Ηταν αναμενόμενη η νίκη του γιού του Ραφίκ Χαρίρι, Σαάντ, στις εκλογές που ολοκληρώθηκαν την προηγούμενη βδομάδα στο Λίβανο. Ο Χαρίρι κέρδισε τελικά τις 72 απ’ τις 128 έδρες της νέας βουλής (κατακτώντας και τις 28 έδρες του Βόρειου Λιβάνου στον τέταρτο γύρο των εκλογών), χωρίς όμως να κατορθώσει να κερδίσει τα 2/3 των εδρών που θα του έδιναν μια άνετη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Ο Χαρίρι είναι επομένως ο πλέον πιθανός αυριανός πρωθυπουργός της χώρας, εφόσον όμως κάτι τέτοιο γίνει αποδεκτό απ’ τον φιλοσύριο νυν πρόεδρο του Λιβάνου, Εμίλ Λαχούντ.
Στις εκλογές αυτές δεν έλλειψαν και οι «ανίερες συμμαχίες», όπως αυτή του φανατικού αντισύριου πρώην στρατηγού Μισέλ Αούν, που επέστρεψε μετά από 15 χρόνια εξορίας στο Παρίσι. Ο Αούν κέρδισε στον τρίτο γύρο των εκλογών (στην περιοχή του Κεντρικού Λιβάνου) 21 έδρες συμμαχώντας με φιλοσυριακές δυνάμεις και συγκεκριμένα με τον πρώην πρωθυπουργό Ομάρ Καράμι! Το σημαντικότερο, όμως, ήταν η άνοδος του συνασπισμού Χεζμπολά-Αμάλ που αύξησε τη δύναμή του απ’ τις 32 στις 35 έδρες (με τους εκπροσώπους της Χεζμπολά στη νέα Βουλή να αυξάνονται απ’ τους 9 στους 11). Πράγμα που δυσκολεύει τα αμερικάνικα σχέδια αφοπλισμού της, που θα πρέπει να εφαρμόσει ο νέος πρωθυπουργός του Λιβάνου όποιος κι αν είναι αυτός.