Τη δεύτερη εβδομάδα της συμπληρώνει η απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων, στην οποία από την περασμένη Δευτέρα συμμετέχει και ο Γρηγόρης Σαραφούδης. Το Δίκτυο Αγωνιστών Κρατουμένων, στο οποίο συμμετέχει ο Γρ. Σαραφούδης, είχε ανακοινώσει ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι που συμμετέχουν σ’ αυτό θα μπαίνουν κλιμακωτά στην απεργία πείνας. Ετσι, από την ερχόμενη Δευτέρα αναμένεται να μπουν στην απεργία και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι.
Επίσης, από την περασμένη Τετάρτη ξεκίνησαν κυλιόμενη απεργία πείνας αλληλεγγύης και στήριξης στο σύνολο των αιτημάτων της απεργίας πείνας των πολιτικών κρατούμενων, οι πολιτικοί κρατούμενοι από την Τουρκία και το Κουρδιστάν.
Από κυβερνητικής πλευράς αυτές τις δύο πρώτες εβδομάδες έχουν περισσέψει τα λόγια, αλλά λείπουν παντελώς οι πράξεις που θα αντιστοιχίζονταν, στοιχειωδώς έστω με τα λόγια. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Ν. Παρασκευόπουλος δεν έκανε ούτε μια πρώτη κίνηση καλής θέλησης: να καταθέσει τροπολογία για την κατάργηση του φασιστονόμου Αθανασίου για τις φυλακές Γ τύπου, τον οποίο δηλώνει ότι θέλει να καταργήσει.
Το επανέλαβε και σε συνέντευξη-αγιογραφία στην ΕφΣυν, στην οποία του τέθηκε σχετικό ερώτημα, χωρίς όμως ν’ ακολουθήσει ένα δεύτερο ερώτημα, τουλάχιστον ως προς το χρόνο υλοποίησης της σχετικής δέσμευσης, δεδομένου ότι πλέον υπάρχει σε εξέλιξη μια απεργία πείνας. Και δε νομίζουμε πως είναι τυχαία η μη αναδημοσίευση της συνέντευξης του υπουργού στο σχετικό χώρο της ιστοσελίδας του υπουργείου. Είναι σα να δόθηκε μόνο για το αναγνωστικό κοινό της συγκεκριμένης εφημερίδας.
Αν ο υπουργός Δικαιοσύνης ήθελε να δείξει καλή θέληση, μπορούσε να εισάγει σχετική ρύθμιση στο νομοσχέδιο για την «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», που είναι ένα πολυνομοσχέδιο-κουρελού, οι περισσότερες διατάξεις του οποίου αφορούν ζητήματα οργάνωσης της κυβέρνησης. Κανείς δε θα μπορούσε να του πει τίποτα. Προτιμά, όμως, να βάζει τα παπαγαλάκια του να λένε δεξιά κι αριστερά ότι είχε τέτοια πρόθεση και αρνήθηκε η πρόεδρος της Βουλής.
Ο Ν. Παρασκευόπουλος δεν έκανε αυτή την κίνηση, γιατί δε θέλει να έρθει σε σύγκρουση με τον κοινωνικό συντηρητισμό, την ακροδεξιά και τους «μεγάλους συμμάχους». Επιλέγει και αυτός να «παίξει» με τη ζωή και την υγεία των απεργών πείνας, όπως έχουν κάνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις όλες οι κυβερνήσεις στο παρελθόν. Βλέπετε, είναι άλλο πράγμα να είσαι ένας αστοφιλελεύθερος θεωρητικός του Δικαίου, όπως υπήρξε ως πανεπιστημιακός ο Ν. Παρασκευόπουλος, και άλλο να έχεις αναλάβει να διοικήσεις έναν από τους βασικούς πυλώνες του συστήματος καταστολής του αστικού κράτους.
Από τη στιγμή που δεν πέτυχε η αποστολή του στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Π. Λάμπρου και της βουλευτίνας Β. Λέβα, που προσπάθησαν να πείσουν τους πολιτικούς κρατούμενους για τις καλές προθέσεις της κυβέρνησης, είναι προφανές ότι πάρθηκε απόφαση για σκλήρυνση της κυβερνητικής στάσης έναντι των απεργών πείνας.
Τώρα περισσότερο από ποτέ οι πολιτικοί κρατούμενοι χρειάζονται την πιο πλατιά και ενεργή αλληλεγγύη. Η κινητοποίησή τους πρέπει να καταστεί κεντρικό πολιτικό γεγονός. Με όλα τα μέσα ζύμωσης και με κινητοποιήσεις στους δρόμους πρέπει να μεταφέρουμε στον ελληνικό λαό το μήνυμα των πολιτικών κρατούμενων, να ενεργοποιήσουμε τα αντανακλαστικά του, να πυκνώσουμε τις γραμμές των κινητοποιήσεων αλληλεγγύης, αναβιώνοντας τις καλύτερες παραδόσεις του κινήματος.
Στο πλαίσιο αυτής της κινητοποίησης η «Κόντρα» τύπωσε αφίσα με τα αιτήματα των απεργών πείνας, ενώ άρχισε και καμπάνια με την ανάρτηση αεροπανό σε κομβικά σημεία.
Ολοι την Τρίτη 17/3 στις 6μμ στην πορεία (από το Μοναστηράκι).