωθείται απροκάλυπτα από τους Πρετεντεράκους.
♦ Μεγεθύνσεις
Βιαστικά πέρασε η είδηση και δεν έμεινε. Δημιουργεί συνειρμούς, βλέπετε, που δεν συμφέρουν στο σύστημα. Ενώ αν γινόταν τίποτα με κανέναν «επώνυμο» θα είχαμε συζητήσεις επί συζητήσεων και εκπομπές επί εκπομπών.
Ο Ερβιν Λουπόε, στη γειτονία Γουίλμιγκτον του Λος Αντζελες, σκότωσε τη σύζυγο και τα πέντε παιδιά του (από 2 έως 8 χρόνων) και αυτοκτόνησε. Αφησε ένα γράμμα στο οποίο εξηγούσε ότι δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα μετά την απόλυση του ίδιου και της συζύγου του από το ιατρικό κέντρο όπου εργάζονταν. Ηταν επιστημονικό προσωπικό, όχι από τους πλέον χαμηλόμισθους αμερικανούς εργαζόμενους. Δεν ήταν λίγοι οι «οικογενειακοί σύμβουλοι» που έσπευσαν να δηλώσουν ότι «η απώλεια εισοδήματος είναι για πολλούς εργαζόμενους καταστροφική».
Η εύκολη εξήγηση είναι πως επρόκειτο για μια ιδιόμορφη περίπτωση. Η δύσκολη εξήγηση θα βρεθεί αν σκεφτούμε τι σοκ προκαλεί σε μια οικογένεια καλοστεκούμενων εργαζόμενων η απώλεια της εργασίας και των δύο συζύγων. Ασφαλώς και δεν πρόκειται να σκοτώσουν την οικογένειά τους και ν’ αυτοκτονήσουν όλοι όσοι πεταχτούν στην ανεργία. Κάποιες ξεχωριστές περιπτώσεις, όμως, κάποιοι άνθρωποι που δεν αντέχουν την εξαθλίωση και αντί για τον αγώνα προτιμούν τη φυγή, θα μας υπενθυμίζουν πάντοτε πόσο βάρβαρος, πόσο αγριανθρωπικός είναι ο καπιταλισμός και πόσο ανάγκη έχουμε ν’ απαλλαγούμε απ’ αυτόν.