Το συνηθισμένο διαπαραταξιακό μάζωμα που κανονίζει κάθε χρόνο την ημερομηνία των φοιτητικών εκλογών –πάντα φυσικά παρασκηνιακά, ερήμην των φοιτητικών συλλόγων– αποφάσισε φέτος να καθορίσει ως χρόνο διεξαγωγής Πανσπουδαστικού Συνεδρίου για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ το διάστημα 23 με 25 Οκτώβρη. Το γραφειοκρατικό μόρφωμα, που ψόφησε πριν 14 χρόνια, επιχειρούν να αναστήσουν με διαδικασίες express οι φοιτητικές παρατάξεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Περισσού και ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος που επικαλούνται και οι τέσσερις (κρατηθείτε: ακόμη και η ΔΑΠ) είναι η ανάγκη… οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος!
Μετά τις μαζικές και μαχητικές φοιτητικές καταλήψεις των ετών 2006 και 2007 και ειδικά μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, στην οποία χιλιάδες νέοι κατέκλυσαν τα πανεπιστημιακά ιδρύματα του κέντρου, για να συγκρουστούν βίαια με τις δυνάμεις καταστολής, οι καθεστωτικές δυνάμεις στα πανεπιστήμια σύμπηξαν ενιαίο μαύρο μέτωπο για να χτυπήσουν το φοιτητικό κίνημα. Υπενθυμίζουμε ότι λίγες βδομάδες πριν τις τελευταίες φοιτητικές εκλογές (18 Μάρτη) ο Αλαβάνος έστελνε επιστολή στον Γιωργάκη, καλώντας τον να πάρει θέση υπέρ της σύστασης της ΕΦΕΕ, με κύριο λόγο… την προάσπιση του ασύλου, για να εισπράξει την συγκαταβατική και συναινετική απάντηση του Παπανδρέου. Είχε προηγηθεί, βέβαια, το ανελέητο φασιστικό σφυροκόπημα της «κοινής γνώμης» από τα ΜΜΕ, με καθημερινά γκεμπελικά ρεπορτάζ ενάντια στις «δυνάμεις που λυμαίνονται το άσυλο,και καταστρέφουν το δημόσιο πανεπιστήμιο», όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να δώσει για ακόμη μια φορά τα διαπιστευτήριά του στο σύστημα.
Θα θυμόσαστε εκείνη την περίοδο. Εφτασε τότε ο Σανιδάς να εντέλλεται τους εισαγγελείς να καταγράφουν τους κατειλημμένους χώρους και να διερευνούν τυχόν ευθύνες όσων μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας «ολιγωρούν ή κάνουν τα στραβά μάτια» για την ύπαρξη καταλήψεων, ακόμη και στεκιών μέσα στο πανεπιστημιακό άσυλο! Την ίδια στιγμή, η κατάληψη της πρυτανείας του ΑΠΘ με αιτήματα ενάντια στις εργολαβίες, χαρακτηριζόταν απ’ όλα τα μίντια ως άντρο «τρομοκρατών». Ο Περισσός, βέβαια, έχει την πρωτιά σε όλες αυτές τις εξελίξεις. Εσπευσε από την πρώτη μέρα της εξέγερσης να στηρίξει τη «νόμιμη» βία της αστικής εξουσίας ενάντια στην «παράνομη» βία των εξεγερμένων νέων.
«Οργάνωση του φοιτητικού κινήματος», «περιφρούρηση του ασύλου». Δυο έννοιες που «αναποδογυρίζονται» σκόπιμα από τις συμπληρωματικές δυνάμεις του συστήματος, τα αριστερά δεκανίκια της αστικής πολιτικής σκηνής, και προσφέρονται έτοιμες στο ιδεολογικό οπλοστάσιο της κρατικής καταστολής. Γιατί, βέβαια, η οργάνωση του φοιτητικού κινήματος περνάει μέσα από το δυνάμωμα των Γενικών Συνελεύσεων, τη μαζικοποίηση των μαχητικών ενεργειών ενάντια στις διοικήσεις των ιδρυμάτων που προωθούν την αντιδραστική μεταρρύθμιση στις σχολές. Γιατί η οργάνωση του φοιτητικού κινήματος προσκρούει στις κατάπτυστες αποφάσεις των ολιγομελών ΔΣ των συλλόγων, που εκλέγονται μια φορά το χρόνο και δεν λογοδοτούν σε κανένα και πουθενά (ούτε εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις γίνονται πια) και που σχεδόν πάντα –στη συντριπτική τους πλειοψηφία– αντιστρατεύονται τη σύγκληση Γενικών Συνελεύσεων τις κρίσιμες στιγμές που οι σύλλογοι πρέπει να βγουν στο δρόμο, να κλείσουν τα κτίρια, να συγκρουστούν με τις αποφάσεις του υπουργείου. Γιατί το ακαδημαϊκό άσυλο δεν είναι «άσυλο ιδεών» γενικά και αόριστα, όπως διατυμπανίζουν από τα κανάλια καθημερινά τα παπαγαλάκια της εξουσίας και σιγοντάρουν στο σύνολό τους οι εκπρόσωποι της ψευτοαριστεράς, αλλά πρωτίστως άσυλο πολιτικών ιδεών, άσυλο πολιτικής δράσης, της όποιας δράσης επιλέγουν οι αγωνιζόμενοι φοιτητές μέσω των διαδικασιών του κινήματος.
Το αποκορύφωμα υποκρισίας των υμνητών της «οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος» είναι ότι οδεύουν σε Πανσπουδαστικό Συνέδριο χωρίς Γενικές Συνελεύσεις! Ολα πρέπει να γίνουν στα γρήγορα, στα μουλωχτά, να πιαστούν οι φοιτητές στον ύπνο, και όλα αυτά… για την οργάνωση του αγώνα τους! Η τεχνική γραμματεία θα συγκληθεί, θα μοιραστούν κάρτες συνέδρων στους αντιπροσώπους που θα ορίσει κάθε παράταξη που κατέβηκε στις εκλογές και όλα μέλι γάλα!
Οι καιροί ου μενετοί για την πέμπτη φάλαγγα στα πανεπιστήμια. Ερχονται ζόρικες μέρες. Οξύνονται οι καταστάσεις. Πλησιάζει η μέρα της ψήφισης της κοινοτικής οδηγίας που εξισώνει επαγγελματικά δικαιώματα αποφοίτων κολεγίων με αυτά των πανεπιστημίων. Δόθηκαν μαζικά, κυριολεκτικά νύχτα, τέσσερις μέρες πριν τις εκλογές, άδειες σε κολέγια. Το καλοκαίρι επιχειρήθηκε νέα ψευτοανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Η νέα κυβέρνηση παρέλαβε τη σκυτάλη από την προηγούμενη, συνεχίζοντας ακάθεκτη την αντιδραστική μεταρρύθμιση, με μεγαλύτερο πάθος. Γι’ αυτό και αναζητά «υπεύθυνους συνομιλητές». Το αστικό κράτος πρέπει να ελέγξει έγκαιρα την κατάσταση στα πανεπιστήμια. Η ψευτοαριστερά του κοινοβουλίου πρέπει να επιβεβαιώσει το ρόλο που επάξια ανέλαβε εδώ και δεκαετίες: το ρόλο του αμορτισέρ των κοινωνικών κραδασμών. Βάζει πλάτη, λοιπόν, προκειμένου να σχηματιστεί ένα διευθυντήριο (Κεντρικό Συμβούλιο) 15 -20 ανθρώπων που θα παίρνουν αυτοί τις αποφάσεις για όλους τους φοιτητές, που θα βγαίνουν στα κανάλια και θα καταγγέλλουν τις καταλήψεις, τις μαχητικές ενέργειες των φοιτητών.
Μια δράκα ανθρώπων θα οριοθετεί κατά το δοκούν τα όρια στα οποία θα πρέπει να κινηθούν οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων, η δράση των συλλόγων και θα υποδεικνύει ευθέως την «υπονόμευση του ασύλου», για να βοη- θούνται τα ΜΑΤ να εισβάλλουν και να πιάνουν τους ανυπάκουους «προβοκάτορες». Και όλα αυτά θα τα πράττουν ως… υπεύθυνοι και νόμιμοι εκπρόσωποι του… οργανωμένου φοιτητικού κινήματος. Η ιστορία του φοιτητικού κινήματος βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων. Από το 1979, με το κίνημα των καταλήψεων που έριξε τον ψηφισμένο νόμο-πλαίσιο 815 του Καραμανλή, κόντρα στην ΕΦΕΕ που ελεεινολογούσε τις καταλήψεις, μέχρι το 1982, που το ΠΑΣΟΚ ψήφιζε νόμο-πλαίσιο με τις ευλογίες της ΕΦΕΕ.
Προφανώς, η απάντηση του φοιτητικού κινήματος πρέπει να είναι άμεση και δυναμική: διάλυση κάθε απόπειρας νεκρανάστασης της ΕΦΕΕ. Κι αφού οι θιασώτες της ΕΦΕΕ αναλαμβάνουν δράση παρασκηνιακά, να δοθεί η μάχη για να καταγγελθούν μαζικά και να παρθούν δυναμικά μέτρα συντριβής τους από Γενικές Συνελεύσεις σε όλη τη χώρα. Ακόμη και αν την τελευταία στιγμή ΔΑΠ και ΠΑΣΠ δεν τα βρουν στην κατανομή των συνέδρων (χρόνια τώρα κάθε παράταξη δίνει τα δικά της αποτελέσματα, σε ένα υποσύνολο του συνόλου των συλλόγων της χώρας που τη συμφέρει) και το όλο εγχείρημα διαλυθεί εν τη γενέσει του, η πραξικοπηματική απόπειρα όλων των καθεστωτικών παρατάξεων και πρώτα και κύρια αυτών που καμώνονται τους «αριστε- ρούς», τους «κινηματικούς» και επαίσχυντα μονομαχούν από «Αυγή» και «Ριζοσπάστη» για το ποιος είχε την πρωτιά στη μεθόδευση ανασύστασης της ΕΦΕΕ, πρέπει να στιγματιστεί ως προδοσία του φοιτητικού κινήματος.