Το ΣτΕ έκρινε συνταγματικό το νόμο Κατρούγκαλου, ο οποίος μετέτρεψε τις συντάξεις σε προνοιακά βοηθήματα. Παρά ταύτα, οι γνωστοί «κράχτες» δικηγορικών γραφείων πιάστηκαν από μερικές επιμέρους αποφάσεις, οι οποίες πάρθηκαν για ξεκάρφωμα (γράφουμε αναλυτικά στη σελίδα 9) για να τις προβάλουν και ν' αρχίσουν να καλλιεργούν στους συνταξιούχους την ψευδαίσθηση ότι… έρχονται αναδρομικά και ότι ο δρόμος των δικαστικών προσφυγών είναι ο μοναδικός με τον οποίο μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους!
Η κυβέρνηση κατέθεσε το Προσχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού 2020, το οποίο, εκτός του ότι κινείται αυστηρά μέσα στο μνημονιακό δημοσιονομικό πλαίσιο, περιγράφει και μια νέα προκλητική αναδιανομή εισοδήματος σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και υπέρ του κεφαλαίου (αναλυτικά γράφουμε στη σελίδα 16). Κι όμως, μια εκκωφαντική προπαγάνδα ήρθε να σκεπάσει κάθε κόκκο αλήθειας, παρουσιάζοντας αυτό το προσχέδιο ως διαπνεόμενο από αναπτυξιακό αέρα και κοινωνική ευαισθησία!
Αξίζει να σημειωθεί ότι από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε κανένας αντικυβερνητικός θόρυβος. Κάτι ειρωνικά σχόλια του Τσακαλώτου στο facebook κι αυτό ήταν όλο. Το πνεύμα είναι ότι η ΝΔ «τρώει από τα έτοιμα», ότι κινείται αυστηρά εντός του πλαισίου το οποίο ως αντιπολίτευση κατήγγειλε ως «4ο Μνημόνιο» (σ' αυτό, βέβαια, έχουν δίκιο οι συριζαίοι), μόνο που δεν τα καταφέρνει τόσο καλά όσο ο ΣΥΡΙΖΑ.
Γενικώς ζούμε στον αστερισμό της «συνέχειας του κράτους». Σε όλα τα επίπεδα. Ακόμα και στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής. Γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρέτισε ως συνέχιση της δικής του πολιτικής τη νέα συμφωνία αύξησης και επέκτασης των αμερικάνικων στρατιωτικών βάσεων στη χώρα μας. Η πολιτική αντιπαράθεση δε γίνεται πλέον με τη μορφή της αντιπαράθεσης προγραμμάτων (γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν αντιπαρατιθέμενα προγράμματα), αλλά με τη μορφή του καυγά μεταξύ «ικανών» και «ανίκανων», «ανοιχτόμυαλων» και «ιδεοληπτικών».
Τα παραδείγματα που προαναφέρθηκαν μας οδηγούν σε συγκεκριμένα συμπεράσματα.
Συμπέρασμα πρώτο: η μνημονιακή λαίλαπα δεν πέρασε αλλά συνεχίζεται και θα συνεχίζεται ad infinitum (στο διηνεκές) για να θυμηθούμε και τον… σταρ Μπαρουφάκη. Η αναιμική ανάπτυξη του ελληνικού καπιταλισμού (που θα είναι και χρονικά περιορισμένη, φυσικά) γίνεται επί τη βάσει εξευτελιστικών μισθών και αποσαθρωμένων εργασιακών σχέσεων. Μ' αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα γίνεται χώρα «φιλική στις επενδύσεις». Η αποπληρωμή των αποικιοκρατικών δανείων γίνεται και θα εξακολουθήσει να γίνεται με την εφιαλτική δημοσιονομική πολιτική που θεσπίστηκε με τους μνημονιακούς νόμους. Τίποτα δεν άλλαξε, τίποτα δεν πρόκειται ν' αλλάξει, αν δεν τ' αλλάξουμε εμείς.
Συμπέρασμα δεύτερο: έχει διαμορφωθεί ένα συμπαγές αστικό πολιτικό μέτωπο, το οποίο στηρίζει αυτή την πολιτική. Κι ένα μιντιακό σύστημα που στηρίζει αυτό το πολιτικό μέτωπο, περιχαρακώνοντας το πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης σε ανούσιες λεπτομέρειες, στις ιδιότητες των προσώπων και τα παρόμοια. Ετσι, τα πάντα κινούνται εντός του μνημονιακού φαύλου κύκλου.
Για να βγούμε απ' αυτόν το φαύλο κύκλο απαιτείται να επαναπροσδιορίσουμε τα πάντα. Να τα τοποθετήσουμε σε ταξική βάση, τη μόνη που θα οδηγήσει στην πλήρη ρήξη με τον αστισμό.
Τελευταία Νέα :
- Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν και παραμένει τσιράκι του δολοφονικού σιωνισμού
- Πιστεύω εις μίαν εξουσίαν, μητέρα, παντοκράτειρα
- Ο Μπελέρι, η φασιστική ΜΑΒΗ και οι δολοφονικές επιθέσεις σε στρατώνες μέσα στην Αλβανία
- Δεκατρείς δείκτες ότι ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα διεξάγεται σε δανεικό χρόνο
- H συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων στο Δημόσιο σε Απεργία-Αποχή από την αξιολόγηση
- Δ. Κουφοντίνας: Η Ελλάδα συνένοχη σε εγκλήματα πολέμου