Την είδηση πρωτοδιαβάσαμε στον Ημεροδρόμο, που δημοσίευσε και το έγγραφο με το οποίο ο όμιλος Θεοχαράκη άρχισε να εφαρμόζει ταξικό απαρτχάιντ στους εργάτες του.
Οσοι εργάτες δεν έχουν εμβολιαστεί, θα πρέπει κάθε εβδομάδα να καταθέτουν στην επιχείρηση αρνητικό μοριακό τεστ, το οποίο θα πληρώνουν από την τσέπη τους! Μιλάμε για ένα κόστος 240 ευρώ το μήνα, από εργάτες που παίρνουν καθαρό μισθό έξι-οχτώ κατοστάρικα! Αν δεν κάνουν μοριακό τεστ, οι εταιρίες του ομίλου «δεν θα κάνουν δεκτή την παροχή εργασίας αυτών των εργαζομένων και για το λόγο αυτό απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής αποδοχών για το χρονικό διάστημα έως την πλήρωση των παραπάνω προϋποθέσεων»!
Πρόκειται, φυσικά, για παράνομη διαδικασία, αλλά πώς να διεκδικήσει ο αδικούμενος εργαζόμενος το δίκιο του; Να μπει σε μια μακρόχρονη και δαπανηρή δικαστική διαδικασία και στο μεταξύ να μην πληρώνεται και ενδεχομένως να θεωρηθεί ότι «παραιτήθηκε»;
Και τι γίνεται με τους εργαζόμενους που έχουν ιατρική σύσταση να μην εμβολιαστούν; Θα πρέπει να αποκαλύψουν στην καπιταλιστική επιχείρηση τον ιατρικό τους φάκελο και να τον θέσουν υπό την κρίση τους!
Η ενέργεια αυτή γίνεται πιο προκλητική αν σκεφτούμε ότι οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις, στα τρία προηγούμενα κύματα της πανδημίας, δεν προχωρούσαν σε καθολικό και συστηματικό τέστινγκ των εργατών τους. Τους είχαν εκεί να δουλεύουν στοιβαγμένοι (αφού προηγουμένως είχαν «παστωθεί» στα μέσα μαζικής μεταφοράς, δημόσια και εταιρικά), με την αγωνία μήπως κολλήσουν τον ιό και με την ακόμα μεγαλύτερη αγωνία μη τυχόν και είναι ασυμπτωματικοί (ή και απλώς προσυμπτωματικοί για μερικές μέρες) και κολλήσουν τα μέλη των οικογενειών τους.
Οσο υπήρχαν μόνο τα μοριακά τεστ, οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις τα απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι, για ευνόητους λόγους. Μόνο όταν «έσκαγε» κάποιο κρούσμα, κατέφευγαν σε ιδιωτικά μαγαζιά υγείας (ποτέ στον ΕΟΔΥ), τεστάριζαν ελάχιστους εργαζόμενους και κήρυσσαν… λήξη συναγερμού. Αν εφαρμοζόταν καραντίνα (για λίγες μόνο μέρες), αυτό γινόταν μόνο σε επιβεβαιωμένα κρούσματα και όχι σε όλους τους εργαζόμενους. Οταν βγήκαν τα rapid test, κατέφευγαν πάλι στα ιδιωτικά μαγαζιά υγείας και με ένα δεκάρικο το άτομο «τεστάριζαν» μερικούς εργαζόμενους, ακολουθώντας την ίδια τακτική. Καμιά φορά φόρτωναν το κόστος του rapid test στους ίδιους τους εργαζόμενους.
Ακόμα και το ταξικό απαρτχάιντ που προσπαθούν να εφαρμόσουν, έχει περισσότερο ιδεολογικό παρά υγειονομικό χαρακτήρα. Θέλουν να ενισχύσουν την κυβερνητική εκστρατεία περί «ατομικής ευθύνης». Είναι γνωστό ότι σε συνθήκες υψηλής διασποράς του ιού και χαμηλού ποσοστού εμβολιασμού, και οι εμβολιασμένοι μπορούν να μεταφέρουν και να διαδώσουν τον ιό. Επομένως, από άποψη υγειονομικής προστασίας, το τέστινγκ (και οι υπόλοιποι κανόνες προστασίας) θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλους τους εργαζόμενους και όχι μόνο στους ανεμβολίαστους. Και βέβαια, με δαπάνη της καπιταλιστικής επιχείρησης, όχι των εργαζόμενων.
Τι συνέβαινε μέχρι τώρα; Για ένα διάστημα (τελευταία) μοίραζαν τα αναξιόπιστα self-test και θεωρούσαν ότι είναι αρκετά για το απαραίτητο τέστινγκ. Μετά, είπαν ότι οι εμβολιασμένοι δε θα κάνουν self-test (για να μειώσουν ακόμα κι αυτή την ελάχιστη δαπάνη). Πώς λοιπόν το self-test, που από το κράτος θεωρείται επαρκές για τους ανεμβολίαστους, από μια καπιταλιστική επιχείρηση θεωρείται ανεπαρκές και υποχρεώνει τους μη εμβολιασμένους εργάτες της να πληρώνουν από την τσέπη τους μοριακό τεστ κάθε εβδομάδα; Είναι σαφές ότι πρόκειται για εκβιασμό, ωμό και απροκάλυπτο.
Επαναλαμβανόμενα μοριακά τεστ πρέπει να γίνονται σε όλους τους εργαζόμενους, εμβολιασμένους και μη, που συνωστίζονται και στους χώρους εργασίας και στα μέσα μεταφοράς, αλλά με δαπάνη των καπιταλιστών.
Αλλη καπιταλιστική επιχείρηση βρήκε ευκαιρία να κάνει διαφήμιση. Δίνει 500 ευρώ πριμ σε κάθε εργάτη της που θα εμβολιαστεί. Εχει 180 εργάτες, οπότε η δαπάνη της δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 90.000 ευρώ. Δεν μας είπε, όμως, τι θα κάνει με όσους δεν εμβολιαστούν (για οποιονδήποτε λόγο);
Στα σημερινά «Νέα» διαβάζουμε ότι «πληθαίνουν οι εταιρίες που εξετάζουν να λάβουν αυστηρά μέτρα για τους υπαλλήλους που παραμένουν ανεμβολίαστοι, για λόγους ασφάλειας και προστασίας του υπόλοιπου προσωπικού και των πελατών από τον κορωνοϊό»! Τώρα θυμήθηκαν οι καπιταλιστές την ασφάλεια και του προσωπικού και των πελατών.
Αναφέρεται ακόμη στο δημοσίευμα, ότι «τουλάχιστον μία πολύ μεγάλη ελληνική επίχείρηση από τον χώρο των τροφίμων έχει δώσει σαφή οδηγία ότι από την 1η Αυγούστου και μετά δεν θα μπαίνει κανείς ανεμβολίαστος στους χώρους της εταιρίας». Οι ανεμβολίαστοι θα βγαίνουν σε υποχρεωτική άδεια μετ’ αποδοχών (αν έχουν μέρες άδειας) ή άνευ αποδοχών (αν δεν έχουν υπόλοιπο κανονικής άδειας)!
Θυμίζουμε ότι με το πρόσφατο αντεργατικό έκτρωμα Χατζηδάκη (άρθρο 61) έχει δοθεί στους καπιταλιστές η δυνατότητα να υποχρεώνουν τους εργάτες σε άδεια άνευ αποδοχών μέχρι ένα χρόνο, που μπορεί να παραταθεί και για άλλον ένα χρόνο.