ως πότε, σύντροφοι, με τα σκατά;
Η μεγάλη παράλειψη της προηγούμενης βδομάδας που αμαυρώνει τη στήλη, ήταν ότι δεν είπαμε κουβέντα για τον αρθογράφο Alexis του «Economist» και το άρθρο του όπου ισχυρίζεται ότι στην Ελλάδα θα έρθει ανάπτυξη από την τρέχουσα χρονιά! Ενας είναι ο Alexis, πίσω από τις γνωστές λέξεις και παπάρες. Οφείλουμε να ωμολογήσουμε: η παράλειψη έγινε σκόπιμα, για να καλύψουμε την άγνοιά μας γύρω από αυτό που ο λαός περιγράφει ως «πες μας τι πίνεις και δεν μας δίνεις». Μετά τα ανησυχητικά συμπτώματα του Alexis που έγιναν ορατά κατά τη διάρκεια της επίσκεψης Ομπάμα, σηκώνουμε τα χέρια και αφήνουμε τα ειδικά ζητήματα στους ειδικούς.
Τραμπ-άκουλας, Τραμπ-ούκος.
Μαύρα… κουράκια με νύχια γαμψά / πέσανε πάνω στα χαρτιά / άγρια κράζουν για σεξ διψούν / την ποίηση στην κρεμάλα να δουν (…) Ποιητές τέτοιοι μπορούν μοναχά / να βγουν μέσα από την ευμάρεια. Και για όσους δεν… αντελήβησαν, ομιλούμε περί την αξεπέραστη ποίηση της αστικής (πρώην βουκολικής) τάξης που μας αφήνει άφωνους. Κάποτε ήταν ο Βούγιας και η στήλη αναγκάστηκε να τα αφήσει όλα στην άκρη και να του αφιερώσει εκτενή (αγρο)τεμάχια. Σήμερα είναι ο Τάσος Κουράκης, γέννημα-θρέμμα της περί τον ΣυΡιζΑ κοσμοθεωρίας και των καιρών. Ανατριχιάστε μαζί μας: «Δεν είναι ότι κόβω τα στήθη μου / για να συναντηθώ μαζί του / είναι ότι εκείνος ξεριζώνει το αιδοίο του / και γίνεται ένα μαζί μου / σε παραλληλία αφής». Μακαρίζουμε την τύχη των κατοίκων του κλεινού άστεως που βρέθηκαν στην παρουσίαση της περασμένης Τρίτης. Και μάλιστα στον «Ιανό», που όσο κάποιοι σκεπτόμενοι εργάτες του λόγου του στρέφουν την πλάτη μετά τις ατέλειωτες αμαρτίες του, άλλο τόσο κάποιοι βάζουν πλάτη, χέρια, πόδια, και διάφορα άλλα μέλη… Για τους μη ενημερωμένους ή μη διανοούμενους συντρόφους, αναφέρουμε ότι ο Τάσος Κουράκης έχει πλήξει την ποίηση με άλλες έξι συλλογές στο διάβα των χρόνων. Χωρίς ωστόσο να εμπίπτει στις διατάξεις του αντιτρομοκρατικού νόμου…
Με περισσό ζήλο τα Μ.Μ.Ε. (Masturbation Media Emesis) αναπαρήγαγαν το «ρεπορτάζ» που παραθέτουμε κι εμείς (άφοβα, γιατί δεν απευθυνόμαστε στο θυμικό χαχόλων. Αλλωστε οι αναγνώστες της «Κ» γνωρίζουν καλά τις υποθέσεις Σάββα και Χριστόδουλου Ξηρού, κακοποιημένων, τραυματισμένων, απεργών πείνας, και τόσων άλλων) ως προς τους πηχυαίους τίτλους και τα κεντρικά σημεία του: Σοκάρουν οι αποκαλύψεις για την κακή κατάσταση της υγείας του Aκη Τσοχατζόπουλου.
Τα πόδια του αιμορραγούν και ό,τι κι αν φορέσει μέσα σε δέκα λεπτά γεμίζει αίμα. Πρέπει να μεταφερθεί σε αποστειρωμένο περιβάλλον, δηλώνει ο δικηγόρος του.
Aσχημη και η ψυχολογική κατάσταση του πρώην υπουργού, που ετοιμάζει και βιβλίο με… αποκαλύψεις. Την Τετάρτη θα καταθέσει την τέταρτη κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης. “Αν αποτύχουμε, θα τον οδηγήσει σε ανεπίστρεπτες καταστάσεις“ λέει ο δικηγόρος του (…) Πριν μερικές μέρες, στην πρωινή εκπομπή του Alpha, ο δημοσιογράφος Δήμος Βερύκιος είχε αποκαλύψει πως δέχτηκε τηλεφώνημα σχετικά με την κατάσταση της υγείας του πρώην υπουργού. “Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τις φυλακές Κορυδαλλού. Τηλεφώνημα από έναν ποινικό – μεγάλο όνομα. Μου είπε το εξής: Εγώ σας προειδοποιώ, ο γέρος θα πεθάνει μέσα στο κελί και θα πεθάνει σαπίζοντας! Είναι ντροπή σας, εσείς οι έξω που τον αφήνετε σε αυτά τα χάλια και δεν λέτε μια κουβέντα. Τηλεφωνώ και μαθαίνω ότι τα πόδια του Aκη αιμορραγούν!“».
Μέσα σ' αυτή τη γενική ανημποριά, κάποιοι από εμάς, οπλισμένοι με οργή και σαρκασμό, νιώθουν συχνά έντονη την ανάγκη να πέσουν με τα μούτρα στις χρυσές βιτρίνες του τίποτα και στους σκυφτούς βαστάζους του καθόλου. Γιατί τους «τρώει» αυτό που είπε και ο Κωστής Παλαμάς, «ανάξιος όποιος δε μπορεί μες στο σεισμό, το χαλασμό, κάστρο τη γνώμη του να στήσει, και καρτερεί, και λέει: να ιδώ. Ανάξιος όποιος ξάφνου ακούει το προσκλητήρι των καιρών και δε λέει: Παρών!».
Κοκκινοσκουφίτσα
