♦ «Η άποψη ότι μόνο το κράτος είναι σε θέση και θέτει τους σκοπούς της ανώτατης εκπαίδευσης, στο πλαίσιο μιας ελεύθερης-δημοκρατικής κοινωνίας, είναι εξωφρενική και επικίνδυνη αφού στηρίζεται σε έναν υφέρποντα ολοκληρωτισμό». Ανδριανόπουλος; Μάνος; Μητσοτάκης; Ο,τι και να πείτε χάσατε. Τα παραπάνω… αγρίως νεοφιλελεύθερα γράφτηκαν («Βήμα της Κυριακής», 2.7.06) από κάποιον Δ.Κ. Χαλκιώτη, που είναι διευθυντής του Ιδρύματος «Ανδρέας Γ. Παπανδρέου». Ανθρωπος του Γιωργάκη, δηλαδή.
♦ «Βαριά πολιτιστική βιομηχανία» – «στρατηγική προώθησης των καλλιτεχνικών προϊόντων» – «η διακίνησή τους να υπόκειται στους νόμους της αγοράς». Ποιος είν’ αυτός που μπλέκει τη φέτα με το θέατρο και το σκυλάδικο με τη τζαζ; Ποιος άλλος, εκτός από τον θαυμαστό του Ρέμου και της Βίσση, Γ. Βουλγαράκη (συνέντευξη στο «Βήμα της Κυριακής», 2.7.06), ο οποίος παριστάνει τον υπουργό Πολιτισμού. Αλλά γιατί παριστάνει; Είναι υπουργός αυτού του πολιτισμού που πωλείται όπως η φέτα και τα λουκάνικα. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
♦ Για να μη μας λένε ότι τέτοιες απόψεις είναι αυθαίρετες και τις υποστηρίζουμε μόνο εμείς οι… αρτηριοσκληρωτικοί μαρξιστές, ιδού και η άποψη του εκδότη της «Ελευθεροτυπίας», όπως την εξέφρασε στο τελευταίο κυριακάτικο φύλλο της: ««ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΑ πανεπιστήμια» δεν είναι συνταγματικός όρος. Θα πει οτιδήποτε -δημοτικά, ιδιωτικά, όλα. “Μη κερδοσκοπικά” είναι λιγότερο ιδεαλιστικό από όσο φαίνεται. Τα μη κερδοσκοπικά, δηλαδή τα κοινωφελή ιδρύματα, στη σημερινή εποχή, τα ξέρουμε πολύ καλά. Παρέχουν πάσης φύσεως παροχές σε τρίτους. Δημιουργούν ολόκληρα κυκλώματα ισχύος. Η διασύνδεση των κοινωφελών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων με τις επιχειρήσεις των ιδρυτών θα μπορούσε να αποδειχθεί ιδιαίτερα προσοδοφόρα. Θα οδηγούσε, μάλιστα, σε πολιτική και κοινωνική ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Πόσα, άραγε, χρειάζονται για την ίδρυση ενός πανεπιστημίου, και ποιος μεγάλος επιχειρηματίας θα τα δώσει αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς;».
♦ Δεν είναι η πρώτη φορά που ο διοικητής της ΤτΕ Ν. Γκαργκάνας εμφανίζεται ως αρσενική Μαρία Αντουανέτα. «Πού είδατε την ακρίβεια στην αγορά; Επειδή κάποιοι έμποροι αύξησαν την τιμή στα ραπανάκια;», αναρωτήθηκε την περασμένη Δευτέρα, έμπλεως θρασύτητας και κυνισμού. Εμείς απλά να θυμίσουμε στις πασοκοφυλλάδες που τον αποδοκιμάζουν, ότι ο Γκαργκάνας είναι κολλητός του Σημίτη, υπήρξε πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και απ’ αυτή τοποθετήθηκε στη θέση του Διοικητή της ΤτΕ. Να τους θυμίσουμε ακόμα πως τα ίδια έλεγε και επί ΠΑΣΟΚ ο προκλητικός τραπεζίτης, αλλά τότε τον χρησιμοποιούσαν ως γράδο «ανησυχίας» και ως φορέα κινδυνολογίας.
♦ Αφησε κάνα δίμηνο να περάσει και τη Δευτέρα, σε μια γκλαμουράτη τελετή στην οποία έδιναν κάποια τηλεοπτικά βραβεία, ο Ρουσόπουλος έδωσε ο ίδιος προσωπικά (και όχι μέσω Αντώναρου) εξήγηση για το ότι «την έκανε» τη βραδιά της Eurovision. Θυμήθηκα -είπε- «που με κάλεσαν στη σκηνή της Eurovi-sion να δώσω ένα βραβείο και χάθηκα στα παρασκήνια». Robe xekoubote.