Παραλειπόμενα από τη συναυλία των Τουαρέγκ Tinariwen στον Λυκαβηττό. Απ’ αυτά που δε θα τα δείτε στα αστικά μίντια.
Ενας Σαχράουϊ σηκώνεται από τη θέση του και χορεύει στην «απαγορευμένη ζώνη» μπροστά από τη σκηνή. Χορεύει στο ρυθμό αυτού του διυνοσιακού desert rock που παίζουν οι Tinariwen. Οι ήχοι είναι οικείοι, γιατί τέτοια μουσική παίζουν και στη Δυτική Σαχάρα.
Απομακρύνεται για λίγο και επιστρέφει με μια παλαιστινιακή σημαία. Οι θεατές χειροκροτούν. Ο Σαχράουϊ προσκυνά τη σημαία και μετά την ανεμίζει σαν λάβαρο χορεύοντας.
Οι σεκιουριτάδες προσπαθούν να τον απομακρύνουν αλλά δεν τολμούν να ασκήσουν βία. Ο Σαχράουϊ σηκώνει και μερικούς ακόμα, χορεύουν όλοι μαζί, η μπάντα συνεχίζει το κομμάτι ενθαρρύνοντας με το δικό της τρόπο τους χορευτές. Ο frontman της μπάντας χορεύει επίσης όλη αυτή την ώρα. Στο τέλος, ο Σαχράουϊ παροτρύνει το κοινό και ακούγεται από εκατοντάδες στόματα το σύνθημα: Free, free Palestine!
Ωραίες στιγμές αλληλεγγύης. Οι Σαχράουϊ, ζώντας υπό μαροκινή κατοχή, καταλαβαίνουν καλύτερα από κάθε αραβική εθνότητα τον αγώνα των Παλαιστίνιων. Ακόμα και οι σημαίες τους είναι ίδιες (αυτή της ελεύθερης Δυτικής Σαχάρας έχει επιπρόσθετα μια κόκκινη ημισέληνο και ένα κόκκινο αστέρι.
Παρακολουθήστε το ερασιτεχνικό βίντεο.
Kαι μιας που μιλάμε για τη μουσική της ερήμου, να κλείσουμε με έναν ύμνο στην εξέγερση για λευτεριά και ανεξαρτησία, τραγουδισμένο από τη σπουδαία Μαριέμ Χασάν, την αντάρτισσα, τη μούσα των Σαχράουϊ, που έφυγε πρόσωρα στα 57 της χρόνια, χτυπημένη από τον καρκίνο. O τίτλος του τραγουδιού είναι Η Ελ-Αγιούν στις φλόγες (Ελ-Αγιούν είναι η πρωτεύουσα της υπό κατοχή Δυτικής Σαχάρας).
Κι ένα από τα desert blues της Μαριέμ Χασάν:
