«Η επιτυχία απαιτεί την κυριότητα της μεταρρυθμιστικής ατζέντας από τις ελληνικές αρχές. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση είναι έτοιμη να λάβει όλα τα μέτρα που πιθανόν θα καταστούν απαραίτητα γι' αυτό τον σκοπό καθώς οι συνθήκες αλλάζουν. Η κυβέρνηση δεσμεύεται να συμβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις δράσεις που σχετίζονται με την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Κατανόησης προτού αυτές οριστικοποιηθούν και θεσπιστούν νόμιμα».
Αυτά γράφει η δεύτερη παράγραφος του Συμπληρωματικού Μνημονίου Κατανόησης, η διαρροή του οποίου έγινε από τις Βρυξέλλες στην «Καθημερινή».
Ο φανατικός συριζαίος έχει έτοιμη την απάντηση: «Σιγά την είδηση. Αυτό γράφουν όλα τα μνημονιακά κείμενα, από τον Αύγουστο του 2015. Εμείς όμως έχουμε ξεκαθαρίσει, όχι μόνο ότι αυτό δεν είναι το δικό μας πρόγραμμα, αλλά και ότι δεν υιοθετούμε τα Μνημόνια που αναγκαστήκαμε να υπογράψουμε εκβιαζόμενοι».
Μάλλον σε άλλο κόμμα αναφέρεται (για να θυμηθούμε τον Τσίπρα). Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει την κυριότητα των Μνημονίων (όχι μόνο του τρίτου, αλλά και των προηγούμενων, που όλα μαζί θεωρούνται μια αλυσίδα), όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη.
Μπορούμε να θυμίσουμε τον Τσακαλώτο, στη συζήτηση για το «κοινωνικό μέρισμα» και στην Επιτροπή και στην Ολομέλεια της Βουλής, να ασκεί κριτική στην αντιπολίτευση ότι καταγγέλλει τους φόρους αλλά δε λέει τι θα έκανε αυτή για να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους. Μπορούμε να θυμίσουμε τον Τσακαλώτο (που είναι και… μαρξιστής, να μην το ξεχνάμε αυτό!) να δηλώνει ότι οι πλειστηριασμοί πρέπει να γίνουν, για να δυναμώσουν οι τράπεζες, οι οποίες είναι το κλειδί για την ανάπτυξη. Θα πάμε, όμως, κατευθείαν στην κορυφή της κυβέρνησης, στον ίδιο τον Τσίπρα.
Μιλώντας στη Βουλή στις 20 Νοέμβρη, είπε: «Θέλω, όμως, να κάνω και μία αναφορά στη διαρκή επίκληση από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη ότι, αν ήταν, λέει, η Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση, θα μείωνε τους φόρους. Μάλιστα. Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση αυτή. Επειδή, όμως, είναι γνωστή σε όλους μας η αριθμητική, ο αλγόριθμος, η εξίσωση των προγραμμάτων, η υποχρέωση της χώρας για συγκεκριμένους δημοσιονομικούς στόχους, όταν λες κάτι απέναντι στον ελληνικό λαό -ας ξεχάσουμε το παρελθόν σας, ας ξεχάσουμε τι κάνατε όταν κυβερνούσατε, ας τα μηδενίσουμε όλα, είμαστε σε σημείο μηδέν-, έχετε και την υποχρέωση να εξηγήσετε πώς, όχι μόνον να λέτε πράγματα τα οποία προφανώς και ακούγονται ευχάριστα».
Ο νεοδημοκράτης Μπούρας τον διέκοψε και ο Τσίπρας, που δε συνηθίζει να δέχεται διακοπές, ιδιαίτερα από απλούς βουλευτές, δέχτηκε την πρόκληση, μόνο και μόνο για να εμφανιστεί ως ο φανατικότερος υποστηριχτής του Μνημόνιου: «Το αμφισβητείτε το πρόγραμμα; Βγαίνετε να πείτε στον ελληνικό λαό, αλλά και στους εταίρους μας ότι εσείς θέλετε να γίνετε κυβέρνηση για να ανατρέψετε το πρόγραμμα; Γιατί δεν το λέτε;». «Αυτά τα λέγατε εσείς», του πέταξε ο Τσιάρας. Κάνοντας πως δεν άκουσε, ο Τσίπρας… συμπέρανε: «Α, δεν τα λέτε! Ωραία, λοιπόν!».
«Ολοι μνημονιακοί είμαστε» λέει ο Τσίπρας, επαναφέροντας την ίδια κάλπικη πολιτική σύγκρουση που επικρατούσε την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση. «Πού θα βρείτε τα λεφτά;» κραύγαζαν εν χορώ τότε οι Σαμαροβενιζέλοι όταν οι Τσιπραίοι ξεδίπλωναν την προεκλογική τους δημαγωγία. Τώρα, επειδή το ψευτοδίλημμα «μνημόνιο – αντιμνημόνιο» έχει ταφεί, ο Τσίπρας κάνει πιο… βελτιωμένα ερωτήματα. Παίρνοντας το ύφος του ανθρώπου που του… θίγουν το Μνημόνιο, λέει στην εξίσου μνημονιακή αντιπολίτευση: «αν τολμάτε, βγείτε και πείτε ότι θα ανατρέψετε το Μνημόνιο και μετά θα δούμε αν θα ξαναπάρετε πρόσκληση για το Βερολίνο». Ο πιο καλός μαθητής της Μέρκελ…
Π.Γ.