«Οι αμερικάνοι στρατιώτες δε νίκησαν το φασισμό και την καταπίεση στο εξωτερικό μόνο για να παρακολουθήσουν τις ελευθερίες μας να ποδοπατούνται από τον βίαιο όχλο εδώ στην πατρίδα». Η προκλητική δήλωση του Τραμπ έγινε την Τετάρτη, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην πόλη Γουίλμινγκτον της Βόρειας Καρολίνας, για την επέτειο των 75 χρόνων μετά τη νίκη στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Δε θα ασχοληθούμε με την ανιστόρητη προσέγγιση, αφού το φασισμό δεν τον νίκησαν οι Αμερικάνοι, που μπήκαν στον πόλεμο έξι μήνες μετά τη μαζική εισβολή των Ναζί στη Σοβιετική Ενωση, ενώ έδωσαν καταφύγιο σε πολλούς ναζί μετά τον πόλεμο (όπως αποκάλυψε και έκθεση του αμερικάνικου υπουργείου Δικαιοσύνης προ δεκαετίας, που αναδημοσιεύτηκε από τους Τάιμς της Νέας Υόρκης). Θα θέλαμε να επικεντρωθούμε περισσότερο στο σήμερα.
Λίγο πριν από την παραπάνω δήλωση, ο Τραμπ είχε χαρακτηρίσει «εγχώρια τρομοκρατία» τις βίαιες διαδηλώσεις που ξέσπασαν ως αντίδραση στον πολλαπλό πυροβολισμό του 29χρονου Αφροαμερικανού, Τζέικομπ Μπλέικ στις 23 Αυγούστου. Ο Μπλέικ πυροβολήθηκε επτά φορές στην πλάτη μπροστά στα παιδιά του, από μπάτσο που έσπευσε μαζί με άλλους να σταματήσει έναν οικογενειακό καυγά! Τον σταμάτησε αφήνοντας τον Μπλέικ παράλυτο για πάντα από τη μέση και κάτω και ανοίγοντας ένα νέο κύκλο βίαιων διαδηλώσεων στην Κενόσα του Γουινσκόνσιν. Η αστυνομία προσπάθησε ανεπιτυχώς να ρίξει το φταίξιμο στον Μπλέικ (ισχυρίστηκαν ότι δήθεν στο αυτοκίνητό του είχε μαχαίρι, γι’ αυτό και οι μπάτσοι τον πυροβόλησαν), όμως δεν έπεισε κανέναν.
Ομως για τον Τραμπ αυτά είναι… λεπτομέρειες. Δεν έχει σημασία που οι δολοφονίες Αφροαμερικανών έχουν γίνει σύνηθες φαινόμενο στη χώρα, ακόμα και μετά από τη δολοφονία-στραγγαλισμό Φλόιντ τον περασμένο Μάη, που γέννησε ένα τεράστιας κλίμακας, για τα αμερικάνικα δεδομένα, κίνημα αντίστασης στην καταστολή. Οι μπάτσοι συνεχίζουν να πυροβολούν στο ψαχνό.
Ο Τραμπ υπερασπίζεται απροκάλυπτα τη φασιστική αστυνομική καταστολή. Εφτασε στο σημείο να δικαιολογήσει τον 17χρονο φασίστα που σκότωσε δύο διαδηλωτές στην Κενόσα (την πόλη που πυροβολήθηκε ο Μπλέικ), τρεις μέρες μετά από το παραπάνω περιστατικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε δύσκολη κατάσταση! Απειλεί δε να διακόψει την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση στις πόλεις που «επικρατεί η ανομία» και οι δήμαρχοί τους δε δέχονται να «καθαρίσει» η Εθνοφρουρά.
Ομως οι αποκαλύψεις για την αστυνομική βαρβαρότητα στις ΗΠΑ δεν έχουν σταματημό. Τελευταία αποκάλυψη η δολοφονία 41χρονου Αφροαμερικανού με ψυχολογικά προβλήματα τον περασμένο Μάρτη, από μπάτσους που του έβαλαν νάιλον κουκούλα, όταν αυτός ήταν ήδη με χειροπέδες, και του προκάλεσαν ασφυξία. Ο Ντάνιελ Προυντ πέθανε μία βδομάδα μετά από το περιστατικό στο νοσοκομείο και ο γιατρός που τον εξέτασε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο θάνατός του είναι ανθρωποκτονία που σχετίζεται με επιπλοκές λόγω ασφυξίας. Οι μπάτσοι, αφού τον κουκούλωσαν, έπεσαν πάνω του και τον χλεύαζαν ενώ αυτός τους παρακαλούσε να του βγάλουν τις χειροπέδες.
Ποιο είναι όμως το αντίπαλο δέος απέναντι στον φασίστα Τραμπ; Αν ο απροκάλυπτος φασισμός του δισεκατομμυριούχου λαϊκιστή προκαλεί απέχθεια ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν αντικαπιταλιστικό σκεπτικό, οι Δημοκρατικοί τί έχουν να επιδείξουν;
Η διακυβέρνηση Ομπάμα δεν περιόρισε την κρατική καταστολή. Αντίθετα επί των ημερών του ήταν που εξαπλώθηκε σαν πανούκλα η αστυνομική βαρβαρότητα, με κύριο στόχο Αφροαμερικανούς.
Περισσότεροι από τρεις άνθρωποι δολοφονούνταν καθημερινά από αστυνομικές σφαίρες στις ΗΠΑ επί των ημερών του (το 2015). Αυτό ανέφερε η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», που είχε φτιάξει βάση δεδομένων με όλες τις δολοφονίες πολιτών από μπάτσους. Οι αστυνομικές σφαίρες και η αγριότητα κατά των έγχρωμων δεν έκαναν διακρίσεις. Από δεκαπεντάχρονα παιδιά μέχρι σαραντάχρονους άντρες, από νεολαίους σε πισίνες μέχρι μαθήτριες σε σχολικές τάξεις, η αστυνομική καταστολή οργίασε ιδιαίτερα μετά από τη δολοφονία του 18χρονου Αφροαμερικανού Μάικλ Μπράουν, που έγινε τον Αύγουστο του 2014 στο Φέργκιουσον, και την απαλλαγή του μπάτσου δολοφόνου. Γιατί να μην το κάνει, όταν πέρα από τα δακρύβρεχτα λογάκια του Ομπάμα και της παρέας του, που παραδέχτηκαν ότι τα περιστατικά αστυνομικής βίας δεν είναι μεμονωμένα αλλά «σύμπτωμα των ευρύτερων φυλετικών ανισοτήτων», οι μπάτσοι χαίρουν πλήρους ασυλίας;
Μέχρι και μυστική φυλακή τύπου Γκουαντάναμο αποκαλύφθηκε ότι υπήρχε στο Σικάγο, με τους μπάτσους να οργιάζουν κατά των μαύρων στην πλειοψηφία τους κρατούμενων. Εκεί, σε μία αποθήκη με όνομα Homan Square, ήταν το κολαστήριο που «εξαφάνισε» πάνω από 7.350 ανθρώπους!
Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, Ομπάμα και Τραμπ, δεν είναι παρά οι δύο όψεις του αμερικάνικου φασισμού. Ενός φασισμού με δημοκρατικό μανδύα, που ισοπεδώνει ολόκληρες χώρες στο εξωτερικό και καταπιέζει εκατομμύρια ανθρώπους στο εσωτερικό, για χάρη των πάμπλουτων καπιταλιστών που παρασιτούν σε βάρος της αμερικάνικης κοινωνίας και των εξαρτημένων χωρών. Ενός φασισμού που δε θα πέσει ούτε με εκλογές ούτε μόνο με διαμαρτυρίες και ωραία λογάκια, αλλά με επαναστατική ανατροπή. Οι μαχητικές διαδηλώσεις του σήμερα διδάσκουν τους εξεγερμένους του αύριο.