Πέρα από το δημόσιο ξεκατίνιασμα ανάμεσα στον Μπαλαούρα και τη Βάκη, από τη μια, και τους δύο Καμμένους, από την άλλη, αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι πως το «άγιο φως» όχι μόνο έγινε δεκτό και φέτος με τιμές αρχηγού κράτους, αλλά και τα της υποδοχής του μεταδόθηκαν από την κρατική τηλεόραση με ρίγη συγκίνησης που θύμιζαν την αλήστου μνήμης ΥΕΝΕΔ.
Στην αποστολή που πήγε στην κατεχόμενη Ιερουσαλήμ συμμετείχαν ο νεοδημοκράτης βουλευτής Μπούρας και οι ανελίτες Κόκκαλης και Κατσίκης (ο πρώτος είναι και υφυπουργός), όμως επικεφαλής ήταν ο συριζαίος υφυπουργός Αμανατίδης. Στο λογύδριο που εκφώνησε ο Αμανατίδης στην Ιερουσαλήμ, μπροστά στο τσούρμο των ρασοφόρων, χαρακτήρισε το «άγιο φως» «παγκόσμιο σύμβολο της Ορθοδοξίας», αναφέρθηκε στα «ιερά προνόμια» του πατριαρχείου και της αγιοταφικής αδελφότητας, δήλωσε ότι «η βοήθεια στην αποκατάσταση του Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου (σ.σ. για τα εγκαίνια πήγε ο ίδιος ο Τσίπρας) αλλά και η περαιτέρω συνδρομή σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για τη συντήρηση των ιερών προσκυνημάτων είναι η ελάχιστη προσφορά ενίσχυσης της προσπάθειας αυτής» και κατέληξε αναφωνώντας: «Εύχομαι, Μακαριώτατε, το Αγιο Φως και η Ανάσταση να μεταλαμπαδεύσουν το μήνυμα της ζωής, της χαράς, της ειρήνης και της ελπίδας, σε ολόκληρη την Οικουμένη!».
Ολ' αυτά είναι από το επίσημο δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Αμανατίδης και δε νομίζουμε ότι ένας δεξιός ή ένας πασόκος θα τα έλεγε διαφορετικά από τον ευσεβή συριζαίο. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στάλθηκε ο συγκεκριμένος συριζαίος πολιτικός για τη φιέστα-μπίζνα του ιερατείου. Είναι ειδικευμένος σε τέτοιες αποστολές και σε λίγες μέρες αναμένεται να δρέψει νέες δάφνες μόλις φέρουν τα κόκαλα της αγια-Βαρβάρας.
Η επίσημη κρατική πολιτική και φέτος (όπως και πέρυσι και πρόπερσι) υπήρξε ίδια κι απαράλλαχτη με την πολιτική που ακολουθούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις από καταβολής νεοελληνικού κράτους. Οι ρασοφόροι διευκολύνθηκαν στη μπίζνα τους κι αυτοί πρόσφεραν μια ακόμα καλή δόση θρησκευτικού οπίου στον ελληνικό λαό, βοηθώντας την κυρίαρχη ιδεολογία να έχει έναν ισχυρό πυλώνα, τόσο απαραίτητο σε μια περίοδο που οι κοσμικοί πυλώνες της έχουν καταστεί παντελώς αναξιόπιστοι, αν όχι απωθητικοί.
Θα μας πουν ότι υπάρχει η παράδοση. Μπορείς, όμως, άμα θέλεις να αποφορτίσεις την προβολή αυτής της παράδοσης, να αποτινάξεις την καταθλιπτική κυριαρχία του θρησκευτικού σκοταδισμού πάνω στις κρατικές υποθέσεις, να γείρεις την πλάστιγγα προς την κοσμική πλευρά, χωρίς να προσβάλεις ούτε την παράδοση ούτε τα θρησκευτικά αισθήματα της πλειοψηφίας. Επιλογή ήταν η συνέχιση της ίδιας σκοταδιστικής υστερίας, όπως επιλογή ήταν η παράδοση της δημόσιας εκπαίδευσης στο δεσποταριάτο.
Και οι Μπαλαουροβάκηδες; Αυτοί αποτελούν την άλλη όψη της αστικής υποκρισίας. Αυτοί που ψηφίζουν με τα δυο χέρια Μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους και είναι πανέτοιμοι να ψηφίσουν και την παράταση του τρέχοντος Μνημόνιου με προ-νομοθέτηση αντιλαϊκών μέτρων για το 2019 και το 2020, θυμήθηκαν ξαφνικά ότι η φιέστα του «αγίου φωτός» είναι παγανιστική (αλήθεια, γιατί ενοχλεί ο παγανισμός τον Μπαλαούρα, θρησκεία δεν είναι κι αυτός;), θυμήθηκαν να μιλήσουν για αστικοδημοκρατικό εκσυγχρονισμό και άλλα τέτοια.
Είναι το γνωστό συριζαίικο κολπάκι. Ψηφίζει αντιλαϊκά μέτρα η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί σε συμμετοχή στην απεργία που κηρύσσεται. Κάνει επιχειρήσεις καταστολής η κυβέρνηση, το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ εκδίδει ανακοίνωση διαμαρτυρίας. Οργανώνει φιέστες θρησκευτικού σκοταδισμού η κυβέρνηση, ο Μπαλαούρας και μερικοί ακόμα θυμούνται την ανεξιθρησκεία, αν όχι τον αθεϊσμό. Είναι όπως η ομάδα του Παναγιωτακόπουλου στο παλιό ΠΑΣΟΚ, που αποτελούσε τη «συνείδηση των αγωνιστών».
Π.Γ.
