Δεν έχω μιλήσει ποτέ για γιάφκα, δήλωσε στις 20 Οκτώβρη, καταθέτοντας στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων, ο οργανωτής της πρώτης τρομοδίκης του Χαλανδρίου Παρασκευάς Χηνόπουλος, πρώην στέλεχος της Αντιτρομοκρατικής. Η δήλωση του αντιτρομοκρατικάριου έχει ξεχωριστή σημασία, αν αναλογιστούμε ότι το βάφτισμα σε γιάφκα ενός φοιτητικού σπιτιού στο Χαλάνδρι επέτρεψε στην κακόφημη Αντιτρομοκρατική να δημιουργήσει μια δεξαμενή, από την οποία αντλούσε «μέλη της ΣΠΦ». Φυσικά, η δεξαμενή περιείχε μόνο αναρχικούς. Οι «γόνοι καλών οικογενειών», που επίσης περνούσαν από το σπίτι, θεωρήθηκαν «υπεράνω υποψίας».
Ο Χηνόπουλος ήταν ένα από τα στελέχη αυτής της τρομο-υπηρεσίας που οργάνωσε τις παρακολουθήσεις του φοιτητικού σπιτιού, τις συλλήψεις, τη συγκρότηση της δικογραφίας και την κατανομή των υπηρεσιακών δυνάμεων: ποιοι από τους αντιτρομοκρατικάριους θα καταθέσουν και τι θα καταθέσουν στην προανάκριση, στην ανάκριση και στο δικαστήριο. Το σχέδιο προέβλεπε ότι στις κρίσιμες ερωτήσεις θα απαντούν «δεν θυμάμαι», «δεν γνωρίζω».
Αυτός, λοιπόν, ο οργανωτής και… εργολάβος μετατροπής ενός κοινού σπιτιού σε κεντρική γιάφκα της ΣΠΦ «κλάταρε». Είχε προηγηθεί δικό μας ρεπορτάζ με τίτλο «Ενας ασφαλίτης της Αντιτρομοκρατικής συγγραφέας παιδικών παραμυθιών», η παρουσία του συνηγόρου Φρ. Ραγκούση και η ενδελεχής εξέτασή του από τον συνήγορο Ηρ. Γράψα. «Κλάταρε» και δήλωσε: Δεν έχω μιλήσει ποτέ για γιάφκα! Η δήλωση αυτή, όχι από κάποιον τυχαίο ασφαλίτη, αλλά από έναν αξιωματικό που ήταν από τους οργανωτές της δίωξης κατά της ΣΠΦ και άλλων αναρχικών αγωνιστών, τινάζει στον αέρα όλη τη βρώμικη ιστορία που κατασκεύασε η Αντιτρομοκρατική.
Οι κατηγορούμενοι για τις δύο υποθέσεις του Χαλανδρίου που δήλωσαν ότι είναι μέλη της ΣΠΦ και ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη για τη δράση της οργάνωσής τους, δεν μετατρέπονται αυτόματα σε ενόχους για τις ενέργειες της οργάνωσης, χωρίς στοιχεία που να εξατομικεύουν τη συμμετοχή τους σ’ αυτές. Τέτοια στοιχεία δεν προέκυψαν, ούτε στην προανάκριση, ούτε στην ανάκριση, ούτε στην ακροαματική διαδικασία της πρώτης τρομοδίκης, πρωτόδικα και σε δεύτερο βαθμό. Το ίδιο ισχύει και για τους αναρχικούς αγωνιστές που από την πρώτη στιγμή βροντοφώναξαν ότι δεν υπήρξαν ποτέ μέλη της ΣΠΦ.
Με την δήλωσή του ο Χηνόπουλος ομολογεί ότι ψευδώς χαρακτήρισαν το σπίτι στο Χαλάνδρι σαν γιάφκα, στις 23 Σεπτέμβρη του 2009. Με το χαρακτηρισμό «γιάφκα» μπορούσαν να διώκουν συνέχεια αναρχικούς των οποίων είχαν βρεθεί αποτυπώματα ή βιολογικό υλικό σε μείγματα, ακόμα και σε κινητά αντικείμενα. Εγινε και τρίτη τρομοδίκη, στην οποία είχαν παραπεμφθεί ως κατηγορούμενοι ο Κ. Σακκάς, ο Αρ. Ντάλιος και ο Ν. Ρωμανός, στην οποία όμως απαλλάχτηκαν από τις κατηγορίες για συμμετοχή σε «τρομοκρατική» οργάνωση, για προμήθεια, κατοχή και κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών και για κατοχή όπλων.
Υποστηρίζουμε ότι και τα μέλη της ΣΠΦ δεν πρέπει να καταδικαστούν για τις ενέργειες της οργάνωσης, ανεξάρτητα από το ότι δηλώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρει η ποινική αντιμετώπισή τους. Δεν έχουμε, φυσικά, οποιαδήποτε διάθεση αντιπαλότητας με τα φυλακισμένα μέλη της ΣΠΦ, όμως πρέπει να στριμώξουμε τα τρομοδικεία ώστε να μην καταδικάζουν χωρίς εξατομίκευση των κατηγοριών, εφαρμόζοντας το ναζιστικό δόγμα της συλλογικής ευθύνης.Χτυπώντας αυτό το δόγμα βοηθάμε να αποκαλυφθεί ότι τα τρομοδικεία διώκουν τα μέλη της ΣΠΦ και τους άλλους αναρχικούς αγωνιστές ως πολιτικούς τους αντίπαλους, ενώ παράλληλα επιδιώκουν να πλουτίσουν τη νομολογία τους με καταδικαστικές αποφάσεις χωρίς στοιχεία.
Η δήλωση του πρώην αξιωματικού της Αντιτρομοκρατικής και νυν Διευθυντή Ασφαλείας Χανίων, Παρ. Χηνόπουλου, προέκυψε μετά από απανωτές ερωτήσεις του συνηγόρου υπεράσπισης και συνεχείς παρεμβάσεις της προέδρου του τρομοδικείου Ζαμπέτας Στράτα. Παραθέτουμε τον ακριβή διάλογο:
Συνήγορος (Ηρ. Γράψας): Η εικόνα του σπιτιού που συναντήσατε ήταν η εικόνα ενός χώρου φυσιολογικού, μιας κατοικίας που μένει, εν πάση περιπτώσει όχι μια οικογένεια με παιδάκια, αλλά νεαρά άτομα; Ηταν μια εικόνα ενός σπιτιού φυσιολογική;
Π. Χηνόπουλος: Μάλιστα.
Συνήγορος: Η εικόνα αυτή που είδατε εσείς παρέπεμπε σε γιάφκα;
Πρόεδρος Ζαμπέτα Στράτα: Είπε φυσιολογική.
Συνήγορος: Οχι, είναι άλλη η ερώτηση που κάνω, κυρία πρόεδρε: Παρέπεμπε σε γιάφκα;
Χηνόπουλος: Οχι.
Συνήγορος: Είχε κάτι που να θυμίζει;
Χηνόπουλος: Οχι.
Πρόεδρος: Οχι.
Συνήγορος: Εχετε βρει ποτέ – υπάρχει μια οργάνωση που αυτοαποκαλείται ΣΠΦ- εσείς έχετε βρει ποτέ κάποια γιάφκα;
Πρόεδρος: Δεν έχει καταθέσει νομίζω κάτι τέτοιο μέχρι τώρα.
Συνήγορος: Οχι, άλλο τον ρώτησα. Αν έχει βρεθεί κάποια γιάφκα.
Χηνόπουλος: Δεν έχω μιλήσει ποτέ για γιάφκα.
Συνήγορος: Δεν έχετε πει γιάφκα, μάλιστα.
Χηνόπουλος: Δεν έχω πει πουθενά τη λέξη γιάφκα.
Συνήγορος: Μάλιστα. Το λέω γιατί στον Τύπο αυτό το σπίτι προβλήθηκε ως γιάφκα.
Πρόεδρος: Δεν μας απασχολεί ο Τύπος αυτή τη στιγμή, κύριε συνήγορε, ερωτήσεις συγκεκριμένες θα βάλετε.
Συνήγορος: Ενημερώνεται (σ.σ. ο Τύπος) από την Ασφάλεια.
Πρόεδρος: Αφήστε το σχόλιό σας, κ. συνήγορε, ας πάμε στις ερωτήσεις τις συγκεκριμένες.
Οι απαντήσεις του Διευθυντή Ασφάλειας Χανίων Π. Χηνόπουλου, ότι το σπίτι στο Χαλάνδρι δεν ήταν γιάφκα και ότι ο ίδιος δεν έχει μιλήσει ποτέ για γιάφκα, κάνουν θρύψαλλα το σαθρό κατηγορητήριο, στη σύνταξη του οποίου συμμετείχε και ο ίδιος. Το ερώτημα είναι τι έχει γράψει η γραμματέας του δικαστηρίου και τι θα γραφεί στο τέλος στα πρακτικά. Το σπουδαιότερο είναι ότι στα πρακτικά δε γράφονται οι ερωτήσεις που υποβάλλουν οι διάδικοι στους μάρτυρες, παρά μόνο οι απαντήσεις.
Το αναφέρουμε, γιατί στο πρωτόδικο της υπόθεσης «Χαλάνδρι-2», ο συνήγορος υπεράσπισης Φρ. Ραγκούσης είχε ρωτήσει τον Χηνόπουλο: Τι προέκυψε από τις πληροφορίες σας για το σπίτι στο Χαλάνδρι, ήταν γιάφκα ή σπίτι; Ο Χηνόπουλος απάντησε ότι προέκυψε σπίτι, όμως αυτή η απαντηση δεν υπάρχει στα πρακτικά. Αν είχε επιτραπεί η φωνοληψία των πρακτικών της δίκης ή -σε αντίθετη περίπτωση- καταθέτονταν γραπτά στα πρακτικά οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις, ως σχολιασμός της κατάθεσης του μάρτυρα με βάση το άρθρο 358 του ΚΠΔ, δε θα μπορούσε ο πρόεδρος του τρομοδικείου να αποσιωπήσει απαντήσεις σαν κι αυτές του Χηνόπουλου.
Στις 31 Οκτώβρη, εξετάστηκε ο αστυνομικός της Αντιτρομοκρατικής Χαρ. Ξένος. Η πρόεδρος ρώτησε για τους ανθρώπους που έμπαιναν και έβγαιναν από το σπίτι και αν ο Χηνόπουλος πήγε επιτόπου τις μέρες που έκαναν παρακολούθηση:
Πρόεδρος: Τα πρόσωπα που μπαίνανε και βγαίνανε στην οικία αυτή τα βλέπατε να μπαίνουνε φοβισμένα κάπως και παρατηρούσαν το χώρο ή μπαίνανε μέσα και βγαίνανε με άνεση; Πώς τα βλέπατε;
Χαρ. Ξένος: Αν έβλεπα πως κάποιος κοίταγε κάτι, έφευγα για να μη (δεν ακούγεται ευκρινώς), για να μη με εντοπίσουν (δεν ακούγεται ευκρινώς). Βγαίνανε με προφυλάξεις!
Εδώ είναι το «ζουμί». Λέγοντας ότι «βγαίνανε με προφυλάξεις», ο ασφαλίτης, εμμέσως πλην σαφώς, χαρακτηρίζει το σπίτι γιάφκα. Τι έκανε η πρόεδρος; Προχώρησε σε άλλες ερωτήσεις! Τι έπρεπε να κάνει; Να θυμίσει στον ασφαλίτη τι έχει καταθέσει στα πρωτόδικα για τις υποθέσεις «Χαλάνδρι-1» και «Χαλάνδρι-2». Ποια η σκοπιμότητα αυτής της τόσο σημαντικής παράλειψης;
Στο πρώτο πρωτόδικο, ο Ξένος κατέθεσε: «Ηταν μια συνηθισμένη οικία. Δεν μας κίνησε τίποτα την υποψία. Απλώς καταγράφαμε ποιοι μπαίνανε και βγαίνανε». «Η Παντέλογλου έμπαινε φυσιολογικά στο σπίτι χωρίς να παίρνει μέτρα προφύλαξης. Ούτε ο δεύτερος κατηγορούμενος (Γιόσπας) έπαιρνε μέτρα προφύλαξης» (σελίδα 196 των πρακτικών).
Στο δεύτερο πρωτόδικο ο Ξένος κατέθεσε: «Τα άτομα που έβγαιναν από το σπίτι έβγαιναν φυσιολογικά» (σελίδα 91 των πρακτικών). «Εκείνη την ημέρα τους κατηγορούμενους που είδα δεν είδα να κάνουν κάτι μη νόμιμο» (σελίδα 92 των πρακτικών).
Από την ανάγνωση των καταθέσεων Ξένου στα δύο πρωτόδικα τρομοδικεία προκύπτει με βεβαιότητα ότι τώρα, απαντώντας στην πρόεδρο ότι «βγαίνανε με προφυλάξεις», ψευδομαρτυρούσε απροκάλυπτα. Ως τέτοιον έπρεπε να τον αντιμετωπίσει η πρόεδρος και όχι να προχωρήσει σε άλλες ερωτήσεις.
Οι απαντήσεις που έδωσε ο Χηνόπουλος, ότι το σπίτι στο Χαλάνδρι δεν ήταν γιάφκα και ότι αυτός ποτέ δεν έχει μιλήσει για γιάφκα, ενόχλησαν την ηγεσία της Αντιτρομοκρατικής, που έστειλε τον Ξένο να πει ότι τα άτομα βγαίνανε από το σπίτι με προφυλάξεις, σε μια προσπάθεια να κλονίσουν την κατάθεση Χηνόπουλου και να θολώσουν τα νερά. Και βέβαια, καθησύχασαν τον Ξένο να μην τον απασχολεί το ότι αλλάζει την κατάθεσή του.
Η πρόεδρος δε θύμισε, επίσης, στον Ξένο τι κατέθεσε ο τότε προϊστάμενός του Παρ. Χηνόπουλος, ώστε στη συνέχεια να τον καλέσει να δώσει εξηγήσεις για τις σαφώς συγκρουόμενες καταθέσεις τους για το σπίτι στο Χαλάνδρι. Στη συνέχεια, πέρασε σε ερωτήσεις για το αν ο Χηνόπουλος πήγαινε στο σημείο παρακολούθησης. Επέμενε πάρα πολύ, μέχρι που ο Ξένος απάντησε ότι «δεν είχε έρθει ποτέ». Παραθέτουμε το διάλογο:
Πρόεδρος: Ο Χηνόπουλος ερχόταν καταρχήν στο σημείο παρακολουθήσεως;
Ξένος: Να σας πω κάτι. Επειδή είναι αστυνομικός μπορεί να έρθει ανά πάσα στιγμή.
Πρόεδρος: Λέω αν είχε έρθει.
Ξένος: Δεν είχε έρθει.
Πρόεδρος: Τη συγκεκριμένη ημέρα;
Ξένος: Οχι.
Πρόεδρος: Αλλες από τις προηγούμενες ημέρες;
Ξένος: Μπορεί να έρθει να ελέγξει. Σε εμένα δεν είχε έρθει ποτέ. Μπορεί να έρθει να ελέγξει, να δει τι κάνουμε. Δεν μπορεί να του το απαγορεύσει κανείς.
Πρόεδρος: Αλλο το μπορεί, άλλο εάν έχει έρθει.
Ξένος: Σε εμένα δεν έχει έρθει ποτέ.
Η πρόεδρος δε θύμισε στον Ξένο τι είπε στα δύο πρωτόδικα δικαστήρια, τις αποφάσεις των οποίων δικάζει σε δεύτερο βαθμό το τρομοδικείο που προεδρεύει. Δε θύμισε στον ασφαλίτη τι είπε ο προϊστάμενός του για το σπίτι στο Χαλάνδρι. Αντίθετα, επέμεινε φορτικά μέχρι να απαντήσει ο Ξένος ότι ο Χηνόπουλος δεν πήγε ποτέ στο σημείο που παρακολουθούσαν το σπίτι. Ο παραπάνω συνδυασμός μας δημιουργεί την πεποίθηση ότι θέλει να θεωρηθούν οι απαντήσεις Χηνόπουλου για το σπίτι στο Χαλάνδρι ως προσωπικές εκτιμήσεις και όχι ως κατάθεση πραγματικών περιστατικών, ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί η τωρινή κατάθεση Ξένου, ότι τα άτομα «βγαίνανε με προφυλάξεις» από το σπίτι.
Ομως, ο Χηνόπουλος ήταν αυτός που συγκέντρωνε τις πληροφορίες από τους ασφαλίτες του, αυτός που βάφτισε το φοιτητικό σπίτι «γιάφκα», αυτός που ενορχήστρωσε τις διώξεις. Το «κλατάρισμά» του σ’ αυτό το δικαστήριο και η παραδοχή ότι το σπίτι δεν ήταν γιάφκα, τινάζει στον αέρα το βρόμικο κατηγορητήριο, στη σύνταξη του οποίου συμμετείχε ενεργά ο ίδιος.