♦ Ανάμικτα τα συναισθήματα για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού το περασμένο Σαββατοκύριακο. Την Παρασκευή οι πράσινοι στο μπάσκετ έκαναν καλή αρχή με την πρόκριση στο τελικό του Final 4, το Σάββατο το ποδοσφαιρικό συνονθύλευμα με το τριφύλλι στο στήθος κατάφερε να χάσει στον τελικό του κυπέλλου από την ανύπαρκτη Λάρισα και την Κυριακή η παρηγοριά των πράσινων οπαδών, η ομάδα μπάσκετ, κατέκτησε για 4η φορά την κορυφή της Ευρώπης.
Ο τίτλος της στήλης νομίζω ότι αντικατοπτρίζει απόλυτα την εικόνα στα δυο τμήματα του Παναθηναϊκού. Το μπάσκετ εδώ και αρκετά χρόνια, αποτελεί το καμάρι των πράσινων. Οι αφοί Γιαννακόπουλοι έχουν βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη και έχουν καταφέρει να φτιάξουν μια αυτοκρατορία που εκτός από τις εγχώριες έχει να επιδείξει και αρκετές ευρωπαϊκές, με αποκορύφωμα τις 4 κατακτήσεις του ευρωπαϊκού τίτλου (αν οι Γιαννακόπουλοι ήξεραν το αντικείμενο, με τα φράγκα που έχουν ξοδέψει θα έπρεπε να έχουν περισσότερους τίτλους, αλλά δεν είναι ώρα για κριτική). Ανεξάρτητα όμως από τις επιτυχίες που έχει η ομάδα, αυτό που αποκομίζει ένας απλός θεατής που δεν γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, όταν παρακολουθεί την ομάδα των πράσινων, είναι ότι υπάρχει μια σιγουριά και μια υγεία στον τρόπο που λειτουργεί. Η στήλη έχει κάνει σκληρή κριτική στον Ομπράντοβιτς για τις επιλογές του έμψυχου υλικού, όμως πρέπει να του αναγνωρίσουμε ότι η λειτουργία του τμήματος είναι κάτι περισσότερο από υποδειγματική. Ο πρόεδρος πληρώνει, ο προπονητής διατάζει, οι παίχτες εκτελούν τις εντολές του προπονητή χωρίς δεύτερη κουβέντα (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αλβέρτης, ο οποίος έχει επιλέξει, σε συνεννόηση με τον Ομπράντοβιτς, το ρόλο του αρχηγού που θα σηκώνει πρώτος την κούπα), ο κόσμος αποθεώνει την ομάδα και ονειρεύεται να ζήσει αντίστοιχες στιγμές και με το ποδόσφαιρο και οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι υμνούν το μπάσκετ για να χτυπήσουν το ποδόσφαιρο.
Στην αντίπερα όχθη, μιζέρια και σαπίλα. Τα τελευταία δέκα χρόνια οι πράσινοι παραπαίουν αγωνιστικά, αλλά το χειρότερο είναι ότι η αγωνιστική εικόνα της ομάδας θυμίζει παιδική χαρά. Η διοίκηση δεν βάζει το χέρι στην τσέπη και προσπαθεί απλά να διαχειριστεί με τον πιο κερδοφόρο γι΄ αυτή τρόπο την κυριαρχία του Κόκκαλη, οι προπονητές αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και χρεώνεται σε αυτούς η αγωνιστική εικόνα της ομάδας, οι παίχτες έχουν «τη νοοτροπία του δημόσιου υπάλληλου», έχουν αποδεχτεί την πολιτική της δεύτερης θέσης και ενδιαφέρονται μόνο για την τσέπη τους, οι οπαδοί τρώνε τις πίκρες τη μια μετά την άλλη και έχουν παρανοήσει με αποτέλεσμα να επιθυμούν να αναλάβουν την ΠΑΕ οι Γιαννακόπουλοι (η στήλη παλιότερα είχε αναλύσει τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί ο Γιαννακόπουλος να εγγυηθεί την «ανάσταση» του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού) και οι δημοσιογράφοι έχουν εξασφαλίσει θέματα για να γεμίζουν ξεκούραστα το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού.
Διαφορετική εικόνα για τα δυο τμήματα του Παναθηναϊκού, που αντικατοπτρίζουν την λογική και την ιδιοσυγκρασία των Γιαννακόπουλων και των Βαρδινογιάννηδων. Ο λόγος που ασχολούμαστε δεν είναι για να χαλάσουμε τη διάθεση των οπαδών του Παναθηναϊκού, αλλά για να αποδείξουμε ότι στον επαγγελματικό αθλητισμό ο τρόπος που λειτουργούν οι ομάδες καθορίζεται από τα επιχειρηματικά συμφέροντα του κάθε καπιταλιστή και όχι από τα πραγματικά συμφέροντα της ομάδας και τις επιθυμίες των οπαδών της. Το γεγονός ότι ο τρόπος που λειτουργούν οι Γιαννακόπουλοι είναι ευχάριστος στους οπαδούς του Παναθηναϊκού δεν αναιρεί την ουσία, απλά βολεύει και δημιουργεί άλλοθι.
♦ Ο τελικός ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας ήταν από τους καλύτερους (για πολλούς ο καλύτερος) των τελευταίων χρόνων. Οι πράσινοι απέδειξαν ότι έχουν φέτος το καλύτερο έμψυχο δυναμικό και παίχτες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Αν και οι πράσινοι σαν ομάδα υστερούν σε σχέση με την ΤΣΣΚΑ, κατάφεραν να αξιοποιήσουν στο έπακρο την προσωπικότητα των παιχτών τους (πήραν παρά πολλές προσωπικές ενέργειες από Διαμαντίδη και Σισκάουσκας) και να πάρουν το τρόπαιο. Ο τελικός κρίθηκε στις λεπτομέρειες και παραλίγο ο Παπαλουκάς να φέρει μόνος την ολική επαναφορά για την ομάδα του. Για τους ουδέτερους ο τελικός ήταν ιδιαίτερα χορταστικός με πολλές φάσεις και όμορφο θέαμα και τελικά η επίθεση κυριάρχησε της άμυνας, με τις δυο ομάδες να συναγωνίζονται στο πώς θα βάλουν όσο το δυνατόν περισσότερους και όχι πώς θα δεχθούν λιγότερους πόντους. Το συμπέρασμα που βγαίνει από την εξέλιξη του παιχνιδιού είναι ότι οι παίχτες του Παναθηναϊκού ήταν πιο έτοιμοι και ήθελαν περισσότερο τη νίκη σε σχέση με τους αντίπαλούς τους, γεγονός απόλυτα φυσιολογικό, αν σκεφτούμε ότι είχαν και το πλεονέκτημα της έδρας.
Η στήλη έχει ασκήσει στο παρελθόν κριτική στον Ομπράντοβιτς για τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας, όμως στο συγκεκριμένο παιχνίδι πρέπει να ομολογήσουμε ότι είχε προετοιμάσει κατάλληλα τους παίχτες του και πήρε από αυτούς ό,τι περισσότερο μπορούσε. Στα υπέρ του Σέρβου τεχνικού, είναι και το γεγονός ότι επέλεξε διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης των αντίπαλων της ομάδας του, όμως και στις δυο περιπτώσεις φρόντισε να τους «χτυπήσει» στο δυνατό τους σημείο. Στον αγώνα με την Ταού, η οποία διακρίνεται για τις αμυντικές της ικανότητες, «έστησε» την ομάδα του έτσι ώστε να παίξει καλύτερη άμυνα από τους Βάσκους και τα κατάφερε, ενώ στο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ, που είναι επιθετική ομάδα, άφησε σε δεύτερη μοίρα την αμυντική λειτουργία της ομάδας του και φρόντισε να είναι παραγωγική η επίθεσή του. Το περσινό πάθημα έγινε μάθημα και πλέον ο Παναθηναϊκός παίζει και με την περιφέρεια (η οποία αποτελεί το μεγάλο όπλο του), αλλά μπορεί να απειλήσει και μέσα από τη ρακέτα.
Κλείνουμε με κριτική, γιατί έτσι συνηθίζεται από τη στήλη. Γράψαμε παραπάνω ότι οι Γιαννακόπουλοι έχουν πληρώσει πολύ παραπάνω από το κανονικό τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού. Τρανή απόδειξη το γεγονός ότι ο Ντελκ έπαιξε στον τελικό 16 δευτερόλεπτα και έχει ετήσιες αποδοχές 1,8 εκατ. ευρώ, ενώ ο Γιαφτόκας που αμείβεται με 1,5 εκατ. Ευρώ, δεν πάτησε το παρκέ.
♦ Νηνεμία στις μεταγραφικές κινήσεις του Ολυμπιακού και μεγάλη κινητικότητα στην ΑΕΚ. Οι πρωταθλητές κάνουν περιοδεία στη Λιβύη και δίνουν φιλικά παιχνίδια παρουσία του Καντάφι, ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζονται για τη φιέστα της κατάκτησης του τίτλου. Ο κόσμος των ερυθρόλευκων είναι μουδιασμένος γιατί δεν βλέπει φως στο τούνελ των μεταγραφών, παρά το γεγονός ότι ο φίλα προσκείμενος στη διοίκηση του Ολυμπιακού Τύπος μιλάει για εκπλήξεις Κόκκαλη. Είναι βέβαιο ότι θα γίνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις στο λιμάνι, αλλά όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα αυτές θα είναι λίγες και χαμηλού προφίλ.
Στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο η κατάσταση είναι διαφορετική. Ο Φερέρ επέστρεψε από το ταξίδι στην Λατινική Αμερική και είχε συνεργασία με τον πρόεδρο Νικολαΐδη για τους μεταγραφικούς στόχους, ενώ ήδη ολοκληρώθηκε και η πρώτη μεταγραφή. Η ΑΕΚ ανακοίνωσε την απόκτηση ενός μεγάλου ονόματος από το ισπανικό πρωτάθλημα, του Αρουαμπαρένα (έχει κάποιος αμφιβολία ότι είναι μεγάλο το όνομα;) και τις επόμενες μέρες αναμένονται και άλλες μεταγραφές. Η διαφορετική τακτική ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο του πρωταθλήματος, πηγάζει και από τις διαφορετικές ανάγκες της κάθε ομάδας. Ο Ολυμπιακός περιμένει να δει τις μεταγραφικές κινήσεις των αντίπαλών του και ιδιαίτερα της ΑΕΚ, αφού στον Παναθηναϊκό έχουν τρικυμία εν κρανίω, προκειμένου να απαντήσει ανάλογα. Ο Κόκκαλης γνωρίζει ότι δεν χρειάζεται να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να διατηρήσει την κυριαρχία του στην Ελλάδα και απλά περιμένει για να απαντήσει με κάποια «επικοινωνιακή» μεταγραφή, ενώ αντίθετα στο κιτρινόμαυρο στρατόπεδο βιάζονται να ολοκληρώσουν τις μεταγραφές και να αρχίσουν την προετοιμασία, γιατί το καλοκαίρι παίζεται όλη η χρονιά.
Οπως όλα δείχνουν, ο Νικολαΐδης θα ρισκάρει και θα χώσει φράγκα (τηρουμένων των αναλογιών) για μεταγραφές ελπίζοντας ότι θα τα καταφέρει και θα μπει στους ομίλους του Champions League για να κάνει απόσβεση. Ενας επιπλέον λόγος που θέλει να δείξει ότι ενισχύει την ομάδα και ξοδεύει φράγκα είναι για να διασφαλίσει ότι θα πουλήσει ικανοποιητικό αριθμό εισιτηρίων διάρκειας. Τα μηνύματα «αμφισβήτησης» της πολιτικής του από τον κόσμο της ΑΕΚ έγιναν διακριτά και σαν καλός καπιταλιστής κάνει τις απαραίτητες ενέργειες για να παραμυθιάσει τους πελάτες του.
Κος Πάπιας
papias@eksegersi.gr