«Προς το παρόν δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η φετινή εκτίναξη κατά 50% του κόστους του πετρελαίου πυροδοτεί κύκλο ανόδου των μισθών». Στα λόγια αυτά του Καρλ-Χάιντς Γκράσερ, υπουργού Οικονομικών της Αυστρίας, που έκανε τις ανακοινώσεις μετά το τέλος της συνόδου του Eurogroup, αποτυπώνεται η μεγάλη αγωνία και το βασικό μέλημα των καπιταλιστικών κρατών της Ευρωζώνης.
Δεν τους απασχολεί ο κύκλος των ανατιμήσεων σε όλα τα βασικά προϊόντα, που πυροδοτείται από την έκρηξη στην τιμή του πετρελαίου. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να μην πυροδοτηθεί και κύκλος ανόδου των μισθών. Δηλαδή, να μη ζητήσει η εργατική τάξη στην ευρωζώνη να αποκατασταθεί τουλάχιστον η ισορροπία που υπήρχε πριν την έκρηξη στις τιμές των καυσίμων και τις αλυσιδωτές ανατιμήσεις που ακολούθησαν.
Η εργατική δύναμη είναι το μόνο εμπόρευμα για το οποίο ισχύει διατίμηση. Και θέλουν να το κρατήσουν σε διατίμηση, ακόμα και μετά τις εκρηκτικές αυξήσεις των τελευταίων μηνών σε όλα τα είδη που συγκροτούν αυτό που ονομάζουμε αξία της εργατικής δύναμης, δηλαδή το κόστος συντήρησης της εργατικής οικογένειας. Αυτό μας δείχνει πως ο καπιταλισμός προσπαθεί να αυξήσει την εκμετάλλευση ακόμα και σε συνθήκες κρίσης. Από ένα φαινόμενο που από μια άποψη πλήττει τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό, μιας και δεν ελέγχει τις πηγές του πετρελαίου, βγάζει (και) κέρδος, χρησιμοποιώντας το ως μοχλό για την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργατών.
