Εκλογές στην Ιταλία

Απ’ την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω;

Αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, στις 4 Μάρτη θα γίνουν βουλευτικές εκλογές στην Ιταλία. Η ιστορία με την κυβέρνηση του «δοτού» πρωθυπουργού Πάολο Τζεντιλόνι δεν μπορούσε να πάει άλλο. Ούτε ο Ρέντσι, που ουσιαστικά έχρισε τον Τζεντιλόνι διάδοχό του, φιλοδοξώντας ότι θα είναι αυτός που θα κινεί τα νήματα στο παρασκήνιο, δεν μπορούσε να ανεχτεί πια άλλο μια κατάσταση που τον κρατούσε στην αφάνεια (ο Τζεντιλόνι δεν έδειξε διατεθειμένος να κάνει τον αχυράνθρωπο και ο Ρέντσι φοβήθηκε ότι οι «σέλφι» του με τον Μακρόν και τη Μέρκελ θα τον ισχυροποιούσαν σε βαθμό που να διεκδικήσει την αρχηγία).
 
Εκλογές, λοιπόν, σχεδόν στα μουλωχτά, που δεν απασχολούν την πέραν της Ιταλίας ευρωπαϊκή επικαιρότητα περισσότερο απ' όσο θα την απασχολούσαν οι εκλογές στην Ελλάδα. Σα να μην είναι η Ιταλία η τρίτη ιμπεριαλιστική δύναμη της ΕΕ.
 
Ποια είναι τα καινούργια στοιχεία σ' αυτές τις εκλογές; Η πρωτιά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στο Κίνημα 5 Αστέρων του Μπέμπε Γκρίλο, η θεαματική αποδυνάμωση του Ρέντσι και η επανάκαμψη του Μπερλουσκόνι.
 
Ο 81χρονος «καβαλιέρε», τιμωρημένος προ πενταετίας για το σκάνδαλο «μπούγκα μπούγκα» (κάτι σαν το φιλανθρωπικό γκαλά των βρετανών «σελέμπριτι», που αποκάλυψαν πριν από μερικές μέρες οι Financial Times, αλλά στο πιο… άγριο) με στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι μέχρι το 2019, έχει προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ζητώντας να του δοθεί το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Δύσκολα θα προλάβει να κερδίσει τη δίκη μέχρι τις εκλογές (αν την κερδίσει), όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να λειτουργεί ως αρχηγός της «Φόρτσα Ιτάλια», ιδιότητα με την οποία έχει συνάψει συμμαχία με την ακροδεξιά «Λέγκα του Βορρά» και τους επίσης ακροδεξιούς «Αδελφούς της Ιταλίας».
 
Συμμαχία η οποία απειλεί να πάρει τη δεύτερη θέση από το «Δημοκρατικό Κόμμα» του Ματέο Ρέντσι, που έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται το «χρυσό αγόρι» της ιταλικής αστικής πολιτικής. Μπορεί να «έφαγε» όλους τους εσωκομματικούς του αντιπάλους, οδηγώντας το ΔΚ όσο γινόταν πιο δεξιά, όμως ο Ρέντσι δοκιμάστηκε στην πρωθυπουργία και κρίθηκε «λίγος». Απ' όταν έχασε το δημοψήφισμα για τη συνταγματική μεταρρύθμιση και αναγκάστηκε να παραιτηθεί, δεν έχει ξανασηκώσει κεφάλι. Ο Ρέντσι είναι πια «ένας πολιτικός σαν όλους τους άλλους» και δύσκολα θα ικανοποιήσει την αχαλίνωτη φιλοδοξία του να ξαναγίνει πρωθυπουργός. Περισσότερες πιθανότητες έχει ο Τζεντιλόνι (ή κάποιος άλλος «άχρωμος, άγευστος, άοσμος» σαν τον Τζεντιλόνι) παρά ο Ρέντσι.
 
Το ΔΚ έρχεται δεύτερο στις δημοσκοπήσεις. Ομως ενώ τον Δεκέμβρη προηγούνταν με 24% έναντι 21% του μπερλουσκονικού συνασπισμού, τον Γενάρη η διαφορά σχεδόν εξανεμίστηκε. Στα τελευταία γκάλοπ τα δύο κόμματα πάνε «μπάρα-μπάρα». Την πρωτιά κατέχει το Κ5Α με εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος 27%. Είναι το μόνο κόμμα της αστικής σκηνής που δεν έχει δοκιμαστεί ως κυβέρνηση. Εχει δοκιμαστεί όμως σε μεγάλους Δήμους και ήδη κουβαλάει το άχθος της δημάρχου της Ρώμης, που θεωρείται ανίκανη ακόμα και για να μαζέψει τα σκουπίδια.
 
Ο πονηρός Γκρίλο, ξέροντας ότι ο ίδιος έχει τη στάμπα του «λαϊκιστή» και του «ευρωσκεπτικιστή», δε διεκδικεί ο ίδιος την πρωθυπουργία, αλλά έβαλε τον 31χρονο Λουίτζι Ντι Μάιο, που είναι πιο «φυτό» από τον Τζεντιλόνι. Το «κόλπο γκρόσο», όμως, το έκανε πριν από μερικές μέρες όταν δημοσίευσε το πρόγραμμα του Κ5Α, στα είκοσι σημεία του οποίου δε χώρεσε η έως πρότινος «δέσμευση» του Γκρίλο πως θα διοργανώσει δημοψήφισμα για να αποφανθούν οι Ιταλοί αν θέλουν να μείνουν ή να φύγουν από την Ευρωζώνη.
 
Οι κωλοτούμπες άρχισαν πριν από τις εκλογές, σε μια προσπάθεια να τραβηχτούν οι «νοικοκυραίοι» που δε θέλουν περιπέτειες τύπου Brexit. Oμως, και να πάρει την πρωτιά, δύσκολα θα δει κυβέρνηση το κόμμα του Γκρίλο. Οι άλλοι δύο, σε συνεργασία και με μικρότερα κόμματα, μπορούν να συνεργαστούν για μια ακόμα φορά. Γι' αυτό και ο καημός του Ρέντσι δεν είναι η πρωτιά, αλλά η δεύτερη θέση, που θα του επιτρέψει να γίνει ξανά πρωθυπουργός σε συμμαχία με τη Δεξιά (έστω και χωρίς τον Μπερλουσκόνι).