Το να φωτογραφιστούν Παρλί και Παναγιωτόπουλος κρατώντας ένα ομοίωμα μαχητικού «Ραφάλ» θα ήταν… κιτς, ειδικά για το… λεπτό γαλλικό γούστο της Φλοράνς. Επέλεξαν λοιπόν να φωτογραφιστούν κρατώντας ένα μεταξωτό μαντίλι με τσολιαδάκια (δεν είναι, λέει, απ’ αυτά που πουλάνε τα τουριστομάγαζα στο Μοναστηράκι, είναι… έργο τέχνης, έστω κι αν εμείς δε βλέπουμε διαφορά), το οποίο ο έλληνας υπουργός Εξοπλισμών χάρισε στη γαλλίδα ομόλογό του, η οποία το φόρεσε αμέσως στο λαιμό της και το άφησε εκεί και κατά την επίσκεψή της στο Μαξίμου.
Για να κάνει τη δουλειά της, και… στολή Αμαλίας θα μπορούσε να φορέσει η γαλλίδα ατζέντισσα των οπλικών μονοπωλίων της χώρας της. Ηρθε στην Αθήνα για να υπογράψει την πώληση των 18 «Ραφάλ» (μεγάλη εμπορική επιτυχία της κυβέρνησης Μακρόν) και να προωθήσει παράλληλα την πώληση τεσσάρων φρεγατών «Μπελαρά», κομίζοντας –όπως διέρρευσε- νέα εμπορική πρόταση, «αναθεωρημένη και πιο οικονομική».
Η αγορά τεσσάρων φρεγατών έχει γίνει δύσκολη πλέον για τα γαλλικά μονοπώλια και την ιμπεριαλιστική κυβέρνησή τους. Οχι για τεχνικούς ή οικονομικούς λόγους αλλά για πολιτικούς λόγους. Η συζήτηση για τις φρεγάτες γίνεται εδώ και χρόνια (ξεκίνησε επί Σαμαροβενιζέλων και συνεχίστηκε επί Τσιπροκαμμένων), όμως τότε δεν υπήρχαν τα «Ραφάλ». Από τη στιγμή που έγινε αυτή η μεγάλη παραγγελία, το σύνθημα που ακούγεται από τις άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες είναι: «όχι όλα οι Γάλλοι, να γίνει σωστή μοιρασιά».
Κάπως έτσι μπήκαν στο παζάρι για τις φρεγάτες οι Αμερικανοί (που είχαν ήδη πάρει την παραγγελία για την αναβάθμιση των F-16, τότε που ο Τσίπρας ανακάλυψε ότι ο Τραμπ εκπροσωπεί το… απόλυτο καλό). Οι Αμερικανοί «σπρώχνουν» τις δικές τους φρεγάτες και είναι σίγουρο ότι τα «καλά λόγια» του Μπάιντεν δε θα ειπωθούν τζάμπα. Εχουν το αντίτιμό τους σε νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Νέος πλανητάρχης, νέες παραγγελίες, έτσι πάει.
Τα παπαγαλάκια του αστικού Τύπου, που παίρνουν το «κατιτίς» τους από τους ατζέντηδες των εξοπλιστικών μονοπωλίων για να διαφημίζουν την πραμάτεια τους, γράφοντας για τις τεράστιες δυνατότητες που έχει το ένα ή το άλλο όπλο (λες και η Τουρκία, που είναι ο «εχθρός», δε διαθέτει ή δεν μπορεί να αγοράσει τα ίδια ή παρόμοιων δυνατοτήτων οπλικά συστήματα), έχουν ήδη πιάσει δουλειά: «τα “Ραφάλ“ αγοράστηκαν, βουρ τώρα για τις φρεγάτες». Γαλλικές, αμερικάνικες, γερμανολλανδικές, δεν έχει σημασία. Οποιος χαρζηλικώνει διαφημίζεται.
Οταν βλέπετε τέτοια δημοσιεύματα, να ξέρετε ότι είναι πληρωμένα από τους ατζέντηδες των εξοπλιστικών μονοπωλίων και τις πρεσβείες των ιμπεριαλιστικών χωρών. Εκείνο που πρέπει να βλέπουμε δεν είναι οι τεχνικές δυνατότητες των διάφορων οπλικών συστημάτων, αλλά το μεγάλο πάρτι που γίνεται εδώ και πολλές δεκαετίες με έξοδα του ελληνικού λαού. Πώς νομίζετε ότι εκτινάχτηκε το χρέος; Ενεκα των… συντάξεων; Ο μόνιμος ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός είναι το καλύτερο εμπορικό περιβάλλον για τις μπίζνες των εξοπλιστικών μονοπωλίων. Ο ελληνικός (και ο τουρκικός) λαός μόνο πληρώνει.
