Τελικά, οι πιο έντιμοι αστοί πολιτικοί κατοικοεδρεύουν… στις ΗΠΑ. Εκεί τουλάχιστον δεν κρύβουν τις σχέσεις τους με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Μεταπηδούν με τον πιο φυσικό τρόπο από τα board of directors των επιχειρήσεων στο cabinet του Λευκού Οίκου και αντίστροφα. Οι δε βουλευτές και γερουσιαστές συμμετέχουν ανοιχτά σε διάφορα «λόμπι» και προωθούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Ενώ στη «γηραιά ήπειρο», την «κοιτίδα του κοινοβουλευτισμού», κυριαρχεί η υποκρισία. Η σαπίλα και η διαφθορά κρύβονται επιμελώς πίσω από τα προσωπεία «έντιμων κοινοβουλευτικών ανδρών». Μέχρι που φυσάει κάποιος αέρας, παίρνει τη χρυσόσκονη και αποκαλύπτεται η σαπίλα. Δεν κωλώνουν, όμως, τρέχουν αμέσως να την καλύψουν με τόνους νέας χρυσόσκονης, θυσιάζοντας εν ανάγκη μερικούς στο βωμό της «κάθαρσης». Αυτά που αποκαλύπτονται συνεχώς στη Βρετανία, την πατρίδα του αστικού κοινοβουλευτισμού, αποτελούν την καλύτερη απάντηση σε κάτι δικούς μας ευρωλιγούρηδες, που όταν αποκαλύπτονται σκάνδαλα στην Ελλάδα μάς δείχνουν τις ευρωπαϊκές χώρες ως πρότυπο.
Δυο λόρδοι αποβλήθηκαν για έξι μήνες από τη Βουλή των Λόρδων, για πρώτη φορά από το 17ο αιώνα, γιατί τα τσέπωσαν χοντρά προκειμένου να προωθήσουν συγκεκριμένες αλλαγές σε νομοσχέδια. Βουλευτές και υπουργοί πιάστηκαν να χρεώνουν στο κράτος τα πιο απίθανα προσωπικά τους έξοδα (ο ίδιος ο πρωθυπουργός Μπράουν πιάστηκε να έχει χρεώσει 6.500 λίρες για… συνεργείο καθαριότητας). Ο πρόεδρος της Βουλής των Κοινοτήτων, αφού πρώτα πάλεψε με νύχια και με δόντια να σταματήσει τις αποκαλύψεις, αναγκάστηκε να παραιτηθεί, γεγονός που είχε να ξαναγίνει 300 χρόνια! Τι λέτε, ξαφνικά ενέσκηψε στη Βρετανία μια φουρνιά διεφθαρμένων πολιτικών, ενώ κατά τους αιώνες που προηγήθηκαν όλοι ήταν αδιάφθοροι;
