Στόχος συντονισμένης σφοδρής επίθεσης από το Λευκό οίκο έχει γίνει τις τελευταίες μέρες η Διεθνής Αμνηστία. Αιτία η έκθεση της οργάνωσης, που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη βδομάδα, στην οποία, μεταξύ άλλων, καταγγέλλονται οι συνθήκες κράτησης και οι παραβιάσεις των στοιχειωδέστερων ανθρώπινων δικαιωμάτων των κρατουμένων στο δίκτυο φυλακών που έχουν στήσει οι Αμερικάνοι σε διάφορες χώρες, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Γκουαντανάμο και αλλού, στα πλαίσια του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Αυτά είναι βέβαια πασίγνωστα εδώ και πολύ καιρό και η Διεθνής Αμνηστία δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να συμπεριλάβει τις πασίγνωστες αυτές καταγγελίες στην έκθεσή της.
Το πιο σημαντικό και εντυπωσιακό σ’ αυτή την υπόθεση δεν είναι οι αποκαλύψεις της Διεθνούς Αμνηστίας, αλλά ο τρόπος που αντέδρασε ο Λευκός Οίκος, σφόδρα ενοχλημένος και οργισμένος από το «θράσος» της Διεθνούς Αμνηστίας να πιάσει στο στόμα της το «σημαιοφόρο» της «ελευθερίας και της δημοκρατίας» στον κόσμο.
Ξεκίνησε λοιπόν από αξιωματούχους του Λευκού Οίκου μια συντονισμένη επίθεση με απαξιωτικές και προσβλητικές δηλώσεις εναντίον της Διεθνούς Αμνηστίας. Ο αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι, σε συνέντευξή του στο CNN, δήλωσε ότι προσβλήθηκε από την έκθεση, ότι δεν παίρνει στα σοβαρά τη Διεθνή Αμνηστία και χαρακτήρισε κατασκευασμένες τις καταγγελίες για τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές. Η υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις χαρακτήρισε «ανόητη» την έκθεση. Τον ίδιο χαρακτηρισμό χρησιμοποίησε και ο Αμερικάνος πρόεδρος σε συνέντευξή του στις 31 του Μάη, στην οποία επίσης υποστήριξε ότι «φαίνεται σαν να βασίζουν (η Αμνηστία) κάποιες αποφάσεις τους σε λόγια και ισχυρισμούς ανθρώπων που υπήρξαν κρατούμενοι, ανθρώπων που μισούν την Αμερική, ανθρώπων που έχουν εκπαιδευτεί να παίζουν διαλυτικό ρόλο, πράγμα που σημαίνει ότι δε λένε την αλήθεια». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και κάποιες από τις μεγαλύτερες εφημερίδες, με πιο προκλητική τη «Wall Street Journal», η οποία χαρακτήρισε την έκθεση ως «ένα ακόμη δείγμα της ηθικής κατάπτωσης της Διεθνούς Αμνηστίας» και τη Διεθνή Αμνηστία ως «μια ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη ομάδα πίεσης», οι τελευταίες καταγγελίες της οποίας «ισοδυναμούν με προπαγάνδα της Αλ Κάιντα».
Ο ρόλος της Διεθνούς Αμνηστίας είναι γνωστός, όπως και η συμβολή της στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα, και δεν είναι στις προθέσεις μας να την υπερασπιστούμε. Ομως δεν μπορούμε να μην καταγγείλουμε ότι η επίθεση που δέχεται από το Λευκό Οίκο σήμερα έχει στόχο να επιβάλλει τη σιωπή του τρόμου, να κλείσει το στόμα ακόμη και στις πιο συντηρητικές αστοφιλελεύθερες φωνές, να τις αναγκάσει να κλείσουν αυτιά, μάτια και στόμα ακόμη και στα πιο κραυγαλέα και φρικτά εγκλήματα, να τις υποχρεώσει να αποδεχτούν και να συμβαδίζουν με το «νυν υπέρ πάντων ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας».