Η Κομισιόν παρουσίασε προχθές, με τα γνωστά ταρατατζούμ (δηλώσεις Ούρσουλας και Σχοινά) «την πρώτη στρατηγική της ΕΕ για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και τη διαφύλαξη της εβραϊκής ζωής». Ποιος έχει αντίρρηση με την καταπολέμηση του αντισημιτισμού που αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο του νεοναζισμού (και όχι μόνο);
Σίγουρα όχι οι αριστεροί, οι κομμουνιστές, οι προοδευτικοί άνθρωποι, που στέκονταν ενάντια στον αντισημιτισμό όταν τα αστικά κράτη χάιδευαν το ναζισμό (μέχρι να του παραδώσουν τα κλειδιά) και εξακολουθούν να μάχονται ενάντια στο νεοναζισμό.
Σίγουρα όχι οι φιλοσοφικά υλιστές (και ως εκ τούτου άθεοι), που βρίσκονται στον αντίποδα των χριστιανικών δοξασιών, που έχουν τη δική τους τεράστια συμβολή στην ανάπτυξη του αντισημιτισμού.
Απ’ αυτή την άποψη, μπορούμε να φωνάξουμε στα μούτρα των κομισάριων ότι πολύ αργά έχουν θυμηθεί τον αντισημιτισμό. Οι πολιτικοί τους πρόγονοι υπήρξαν –στα λόγια και στα έργα- αντισημίτες, ενώ οι δικοί μας πολιτικοί πρόγονοι υπήρξεν πάντοτε σφοδροί πολέμιοι του αντισημιτισμού. Να μην μας κουνάει το δάχτυλο, λοιπόν, η κάθε φράου Ούρσουλα και ο κάθε κύριος Σχοινάς. Ειδικά στον τελευταίο θα λέγαμε πως όταν οι δωσίλογοι της Κατοχής παρέδιδαν τους εβραίους της Θεσσαλονίκης στους ναζί και τους άρπαζαν τις περιουσίες (ακόμη και το νεκροταφείο τους ισοπεδώθηκε και έγινε… οικόπεδο-φιλέτο), το ΚΚΕ και το ΕΑΜ τους καλούσαν να βγουν στο βουνό, στις ζώνες ελέγχου των ανταρτών, για να γλιτώσουν τον αφανισμό.
Αναρωτιόμαστε, όμως: γιατί η Κομισιόν δε δείχνει την ίδια ευαισθησία και για την αντιμετώπιση του αντιισλαμισμού; Πώς γίνεται, από τη μια να υπερασπίζεσαι την «εβραϊκή ζωή» και από την άλλη να ανέχεσαι τον πόλεμο ενάντια στην «ισλαμική ζωή»; Οταν τα κορίτσια απαγορεύεται να φορούν την ισλαμική μαντήλα στη γαλλική δημόσια εκπαίδευση, δε δέχονται πόλεμο ενάντια στην «ισλαμική ζωή» που έχουν επιλέξει;
«Η ΕΕ θα ενισχύσει τη συνεργασία ΕΕ-Ισραήλ για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού και θα προωθήσει την αναζωογόνηση της εβραϊκής κληρονομιάς παγκοσμίως» καταλήγει το μακροσκελές Δελτίο Τύπου της Κομισιόν. Τι δουλειά έχει το Ισραήλ με την καταπολέμηση του αντισημιτισμού; Ρητορικό είναι το ερώτημα. Ολα κατ’ απαίτηση των σιωνιστών του Ισραήλ γίνονται. Ομως, ο σιωναζισμός του Ισραήλ, οι πολιτικές γενοκτονίας σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, τα εγκλήματα πολέμου (είτε σε μαζική κλίμακα στην ελεύθερη πολιορκημένη Γάζα, είτε σε ατομική κλίμακα στη Δυτική Οχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ) είναι η απεχθέστερη μορφή αντισημιτισμού.
Ξέρετε γιατί; Γιατί το Ισραήλ έχει διακηρύξει ότι είναι εβραϊκό κράτος και τα εγκλήματά του γίνονται (και) στο όνομα της θρησκείας. Ομως, οι σύμμαχοι του Ισραήλ στην ιμπεριαλιστική Δύση μιλούν με μεγάλη ευκολία για θρησκευτικό φονταμενταλισμό στο Ιράν ή στο Αφγανιστάν, όχι όμως στο Ισραήλ (ούτε στη Σαουδική Αραβία). Γι’ αυτούς το εβραϊκό κράτος του Ισραήλ είναι «η μοναδική Δημοκρατία στη Μέση Ανατολή».
Δεν μας ξεγελά η Κομισιόν και ο «πόλεμος κατά του αντισημιτισμού» που κηρύσσει. Και δεν ξεγελά πάρα πολλούς εβραίους σε όλο τον κόσμο (και λίγους εύψυχους μέσα στο σιωναζιστικό κράτος), οι οποίοι αντιμάχονται το σιωνισμό και στέκονται στο πλευρό των αγωνιζόμενων Παλαιστίνιων.
