Προκλητικός όσο ποτέ άλλοτε, ο τέως βιομήχανος και νυν σπεκουλάντης Δ. Δασκαλόπουλος έκανε τη δική του προεκλογική παρέμβαση, καλώντας φόρα παρτίδα σε υπερψήφιση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Και γελοίος ταυτόχρονα, διότι νομίζει ότι ο λόγος του έχει κάποια απήχηση στα πλατιά στρώματα των ψηφοφόρων. Δεν είναι σε θέση να καταλάβει ότι βρίζοντας και προκαλώντας, ουσιαστικά αβαντάρει αυτούς στους οποίους θέλει να κάνει εκλογική ζημιά. Διότι όταν σε βρίζει ο Δασκαλόπουλος, γίνεσαι συμπαθής στο λαό. Αντίθετα, όταν σε επαινεί ο Δασκαλόπουλος, γίνεσαι αντιπαθής. «Αν κατάλαβα καλά, η βιομηχανία που διευθύνει ο κ. Δασκαλόπουλος είναι εκείνη της αφα- νούς στήριξης του κ. Τσίπρα!», τον κάρφωσε ο Νεόκοπος των «Νέων».
Συνήθως οι καπιταλιστές δεν παρεμβαίνουν εμφανώς στα πολιτικά πράγματα. Ούτε ως άτομα ούτε μέσω του συνδικάτου τους. Διατυπώνουν μόνο τα «συντεχνιακά» τους αιτήματα και δου- λεύουν στο παρασκήνιο, περισσότερο υπέρ υποψηφίων βουλευτών και λιγότερο υπέρ κομμάτων. Κάθε καπιταλιστική φαμίλια, μπουκώνοντας με χρήμα συγκεκριμένους πολιτικούς και εξασφαλίζοντάς τους την εκλογή, φτιάχνει το δικό της «λόμπι». Ο Δασκαλόπουλος, όμως, έχει άλλη γνώμη. Θέλει να γίνει ενεργός πολιτικός παράγοντας.
Νομίζει, λοιπόν, πως βρήκε την ευκαιρία τώρα που η επίσημη πολιτική έχει πετάξει κάθε ψήγμα κοινωνικής δημαγωγίας και ασκείται φανερά στο όνομα του κεφάλαιου και όχι στο όνομα του λαού, όπως υποκριτικά γίνεται στις αστικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες. Ετσι, βέβαια, κάνει ζημιά στα δυο μεγάλα αστικά κόμματα τα οποία υπερασπίζεται, αλλά εμάς δε μας χαλάει καθόλου. Ας συνεχίσει τις παρεμβάσεις του, γιατί όλο και περισσότεροι θα καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει ή μάλλον γιατί συμβαίνει.
Πολλοί άνθρωποι έχουν μπερδευτεί και σ’ αυτό συμβάλλουν τα μέγιστα διάφοροι δήθεν αντιμνημονιακοί που μιλούν για λαμόγια που προκάλεσαν την κρίση. Οχι πως δεν υπάρχουν λαμόγια (κάθε άλλο), όμως η κρίση είναι αγιάτρευτη αρρώστια του καπιταλισμού. Και η διαχείρισή της δεν γίνεται ποτέ υπέρ κάποιας μεταφυσικά οριζόμενης «οικονομίας», αλλά υπέρ του κεφάλαιου και των ιδιοκτητών του. Ούτε δίμηνο δεν πέρασε από τότε που οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ εμφανίζονταν χέρι-χέρι με τον Δασκαλόπουλο και τους άλλους καπιταλιστές, δήθεν ενωμένοι απέναντι στην τρόικα, δήθεν από κοινού υπερασπιστές των μισθών και των μεροκάματων. Τώρα, ο Δασκαλόπουλος ξεμπροστιάζει τους εργατοπατέρες.
