«Παρών» φώναξε ο Κ. Λαλιώτης, με μια μακροσκελή δήλωση διάψευσης δημοσιεύματος της φυλλάδας «Δημοκρατία» που τον παρουσίαζε σαν τον ιθύνοντα νου πίσω από τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ. Το δημοσίευμα ήταν απλώς η αφορμή για να μιλήσει ο Λαλιώτης γενικότερα. Και βέβαια, μίλησε σαν Πυθία, καταπώς το συνηθίζει όταν οι εξελίξεις είναι ρευστές και ο κουρνιαχτός δεν έχει κατακαθήσει.
Και τι είπε ο άλλοτε ιδεολογικός γκουρού του ΠΑΣΟΚ; Μας θύμισε ότι από τον Ιούλιο του 2003 «έχει παραιτηθεί από όλα τα πολιτικά, κομματικά, κυβερνητικά και κοινοβουλευτικά αξιώματα», αλλά όμως «σε κρίσιμες στιγμές δεν έχει αρνηθεί ποτέ τη θετική συμβολή του». Οτι η σχέση του με το ΠΑΣΟΚ «είναι διαχρονικά δεδομένη και αδιαμφισβήτητη» ανεξάρτητα από «τις συμφωνίες του, τις διαφορές ή τις ριζικές διαφωνίες του σε στρατηγικές, προγραμματικές πολιτικές, κοινωνικές, ιδεολογικές και αξιακές επιλογές των ηγετικών οργάνων του Κινήματος (π.χ. σχέδιο Ανάν, «Λεφτά υπάρχουν», προσφυγή στο ΔΝΤ, υπογραφή Μνημονίων με όλα τα συνεπακόλουθα μέτρα κ.α.)».
Εκείνο που δεν μας είπε είναι ποια είναι σήμερα η σχέση του με το ΠΑΣΟΚ, αν του ζητήθηκε βοήθεια προεκλογικά από τον Βενιζέλο (όπως επέμεναν δημοσιεύματα εφημερίδων με παραδοσιακά στενές σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ) και τι απάντησε. Αντίθετα, φρόντισε να περιλάβει στη δήλωσή του έναν ύμνο για τον Τσίπρα και τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που δεν χρειάζονται παρασκηνιακούς συμβουλάτορες «γιατί έχουν τη δυνατότητα και την ικανότητα να αυτοπροσδιορίζονται ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά, γιατί έχουν τη δυνατότητα και την ικανότητα να ιεραρχούν μόνοι τους και με το δικό τους τρόπο τους στόχους στο στρατηγικό, πολιτικό, οικονομικό, επικοινωνιακό και εκλογικό σχεδιασμό τους».
Και μόνο αυτή η αναφορά δείχνει ότι ο Λαλιώτης περιμένει πού θα καθήσει η μπίλια για να επαναπροσδιορίσει το δικό του ρόλο. Μπορεί κάποτε να θαυμάζονταν οι χρησμοί του, σήμερα όμως θυμίζει μια ξεδοντιασμένη Πυθία.
