Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη: ένας θεσμός που πάει πακέτο με το σχολείο της αμάθειας, της παπαγαλίας, της αναπαραγωγής του μερικού ανθρώπου, των ταξικών φραγμών, της υποχρηματοδότησης. Υποτίθεται ότι στήθηκε για να καταπολεμήσει την παραπαιδεία, την οποία τελικά «απολαμβάνουν» σταθερά όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα στα ιδιωτικά φροντιστήρια, ενώ οι μόνοι που τον «τιμούν» είναι τα φτωχά παιδιά και τα παιδιά των μεταναστών. Η στελέχωση του θεσμού από ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς είναι ασορτί με το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των παιδιών και τη λύση του φθηνού σχολείου που επιζητούν όλοι οι κυβερνώντες (το ΠΑΣΟΚ έστησε το θεσμό και η ΝΔ τον συνέχισε).
Αυτή, λοιπόν, τη «λύση» στήριξης των αδύναμων (απ’ όλες τις πλευρές) μαθητών, ανέλαβε να διευθετήσει, αναλαμβάνοντας καθήκοντα υπουργού, η Αννα Διαμαντοπούλου. Κατ’ αρχήν δήλωσε πως «το πρόγραμμα αναστέλλεται προσωρινά» γιατί μέχρι σήμερα «δεν έχουν εξασφαλιστεί οι αναγκαίοι οικονομικοί πόροι για την επιτυχή και αποτελεσματική υλοποίησή του». Ολ’ αυτά, ενώ ακόμα ηχεί στ’ αυτιά μας η προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου για ένα δισ. ευρώ στην Παιδεία από τον πρώτο προϋπολογισμό και αύξηση των δαπανών στο 5% του κρατικού προϋπολογισμού μέχρι το τέλος της τετραετίας. Η δήλωση της Διαμαντοπούλου είναι χαρακτηριστική της σκληρής πολιτικής λιτότητας που θα επιβάλλει το ΠΑΣΟΚ στον ελληνικό λαό. Μετά τις αντιδράσεις από παντού, η Διαμαντοπούλου ανέκρουσε πρύμναν και επινόησε τη «διαφάνεια» και την «αξιοκρατία» στις προσλήψεις του εκπαιδευτικού προσωπικού, πατώντας στο αίτημα της ΟΛΜΕ, οι προσλήψεις να μην γίνονται από κάθε Διευθυντή Εκπαίδευσης, αλλά από τον Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών-Ωρομίσθιων. Τελικά, το υπουργείο ανακοίνωσε ως ημερομηνία έναρξης της ΠΔΣ την 19η Οκτωβρίου, ενώ οι προσλήψεις εκπαιδευτικών θα γίνουν από συμπληρωματικό πίνακα που θα συντάξουν οι Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, από τις αιτήσεις των υποψηφίων με βάση την ημερομηνία κτήσης του πτυχίου και σε περίπτωση σύμπτωσης της ημερομηνίας με βάση το βαθμό πτυχίου. Οπως αντιλαμβάνεστε έγινε μια προσπάθεια ρετουσαρίσματος, που άφησε όμως ανέγγιχτο τον εξευτελιστικό θεσμό των ωρομίσθιων (κι έπειτα το ΠΑΣΟΚ μιλάει και για κατάργηση των stage στο δημόσιο)!
Ολα τούτα είναι δείγματα γραφής της πολιτικής για την Παιδεία που θα δούμε την περίοδο διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ. Οι εκπαιδευτικοί, η εργαζόμενη κοινωνία δεν πρέπει να αρκεστούν σε ψευτομέτρα, που μπαλώνουν το σύστημα και το αφήνουν ανενόχλητο να διαιωνίζεται. Πρέπει να απαιτήσουν γενναία χρηματοδότηση της εκπαίδευσης, μείωση των μαθητών ανά τάξη, διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων και προπαντός να παλέψουν για να δώσουν σάρκα και οστά στο όραμα για ένα σχολείο που θα προσφέρει ολόπλευρη μόρφωση και ανάπτυξη της προσωπικότητας, χωρίς ταξικούς φραγμούς, να δώσουν σάρκα και οστά στην ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.