Το όνομα Κατερίνα Σαββαΐδου δε λέει τίποτα σ’ εμάς τους κοινούς θνητούς, όμως λέει πολλά η προέλευσή της: στέλεχος της περιβόητης αμερικάνικης ελεγκτικής εταιρίας PricewaterhouseCoopers. Εταιρίας συνδεδεμένης με χίλια δυο νήματα με το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.
Οι δανειστές είχαν δείξει την ενόχλησή τους για την καρατόμηση του Θεοχάρη, μ’ εκείνη την ιταμή ανακοίνωση που εξέδωσε η Κομισιόν. Στη συνέχεια, επέβαλαν στην πενταμελή επιτροπή του υπουργείου Οικονομικών, που θα έκανε την εισήγηση στον Χαρδούβελη, τον γενικό επιθεωρητή του υπουργείου Οικονομικών της Γαλλίας Πιέρ Λεπετί, στέλεχος της «ομάδας δράσης» του γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ. Ηταν ο άνθρωπός τους στην επιτροπή και δεν χρειάζεται να πούμε πως τον είχαν εφοδιάσει με δικαίωμα βέτο.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να σπρώξει τον γενικό γραμματέα Κοινωνικής Ασφάλισης Παναγιώτη Κοκκόρη. Οταν ένα τόσο υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος υποβάλλει υποψηφιότητα, καταλαβαίνεις ότι προορίζεται για να πάρει τη θέση. Κάτι άλλα στελέχη του κρατικού μηχανισμού, που επίσης υπέβαλαν υποψηφιότητα, ήταν απλώς το ντεκόρ για την επιλογή του εκλεκτού του Σαμαρά.
Ο Λεπετί, όμως, είχε άλλη γνώμη και επέβαλε την Σαββαΐδου, στέλεχος του ιδιωτικού τομέα, απ’ αυτά που είναι μαθημένα να δίνουν λογαριασμό και να υπακούουν στα πραγματικά αφεντικά και όχι στην πολιτική ηγεσία, η οποία είναι υπό επιτροπεία και δε διαχειρίζεται την οικονομική πολιτική. Αλλωστε, και τον Στουρνάρα άλλοι τον επέβαλαν στους Σαμαρά-Βενιζέλο και τον Χαρδούβελη τώρα.
