Πότε μια καπιταλιστική επιχείρηση απευθύνεται στην πολιτική ηγεσία ενός υπουργείου; Οταν τα πράγματα δεν είναι και τόσο νόμιμα και οι μπίζνες της κολλάνε στους υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου. 'Η όταν δεν έχει φτάσει ακόμα στους υπηρεσιακούς παράγοντες και προσπαθεί να λύσει το θέμα «εκ των προτέρων», με κυβερνητικές πλάτες.
Από δελτίο Τύπου του ΥΠΕΝ πληροφορηθήκαμε ότι ο γενικός γραμματέας Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος Ευθύμιος Μπακογιάννης συναντήθηκε με τον διευθυντή Κυβερνητικών Σχέσεων (sic!) της Lime για Ιταλία και Ελλάδα Alessio Raccagna, ο οποίος συνοδευόταν από τον καθηγητή του ΕΜΠ Θάνο Βλαστό (!) και τη σύμβουλο επικοινωνίας της Lime για την Ελλάδα Στέλλα Τσομώκου. Στη συνάντηση παρευρέθηκαν «και εξειδικευμένοι συνεργάτες του Υπουργείου» (δηλαδή όχι υπηρεσιακοί παράγοντες).
Στη συνάντηση, λέει, συζητήθηκε «η ομαλή ενσωμάτωση των κοινοχρήστων πατινιών στις πόλεις της Ελλάδας, στο πλαίσιο της βελτίωσης του αστικού περιβάλλοντος, μέσω της προώθησης της ηλεκτροκίνησης και της βιώσιμης κινητικότητας»! Οπως γράφει το δελτίο Τύπου, «οι εκπρόσωποι της Lime συμφώνησαν να παραχωρήσουν αναλυτικά τα στοιχεία χρήσης των οχημάτων τους, τις δημοφιλείς διαδρομές και τις δημοφιλείς αφετηρίες και προορισμούς, ώστε να εξαχθούν κρίσιμα συμπεράσματα για το ρόλο τους στις καθημερινές μετακινήσεις στις πόλεις που δραστηριοποιούνται». Και βέβαια, ο γενικός γραμματέας εμφανίστηκε απόλυτα σίγουρος για τα μεγάλα πλεονεκτήματα που έχει η μπίζνα της εταιρίας: «Τα ηλεκτρικά πατίνια ήρθαν αιφνιδιαστικά στις κορεσμένες κυκλοφοριακά πόλεις του κόσμου για να αποτελέσουν μία βιώσιμη εναλλακτική σε μικρού μήκους διαδρομές, ένα ήπιο μέσο μετακίνησης που δε ρυπαίνει και δεν καταλαμβάνει πολύ χώρο. Από την πλευρά μου δεσμεύομαι να εξετάσω τον τρόπο εισαγωγής τους στις πόλεις και ειδικότερα στο δημόσιο χώρο και να δημιουργήσουμε μαζί με όλους τους συναρμόδιους φορείς τις συνθήκες εκείνες που θα αναβαθμίσουν τις πόλεις μας, ώστε να σταθούν αντάξια στο ύψος των ευρωπαϊκών πράσινων και βιώσιμων πόλεων».
Ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν οι άνθρωποι του Μητσοτάκη. Μετατρέπονται ανοιχτά σε παπαγαλάκια καπιταλιστικών επιχειρήσεων, οι οποίες διατηρούν τμήματα «κυβερνητικών σχέσεων» και συνεργάζονται με πανεπιστημιακούς, οι οποίοι γνωμοδοτούν κατά παραγγελίαν, εξασφαλίζοντας έτσι το παντεσπάνι τους. Με κάτι τέτοια παίρνουμε μια μικρή γεύση για το τι εννοούν όταν λένε «πράσινη ανάπτυξη».
