Με την ανιαρή αριθμητική των ποινών ασχολήθηκε η εισαγγελέας στην πρότασή της. Ανιαρή γιατί η όποια πρόταση πρακτική σημασία θα είχε μόνο γι’ αυτούς που «έσπασαν» τα 25 χρόνια (Θωμά Σερίφη, Κονδύλη, Καρατσώλη). Η εισαγγελέας, λοιπόν,στις προτάσεις της για τους κατηγορούμενους που δεν υπήρχε περίπτωση να κατέβουν κάτω από τα 25 χρόνια κάθειρξης επέλεξε το πιο αυστηρό μοντέλο στην πρότασή της, εκφράζοντας και σ’ αυτό το επίπεδο την σκληρή κατασταλτική λογική που χαρακτήρισε από την αρχή μέχρι το τέλος αυτή την υπόθεση. Αντίθετα, επέλεξε πιο ήπιο μοντέλο για τους Τσελέντη-Τέλλιο (αδιάφορο πρακτικά για τον πρώτο, σημαντικό για τον δεύτερο), για τον Βασίλη Ξηρό (αδιάφορο πρακτικά) και για τους Καρατσώλη-Θ. Σερίφη-Κονδύλη, με μικρές προσαυξήσεις στην ποινή βάσης. Αντίθετα, συνεχίστηκε και σ’ αυτό το επίπεδο η εκδικητικότητα προς τον Δ. Γεωργιάδη, ο οποίος όμως έχει εκτίσει την ποινή του.
Η τελική διαμόρφωση της πρότασης:
Κουφοντίνας: 11 ισόβια – 25 χρόνια – χρηματική ποινή 16.500 ευρώ.
Χριστόδουλος: 6 ισόβια – 25 χρόνια – 4.500 ευρώ.
Τζωρτζάτος: 4 ισόβια – 25 χρόνια – 5.500 ευρώ.
Τσελέντης: 25 χρόνια.
Βασ. Ξηρός: 25 χρόνια – 5.500 ευρώ.
Γεωργιάδης: 9 χρόνια – 1.500 ευρώ.
Καρατσώλης: 17 χρόνια – 1.000 ευρώ.
Κωστάρης: ισόβια – 23 χρόνια – 1.000 ευρώ.
Θωμ. Σερίφης: 9 χρόνια.
Τέλλιος: 22 χρόνια.
Κονδύλης: 11,5 χρόνια – 500 ευρώ.
Γιωτόπουλος: 17 ισόβια – 25 χρόνια – 14.000 ευρώ.
Σάββας: 5 ισόβια – 25 χρόνια – 23.500 ευρώ (η ποινή του Σάββα προκύπτει από τη βελτίωση ορισμένων επιμέρους ποινών, λόγω του επεκτατικού και σ’ αυτόν χαρακτήρα της έφεσης, συν τις πρωτόδικες ποινές για τις υπόλοιπες κατηγορίες, αφού ο ίδιος δεν είχε ασκήσει έφεση).
Επίσης, η εισαγγελέας πρότεινε για όλους στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για 10 χρόνια. Είναι το μέγιστο που προβλέπει ο νόμος και η πολιτική σκοπιμότητα της πρότασης είναι προφανής, αποτελώντας ουσιαστικά μια ακόμα επιβεβαίωση του πολιτικού χαρακτήρα αυτής της δίκης.
Αν γίνει δεκτή η εισαγγελική πρόταση, τότε ο Θ. Σερίφης αποφυλακίζεται αμέσως, ο Σ. Κονδύλης σε 2 μήνες και ο Κ. Καρατσώλης σε 18 μήνες.
Ο Ν. Πρωτέκδικος (υπεράσπιση Τέλλιου) θεώρησε ότι η εισαγγελέας διόρθωσε με την πρότασή της το σφάλμα της πρωτοβάθμιας απόφασης. Ζήτησε την επιείκεια του δικαστηρίου στη μεταχείριση του Τέλλιου στην υπόθεση Αξαρλιάν, με την εξάντληση των δυνατοτήτων που δίνει ο νόμος, και τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων για 2 χρόνια (το ελάχιστο που προβλέπει ο νόμος).
Η Γ. Κούρτοβικ, εκπροσωπώντας των Ηρ. Κωστάρη λόγω απουσίας των συνηγόρων του, έθεσε ένα σημαντικότατο ζήτημα. Ο χρόνος της προσωρινής κράτησης πρέπει να αφαιρεθεί από τη συνολική ποινή και όχι από την ποινή κάθειρξης. Αν αφαιρεθεί από την κάθειρξη, τότε ο χρόνος κράτησης προστίθεται στα ισόβια και ο χρόνος έκτισης των ισοβίων αρχίζει και μετράει από τη μέρα της απόφασης. Ετσι, η ποινή που θα εκτίσει ένας καταδικασμένος σε ισόβια αυτής της δίκης θα επιμηκυνθεί κατά 15 μήνες και θα καθυστερήσει ισόχρονα το δικαίωμά του να υποβάλει αίτηση υφ’ όρων απόλυσης. Είναι προτιμότερο να μην υπολογίσετε καθόλου το χρόνο κράτησης, παρά να τον αφαιρέσετε από την ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης, διότι είναι σε βάρος του κατηγορούμενου, κατέληξε η συνήγορος.
Αν ήμουν βέβαιος ότι θα γινόταν δεκτή η εισαγγελική πρόταση –σημείωσε ο Γ. Μαντζουράνης (υπεράσπιση Καρατσώλη)- δεν θα αγόρευα. Ομως δεν είμαι. Παρομοιάζοντας την ιστορία που έγραψε η Επαναστατική Οργάνωση 17Ν με αρχαία τραγωδία, σημείωσε ότι με την απόφαση στάλθηκε το μήνυμα ότι η αμφισβήτηση του ιχύοντος συστήματος επιτρέπεται μόνο με νόμιμα μέσα και εξοβελίζεται η χρήση κάθε μη νόμιμου, βίαιου μέσου. Με τη συγχώνευση της ποινής –συνέχισε- έχετε τη δυνατότητα να καθορίσετε τη διαδικασία επανένταξης του κατηγορούμενου, σεβόμενοι ταυτόχρονα και την συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας. Δε μπορεί ο Καρατσώλης, καταδικασθείς για συμμετοχή σε τρεις ληστείες και για συμμετοχή στην οργάνωση, να παραμείνει στις φυλακές ίσο χρόνο με έναν άλλο κατηγορούμενο που έχει καταδικαστεί για ανθρωποκτονίες. Επικαλούμενος τις εξελίξεις στη Γερμανία και την Ιταλία, ζήτησε από το δικαστήριο να δείξει σ’ αυτό το στάδιο το εξανθρωπισμένο πρόσωπο της ποινικής καταστολής.
Ο Σπ. Φυτράκης (υπεράσπιση Θ. Σερίφη) ζήτησε να μειωθεί η ποινή του Θ. Σερίφη στα 7,5 χρόνια, δίνοντας τη δυνατότητα για μια πιο γρήγορη υφ’ όρων απόλυση. Θεώρησε δε αυτή την πρόταση ρεαλιστική και επί της ουσίας πιο ανθρώπινη.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η λακωνική τοποθέτηση του διορισμένου συνηγόρου Κάβουρα, που ζήτησε την… επιείκεια του δικαστηρίου στον καθορισμό της συνολικής ποινής του Α. Γιωτόπουλου! Αυτό μόνο ως ύβρις προς έναν άνθρωπο που έχει καταδικαστεί σε 17 ισόβια μπορεί να θεωρηθεί. Ξεπεράστηκε κάθε όριο, προκειμένου οι «μοντέρνοι διαδρομιστές» να πάρουν λεφτά.
Το δικαστήριο διέκοψε για τη Δευτέρα στις 9 το πρωί, χωρίς κανείς να καταλάβει γιατί. Προφανώς, πρέπει να το… «σκεφτούν».