Ο Χρυσοχοΐδης δηλώνει ότι «είχαμε την καλύτερη Αστυνομία στην Ευρώπη» και η Διαμαντοπούλου τον σιγοντάρει μιλώντας για «διεθνή βραβεία» (προφανώς, εννοεί τα παράσημα του FBI στους Χρυσοχοΐδη, Διώτη, Νασιάκο, Σύρο και λοιπό «αντιτρομοκρατικό» συρφετό). Ξεχνούν όλα όσα αποκαλύφτηκαν επί των ημερών τους και γίνονται περίγελως ακόμα και του Αντώναρου, που ξεφουρνίζει την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας του 2002, που μιλά για «σωρεία υποθέσεων κακομεταχείρισης, που σε ορισμένες περιπτώσεις ισοδυναμούσαν με βασανιστήρια εις βάρος κρατουμένων κατά τη σύλληψη και κράτησή τους στα αστυνομικά τμήματα» και για «καθεστώς σχεδόν ολοκληρωτικής ντε φάκτο ατιμωρησίας για τα αστυνομικά όργανα».
Πιο μετριοπαθής η τηλεοπτική περηφάνια του ΜΑΤά, ο γνωστός Μπαλάσκας, σημειώνει ότι «έχουμε την τρίτη καλύτερη αστυνομία στην Ευρώπη» (ποια κατάταξη να ‘χει στο μυαλό του, άραγε;). Η Εισαγγελία κάνει πλάτες στους βασανιστές, αποφεύγοντας να ασκήσει ποινικές διώξεις και αφήνοντας να «ρυθμίσουν» πρώτα τα ζητήματα με τις εσωτερικές τους διαδικασίες, ώστε η νομική τους άμυνα να είναι επαρκής. Ενώ τα αδικήματα είναι σε βαθμό κακουργήματος και τα ανθρωποειδή αυτά θα έπρεπε να είναι αυτή τη στιγμή στον Κορυδαλλό (εκεί να δούμε πώς θα έδειχναν τον τσαμπουκά τους).
Το ΠΑΣΟΚ ζητά την αποπομπή του Πολύδωρα. Ο ΣΥΝ ζητά την ενσωμάτωση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης στο Εσωτερικών. (Το ίδιο προτείνει και ο Καμμένος, που απευθύνεται στο ίδιο εκλογικό ακροατήριο με τον Πολύδωρα και βρήκε ευκαιρία να τον «κοντύνει»). Ο Περισσός μιλά για «ατόφιες πολιτικές κυβερνητικές ευθύνες» και για «όξυνση των φαινομένων της κρατικής βίας και καταστολής», ξεχνώντας τα δικά του αλισβερίσια με τους μπατσοσυνδικαλιστές και τη διαρκή υποστήριξη των «δίκαιων αιτημάτων των εργαζόμενων αστυνομικών». Οι μπατσοσυνδικαλιστές μιλούν για «ένστολους βρυκόλακες», ξεχνώντας να μας πουν για το συγκεκριμένο βίντεο και άλλα παρόμοια, που με καμάρι αναπαύονται στη μνήμη του κινητού κάθε μπάτσου που σέβεται τον εαυτό του.
Μέχρι τώρα, ο μπάτσος διηγούνταν με καμάρι στους συναδέλφους του πως «γάμησε έναν καριόλη» και αντιμετώπιζε δυσπιστία και σχόλια πίσω από την πλάτη του. Τώρα, με την έκρηξη της τεχνολογίας των τηλεπικοινωνιών, γράφει τα κατορθώματά του στο κινητό και τα διανέμει. Κορδώνεται και διδάσκει ταυτόχρονα. Ενας τραγουδιστής βλέπει στο βίντεο μια ωραία συναυλία που έδωσε. Ενας ηθοποιός μια παράσταση ή ένα φιλμ. Ενας αθλητής μια νίκη σε σημαντικό αγώνα.
Ενας ποδοσφαιριστής ένα θεαματικό γκολ που έβαλε. Ενας μπάτσος κορδώνεται για ένα βασανισμό κρατούμενου. Αυτός είναι το καμάρι του. Και το καμάρι των συναδέλφων του συνάμα. Οπως όλοι οι ποδοσφαιριστές θαυμάζουν τις «ζωγραφιές» του Ροναλντίνιο και του Μέσι, όλοι οι μπάτσοι θαυμάζουν τις «ζωγραφιές» των (ούτε τα ονόματά τους δεν έχουμε μάθει ακόμα) πάνω στα κορμιά ανυπεράσπιστων κρατούμενων.
Ενας ποδοσφαιριστής ένα θεαματικό γκολ που έβαλε. Ενας μπάτσος κορδώνεται για ένα βασανισμό κρατούμενου. Αυτός είναι το καμάρι του. Και το καμάρι των συναδέλφων του συνάμα. Οπως όλοι οι ποδοσφαιριστές θαυμάζουν τις «ζωγραφιές» του Ροναλντίνιο και του Μέσι, όλοι οι μπάτσοι θαυμάζουν τις «ζωγραφιές» των (ούτε τα ονόματά τους δεν έχουμε μάθει ακόμα) πάνω στα κορμιά ανυπεράσπιστων κρατούμενων.
Αυτό σημαίνει μπάτσος. Για να λειτουργήσει ο μπάτσος σαν μαντρόσκυλο της καπιταλιστικής τάξης πραγμάτων, πρέπει να εξαχρειωθεί και να εξαγριωθεί. Πρέπει τα κόμπλεξ του να βαθύνουν και να μετουσιωθούν σε μίσος προς οτιδήποτε το ανθρώπινο. Οπως ακριβώς τους ΕΣΑτζήδες τους σάπιζαν στο ξύλο στην εκπαίδευση, για να τους μετατρέψουν σε βασανιστές. Αν ο μπάτσος δεν λειτουργεί έτσι, δεν είναι μπάτσος, δε μπορεί να κάνει τη δουλειά που διάλεξε και να φέρει σε πέρας την αποστολή του.
Π.Γ.
