Μπορεί ο Μαρξ να χαρακτήριζε την υπαλληλοκρατία και το μόνιμο στρατό ως τα βασικά στηρίγματα της δικτατορίας της αστικής τάξης, μπορεί να έθετε ως προκαταρκτικό όρο κάθε πραγματικά λαϊκής επανάστασης τη συντριβή του αστικού κράτους, μπορεί πριν από έναν αιώνα οι κομμουνιστές βουλευτές να καταψήφιζαν τις στρατιωτικές δαπάνες και να ‘παιρναν το δρόμο της φυλακής, όμως αυτά αποτελούν… δογματικά απολιθώματα. Τώρα βαδίζουμε προς μια «κυβέρνηση της Αριστεράς», η οποία θα διαχειριστεί τη δικτατορία της αστικής τάξης… προς όφελος του λαού. Γι’ αυτό και κρίθηκε επιβεβλημένη η… αρμένικη βίζιτα (πάνω από τρεις ώρες) στο Πεντάγωνο μιας ευμεγέθους αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Τσίπρα και τη συμμετοχή του Γλέζου (για συμβολικούς λόγους, προφανώς).
Τι στόχο είχε αυτή η επίσκεψη; Να στείλει το μήνυμα πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα του αστικού τόξου, απόλυτα νομιμόφρον έναντι του συστήματος (κι άσε τη Μπακογιάννη να λέει ό,τι θέλει για «υποστηρικτές της τρομοκρατίας») και, βέβαια, να ψηφοθηρήσει εντός της μεγάλης δεξαμενής των καραβανάδων και των μισθοφόρων οπλιτών. Και βέβαια, η ψηφοθηρία γίνεται με συγκεκριμένο, απτό τρόπο. Γι’ αυτό και ο Τσίπρας δεν περιορίστηκε στους ύμνους προς τη «μαχητική ετοιμότητα των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας» και στην έκφραση εμπιστοσύνης «στους αξιωματικούς, στην ιεραρχία των τριών όπλων», αλλά τάχθηκε ευθέως υπέρ των εξοπλισμών. Οπως είπε, «πρέπει να αντιστραφεί η εικόνα της διαπλοκής», όμως «σε καμία περίπτωση η αντιστροφή αυτή δεν σημαίνει ότι μπορεί να προχωρήσει με ζημία της εθνικής άμυνας και της εθνικής ασφάλειας». Εκλεισε, δηλαδή, το μάτι στους ανώτερους καραβανάδες, που περιμένουν να «ζήσουν» από τους εξοπλισμούς. Είπε, βέβαια, ότι σωστά έχουν μειωθεί οι εξοπλισμοί, συμπλήρωσε, όμως ότι «πρέπει να προβούμε στις απαραίτητες κινήσεις ώστε να αξιοποιήσουμε την ελληνική πολεμική βιομηχανία», διότι «το μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν είναι η έλλειψη οπλικών συστημάτων. Το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι η έλλειψη συντήρησης, ανταλλακτικών διότι η διαθεσιμότητα των οπλικών μας συστημάτων δεν είναι στο επίπεδο εκείνο που θα έπρεπε και που όλοι μας θέλουμε να είναι». Ποιοι δραστηριοποιούνται στο εγχώριο σύστημα στρατιωτικών εξοπλισμών; Οι καπιταλιστές-μεσάζοντες των αμερικάνικων, γερμανικών και γαλλικών μονοπωλίων, από τα οποία έρχονται τα ανταλλακτικά και το know how για τη συντήρηση των πανάκριβων οπλικών συστημάτων.
Ακόμη και για το ζήτημα της αύξησης της θητείας, που ζητούν οι καραβανάδες, ο Τσίπρας άφησε ορθάνοιχτο το παράθυρο. Οχι μόνο δεν το απέκλεισε, αλλά εμμέσως δικαιολόγησε το αίτημα, λέγοντας ότι «ο αρχικός σχεδιασμός που οδήγησε και στην αναγκαία μείωση της θητείας συμπεριελάμβανε μια άλλη λογική σε σχέση με τις προσλήψεις και τις απολύσεις δημοσίων λειτουργών και δημοσίων υπαλλήλων». Χαρακτήρισε τους μισθοφόρους «δημόσιους λειτουργούς» που «υπερασπίζονται την ανεξαρτησία της πατρίδας μας» και συμπλήρωσε ότι «στο βαθμό που η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική αναγκάζει την ανατροπή αυτού του σχεδιασμού πρέπει να εξετάσουμε όλες τις δυνατότητες». Δηλαδή, και την αύξηση της θητείας.