Εμείς έχουμε προειδοποιήσει εδώ και χρόνια: Οταν ακούτε παραμύθια για EastMed και περί τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης, περί καλωδίου που θα τροφοδοτεί την Ευρώπη με ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγεται στην Αίγυπτο, μην ετοιμάζεστε να ράψετε κελεμπίες για να παραστήσετε τους εμίρηδες και τους σεΐχηδες. Τζάμπα λεφτά θα χαλάσετε μόνο για μια εμφάνιση στις Αποκριές…
Ο Μητσοτάκης και η κλίκα του, όμως, μέσα στον πανικό και την απελπισία τους, πιάνονται από όπου μπορούν να στήσουν μια προπαγάνδα «αισιοδοξίας». Και μετατρέπουν το ασήμαντο σε σημαντικό. Ετσι, χτες έκαναν ζήτημα… ιστορικής σημασίας μια εκδήλωση ενδιαφέροντος από την αμερικάνικη Chevron για έρευνες υδρογονανθράκων σε δύο ελληνικά θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης.
Ο νεόκοπος υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παπασταύρου, έβαλε να φτιάξουν και non paper, ώστε να έχουν κάτι έτοιμο για να «πατήσουν» τα παπαγαλάκια: «Επιβεβαιώνεται, σήμερα, το συνεχιζόμενο επενδυτικό ενδιαφέρον της Chevron για την Ελλάδα, που αφορά την εξερεύνηση πιθανών κοιτασμάτων φυσικού αερίου» – «Με την αποδοχή του συνολικού ενδιαφέροντος της Chevron, της δεύτερης μεγαλύτερης ενεργειακής εταιρείας στον κόσμο, η Ελλάδα επιβεβαιώνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι (α) μπορεί να διαθέτει σημαντικούς φυσικούς ενεργειακούς πόρους κρίσιμους για την χώρα, την ευρύτερη γειτονιά της και την Ευρώπη, και ότι (β) η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί έναν ελκυστικό επενδυτικό προορισμό, με αξιόπιστη κυβέρνηση που χαίρει τις εμπιστοσύνης ορισμένων από τους μεγαλύτερους επενδυτές στο κόσμο» – «σημαντική βελτίωση των πιθανοτήτων να εντοπιστούν τα τυχόν αποθέματα υδρογονανθράκων» – «Η αμερικανικών συμφερόντων Chevron αποτελεί την δεύτερη μεγαλύτερη ενεργειακή εταιρεία παγκοσμίως με Market Capitalization της τάξης των €300 δισ.» – «Τέλος, η πολύ σημαντική αυτή εξέλιξη, αποτελεί μια ακόμα διεθνή αναγνώριση ότι η Ελλάδα αποτελεί έναν αξιόπιστο εταίρο, που σέβεται και τηρεί το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας και διαχειρίζεται σημαντικά θέματα με τη δέουσα προσοχή και νηφαλιότητα, προκειμένου να προστατεύονται τα εθνικά συμφέροντα, οι επενδύσεις, και να προωθείται η ειρήνη και ευημερία της ευρύτερης περιοχής».
Τα παπαγαλάκια, βέβαια, το απογείωσαν. Διαβάσαμε ακόμα και για… σαφές μήνυμα προς την Τουρκία για την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων του Αιγαίου, που στέλνει η νέα εμφάνιση της Chevron στη χώρα μας! Φτάνει το Αιγαίο νότια της Κρήτης; Το Λιβυκό Πέλαγος δεν είναι εκεί; Εντάξει, μωρέ,πώς κάνετε έτσι; Στο Αιγαίο είναι ο ανταγωνισμός με την Τουρκία, οπότε τι πειράζει να βαφτιστεί και το Λιβυκό Αιγαίο;
Δείτε κι άλλο παράδειγμα παπαγαλίστικου ενθουσιασμού: η εκδήλωση ενδιαφέροντος από τη Chevron, λέει, αναγνωρίζει εμπράκτως την ελληνική ΑΟΖ και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην περιοχή, βάζοντας τέλος στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο!
Είμαστε σίγουροι πως από το πρωί ακούγονται διάφορα τέτοια «φίδια» στα πρωινάδικα των καναλιών και στις ραδιοφωνικές εκπομπές. Κάποτε στην Τρούμπα αντιλαλούσε το σύνθημα «κορίτσια, ο στόλος». Πλέον, το σύνθημα που αντηχεί είναι το «παιδιά, η Chevron»!
Και μιας που αναφερόμαστε στο αμερικάνικο ενεργειακό μονοπώλιο, το οποίο παρουσιάζεται σαν… απελευθερωτής της Ελλάδας, ας θυμηθούμε ένα πρόσφατο επεισόδιο που έγινε στην Κύπρο, με πρωταγωνίστρια τη Chevron
Το κυπριακό θαλάσσιο οικόπεδο 12, όπου εντοπίστηκε το κοίτασμα «Αφροδίτη», είχε παραχωρηθεί σε κοινοπραξία των Chevron, Shell και NewMed Energy (ισραηλινή). Η συμφωνία παραχώρησης προέβλεπε πέντε γεωτρήσεις άντλησης και εγκατάσταση FPU (Floating Production Unit). Δηλαδή πλωτών εγκαταστάσεων αποθήκευσης των αντλούμενων υδρογονανθράκων και εκφόρτωσής τους σε μέσα μεταφοράς.
Αντί του αρχικού σχεδίου, όμως, η κοινοπραξία των πετρελαιάδων αποφάσισε να γίνουν τρεις γεωτρήσεις και οι υδρογονάνθρακες της «Αφροδίτης» να μεταφέρονται με μόνιμη σύνδεση στις εγκαταστάσεις WDDM (West Delta Deep Marine) της Shell στην Αίγυπτο, που βρίσκονται κοντά στον τερματικό σταθμό υγροποίησης και εξαγωγής φυσικού αερίου, Ιντκου, στις ακτές της Αιγύπτου.
Στόχος της κοινοπραξίας των πετρελαιάδων ήταν να μειώσει σημαντικά το κόστος άντλησης και επεξεργασίας και να αντλήσει μικρότερες ποσότητες απ’ αυτές που προέβλεπε η αρχική συμφωνία, με αποτέλεσμα να μειωθούν τα χρήματα που θα πάρει από το κοίτασμα η Κυπριακή Δημοκρατία.
Επί Αναστασιάδη, η κυπριακή κυβέρνηση είχε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι τα λεφτά θα είναι πολύ λιγότερα. «Βάσει των ποσοτήτων που έχουν εξευρεθεί σήμερα, άποψή μου είναι ότι το σενάριο που θα επικρατήσει είναι η μεταφορά του φυσικού αερίου στην Αίγυπτο», δήλωνε χαρακτηριστικά στα τέλη του 2022 στην ΕΡΤ η πρώην υπουργός Ενέργειας της Κύπρου, Νατάσα Πηλείδου.
Ο Χριστοδουλίδης αποφάσισε να το παίξει μάγκας. Στις 25 Αυγούστου του 2023, έβαλε τον υπουργό Ενέργειας της Κύπρου, Γιώργο Παπαναστασίου, να παραδώσει έγγραφο στη Chevron, ενημερώνοντας ότι η Κυπριακή Δημοκρατία απορρίπτει την πρόταση της εταιρίας για αναθεώρηση του σχεδίου που είχε υπογραφεί το 2019 για την εκμετάλλευση του κοιιτάσματος «Αφροδίτη». Αυτή τη φορά δεν υπήρχε «τουρκικός δάκτυλος» στην υπόθεση, αλλά μόνο τα συμφέροντα των πετρελαϊκών κολοσσών που κάνουν τους σχεδιασμούς τους ερήμην των κυβερνήσεων στις μπανανίες και καταπατώντας τις συμφωνίες που έχουν υπογράψει.
Ο Παπαναστασίου πρότεινε στη Chevron «εντατική διαπραγμάτευση 30 ημερών», ώστε να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση, με την οποία «θα προστατεύονται και τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας». Τα ενεργειακά μονοπώλια, όμως, δε συνηθίζουν να κάνουν τέτοιου τύπου διαπραγματεύσεις με κυβερνήσεις μπανανιών. Οι αποφάσεις τους επίδίδονται με τη μορφή «take it or leave it» (αυτό είναι κι αν σας αρέσει).
Να μην πολυλογούμε, η κοινοπραξία με επικεφαλής τη Chevron δεν είχε κανένα «γκαϊλέ» να βιαστεί. Και μετά από ενάμιση περίπου χρόνο, τον Φλεβάρη του 2025,πριν από σαράντα περίπου μέρες, βγήκε… λευκός καπνός από την κυπριακή κυβέρνηση: «Το Υπουργείο Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας και η Chevron Cyprus Limited (CCL), μαζί με τις υπόλοιπες εταιρείες στην κοινοπραξία, Shell και NewMed, ανακοινώνουν την έγκριση των τροποποιήσεων που προτάθηκαν στο Σχέδιο Ανάπτυξης και Παραγωγής (ΣΑΠ) του κοιτάσματος φυσικού αερίου Αφροδίτη (στο Τεμάχιο 12 της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου). Η Κυπριακή Δημοκρατία και η Chevron, μαζί με τους εταίρους της, προσβλέπουν στην ανάπτυξη αυτού του σημαντικού έργου»!
Τι υπέγραψε η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη; Αυτό που είχαν απαιτήσει οι πετρελαιάδες. Ο υπουργός Ενέργειας, Παπαναστασίου, που τον έβαζε ο Χριστοδουλίδης να στέλνει στην κοινοπραξία απορριπτικά έγγραφα, δήλωσε με υπερηφάνεια… κανίς του καναπέ: «Η Κυπριακή Δημοκρατία ενέκρινε σήμερα το Σχέδιο Ανάπτυξης και Παραγωγής του κοιτάσματος Αφροδίτη, το οποίο είχε υποβληθεί επίσημα από την κοινοπραξία του Αφροδίτη που αποτελείται από τις Chevron Cyprus Limited, BG Cyprus Limited (Shell) και NewMed Energy LP. Προσβλέπουμε στην ταχεία ανάπτυξη του κοιτάσματος μέσω εγκαταστάσεων της Αιγύπτου, εξέλιξη που θα αποτελεί ένα απτό βήμα προς την εδραίωση του ρόλου που οραματίζεται η Κύπρος στον ενεργειακό τομέα της περιοχής, προς όφελος της χώρας και του λαού της. Θα παρακολουθούμε στενά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Chevron και των εταίρων της, βάσει του εγκεκριμένου Σχεδίου Ανάπτυξης και Παραγωγής και του Συμβολαίου Παραγωγής και Αναλογικού Καταμερισμού».
Ο Frank Cassulo, αντιπρόεδρος της Chevron για θέματα Διεθνούς Ερευνας και Παραγωγής, δήλωσε… σεμνά: «Χαιρετίζουμε αυτή τη σημαντική εξέλιξη και τις παραγωγικές μας επαφές με την κυπριακή Κυβέρνηση. Η Chevron εκτιμά τη συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία και πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να αναπτυχθεί το Αφροδίτη προς όφελος τόσο της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτό συνάδει επίσης με τη στρατηγική μας να παρέχουμε οικονομικά προσιτή, αξιόπιστη και ολοένα πιο καθαρή ενέργεια».
Αυτά για όσους/ες παραμυθιάζονται με τον… αναπτυξιακό ρόλο των ενεργειακών (και όχι μόνο) μονοπωλίων.
Πάμε τώρα και στο προκείμενο. Ποια είναι η ενεργειακή στρατηγική (λέμε τώρα) του ελληνικού αστικού κράτους; Το ρωτάμε γιατί θυμόμαστε τις δηλώσεις που έκανε στο Arab News ο Δένδιας, ως υπουργός Εξωτερικών, στις 29 Απρίλη του 2021:
«Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο, για έναν απλούστατο λόγο. Χρειαζόμαστε 10 με 20 χρόνια για να το βρούμε και να το εκμεταλλευτούμε, και από οικονομική άποψη θα ήταν πολύ πιο ακριβό για παράδειγμα από το δικό σας, της Σαουδικής Αραβίας. Ετσι, οικονομικά δεν οραματίζομαι την Ελλάδα να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου. Και μ’ όλο το σεβασμό, το Αιγαίο για παράδειγμα είναι ένας επίγειος παράδεισος. Δε σχεδιάζουμε να το μετατρέψουμε σε Κόλπο του Μεξικού. Ετσι, η Ελλάδα θέλει να έχει ενεργειακά εφόδια. Η Ελλάδα θέλει να έχει πολύ καλές σχέσεις με το Σαουδικό Βασίλειο, αλλά η Ελλάδα δε σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και αερίου».
Ας θυμηθούμε επί τροχάδην τις περιπλανήσεις της ελληνικής ενεργειακής στρατηγικής, για να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει καμιά στρατηγική.
Το 2020, μαζεύτηκαν τρεις επικεφαλής κυβερνήσεων (Νετανιάχου, Μητσοτάκης, Αναστασιάδης) για να υπογράψουν συμφωνία για την κατασκευή ενός αγωγού (του EastMed), που ήταν απλά ένα σχέδιο ανάμεσα σε πολλά, χωρίς να ξέρουν αν είναι βιώσιμο και αν υπάρχει ενδιαφέρον από τα ενεργειακά μονοπώλια για την κατασκευή του. Αυτό ακριβώς έκαναν, υπηρετώντας συγκεκριμένη πολιτική σκοπιμότητα. Παραπονέθηκε, μάλιστα, ο Τσίπρας ότι ο Μητσοτάκης τον αγνόησε και παρουσίασε τη συμφωνία για τον EastMed σαν δικό του επίτευγμα, ενώ ήταν κάτι που το είχε ετοιμάσει ο Τσίπρας. Πράγματι, οι πρώτες ανακοινώσεις είχαν γίνει από τους Νετανιάχου-Τσίπρα-Αναστασιάδη τον Δεκέμβρη του 2018. Μετά ήρθε ο Κούλης και πήρε τη δόξα.
Δυο χρόνια μετά, ήρθε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και με non paper έστειλε τον EastMed στις ελληνικές καλένδες. Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε τον μακαρίτη. Ο Μητσοτάκης το έπαιξε κουλ-ης: «Δεν το θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό. Ο EastΜed είναι ένα από τα αρκετά έργα τα οποία συζητούνται αυτή την εποχή προκειμένου η Ελλάδα να καταστεί διαμετακομιστικός κόμβος ενέργειας από την ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη. Περιβάλλεται από ένα διακρατικό κέλυφος, πλην όμως είναι ένα επιχειρηματικό έργο και τελικά η αγορά η ίδια θα κρίνει αν το έργο αυτό μπορεί να είναι βιώσιμο». Κι άρχισε να αραδιάζει τα άλλα σχέδια: μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου από την Αίγυπτο, ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας και Αιγύπτου. Τόσες φιέστες για κάτι που δεν ήταν «ιδιαίτερα σημαντικό»!
Ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γιάννης Οικονόμου, εμφανίστηκε ακόμα πιο κουλ: «Η κυβέρνηση δεν είναι αυτή που αποφασίζει ποια λύση είναι οικονομικά και τεχνικά εφικτή. Αυτό το αποφασίζει η αγορά. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η χώρα μας δεν είναι παραγωγός. H χώρα μας είναι ένας ισχυρός διαμετακομιστικός κόμβος, ρόλο που θα τον έχει, ανεξαρτήτως του ποια διαδικασία όδευσης θα επιλεγεί. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται η πολιτική μας -η ενεργειακή μας πολιτική, η εξωτερική μας πολιτική- όλο το προηγούμενο διάστημα. Προς την κατεύθυνση αυτή κινείται το έργο της μονάδας στην Αλεξανδρούπολη. Η Ελλάδα μπορεί να μετατραπεί -και θα μετατραπεί- σε κόμβο φυσικού αερίου, αλλά και ηλεκτρικής ενέργειας προς την Ευρώπη, ανεξαρτήτως των οδεύσεων και των αγωγών που θα προχωρήσουν. (…) η Κυβέρνηση προωθεί πολύ ενεργά το project της ενέργειας με την Αίγυπτο, στο οποίο συμμετέχει και η Κύπρος και ειδικότερα σε προγράμματα ηλεκτρικών διασυνδέσεων».
Γράφαμε τότε:
Για «στακάτε», ρε. Εσείς δεν μας λέγατε για τον κοσμογονικής σημασίας αγωγό, που θα κουβαλάει το φυσικό αέριο από τη λεκάνη της Λεβαντίνης, θα περνά από την Κύπρο και θα παίρνει το κυπριακό φυσικό αέριο, θα περνά από την Κρήτη απ’ όπου θα παίρνει το ελληνικό φυσικό αέριο και θα φτάνει στη βορειοδυτική Ελλάδα, απ’ όπου θα συνδέεται με τον αγωγό ΤΑΡ, ο οποίος υποθαλάσσια θα μεταφέρει το αέριο στις ακτές της Απουλίας και θα κατακλύζει την Ευρώπη; Εσείς δεν ήσασταν έτοιμοι να μας πείτε να παραγγείλουμε κελεμπίες γιατί θα γίνουμε σαν τους σεΐχηδες του Κόλπου με τόσο αέριο που θα κουβαλάμε και τόσο αέριο που θα εξορύσσουμε στην Ελλάδα, νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο; Εσείς δεν ήσασταν που λέγατε ότι ο EastMed έχει και τεράστια γεωπολιτική σημασία, γιατί διασχίζει περιοχές που έχουν περιληφθεί στο τουρκο-λιβυκό μνημόνιο;
Πώς ξαφνικά ο EastMed έγινε «ένα σχέδιο ανάμεσα σε πολλά» και η Ελλάδα από παραγωγός φυσικού αερίου έγινε μόνο διαμετακομιστικός κόμβος μεταφοράς ενέργειας; Οσοι πίστεψαν τα νεοδημοκρατικά και συριζαϊκά παραμύθια κι έσπευσαν ν’ αγοράσουν κελεμπίες, αισθανόμενοι ήδη… πετρελαιάδες, ας τις βάλουν στο ράφι για τις απόκριες (μόνο στο καρναβάλι του Τυρνάβου να μην πάνε, γιατί εκεί παίζουν «άλλα κόλπα» και οι κελεμπίες δεν προσφέρονται). Ας πληροφορηθούν και αυτό που έγινε γνωστό μέσα στη βδομάδα αλλά -για ευνόητους λόγους- πέρασε στα ψιλά: η κοινοπραξία Total Energies – ExxonMobil – ΕΛΠΕ, στην οποία παραχωρήθηκαν με νόμο του 2019 τα δύο θαλάσσια οικόπεδα Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, ενημέρωσε την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων ότι δε θα πραγματοποιήσει τις σεισμικές έρευνες που σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο θα γίνονταν το δίμηνο Γενάρη-Φλεβάρη του 2022! Η κυβέρνηση το ξέρει αυτό, γι’ αυτό και παρατάει (αυτήν την περίοδο) το παραμύθι του «ελληνικού φυσικού αέριου» και βαφτίζει τη χώρα μόνο διαμετακομιστικό κόμβο.
Ο ίδιος ο Μητσοτάκης, σε συνέντευξή του στον Ανταμ Μπόλτον στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky News, την 1η Νοέμβρη του 2021,έλεγε:
«Μόλις υπογράψαμε μία συμφωνία με την Αίγυπτο για ηλεκτρική διασύνδεση. Και το σκεπτικό είναι πολύ απλό: αν η βόρεια Αφρική μπορεί να παράγει φθηνή ηλεκτρική ενέργεια χάρη στον ήλιο, τότε πρέπει να διασυνδέσουμε τα δίκτυά μας. Και η ταχύτερη οδός για τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας από τη βόρεια Αφρική στην Ανατολική Ευρώπη είναι μέσω της Ελλάδας. Επομένως, σχεδιάζουμε να κατασκευάσουμε μια ηλεκτρική διασύνδεση 3 GW η οποία θα μας επιτρέψει να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες της βόρειας Αφρικής στο επίπεδο της ηλεκτροπαραγωγής.
Και, βεβαίως, το επόμενο βήμα είναι το υδρογόνο. Όταν αρχίσει η παραγωγή υδρογόνου, και μιλάμε για πράσινο υδρογόνο, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να μεταφερθεί στην Ευρώπη. Και σε αυτή την περίπτωση η Ελλάδα, χάρη στη γεωγραφική θέση της, είναι το «φυσικό» σημείο εισόδου: για την ηλεκτρική ενέργεια σήμερα και για το υδρογόνο αύριο. Ασφαλώς και για το φυσικό αέριο σήμερα γιατί θα εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε φυσικό αέριο στο ορατό μέλλον. Οραματίζομαι λοιπόν μία Ελλάδα που θα αποτελεί ενεργειακό κόμβο, ο οποίος θα διασυνδέει τη Μέση Ανατολή, τη βόρεια Αφρική και την Ευρώπη».
Τον Απρίλη του 2022, όμως, στριμωγμένος από την οργισμένη βοή του ελληνικού λαού για την ακρίβεια στα καύσιμα, ο Μητσοτάκης έκανε μια μίνι-φιέστα στα γραφεία της ΔΕΠΑ Διεθνών Eργων στην Αθήνα, για ν’ ανακοινώσει ότι… μπαίνει μπροστά το πρόγραμμα άντλησης φυσικού αερίου από ελληνικά κοιτάσματα. Και το αυθόρμητο ερώτημα που ήρθε στα χείλη όλων ήταν: γιατί, ρε μεγάλε, δεν το ξεκίνησες αυτό πριν από ένα χρόνο, όταν άρχισε η ανοδική πορεία στις τιμές των ορυκτών καυσίμων, ώστε να κερδίσουμε ένα χρόνο μέχρι να βγάλουμε το δικό μας αέριο και να μην έχουμε ανάγκη κανένα κερατά Πούτιν; Το ξέχασες και το θυμήθηκες ξαφνικά τώρα;
Αμ’ το άλλο; Θα ξεκινήσουν από το Γιάννενα, είπε, όπου το έργο είναι πιο «ώριμο». Ναι, αλλά στα Γιάννενα όλες οι μέχρι τα τώρα έρευνες δείχνουν κοίτασμα πετρελαίου και όχι φυσικού αερίου. Ο Μητσοτάκης, όμως, για να παραστήσει τον… οικολογικά ευαίσθητο, είπε πως θα γίνουν μόνο εξορύξεις φυσικού αερίου και όχι πετρελαίου. Δηλαδή, θα ξεκινούσαν με στόχο να εξορύξουν φυσικό αέριο από μια περιοχή όπου δεν υπάρχει φυσικό αέριο!
Ο Μητσοτάκης προσπαθούσε να πουλήσει στον ελληνικό λαό φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Του έλεγε να κάνει… αγάντα, καθώς το 2030 θα έχουμε «δικό μας φυσικό αέριο». Εκτοτε… μούγκα στη στρούγκα.
Τώρα, από «διακομετακομιστικός κόμβος» και «χώρα παραγωγής πράσινης ενέργειας», όπως προέβλεπε το προηγούμενο επεισόδιο του παραμυθιού, ξανακάνουν την Ελλάδα «χώρα παραγωγής υδρογονανθράκων». Γιατί; Επειδή η Chevron (όπως προηγουμένως η Exon Mobil) θέλει να κάνει έρευνες σε δυο οικόπεδα που εφάπτονται στο νότιο τμήμα της Κρήτης. Προσέξτε, έρευνες θα κάνει, όπως κάνουν παντού τα ενεργειακά μονοπώλια. Η προπαγάνδα του Μητσοτάκη, όμως, έβαλε τα παπαγαλάκια να θεωρούν ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν την άντληση φυσικού αέριου! Υδατάνθρακες, όπως θα έλεγε και ο Καμμένος.
Δεν είναι ο Μητσοτάκης ο πρώτος που επιχειρεί αυτή την πολιτική απατεωνιά. Από τη δεκαετία του ’70, με τον Καραμανλή τον πρεσβύτερο, κρατάει αυτή η κολόνια. Θα περιοριστούμε, όμως, σ’ αυτά που έγιναν την τελευταία δεκαπενταετία.
Ηταν τέλη Φλεβάρη του 2014, με την κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων να βρίσκεται ήδη σε αποδρομή (άντεξε δέκα μήνες ακόμη) και το μιντιακό σύστημα που τη στήριζε να προσπαθεί να αποδομήσει την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ. Η θεωρία του «αρνητικού υπερόπλου», που πλασάριζε ως τότε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν πουλούσε πλέον. Να θυμίσουμε τι ήταν το «αρνητικό υπερόπλο»: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκβίαζε τις ηγέτριες δυνάμεις της ΕΕ με χρεοκοπία της Ελλάδας και αυτές (οι ηγέτριες δυνάμεις της ΕΕ) θα έσπευσαν να αποσύρουν τη μνημονιακή πολιτική, φοβούμενες ντόμινο χρεοκοπιών στην Ευρωζώνη και κατάρρευση του ευρώ!
Εγκαταλείποντας το «αρνητικό υπερόπλο», ο Τσίπρας έριξε στην πιάτσα της προπαγάνδας ένα… θετικό υπερόπλο. Ιδού πώς το περιέγραφε σε συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής», στις 23 Φλεβάρη του 2014:
«– Σε μια ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση πρέπει να διαθέτεις “ισχυρά χαρτιά”. Ποια είναι τα δικά σας;
Η Ευρώπη γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι ο ισχυρός ενεργειακός εταίρος του 2020. Γνωρίζουν οι υπόλοιποι εταίροι ότι η χώρα μας δεσπόζει στην ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη ενεργειακή ζώνη της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που ξεκινά από το Ισραήλ, περνά από την Κύπρο και περιλαμβάνει το Αιγαίο, το Λιβυκό, το Ιόνιο.
– Το “κλειδί” της διαπραγμάτευσης είναι γεωπολιτικό;
Σε σημαντικό βαθμό, ναι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έκβαση της διαπραγμάτευσης συναρτάται με την ισχυρή γεωπολιτική και ενεργειακή δυναμική της χώρας. Στη μεγάλη διαπραγμάτευση προσερχόμαστε με όπλο το μέλλον. Η ευρωζώνη χρειάζεται την Ελλάδα εξίσου όσο η Ελλάδα χρειάζεται την ευρωζώνη. Διεκδικούμε τα αυτονόητα επειδή είμαστε έτοιμοι να συμβάλλουμε με πολύ περισσότερα στον σχεδιασμό για την Ευρώπη του 2020 και του 2030. Για να υπηρετήσουμε τον σκοπό αυτό χρειαζόμαστε τώρα ένα κράτος με επιρροή στη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Ολα συναρτώνται και συγκλίνουν σε μια νέα εθνική στρατηγική για την Ελλάδα».
Με την ενέργεια, λοιπόν, θα… εκβίαζε ο Τσίπρας τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και θα έσβηνε τα Μνημόνια. Ο ίδιος δεν έδωσε συνέχεια, αλλά η ιδέα άρεσε στον… Σαμαρά, που την ενέταξε στη δική του προπαγάνδα. Την ώρα που ο ελληνικός λαός στέναζε από τη μνημονιακή πολιτική, ο Σαμαράς του έταζε… ενεργειακά μεγαλεία και… χρήμα με ουρά, φτάνει να έκανε… λίγη υπομονή ακόμα. Οι δηλώσεις Σαμαρά έγιναν την πρώτη βδομάδα του Μάη του 2014 (δεν έχουμε πρόχειρη την ακριβή ημερομηνία):
«Οι ενδείξεις που υπάρχουν για τον ενεργειακό πλούτο της χώρας μας είναι, πράγματι, εξαιρετικά ευοίωνες. Δεν θα ήθελα στο σημείο αυτό να πω τίποτα περισσότερο. Θα υπογραμμίσω μόνον ένα πράγμα: όλο και περισσότεροι εταίροι μας εκφράζουν πλέον την πεποίθηση ότι ο ενεργειακός πλούτος της χώρας μας έχει σημασία για τον συνολικό ενεργειακό εφοδιασμό της Ευρώπης»!
«Ο ενεργειακός τομέας όχι μόνο θα ενισχύσει την αναπτυξιακή μας δυναμική, αλλά και θα στηρίξει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας στο μέλλον, με τρόπο –θυμηθείτε το – που δεν θα έχει προηγούμενο»!
«Ολα αυτά όμως προϋποθέτουν επενδύσεις στη χώρα, προϋποθέτουν σοβαρότητα… προϋποθέτουν εμπιστοσύνη και πίστη στην Ελλάδα από τον υπόλοιπο κόσμο. Προϋποθέτουν επικοινωνία με ανοικτούς ορίζοντες της Ελλάδας με τον σύγχρονο κόσμο και όχι συμπεριφορές και σύνδρομα απομονωτισμού».
Ξαναείπε τα ίδια, εκείνες τις μέρες σε τηλεοπτική του συνέντευξη στον ΑΝΤ1, πηγαίνοντας μάλιστα ένα βήμα παραπέρα και δίνοντας και αριθμούς: «Εμείς –για την Ανάπτυξη μιλάω πάντα, που είπατε– διεκδικούμε και έναν ενεργειακό ρόλο στην Ευρώπη. Δηλαδή, τον ΤΑΡ, η μεγαλύτερη επένδυση που γίνεται στην Νοτιοανατολική Ευρώπη, και πάνω από 10 δισ. κοιτάσματα Ελλάδας, τα οποία υπάρχουν και τα οποία έχουν υπολογίσει οι ξένοι και όχι εμείς ότι μπορούν να καλύψουν μέχρι και το 50% στα επόμενα 30 χρόνια των ενεργειακών αναγκών των υπολοίπων χωρών της Ευρώπης, όταν αυτά μπορέσουμε να τα βγάλουμε»!
Ολα αυτά ήταν μπούρδες. Ουδείς γνώριζε (ούτε γνωρίζει) αν και τι αποθέματα υδρογονανθράκων υπάρχουν στα ελληνικά «οικόπεδα» και πόσο αξιοποιήσιμα είναι. Αυτό θα το κρίνουν τα ενεργειακά μονοπώλια, συνυπολογίζοντας κόστος επένδυσης, κόστος εξόρυξης, ποσότητα κοιτασμάτων. Γιατί τα μονοπώλια δεν επενδύουν για να χάσουν, αλλά για να κερδίσουν. (με το μέγιστο ποσοστό κέρδους, μάλιστα). Για δε πιθανή εκμετάλλευσή τους θα χρειαζόταν τουλάχιστον μια εικοσαετία! Από τότε πέρασαν άλλα δέκα χρόνια, τα μισό της εικοσαετίας, αλλά ακόμα συζητούν για… έρευνες.
Υστερα, ήρθε το φιάσκο του διαγωνισμού για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και Κρήτη (αυτά που ξαναπλασάρει τώρα ο Μητσοτάκης). Τα τεύχη του διαγωνισμού τα είχε ετοιμάσει ο Μανιάτης, ως υπουργός Ενέργειας των Σαμαροβενιζέλων, όμως την προκήρυξή του θα έκανε η κυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων με υπουργό τον Λαφαζάνη. Η προθεσμία υποβολής προσφορών έληγε στις 14 Ιούλη του 2015, αλλά υπήρξε μηδενικό ενδιαφέρον από τα ενεργειακά μονοπώλια. Η νορβηγική εταιρία PGS που έκανε τις σεισμικές έρευνες έμεινε με τα σεισμικά πακέτα στο χέρι. Σεισμικά πακέτα είχαν αγοράσει εξαρχής η Mobil, η Total και τα ΕΛΠΕ, αλλά πέραν αυτών δεν εμφανίστηκε άλλη εταιρία, με αποτέλεσμα οι Νορβηγοί να δουν τη συγκεκριμένη μπίζνα τους να πηγαίνει στράφι (ζήτημα είναι αν μπόρεσαν να αποσβέσουν τις δαπάνες).
Ο Λαφαζάνης έλεγε ότι υπάρχει και… ρωσικό ενδιαφέρον, αλλά αυτό ήταν σαν τον περιβόητο αγωγό… Greek Stream, που ο Λαφαζάνης –σε ρόλο βουλευτή Καλοχαιρέτα- διαβεβαίωνε ότι «ετελείωσε», ότι επίκειται «άμεση υπογραφή της σύμβασης», με τους Ρώσους να χώνουν προκαταβολή 3-5 δισ. ευρώ. Ξέρουμε ποια ήταν η τύχη αυτού του… μεγαλοπρεπούς πρότζεκτ. Οι τεμενάδες του Λαφαζάνη στον Αλεξέι Μίλερ της Gazprom δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Και όλο το πρότζεκτ των «ελληνικών υδρογονανθράκων» ή… υδατανθράκων, όπως τους έλεγε ο Καμμένος (που κάποια στιγμή μάλιστα πήγε στις ΗΠΑ και ζήτησε από τους Αμερικανούς να εγγυηθούν συνεκμετάλλευση με την Τουρκία των… υδατανθράκων του Αιγαίου), παραδόθηκε στη λήθη.
Μετά είχαμε το παραμύθι του EastMed. To ετοίμασαν οι Τσιπραίοι, το υπέγραψε εν χορδαίς και οργάνοις ο Μητσοτάκης. Τα γράψαμε παραπάνω.
Θα θυμίσουμε, όμως, πως όταν υπογράφτηκε το σχέδιο επί χάρτου για τον EastMed και στη συνέχεια όταν υπογράφτηκαν μνημόνια με την Αίγυπτο για την κατασκευή καλώδιου ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Ελλάδα, δε γινόταν καμιά συζήτηση για τους «ελληνικούς υδρογονάνθρακες», όπως είδαμε και στη συνέντευξη Μητσοτάκη στο Sky News, που αναφέραμε παραπάνω. Τη συζήτηση ξανάνοιξε ο Μητσοτάκης το 2022, όταν κάλπαζε η ακρίβεια στα καύσιμα, μετά την ξανάκλεισε και τώρα την ξανανοίγει με αφορμή την εκδήλωση ερευνητικού ενδιαφέροντος από τη Chevron. Σημειωτέον πως -όλως τυχαίως!- και τώρα είναι στριμωγμένος ο Μητσοτάκης και ψάχνει εναγωνίως κάτι για ν’ αλλάξει την ατζέντα.
Αξίζει να σημειωθεί πως στη φιέστα που για προπαγανδιστικούς λόγους έγινε στη ΔΕΠΑ τον Απρίλη του 2022, εκτός από τον Μητσοτάκη και τον Σκρέκα (τότε υπουργός Ενέργειας), πήραν μέρος εκπρόσωποι των ΕΛΠΕ και της Energean, όχι όμως και των μονοπωλιακών ομίλων Total και Exxon Mobil, που μαζί με τα ΕΛΠΕ έχουν «πάρει» τα δύο οικόπεδα νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Τη χερσαία περιοχή των Ιωαννίνων, την πιο «ώριμη» όπως παρουσιάστηκε, έχει «πάρει» η Energean.
Μάλλον χρειάζεται να θυμίσουμε τα κατορθώματα της εν λόγω εταιρίας, που θυμίζουν πλιάτσικο και εργασιακό μεσαίωνα. Τον Φλεβάρη του 2020, επικαλούμενη την πτώση στις διεθνείς τιμές του πετρελαίου, η εταιρία δήλωσε οικονομική ζημιά και ζήτησε δάνειο από το κράτος και μείωση του «λειτουργικού κόστους» από τους εργάτες στην Καβάλα. Οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές έσυραν τους εργάτες σε μια ταπεινωτική συμφωνία για μείωση του «λειτουργικού κόστους» από 28 σε 20 εκατ. ευρώ! Η εταιρία υποχρέωσε τους εργάτες να μην πληρώνονται υπερωρίες, να μην παίρνουν φαγητό από την επιχείρηση, να μην μεταφέρονται από και προς τη δουλειά με λεωφορεία της εταιρίας, να δουλεύουν παραπάνω για να καλύπτουν τους συνταξιοδοτούμενους, που δεν θα αντικαθίστανται με νέες προσλήψεις, να δώσουν ακόμα και 1,5 εκατ. ευρώ από τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων!
Ενα χρόνο αργότερα, οι τιμές του πετρελαίου επανήλθαν στα προγενέστερα επίπεδα, η εταιρία πήρε δάνειο ύψους 100 εκατ. ευρώ (τα 90,5 εκατ. ευρώ με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου και τα 9,5 εκατ. με μειωμένη εξασφάλιση από το Ελληνικό Δημόσιο), πήρε και νομοθετική ρύθμιση για τη δυνατότητα δανειακής κάλυψης και από την Αναπτυξιακή Τράπεζα της Μαύρης Θάλασσας, αλλά μόλις πήρε το δάνειο έβαλε μπροστά «σχέδιο αναδιάρθρωσης» με στόχο τους εργάτες. Οι εργάτες έφτασαν «στο αμήν» και προχώρησαν σε κατάληψη του εργοστάσιου, για ν’ ακολουθήσει η εισβολή των ΜΑΤ μετά από απαίτηση της εταιρίας.
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι στόχος ήταν και είναι τα λεφτά του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης. Ο Μητσοτάκης πουλούσε στον ελληνικό λαό φύκια για μεταξωτές κορδέλες και οι εγχώριες εταιρίες, τα ΕΛΠΕ των Λάτσηδων και η Energean, έβλεπαν χρήμα με ουρά. Οχι από τα κοιτάσματα, φυσικά…
Μακρυγορήσαμε, αλλά το κρίναμε αναγκαίο για να φανεί ότι αυτό το παραμύθι κρατάει πολλά χρόνια και αλλάζει επεισόδια ανάλογα με τις προπαγανδιστικές ανάγκες των κυβερνήσεων. Τα ενεργειακά μονοπώλια χαρτογραφούν κάθε περιοχή του πλανήτη που μπορεί να έχει υδρογονάνθρακες. Αν βρουν κοιτάσματα, εξασφαλίζουν την ιδιοκτησία τους και τα αφήνουν στην καβάντζα, για να δουν αν και πότε θα τα εκμεταλλευτούν. Και φυσικά, επιβάλλουν τους όρους τους στις κυβερνήσεις των μπανανιών.
