«Κύριε Τσίπρα, δεν πήρα κανένα δώρο από καμία SIEMENS», είπε ο Κούλης. Απλά, είχε… ξεχάσει να πληρώσει ένα τηλεφωνικό κέντρο. Και το… θυμήθηκε όταν ξέσπασε το σκάνδαλο με τις μίζες. Τότε άκουσε το όνομα Siemens και είπε: «φτου να πάρει, ξέχασα να πληρώσω το τηλεφωνικό κέντρο στη Siemens». Και πήγε και το πλήρωσε. Αν δεν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο, ακόμα… ξεχασμένο θα το είχε.
Ηταν μια κίνηση απόδοσης Δικαιοσύνης και αποδοκιμασίας του ρατσισμού ή μια κίνηση φιλοτέχνησης του προφίλ του κοινωνικά ευαίσθητου Τσίπρα; Χωρίς κανέναν δισταγμό: το δεύτερο. Το γκεμπελικό επιτελείο του Μαξίμου χρησιμοποίησε τον μικρό Αμίρ και τη μητέρα του σαν γλάστρες σε ένα τηλεοπτικό σόου προβολής του Τσίπρα. Δε θα ψέξουμε τη μητέρα που δέχτηκε να παίξει σ' αυτό το σόου. Είμαστε σίγουροι ότι δεν το αντιλήφθηκε έτσι. Αλλά και να το αντιλαμβανόταν, πάλι δε θα την ψέγαμε. Γιατί οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονται κυνηγημένοι από παντού και προσπαθούν ν' αρπαχτούν από οτιδήποτε τους φαίνεται ότι μπορεί να τους βοηθήσει.
Η ενέργεια των Τσιπραίων ήταν ψυχρά, κυνικά υπολογισμένη. Γιατί αν είχαν την παραμικρή ευαισθησία, δε θα υπέγραφαν τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, δε θα έκαναν απελάσεις, δε θα αντιμετώπιζαν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες λες και είναι ζώα. Αναρωτήθηκε άραγε κανείς πόσο ακόμα θα περιμένουν ο μικρός Αμίρ και η μητέρα του μέχρι να επανενωθούν με τον πατέρα που βρίσκεται στη Γερμανία; Ο Τσίπρας μοιράζει ανέξοδα σημαίες, όμως τα προβλήματα των προσφύγων δεν τα λύνει. Και πρόβλημα δεν είναι μόνο ο διάχυτος κοινωνικός ρατσισμός και ο χρυσαυγητισμός.
![](/wp-content/uploads/2020/08/1947/content_n_d_v_a_v_-_g_s_-_v_v.png)
«Μου χρωστούν, δεν χρωστάω τίποτα και σε κανέναν. Χρωστάω τα πάντα στο παιδί μου. Για σταθείτε, με ποιον με συγκρίνετε; Τι παραπάνω απέκτησα ή έζησα εγώ από την Δάφνη, την Αντα, την Μαρέβα, την Μολντενχάουερ, την σύζυγο του Ζήγρα;». Η Βίκυ Σταμάτη, τέως Τσοχατζοπούλου, δε χρειάζεται συστάσεις. Ολος ο ελληνικός λαός έχει αντιληφθεί το ποιόν της. Η παραπάνω αποστροφή, όμως, μέσα στην κατινιά και τη χυδαιότητά της, περιλαμβάνει και κάποιες αλήθειες. Αλλο ζήτημα ότι η εν λόγω μαντάμ θα έπρεπε να έχει συνειδητοποιήσει πως ούτε η ίδια είναι σαν τις άλλες μαντάμ που αναφέρει, ούτε ο σύζυγός της σαν τους συζύγους των άλλων μαντάμ. Ο δικός της πιάστηκε στα πράσα. Αποδείχτηκε απρόσεκτος. Ετσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι. Κάποιος επιστρατεύεται με το ζόρι ως αποδιοπομπαίος τράγος, για να μπορέσουν να συνεχίσουν οι υπόλοιποι.