ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΝΟΡΝΤΙΝ
Ο αμερικανός αξιωματικός Νορντίν, στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας των ΗΠΑ, εκτελέστηκε με χρήση παγιδευμένου αυτοκινήτου (η έκρηξη έγινε καθώς περνούσε το αυτοκίνητου του Αμερικανού) στο Κεφαλάρι, τον Ιούνη του 1988. Πρώτος μάρτυρας κατέθεσε ο Σ. Παπαπάνος, περίοικος που άκουσε το θόρυβο της έκρηξης και βγήκε στο δρόμο μαζί με το γιο του και διασταυρώθηκε με μια μοτοσικλέτα Kawasaki, που πήγαινε κόντρα στο ρεύμα. Του κίνησε την περιέργεια, κράτησε τον αριθμό και τον έδωσε στην Αστυνομία. Πράγματι, ήταν μοτοσικλέτα που είχε χρησιμοποιηθεί στην ενέργεια, την οποία ο ίδιος και ο γιος του αναγνώρισαν στο γκαράζ της ΓΑΔΑ. Ο οδηγός της μοτοσικλέτας ήταν εύσωμος και φορούσε κράνος, ο δε συνεπιβάτης ήταν πιο αδύνατος και έδειχνε περίπου 30-35 ετών. Ο κ. Παπαπάνος δεν αναγνώρισε κανένα, ούτε από τις φωτογραφίες και τα σκίτσα που του έδειξαν μετά την ενέργεια, ούτε μετά τις συλλήψεις των φερόμενων ως μελών της 17Ν.
Από την εισαγγελέα επισημάνθηκε στο μάρτυρα ότι στην προανακριτική του κατάθεση μιλούσε για έναν εύσωμο και έναν αδύνατο, δήλωσε όμως ότι δεν μπορούσε να θυμηθεί ποιος από τους δύο ήταν οδηγός και ποιος συνεπιβάτης. Δεν το αμφισβήτησε, δήλωσε όμως ότι ανακαλεί τις εικόνες στη μνήμη του και είναι ο εύσωμος οδηγός, ο αδύνατος επιβάτης. Αποκάλυψε, μάλιστα, ότι ξαναδιάβασε τις προανακριτικές καταθέσεις, τις δικές του και του γιου του, τις οποίες του έδωσε η Αστυνομία! Ο μάρτυρας υπήρξε κατηγορηματικότατος στην περιγραφή του δρομολόγιου που έκανε η μοτοσικλέτα, όσο την είχε στο οπτικό του πεδίο. Του τέθηκαν πολλές ερωτήσεις (από την έδρα και τους συνηγόρους) και υπήρξε αναλυτικότατος στις περιγραφές του. Το ίδιο κατηγορηματικός ήταν για ένα φορτηγάκι Volkswagen, που κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να αναμίξουν στην ενέργεια. Ηταν αυτοκίνητο του συνεργείου καθαρισμού της πολυκατοικίας που έμενα. Το γνώριζα πολύ καλά επειδή ήμουν διαχειριστής και το είπα αμέσως στην Αστυνομία, που μου χτύπησε το κουδούνι και με ρώτησε σχετικά.
Δεύτερος μάρτυρας ο Δ. Καισάριος, μια από τις «κραγμένες» περιπτώσεις ψευδομαρτύρων σ’ αυτή την υπόθεση. Ο Καισάριος υποτίθεται ότι διασταυρώθηκε με τη μοτοσικλέτα των δραστών, που άραξε δίπλα στ’ αυτοκίνητά του, τους μίλησε από το παράθυρο και ο συνεπιβάτης, που ήταν σίγουρα ο Χριστόδουλος Ξηρός (!!) φώναξε στον οδηγό υστερικά «πάμε, πάμε» και έφυγαν. Για να γίνει πιο πιστευτός βάζει στο «σκηνικό» και ένα τζιπ, που μέσα ήταν κάποιος που του δημιούργησε την υπόνοια ότι ήταν «αυτός με τα’ άσπρα μαλλιά, ο αρχηγός, δε θυμάμαι τ’ όνομά του», αλλά δεν είμαι σίγουρος!! Εμ, βέβαια, γίνεται σενάριο χωρίς «ολίγον» Γιωτόπουλο; Και για κερασάκι στην τούρτα, για να είναι τέλειο το γλυκό, βάζουμε και μια μυστηριώδη γυναίκα, που τηλεφώνησε στο σπίτι του, λίγο πριν αρχίσει η πρώτη δίκη και είπε στη σύζυγό του «να πεις στον άνδρα σου ότι θα μετανιώσει γι’ αυτό που πάει να κάνει»!
Πώς αναγνώρισε τον Χρ. Ξηρό; Από το άσπρο, παχουλό και μωρουδίστικο πρόσωπό του που είδε στην τηλεόραση! Μάλιστα, δεν τον αναγνώρισε πρώτος αυτός. Πρώτη τον αναγνώρισε η γυναίκα του, που τον είδε στην τηλεόραση το 2002 και θυμήθηκε την περιγραφή που της είχε κάνει ο σύζυγός της το 1988 και του είπε ότι αυτός είναι! Εκεί πια δεν άντεξε ο Χριστόδουλος και του πέταξε ένα «φτου σου». Εγινε ένα μικροσούσουρο, ο Χριστόδουλος είπε στον Καισάριο ότι πάσχει από το σύνδρομο Μιγχάουζεν και αυτός γύρισε άνετος, τον κοίταξε και του είπε γεμάτος μίσος: «Κάνει καλό η φυλακή». Συμπεριφορά του δείχνει το ποιόν του, σχολίασε ο Δ. Κουφοντίνας.
Ας δούμε, όμως, αναλυτικά τις μπούρδες του Καισάριου, που διαψεύδεται όχι μόνο από την κατάθεση του προηγούμενου μάρτυρα, αλλά και από τα ευρήματα της Αστυνομίας.
1. «Η μοτοσικλέτα ήταν μαύρου χρώματος, ολόμαυρη με μερικά σχέδια». Η μηχανή ήταν άσπρη και βρέθηκε, αφού μετά τη διαφυγή εγκαταλείφθηκε, όπως ήταν άλλωστε η τακτική της 17Ν. Η Αστυνομία, πάντως, δεν τον κάλεσε να αναγνωρίσει τη μηχανή που βρέθηκε! Κάλεσε τον Παπαπάνο και το γιο του, αλλά όχι αυτόν, που υποτίθεται ότι συνομίλησε κιόλας με τους δράστες!
2. «Η μηχανή δεν είχε πινακίδες. Γύρισα, την κοίταξα, είδα καλά». Η μηχανή είχε πινακίδα, τον αριθμό συγκράτησε ο Παπαρούνης και ο γιος του, τον έδωσαν στην Αστυνομία και ήταν ο ίδιος με αυτόν που είχε η μηχανή που βρέθηκε. Στο πρωτόδικο δικαστήριο ο Καισάριος είχε φτάσει στο σημείο γελοιότητας να πει ότι μπορεί η μηχανή να είχε πινακίδα και να την έκρυβαν τα σώματα των επιβατών! Οταν του το θύμισε η υπεράσπιση, ήταν προετοιμασμένος: Δεν είπα εγώ τέτοια πράγματα, μου τα έβαλαν στο στόμα. Η μηχανή δεν είχε πινακίδες, τέρμα! Και οι απομαγνητοφωνητές των πρακτικών, λοιπόν, συνωμότησαν διαστρεβλώνοντας την κατάθεση Καισάριου στην πρώτη δίκη. Αργότερα, αποδείχτηκε ότι συνωμότησε και ο ειδικός εφέτης ανακριτής Λ. Ζερβομπεάκος, γράφοντας στην ανακριτική κατάθεση του Καισάριου πράγματα που αυτός δεν είπε! Γενικώς, ότι δεν «κολλούσε’ από τις προηγούμενες καταθέσεις του το διέψευδε με άνεση!
3. «Η έκρηξη έγινε με καλώδιο. Εγώ είδα το καλώδιο να ξεκινά από ένα μαντρότοιχο. Ας λέει ότι θέλει η Αστυνομία, ότι έγινε με τηλεχειρισμό. Εγώ είδα το καλώδιο, είμαι τεχνικός και ξέρω ότι η έκρηξη έγινε με μανιατό». Ο άνθρωπος έχει μείνει στις εικόνες από τα παλιά κινηματογραφικά έργα, που ρεύμα στους πυροκροτητές έδιναν με χειρογεννήτριες (μανιατό) και δεν ξέρει ότι ακόμα και στις εκρήξεις χωρίς τηλεχειρισμό (με χρήση καλώδιο) χρησιμοποιούν μπαταρίες και όχι μανιατό.
4. «Ο συνεπιβάτης της μοτοσικλέτας κρατούσε ένα χαρτοφύλακα στο χέρι, απ’ αυτούς τους παλιούς, τους πλαστικούς, με το φερμουάρ». Ο Παπαπάνος και ο γιος του υπήρξαν κατηγορηματικοί από την πρώτη στιγμή: Ο συνεπιβάτης της μοτοσικλέτας είχε ένα σακίδιο περασμένο χιαστί. Είδαμε και το σακίδιο και τη λωρίδα στο στήθος.
5. «Οι δρόμοι ήταν διπλής κατεύθυνσης. Τώρα έχουν μονοδρομηθεί». Ο Παπαπάνος υπήρξε και σ’ αυτό κατηγορηματικός: η μοτοσικλέτα κατέβαινε κόντρα στο μονόδρομο. Το θυμάμαι πολύ καλά, γιατί ήμουνα στο δρόμο και αν δεν πήδαγα στο πεζοδρόμιο θα έπεφτε πάνω μου. Γι’ αυτό μου φάνηκε ύποπτη και πήρα τον αριθμό της. Αργότερα, όταν τον στρίμωξε η υπεράσπιση, ο Καισάριος πήγε να τα μπαλώσει: «Μπορεί να ήταν και μονής κατεύθυνσης αλλά δεν το τηρούσε κανένας. Μπορεί να είχε σήμα, αλλά μάλλον δεν είχε»!
Κι ενώ ο Καισάριος αποδεικνύεται ένας φαντασιόπληκτος ψευδομάρτυρας, πριν ακόμα αρχίσει να ρωτά η υπεράσπιση, αλγεινή εντύπωση προξενεί η προσπάθεια της εισαγγελέα να τον βγάλει αξιόπιστο: Πρέπει να ήταν δυο μηχανές. Εκεί καταλήγω εγώ. Αλλη είδατε εσείς και άλλη ο προηγούμενος μάρτυρας. Το μόνο βέβαιο είναι πως δεν περιγράφετε την ίδια μηχανή! Και πού είναι η δεύτερη μηχανή, κ. Κουτζαμάνη; Δεν την εγκατέλειψαν αυτή οι δράστες; ‘Η μήπως πήγαν σε ενέργεια με τη δική τους μηχανή; Γιατί εκτίθεστε με τόσο (μετά συγχωρήσεως) χονδροειδή τρόπο; Ο Καισάριος, πάντως, δεν υιοθέτησε την εκδοχή-διέξοδο που του προσέφερε η εισαγγελέας. Αμφισβήτησε αυτά που είδε ο άλλος μάρτυρας! Δείγμα σαφές κι αυτό της ποιότητας του μάρτυρα.
Ο Αναγνωστόπουλος (εκπρόσωπος των Αμερικανοβρετανών) κατάλαβε τα ζόρια και δεν έκανε καμία ερώτηση. Ομως, με τις πρώτες ερωτήσεις του Α. Κωνσταντάκη (υπεράσπιση Χρ. Ξηρού), άρχισαν οι παρεμβάσεις. Πρώτα ο Αναγνωστόπουλος, που πήγε να υποβάλει απάντηση και μετά ο πρόεδρος, που πήγε να βγάλει τον ψευδομάρτυρα από τη δύσκολη θέση. Ο συνήγορος ρώτησε ήρεμα «θα απαντήσετε εσείς κ. πρόεδρε;», ο πρόεδρος εκνευρίστηκε, ο Κωνσταντάκης δεν έκανε πίσω και ο πρόεδρος ηρέμησε, μάλλον επειδή κατάλαβε ότι αν συνέχιζε θα εκτιθόταν.
Από τις ερωτήσεις του Γ. Γκουντούνα βγήκαν και άλλες αντιφάσεις του Καισάριου. Κυρίως για το πώς υποτίθεται ότι έφτασε στον τόπο του συμβάντος. Γιατί στην προανακριτική κατάθεσή του έλεγε ότι άκουσε την έκρηξη την ώρα που ετοιμαζόταν να βάλει το κλειδί στην πόρτα του αυτοκινήτου. Τώρα λέει ότι σε δύο δευτερόλεπτα έφτασε στον τόπο του συμβάντος! Δηλαδή, σε δυο δευτερόλεπτα αυτός ξεκλείδωσε το αυτοκίνητο, έβαλε μπροστά, άνοιξε τη γκαραζόπορτα, έκανε τον ελιγμό και έφτασε στον τόπο του συμβάντος! Η «πλάκα» είναι πως από τις ερωτήσεις του συνήγορου περισσότερο ενοχλήθηκε ο πρόεδρος, που θεώρησε τις ερωτήσεις επουσιώδεις! Κι όμως, αυτές οι λεπτομέρειες έχουν τη σημασία τους, γιατί βέβαια εκείνοι που προκάλεσαν την έκρηξη δεν περίμεναν εκεί, μέχρι να βγει από το γκαράζ του ο Καισάριος και να συναντηθούν στο δρόμο.
Εκεί, βέβαια, που έγινε το «έλα να δεις», είναι όταν ο Καισάριος κλήθηκε να δώσει περιγραφές αυτών που υποτίθεται ότι είδε. Ο συνεπιβάτης (ο Χριστόδουλος!) ήταν ψηλός και ευτραφής, ενώ ο οδηγός ήταν ψηλότερος, αδύνατος και με κακία στο πρόσωπο! Αυτά, όμως, δεν κολλάνε με την κατάθεση του Παπαπάνου, οπότε ο Καισάριος έκανα μια ανακάλυψη παγκόσμιας σημασίας. Οτι μπορεί το κάθισμα στη θέση του οδηγού να ήταν ψηλότερο και νόμισε ότι ήταν ψηλότερος ο οδηγός! Ανακάλυψε, δηλαδή, μοτοσικλέτα που έχει τον οδηγό ψηλότερα από τον συνεπιβάτη!
Η πλήρης κατάρρευση του ψευδομάρτυρα συντελέστηκε όταν τον εξέταζε η Γ. Κούρτοβικ, η οποία έπιασε βήμα προς βήμα το σενάριο της υποτιθέμενης μετάβασής του στο σημείο της έκρηξης. Οι απαντήσεις του ήταν συνεχώς αντιφατικές, γεγονός που αποδεικνύει ότι αυτός μάλλον δεν βρέθηκε καμία στιγμή εκεί και αργότερα εμφανίστηκε και έδωσε κατάθεση στην Αστυνομία. Διότι, ενώ υποτίθεται ότι πήγε στο σημείο και μάλιστα έκανε και έρευνα για να βοηθήσει τη Δικαιοσύνη (έτσι είπε), σηκώνεται και φεύγει πριν φτάσει η Αστυνομία (πάντα κατά τους ισχυρισμούς του). Ο πρόεδρος προσπάθησε και πάλι να προστατεύσει τον ψευδομάρτυρα, απαγορεύοντας μια ερώτηση της συνηγόρου, που αφορούσε το χρόνο που χρειάστηκε (σύμφωνα με την αρχική του κατάθεση) για να φτάσει στο σημείο της έκρηξης. Η Γ. Κούρτοβικ προσέφυγε στο δικαστήριο, επικαλούμενη και το συμπέρασμα ότι της εισαγγελέα, ότι πρέπει να ήταν δύο μηχανές. Η εισαγγελέας, όμως, παρά την «πρόκληση» της συνηγόρου, εισηγήθηκε να απαγορευτεί η ερώτηση. Το δικαστήριο (με διάσκεψη επί της έδρας) αποφάσισε να επιτραπεί η ερώτηση και έκτοτε ο πρόεδρος «αποσύρθηκε» και δεν παρενέβη απαγορεύοντας άλλη ερώτηση. Ετσι, ο Καισάριος έφτασε στην κατάρρευση. Ζήτησε από το δικαστήριο να τον προστατεύσει από τους συνηγόρους! Αισθάνομαι ότι κινδυνεύω, είπε! Οι συνήγοροι διαμαρτυρήθηκαν έντονα και βέβαια ο πρόεδρος δεν μπορούσε να κάνει τίποτ’ άλλο, εκτός από το να συστήσει στο μάρτυρα να απαντά στις ερωτήσεις.
Η Κούρτοβικ τον στριμώχνει και για τον «άνθρωπο με τα λευκά μαλλιά». Παραδέχεται, ότι έχει δει τον Γιωτόπουλο μετά τη σύλληψή του, όταν η εικόνα του είχε κατακλύσει τα ΜΜΕ, αλλά δεν είπε κουβέντα στον εφέτη ανακριτή. Για πρώτη φορά αναφέρθηκε σ’ αυτόν στο πρώτο δικαστήριο. Για να ξεφύγει από τη δεινή θέση, ο ψευδομάρτυρας το ξαναγυρίζει στο τσάμικο: «Κύριε πρόεδρε, έχω τη γνώμη ότι αυτές οι ανακρίσεις πρέπει να γίνονται από επαγγελματίες, γιατί προκαλείται μπέρδεμα»! Ο πρόεδρος παρατηρεί ότι κανένα μπέρδεμα δε γίνεται, αλλά απλά ελέγχεται η αξιοπιστία των καταθέσεών του. Αργότερα (μετά από συμπληρωματικές ερωτήσεις του Γ. Γκουντούνα), ο Καισάριος αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι το τζιπ που ανάφερε (στο οποίο υποτίθεται ότι είδε αυτόν που έμοιαζε με τον Γιωτόπουλο), ήταν όντως σταματημένο στην περιοχή και το ερεύνησε η Αστυνομία, χωρίς να προκύψει τίποτα γι’ αυτό! Το πληροφορήθηκε από άλλο μάρτυρα, όπως είπε!!
Τι είναι ο Καισάριος; Κλασική περίπτωση «εθνικόφρονα και νομοταγούς πολίτη» (ανήκει και στη μεσαία αστική τάξη, άλλωστε), που αποφάσισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του «στο νόμο και την τάξη». Εφτιαξε ένα σενάριο και το σέρβιρε, όντας βέβαιος ότι και ο δικός του οβολός θα γίνει δεκτός. Πράγματι, η πρωτόδικη απόφαση έχει ρίξει ισόβια στον Χρ. Ξηρό γι’ αυτή την πράξη, αναφέροντας και τη μαρτυρία του Καισάριου!
Είχα σκοπό να ζητήσω από τους δικηγόρους μου –είπε ο Χρ. Ξηρός- να ζητήσουν την κράτησή του ως ψευδομάρτυρα. Ομως είναι τόσο άθλιος που τους ζητάω να μην το κάνουν. Ούτε ερώτηση θα του κάνω, αν και είχα πολλές.
Ο τρίτος μάρτυρας, ονόματι Βασταρδής, οδηγός του Δοξιάδη τότε, δήλωσε ότι δεν θυμάται τίποτα και ζήτησε να του διαβάσουν τις καταθέσεις του για να θυμηθεί! Μολονότι, όπως κατέθεσε, είχε δει τη μηχανή με τους δράστες και από την περιγραφή του η Ασφάλεια είχε κάνει σκίτσο, εντίμως είπε ότι δεν μπορεί ν’ αναγνωρίσει κανένα. Κάποια στιγμή είχε πει, βλέποντας φωτογραφία του Κουφοντίνα, ότι μπορεί να μοιάζει με το σκίτσο, όμως, όταν ήρθε στο πρώτο δικαστήριο και τον είδε, είπε ότι δεν είναι αυτός που περιέγραψε. Το ίδιο είπε και τώρα. Επίσης, στον εφέτη ανακριτή είχε πει για κάποιον ότι του θύμιζε τον Γιωτόπουλο, όμως και πάλι, όταν είδε τον Γιωτόπουλο στο πρώτο δικαστήριο και πάλι το ξέκοψε: δεν είναι αυτός. Είναι και αυτός μια χαρακτηριστική περίπτωση μάρτυρα που μέσα στο κλίμα της τρομοϋστερίας του 2002 πέταξε δυο κουβέντες για Κουφοντίνα και Γιωτόπουλο. Ομως, επειδή δεν είναι ρουφιάνος, όταν αντίκρισε τους κατηγορούμενους, είπε έντιμα και καθαρά: «Εκανα λάθος».