♦ «Εκείνος έλεγε -και διαβάζω γιατί έχει αξία το πόσο προφητικά ήταν τα λόγια του- “σήμανε η ώρα του Δήμου – πολεοδόμου, του Δήμου – τεχνολόγου, του Δήμου – μάνατζερ“. Αυτά έλεγε ο Αντώνης Τρίτσης πριν από 30 χρόνια. “Και πετυχημένου επιχειρηματία“. Θα κινδύνευε να κατηγορηθεί ως νεοφιλελεύθερος. “Η ώρα του νέου Δήμου“. Αυτός ο νέος Δήμος, σε ένα μεγάλο βαθμό, άργησε τριάντα ολόκληρα χρόνια. Αλλά τώρα ήρθε πια για να μείνει!». Ο πρωθυπουργός Κούλης στους δημάρχους-επιχειρηματίες.
♦ «Βλέπουμε ότι λειτουργούσαν εξωθεσμικά κέντρα την περίοδο των προηγούμενων πέντε ετών και μια παράλληλη δομή εξουσίας», δήλωσε ο Κ. Καραμανλής του Αχιλλέα. Μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; Μιλάνε, όταν έχουν περάσει χρόνια και οι νεότεροι δε γνωρίζουν πώς έγινε ζάμπλουτη η οικογένεια του ομιλούντος.
♦ «Αποθέωση του κιτς στα αεροδρόμια σήμερα: αψίδες νερού, νταούλια και μαντινάδες σε μία δήθεν “αυθόρμητη” υποδοχή των ξένων επισκεπτών, που θα νόμιζαν ότι βρέθηκαν σε αποικιοκρατούμενη περιφέρεια του 18ου αι. και όχι στο state of mind – Ελλάδα». Τα παραπάνω τα έγραψε στο Twitter η… Δούρου!!! Ναι, η αποθέωση του ψηφοθηρικού κιτς. Που έστηνε καραγκούνες και νταούλια στις 25 του Μάρτη στο Σύνταγμα, κατά τα χουντικά πρότυπα. Που έβγαζε σέλφι με τον Ψινάκη στην ταράτσα της «Μεγάλης Βρετανίας». Που φορούσε στολή πιλότου και έκανε τσάρκες μαζί με τον αγαπημένο της Καμμένο. Που πότε ντυνόταν σαν θεούσα για να παραστήσει την τεθλιμμένη στη Μάνδρα, πότε έβαζε τα «Αρμάνι» για να δείξει αεράτη τεχνοκράτισσα, πότε άρπαζε παιδάκια στην αγκαλιά και τα χρησιμοποιούσε σαν γλάστρες για μιντιακή προβολή.
♦ Ο Κύρτσος της ΝΔ ανακοίνωσε ότι ο πρώην ευρωβουλευτής του Ποταμιού Μίλτος Κύρκος έπιασε δουλειά στο γραφείο του. Τα λεφτά τα πληρώνει, φυσικά, το Ευρωκοινοβούλιο. Και είναι «καλά λεφτά». Καμιά (;) δουλειά δεν είναι ντροπή, βέβαια, αλλά αν θυμηθούμε το (πολιτικό) φλερτ του Κύρκου με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορούμε να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Κυρίως για το «ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς», που το έχουν κουρελιάσει τόσο πολύ, ώστε σύντομα δε θα μπορεί να κρύψει τη γύμνια κανενός τους.
♦ Συμβαίνουν και αλλού. Κάποιος Κάρλος Ντεκοτέλι ήταν έτοιμος να ορκιστεί υπουργός Παιδείας του φασίστα Μπολσονάρου, μέχρι που αποδείχτηκε ότι είχε φουσκώσει το βιογραφικό του με τίτλους από διάφορα πανεπιστήμια, τα οποία δήλωσαν ότι ποτέ δεν είχε διαβεί την πύλη τους. Αχ, αυτή η αριστεία…
