Εχοντας τακτοποιημένη στη γνωστή κόκκινη τσάντα την πρόταση για αύξηση του ΦΠΑ κατά 1% αναχώρησε για την Ουάσινγκτον ο Τσακαλώτος, προκειμένου να συμμετάσχει στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Μαζί του και ο Σταθάκης, που θα είναι ο επίσημος εκπρόσωπος της κυβέρνησης, όπως φρόντισε να μας ενημερώσει (στην κατάταξη των υπουργών είναι πάνω από τον Τσακαλώτο).
Στόχος να συγκεντρωθούν μόνο απ' αυτό το μέτρο 400-500 εκατ. ευρώ το χρόνο. Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα… προοδευτικό ισοδύναμο. Το οποίο, πέρα από την αναμφισβήτητη… προοδευτικότητά του, επιβεβαιώνει για μια ακόμη φορά το γεγονός πως κάτι έχει αλλάξει από τις 25 Γενάρη του 2015 κι αυτό δεν αφορά μόνο τη χωροταξία των διαπραγματεύσεων με την τρόικα, που πλέον γίνονται στο «Χίλτον» και όχι στα υπουργεία, αλλά και την ίδια την ουσία της διαπραγμάτευσης. Πλέον είμαστε μια κυρίαρχη χώρα και τα αντιλαϊκά μέτρα δεν έρχονται γραμμένα στ' αγγλικά από τις Βρυξέλλες, αλλά τα προτείνει η ίδια η ελληνική κυβέρνηση και… υποχρεώνει την τρόικα να τα δεχτεί.
Η εξαγγελία για αύξηση του συντελεστή ΦΠΑ κατά μία μονάδα δεν έγινε στην περιβόητη συνέντευξη Τύπου που εσπευσμένα έδωσαν τρεις υπουργοί (Τσακαλώτος – Σταθάκης – Κατρούγκαλος). Εκεί ο Τσακαλώτος ξεπέταξε το θέμα με μια αόριστη αναφορά: «Νομίζουμε με το 1% από τις συντάξεις, το 1% από την αναδιαμόρφωση του φόρου εισοδήματος και το 1% των δημοσιονομικών μέτρων έχουμε φτάσει πάρα πολύ κοντά. Υπάρχει δηλαδή αυτό το αξιόπιστο πακέτο». Και δε βρέθηκε ένας ή μία να τον ρωτήσει: «Υπουργέ, πώς αναλύεται αυτό το 1% των δημοσιονομικών μέτρων;».
Η είδηση βγήκε την επόμενη μέρα, με διαρροή στην αγαπημένη του Τσακαλώτου «Καθημερινή»: η κυβέρνηση προτείνει στην τρόικα αύξηση του ΦΠΑ από 23% σε 24%, προκειμένου να μην αυξηθεί ο ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση και στα τιμολόγια της ΔΕΗ και του φυσικού αέριου. Ολοι γνωρίζουμε ότι η είδηση δε διαψεύστηκε, άρα πρόκειται για διαρροή και όχι για αποκύημα της φαντασίας κάποιου συντάκτη. Το μόνο που απομένει τώρα είναι ν' ακούσουμε τον Φίλη να αναρωτιέται οργισμένος από κάποιο τηλεοπτικό παράθυρο: «Πόσα μακαρόνια θα φάμε πια;»!
Δεν χρειάζεται να πούμε τι σημαίνει μια ακόμα αύξηση του ΦΠΑ, μετά από την αύξηση που έγινε το περασμένο καλοκαίρι και μετά από τη μεταφορά της πλειοψηφίας των ειδών πρώτης ανάγκης (ακόμα και της πλειοψηφίας των τροφίμων) στον ανώτερο συντελεστή. Θα βογγήξει πιο δυνατά ο λαϊκός κόσμος. Και δεν είναι μόνο η νέα αύξηση του ΦΠΑ. Τα αόριστα «δημοσιονομικά μέτρα» του Τσακαλώτου είναι 1% του ΑΕΠ. Δηλαδή περίπου 1,8 δισ. ευρώ. Αρα, η αύξηση του ΦΠΑ θα καλύψει μετά βίας το ένα τέταρτο. Από πού θα προκύψουν τα άλλα τρία τέταρτα; Ποιοι άλλοι έμμεσοι φόροι θα αυξηθούν και ποιες δαπάνες θα κοπούν;
Μέχρι στιγμής, ακούμε μόνο διαρροές. Πότε για αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα τσιγάρα, πότε για αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα, πότε για ειδικό τέλος στο πετρέλαιο κίνησης κτλ. Ολες αυτές οι διαρροές γίνονται από κυβερνητικά στελέχη (αρκετές, για παράδειγμα, έχουν γίνει από τον περιβόητο Τρύφωνα Αλεξιάδη, που οι Τσακαλώτος-Σταθάκης απαξιούν να τον πάρουν μαζί τους στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα/κουαρτέτο), με σκοπό να προετοιμάσουν τον ελληνικό λαό για την ανάγκη να παρθούν κάποια «επώδυνα» μέτρα.
Οποιο κι αν είναι τελικά το «πακέτο», το βέβαιο είναι πως θα έχει καθαρά αντιλαϊκό χαρακτήρα, και στο σκέλος των φορολογικών εσόδων και στο σκέλος των δαπανών. Γιατί οι έμμεσοι φόροι πλήττουν ευθέως τα λαϊκά εισοδήματα, που όσο κι αν έχουν περιορίσει την κατανάλωσή τους, δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς είδη πρώτης ανάγκης και απαραίτητες υπηρεσίες. Ενώ οι δαπάνες που περικόπτονται είναι κυρίως κοινωνικές δαπάνες και δαπάνες που αφορούν τους εργαζόμενους στο δημόσιο.
Περιττεύει να σημειώσουμε πως αυτοί που τάχα κόπτονται για την ανάπτυξη παίρνουν μέτρα που μόνο υφεσιακές τάσεις αναπτύσσουν στον ελληνικό καπιταλισμό, με αποτέλεσμα αυτός να εξακολουθήσει να κινείται στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και των ελλειμμάτων.