“Και κατά των τιτλοφόρων κωμικήν σκηνή θ’ ανοίξει
Και η σάτιρα κι ο γέλως, που καθένας σας θα φρίξει”
(Θεόδωρος Ορφανίδης)
Αφού σε ψήφισαν δια βοής έγινες διαβόητος. Κι ήρθαν και τα γκάλοπ να φέρουν σύγχυση, τι προτιμάτε, mega ή ant1, Γιώργο ή Μπένι; Βέβαια, άλλο Ελ. Βενιζέλος κι άλλο Ευ. Βενιζέλος, ουκ εν τω πολλώ (κιλώ) το ευ! Βάι βάι, Giorgakis, να σε λέγω το μοίρα σου, να σε λέγω το ριζικό σου. Δρόμο μακρύ θα πάρεις, τρίτο δρόμο μακρύτερο που πάει σε τρίπολο, βλέπω να κάθεσαι πάνω σε πέντε όρθια παλούκια (11/11) και μετά από τρία τέρμινα σε τρία terminal. Σε περιπέτειες μπαίνεις, κάποιος στη μπαίνει, κάποιος Μπένι μπαίνει. Της αμύνης το (μν) - καπέλο θα φέρει τον Βενιζέλο. Πράσινο άλογο μίλησε, ουγκ!
Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος, τι άλσος, τι δάσος. Ολα ίδια, ειδικά όταν είσαι ημίκωφος. Κοψ’τε μου ένα φιλετάκι απ’ το καλό, παρακαλώ. Κι αν θέλετε να μάθετε –άσχετο- ναι ρε, η δημοκρατία δεν εκδικείται. Απόδειξη το ότι ξανάβαλε στο ναό της δέκα από κείνους, συντεταγμένους και με ταμπέλα. Οχι σαν κάτι άλλους, μισοκρυμμένους από δίπλα…Κι ο τοσοδούλης να ξαναγίνεται αγνώστου διευθύνσεως (και αγνώστου πολιτικού και πωλητικού μέλλοντος αυτή τη φορά). “Hesse ψηλά κι αγνάντευε” που λέει κι ο θυμόσοφος λαός μας ή -για να παραθέσουμε και ολίγη ανώτερη ποίηση- ”κουτσός στην άμμο έτρεχε να πιάσει καβαλάρη / κι ένας μουγκός του φώναξε πού πας βρε παλικάρι;”. Τι τα θέλετε, από τότε που χάσαμε τον Byron η ποίηση και η δουλειά μας έμειναν ανύλικες (χωρίς υλικά δηλαδή)…
Ενα – ένα μου ‘ρχονται, θυμάμαι και τον “Αχιλλέα απ’ το Κάιρο” του γαλαζωπού Κώστα Τουρνά, θα φταίει ο καθαρός αέρας του δάσους: Αρη, τι σλόγκαν θα έχει το φετινό καλοκαίρι; “Μαμά, τρώω την μερέντα μου στην Ελλάδα”; Και τι θα γίνει τελικά με κείνες τις αποδείξεις που περιμένουμε να προσκομίσεις για τους εμπρηστές, να πειστούμε κι εμείς οι πατριώτες ότι έχουμε δασικό εμφύλιο; “Αστράφτει η Πάρνηθα, βροντάει η Πεντέλη”… Τέτοια σκέφτομαι κι η Χιονάτη απειλεί ότι θα με αφήσει για την πιο σοβαρή και μετρημένη Σταχτοπούτα…
Να προσέχουμε τώρα που θ’ ανοίξει το ασφαληστρικό, μην κάτσουμε σε κα’να ρεύμα γιατί έχει κι άλλα ανοιχτά παραθύρια τριγύρω. Πάντως, δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί να είναι υποχρεωτική η ασφάλιση των αυτοκινήτων, ενώ των ανθρώπων “παίζει”. Ούτε γιατί κάνουν μπλόκο σε δρόμους και σου ζητάνε ασφάλεια και δίπλωμα, ενώ αφήνουν τους εργοδότες να περνάνε έτσι, χωρίς να τους ζητάνε τα ίδια.
Δικτατορίες να πέφτουν από φοιτητές κι εργάτες είδα. Θ’ αξιωθώ άραγε να δω να πέφτουν κι από –μη μονάχους– μοναχούς; Αμήν. Αλήθεια, τι λέει το κόμμα και ιδιαιτέρως η Γαρυφαλλιά; Πότε Βούδας, πότε Κούδας;
Το “Sea Diamond” ξεχάστηκε; Δεν διαβάζουν όλοι “Κόντρα” ρεεεεε.
Λοιπόν, με τον βουλοπρόεδρο που εκλέχτηκε θα έχουν πρόβλημα οι εμπορικοί αντιπρόσωποι από κάτω, δεν θα ξέρουν κατά πού τηράει, δεξά ή ζερβά; Πρόβλημα θα έχουν και οι πράσινοι που θα έχουν από πίσω τους Βένετους έτοιμους να τους μάθουν το “νίκας τοις βασιλεύσι” και τη στάση του νίκα. Και του Πανίκα, όστις κατέβασε καντήλια κατά της άθεης μειοψηφίας που…τηρεί το λόγο του θεού και δεν ορκίζεται! Σε ποιο θεό πιστεύουν οι έλληνες χριστιανοί; Φωτεινή εξαίρεση πάντως η Γαρυφαλλιά –και στην κορφή κανέλα– ήτις εμφορείται από υψηλά ιδανικά (ενώ εμείς από υψηλά δανεικά).
Μεγάλες προσδοκίες έχω ως αριστερή και από την Λίλα Πάουζε, αλλά και από τον Κονσταντίν Κοζάκοφ, αν και ο Κοζάκος μου φαίνεται ολίγον Πουγκατσόφ. Από τους stars που όλο και πληθαίνουν στο πλατό της αντιπροσώπευσης, έχω επιφυλάξεις μόνο για τους πλασιέ βιβλίων. Αραγε θα καταφέρουν να πουλήσουν τα πακέτα των πέντε βιβλίων μόνο 29 ευρώ στους υπόλοιπους εμπορικούς μας αντιπροσώπους;
Μεγάλες προσδοκίες έχω ως αριστερή και από την Λίλα Πάουζε, αλλά και από τον Κονσταντίν Κοζάκοφ, αν και ο Κοζάκος μου φαίνεται ολίγον Πουγκατσόφ. Από τους stars που όλο και πληθαίνουν στο πλατό της αντιπροσώπευσης, έχω επιφυλάξεις μόνο για τους πλασιέ βιβλίων. Αραγε θα καταφέρουν να πουλήσουν τα πακέτα των πέντε βιβλίων μόνο 29 ευρώ στους υπόλοιπους εμπορικούς μας αντιπροσώπους;
Ας αφήσουμε όμως τα βουλοκόμματα και τους βουλοπατέρες κι ας πάμε στα βουλεβάρτα όπου δεν σαλεύει φύλλο. Οι σοφοί ανοίγουν ασφαλώς το ασφαλιστικό –το ανέλυσε ο αναλυτής και το σύνθεσε ο συνθέτης– αλλά οι δρόμοι παραμένουν άδειοι από ανθρώπους και γεμάτοι από φθινοπωρινά φύλλα. Ασύντακτοι απέναντι στις συντάξεις, “μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα”…
Κοκκινοσκουφίτσα