Γυρισμένη στα 1950, η ταινία αυτή (πρώτη συνεργασία Ροσελίνι-Μπέργκμαν) αποτελεί μια προσπάθεια του σκηνοθέτη για μια αλληγορική ανάγνωση του μεταπολεμικού κόσμου ως γεμάτου από αδιέξοδα και συνεχείς ματαιώσεις. Η Καρίν, μια νεαρή λιθουανή κρατούμενη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, αποφασίζει να δεχτεί την πρόταση γάμου του ιταλού φύλακα Αντόνιο και να τον ακολουθήσει στο νησί Στρόμπολι. Εκεί η κατάσταση θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς η τοπική κοινωνία θα αντιμετωπίσει την Καρίν ως ξένο σώμα και απειλή για τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα.
Ο Ροσελίνι κινηματογραφεί στο φυσικό περιβάλλον του νησιού, στου πρόποδες του ηφαιστείου που σαν συμβολισμός παράγει πολλούς και διαφορετικούς συνειρμούς. Ο ίδιος είχε πει για την ταινία του: «Αυτό που με ενδιέφερε ήταν να διαπραγματευτώ το θέμα του κυνισμού, ενός συναισθήματος που αποτελούσε το μεγαλύτερο κίνδυνο της μεταπολεμικής περιόδου. Η Καρίν εκμεταλλεύεται καιροσκοπικά το γνήσιο έρωτα ενός στρατιώτη, μιας θλιβερής πρωτόγονης ύπαρξης, και τον παντρεύεται με μόνο στόχο της την έξοδο από το στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Παίρνει το δρόμο για το νησί, εκεί όμως θα γνωρίσει μια ακόμη χειρότερη μορφή εγκλεισμού».
Ελένη Π.
