Μάλλον ως πολιτική γκάφα θα καταγραφεί η προσπάθεια του Σαμαρά να τραβήξει Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ σε ενιαίο «μέτωπο ευθύνης», αμέσως μόλις έγινε γνωστή η αποτυχία του Eurogroup να καταλήξει σε συμφωνία, νωρίς το βράδυ της περασμένης Δευτέρας. Εισέπραξε ένα… ευγενικό «πριτς» και από τους δύο και έμεινε έρημος και μόνος, να βάλλεται ακόμη και από το εσωτερικό της ΝΔ ότι επιδιώκει την ήττα της κυβέρνησης για να δικαιωθεί ο ίδιος, αδιαφορώντας για το «εθνικό κόστος».
Οι εταίροι του εν δυνάμει «ευρωπαϊκού τόξου», στους οποίους απευθύνθηκε ο Σαμαράς, όχι μόνο τον «έφτυσαν», αλλά και φρόντισαν να τον «δώσουν» στεγνά. Ο Θεοδωράκης επιβεβαίωσε πως δέχτηκε τηλεφώνημα από τον Σαμαρά μετά την αποτυχία του Eurogroup και δήλωσε πως του απάντησε πως το Ποτάμι θεωρεί πως την ευθύνη των χειρισμών την έχει αυτή την ώρα η κυβέρνηση. Παράλληλα, το Ποτάμι ζήτησε από την κυβέρνηση να ενημερώσει τα κόμματα, ενώ ατύπως μίλησε και για σύγκληση του συμβούλιου των πολιτικών αρχηγών.
Ιδια επί της ουσίας ήταν και η στάση του Βενιζέλου. Οπως διέρρευσε από τη Χαριλάου Τρικούπη, ο Βενιζέλος δεν αρνήθηκε την ανάγκη ενός συντονισμού των κινήσεων, δήλωσε όμως στον Σαμαρά ότι αυτή την ώρα προέχει η ενημέρωση των κομμάτων από την κυβέρνηση για τις εξελίξεις. Επισήμως, το ΠΑΣΟΚ με ανακοίνωσή του κάλεσε την κυβέρνηση να ενημερώσει όλα τα κόμματα με τον τρόπο που κρίνει θεσμικά πρόσφορο, «προκειμένου να διασφαλισθεί η πορεία της χώρας με όρους καλύτερους και όχι χειρότερους για τους πολίτες και την οικονομία».
Ετσι, ο Σαμαράς βρέθηκε απομονωμένος και εμφανίστηκε ως επισπεύδων στη συγκρότηση ενός αντικυβερνητικού μετώπου σε μια «εθνικά κρίσιμη στιγμή», ενώ αντίθετα ο Θεοδωράκης με τον Βενιζέλο εμφανίστηκαν ως «εθνικά υπεύθυνοι» πολιτικοί ηγέτες, οι οποίοι προτάσσουν «το συμφέρον της χώρας» από τις δικές τους αντιπολιτευτικές ανάγκες. Και μόνο το γεγονός ότι έκανε αυτή την κίνηση, χωρίς να διασφαλίσει το απόρρητο της ενέργειάς του, δείχνει ότι ο Σαμαράς βρίσκεται σε πανικό. Πιεσμένος από τις επιθέσεις που δέχεται από όλες τις «φυλές» της ΝΔ (πλην της ακροδεξιάς), προσπαθεί να βγει μπροστά με κινήσεις ατελέσφορες, αντί να περιμένει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και μετά να την πέσει στην κυβέρνηση.
Η κίνηση που έκανε ο Σαμαράς έχει μια προϋπόθεση: ότι η κυβέρνηση οδηγείται σε ρήξη με την Ευρωζώνη. Ισχύει κάτι τέτοιο; Οχι βέβαια. Το μόνο που υπάρχει είναι ένα σόου σκληρής διαπραγμάτευσης, η οποία περιορίζεται σε κάποιες διατυπώσεις και όχι στην ουσία. Ενα σόου που σε λίγες μέρες θα τελειώσει, με τη μια ή την άλλη διατύπωση και με αναλλοίωτη την ουσία του. Αυτό το γνωρίζουν οι πάντες, γι’ αυτό και οι Θεοδωράκης και Βενιζέλος ακολούθησαν τη γραμμή «περιμένουμε – ζητάμε ενημέρωση». Ο Σαμαράς και η ομάδα του απέδειξαν ότι δε διαθέτουν καθαρό μυαλό και αυτό κατέστησε πιο δυσχερή τη θέση τους στο εσωτερικό της ΝΔ.