Ο κινηματογραφιστής και δημοσιογράφος Αντώνης Μποσκοΐτης, μετά το «Φλέρυ – Η τρελή του φεγγαριού» για την ερμηνεύτρια Φλέρυ Νταντωνάκη και το «Ζωντανοί στο Κύτταρο – Σκηνές ροκ» για την ιστορική ροκ σκηνή, αφιερώνει ένα ντοκιμαντέρ στη ζωή και το έργο της ποιήτριας και ηθοποιού Κατερίνας Γώγου που τόσα χρόνια μετά το θάνατό της παραμένει επίκαιρη και αγαπημένη. Εύστοχος ο τίτλος της ταινίας, παρμένος από ένα ποίημα της Γώγου, που παράλληλα χαρακτηρίζει και το δικό της στίγμα. Στίχοι δυνατοί, διαπεραστικοί, προκλητικοί, επικριτικοί μιας ολόκληρης «κουλτούρας» της γενιάς της, που τελικά μάλλον δεν εκφράζει μόνο τη γενιά της.
Στην ταινία βλέπουμε σπάνιο οπτικοακουστικό υλικό με πρωταγωνίστρια την ίδια, φίλοι και άνθρωποι που μοιράστηκαν προσωπικές, πολιτικές και καλλιτεχνικές εμπειρίες (από τον Αντώνη Καφετζόπουλο, τη Λένα Πλάτωνος, το Θανάση Νιάρχο, το Ρήγα Αξελό, μέχρι την Ελένη Πορτάλιου και τη Μάρω Κοντού), αλλά και δραματοποιημένες σκηνές από την ηθοποιό Λουκία Μιχαλοπούλου (που εδώ που τα λέμε, εκτός του ότι δεν έδεναν καθόλου με το υπόλοιπο ντοκιμαντέρ, ήταν εντελώς άστοχες και καλύτερα να μην συμπεριλαμβάνονταν στο τελικό αποτέλεσμα).
Ελένη Π.
