Αν δεν υπήρχε τόση συσσωρευμένη αγανάκτηση από τους εργαζόμενους και τόση αδιαλλαξία από τη διοίκηση της Deutsche Telekom, που αρνείται ακόμα και να διαπραγματευθεί συλλογική σύμβαση εργασίας, η ξεφτιλισμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΟΜΕ ΟΤΕ δε θα κήρυσσε πολυήμερη απεργία. Από τη στιγμή που την κήρυξε, έχασε και τμήμα του ελέγχου. Γιατί η απεργία είναι απόλυτα επιτυχημένη και με μεγάλη συμμετοχή.
Οι οτετζήδες αψήφισαν τις απειλές των χρυσοκάνθαρων της διοίκησης και το συνδυασμό υποσχέσεων και απειλών των καλοπληρωμένων διευθυντικών συνθηκών και για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια άρχισαν να δίνουν έναν αγώνα με αξιοπρέπεια, αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα.
Η διοίκηση προχώρησε παραμονή πρωτοχρονιάς σε έξι απολύσεις, ενώ ο αστικός Τύπος (στις σελίδες του οποίου ο ΟΤΕ έχει άφθονη διαφημιστική καταχώρηση) ύψωσε τείχος σιωπής. Λες και δε γίνεται τόσες μέρες απεργία σε μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας, που στο παρελθόν οι εργαζόμενοί τους έχουν δώσει σκληρούς και νικηφόρους απεργιακούς αγώνες. Ποντάριζαν ότι οι γιορτές θα… απαλύνουν τα πάθη και θα βοηθήσουν τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να παίξει τον υπονομευτικό της ρόλο. Ομως, η απεργία επαναλήφθηκε με την ίδια ένταση και τη νέα χρονιά. Και με περιφρούρηση, μάλιστα, για να μην μπορέσει να δράσει ο απεργοσπαστικός μηχανισμός που έστησε η διοίκηση.
Τότε ανέλαβε η αστυνομία, που μετά από καταγγελία της διοίκησης έσπευσε να συλλάβει πέντε απεργούς στη Θεσσαλονίκη, επαναφέροντάς μας σε παλιότερες εποχές. Στις 9 Γενάρη που γράφεται αυτό το σημείωμα, έχουμε μπροστά μας την τελευταία ανακοίνωση της ΟΜΕ ΟΤΕ, που αφού καμαρώνει γιατί «όλο αυτό το διάστημα λειτουργήσαμε θεσμικά», καλεί τη διοίκηση «την ύστατη τούτη ώρα να αντιληφθεί πως η εμμονή σε λανθασμένες αποφάσεις της και στρατηγικές κάνει τεράστια ζημιά στην Επιχείρηση» και δηλώνει ότι «εξωθεσμικές λειτουργίες και αντιδράσεις δεν μας εκφράζουν»! Το τελευταίο «μυρίζει» πισώπλατη μαχαιριά σε κάθε πραγματικό αγώνα.